Pers

De pers is een overkoepelende benaming voor bijna alle vormen van journalistieke media die gericht zijn op het publiek berichten over recente gebeurtenissen. Hieronder staan een aantal publicaties over zorg en welzijn.

Straatfotografie maakte van mij een levenskunstenaar

Doe iets! Het is maar hoe je kijkt blijkt een Attitude.

Corona virus 2020


Het is vandaag zondag 11 oktober 2020…de b&b gasten zijn vertrokken en het coronavirus houdt iedereen en de wereld in zijn greep. Ik roep iedereen op om zijn zintuigen te ontwapenen …ruim te ventileren en gewoon door proberen te gaan. Kijk niet teveel tv… want als moeten mogen wordt wordt alles anders. Ik lees het boek #Amsterdam 24hrs, die ik destijds van Petra Ruijs heb gekregen. Ik heb er bladeren in bewaard die ik een tijdje geleden op straat heb gevonden tijdens een rondje wandelen op het bolwerk in Middelburg.

Amsterdam 24 Hrs – een aanrader
Corona treft ons allemaal Art Truus van Gogh dress for succes

Weer een Lockdown zou desastreus zijn voor teveel mensen.
Stel jezelf eens de vraag: Wat is de zin van het leven als je s’morgens opstaat? Vraag jij jezelf wel eens af waarheen lijdt of leidt de weg?

Kunst is begrepen woorden

Bekritiseer jezelf en kies een richting en begin gewoon. Veel mensen doen dit niet omdat ze vast zitten in een voor hun bekend ritme. Maar stel je eens voor: je wordt opeens getroffen door iets en in een klap verandert alles, wat zou je dan doen? De overheid doet minder dan je denkt, want zo zegt Wiebus.. had je maar geen ondernemer moeten worden! #categorieondernemersrisico.

De wereld is glashard – Hout van mij verbind Art Truus van Gogh

Veranderkracht
Eigenheid, Gedreven & Creativiteit zijn inmiddels mijn handelsmerken geworden. Want zaken die mijn hart raken laat ik nooit .. luister goed.. nooit los!

Bureau tafel Turning Tables gemaakt de muziek van Adele

Iedereen Arm of Rijk… we moeten altijd dealen met de consequenties van positieve of negatieve dingen in het leven. Zo werkt het leven nou eenmaal.
Ik ga inmiddels geTekenT door het leven maar dat heeft me gevormd tot wie ik nu ben! Het maakbare brein transformeerde me gelukkig tot de nieuwe ik en spelenderwijs werd ik creatief talentvol. Zie een zwarte bladzijde dan ook als persoonlijke groei.

Serve to People not Titles – Apple Care

Wie goed doet, goed ontmoet toch? Petra.. de eigenaar van Ms de Jordaanboot is een vrouw naar mijn hart. Altijd bezig samen met haar partner en team om de wereld een stukje mooie te maken. Meevaren op de Ms de Jordaan voelt als een grote….

En zoals Majoor Bosshardt zou hebben gezegd; je bent meer waard dan je nu denkt en minstens zo belangrijk. Ze had gelijk. Je moet zorgen voor andere mensen, maar ook zelf leren genieten. Zorgen mag nooit een te grote last worden. Vanuit mijn geloof ( ik geloof van Op Eigen Kracht) zorg ik voor mensen die het nodig hebben en doe ik wat ik kan, maar de hele wereld redden wil ik niet, maar ik kan wel mensen anders laten kijken naar precies hetzelfde.

Hier in Zeeland voel ik me als niet zeeuw toch een echte Zeeuwse.
Ik ben verliefd geworden op de vriendelijkheid van het volk en de historie van de stad, Fris, scherp & prikkend.

Wel hebben allemaal toch wel een peper in onze…nodig, toch! Art Truus van Gogh

TruusvanGogh is bedacht door vriend Lex.. en die naam …dat klopte zo met mijn gevoel, ( my dear melancholy) want in mijn hoofd voelde het in 2015 als: Eye almost cut a Piece of myself for yourlife .. but i am not your pitstop. Deze tekst komt uit het album van The Weeknd.

Mijn moederhart bloedde toen ik werd weggeduwd door de Medisch Maatschappelijk werkster in het LUMC in december 2013. Maar achter dat leuke gezinnetje heerste een hoop angst en onzekerheid destijds. Maar zoals al eerder heb beschreven.. ik geef nooit op en ga ik op de barricade voor rechtvaardigheid. Want wie de een erkent kan de ander niet afwijzen toch? Corrigeer me als ik dit verkeerd zie.

Laura Koning voor Erwin Olaf Boek I Am page 243 Project KEYHOLE

I Am Who I Am. #geboeid door hart en longen. Wen er maar aan zou Anouk zeggen … dit is waar anderen nu mee moeten dealen. Ik heb afgerekend met mijzelf steeds bloot te moeten geven. Veel mensen worden gek van mijn post.. maar geloof me ik werd vroeger knettergek van hen… !

Niets is wat het lijkt aan de buitenzijde. Vrouw oktober oktober 2020. Lokatie Bureau Ernstige Zaken – Fotograaf Stef Nagel #vrouwmagazine


Vrijheid

Ik heb hier in Zeeland weer ruimte gekregen om te fladderen en dingen doen die er echt toe doen. Gewoon Op Eigen Kracht je innerlijk gedachtegoed volgen om zo verder aan mijn Toekomst te werken. Zo kom ik het beste tot mijn recht. Dan onstaan er de mooie dingen en de leukste ideeën. Om geld en bezittingen geef ik niet veel, in gezonde en in creatieve vrijheid werken geeft mij de vleugels om te vliegen. Ik koop tegenwoordig regelmatig bij de kringloop en ontvang graag oude spullen waar ik weer iets moois van kan maken.

Heel Holland Gezond – ook al ben ik lekker lelijk.

Zorgen om de Zorg

Het kan niet – het mag niet – want het is te duur.. dat zijn woorden die ik te vaak gehoord heb in de zorg. Maar dan kennen jullie mijn geestdrift nog niet! Een ander had allang opgegeven maar als ik niet zo standvastig ben, was mijn dochter ( Emma Koning) er niet meer geweest en had zo nooit zo sterk is geworden dan dat ze nu is. Verzekeraars moeten kijken hoe we beter samen kunnen werken in plaats van tegen elkaar te werken.

Imagine
Magie ontstaat als je toevalligheden aan elkaar koppelt. Toeval bestaat namelijk niet.

Meer Oog hebben voor elkaar


Respect & Conquer

Oog hebben voor Persoonlijke struggels door reflectie. De wereld van mij: TruusvanGogh draait om medemenselijkheid. Bezuinig nooit op eigen kwaliteit en talent. Zorg goed voor jezelf is een tekst van Nationale Nederlanden – want er is maar een Nederlander zoals jij! Mooie woorden maar de daden bleven een tijd lang achter door pesterijen van NN.

Illustratie Truus van Gogh

Was het niet de Ohra die deze campagne uitzette?
Tacties nadenken & Coderen blijken de sleutels voor Op Eigen Kracht ondernemerschap.
Persoonlijk heb ik een broertje dood aan mensen die niks doen en in de slachtofferrol schieten door zich verschuilen achter hun pc. Alan Cohen, een Amerikaans zakenman citeerde ooit: “gebruik pijn als opstapje, niet als een kampeerplaats ”, en zo is het.

Mijn werk draait om de wereld weer een beetje mooier te maken door spiegelart. De grondslag voor succes is is iets goed doen vanuit je hart. En doorgaan… no matter what. Vanuit normen en waarden iets moois achter laten voor later.

Het papier… om mooie bladzijden om te slaan.


Doe iets! Het is maar hoe je kijkt
Zolang mijn Missie : eenzijdigheid de wereld uit – niet is vervuld er is nog genoeg werk aan de winkel. Van Proudmom met hartepijn naar een wijze uil met bovengebruikelijke levenslesseen. Ik ben inmiddels voor de duvel niet bang.. als je aan mijn opgebouwde credits komt, kom je aan een bulldog die niet meer loslaat.

Ik vorder mijn hartenwens en kies mijn richting. Ik zal mijn gekozen doel bereiken.


Ik ben mijn vrijwilligerswerk bij de Regenbooggroep nooit vergeten. In de Qracht500 zag ik hoe het er aan toe gaat met mensen aan de onderkant van samenleving, wie het nog niet gelukt is in het leven. Gelukkig heb ik een King Willam in huis. Hij is niet antiek en ook niet in het delfsblauw maar houdt wel van klassiek, Queen Emma en Lady Laura in reallife.

Een straatfotograaf


Tegenwoordig waarderen steeds meer mensen de kunst van Truus van Gogh en komen er meer verkopen tot stand. Ze staan niet in het Rijksmuseum maar in eeb Rijkmuseum B & B Montancourt in Middelburg . Wanneer de gasten vragen naar wie is TruusvanGogh komen de verhalen op tafel. We praten dan over het leven en mijn serie Straatfotografie en kunstwerken die gaan over het waarom erachter. De verhalen komen vooral spontaan los. Waarom ik het gemaakt heb en wat aantrekkingskracht is van de eventuele koper. Wat voor mij belangrijk is dat mensen zien welke boodschap er in zit en hoeveel werk en tijd er ik er aan heb besteed… want daar herkennen en waarderen de liefhebbers mijn werk op. Sommige gebeurtenissen hebben zo’n impact in je leven dat je beseft dat als je niks doet je brein langzaam doodbloed. Soms dringt dat process niet altijd bij anderen, familie en vrienden door, maar er is altijd een keuze. Het is maar hoe je kijkt.

De tijdlijn van een leven

Vroeger keek ik als jong volwassene naar medisch centrum West.. gefascineerd zat ik te kijken hoe het er daar vanbinnen aan toe ging. Een paar jaar later trouwde ik en werd de muziek uit de film van Medisch Centrum West erin gemonteerd, niet wetende dat ik jaren later 60 tot 80 x per jaar in zoveel ziekenhuizen zou vertoeven. Daar ontstond ook een andere kant, die creatieve. De behoefte om de zin van het leven , de zorg en het welzijn, vast te leggen door middel van straatfotografie. Ik koos ervoor om niet alleen maar mooie plaatjes te delen. Urenlang wachten in wachtkamers en turen naar gesloten deuren leerde mij anders kijken naar de informatie in ruimtes en wachtkamers. Om de boodschappen en de literatuur die er lag te begrijpen moest ik iets mee doen. Inmiddels ben ik zover dat het mijn getransformeerd heeft naar de persoon die ik zo graag weer wilde zijn. Een relaxed konijn.

Imagine

Als Levenskunstenaar in mijn eigen Museum Montancourt vervlecht ik de kunst van anders kijken, wetenschap & creativiteit door de mooie gesprekken met onze wereldwijde gasten. In mijn beperkingen toont zich toch een meester zo blijkt uit de vele reacties.

Be the Change

Mijn ambitie is om TruusvanGogh sterker op de kaart te zetten. Gewoon om Oude & Afgedankte dingen/ spullen/ mensen te veranderen in een Koninklijk pronkstuk zodat de waarde ervan verdubbeld..maar verkoop je ziel nooit aan een ander.

Turning Tables

Willen ook wij in de toekomst nog AOW ontvangen dan moet er in de rol van de moeder met gezondheidszorgen drastisch veranderen. Mede door mijn eigen ervaringen, gedrevenheid en doorzettingsvermogen heeft dit mij inzicht gegeven en zo vervormde van Carrierevrouw naar Levenskunstenaar met een boodschap. Ik wil niet mijn verdere leven buitenspel blijven staan.. als het Melkmeisje.

Het melkmeisje

Ik ben een zelfbenoemde ex ondernemer en ambassadeur van de Qracht500. Dit bevalt me prima. . Ik weet inmiddels dat toeval niet bestaat en dat mijn route na een handlezing van Isabel Capelli al was uitgestippeld. Maar je moet die routebeschrijving wel blijven volgen. Als je opgroeit als dochter van een verzekeringsagent en je goed naar zijn verhalen hebt geluisterd wat ik in mijn jeugd natuurlijk niet echt helemaal heb gedaan, dan is er dus een depressie voor nodig om die werkelijke boodschap te incasseren. Ik leerde van Dr.Rossi de kunst van het spiegelen en de kwam met een quote tussen de grote deraarde boek van filosofen van Rijk Binnenkamp.nl te staan en volgde de route van “Hout, Groeiend Goud”.
Ik word vaak aangezien als Kakwijf.. maar die uitspraak is juist het tegenovergestelde, ik deins eigenlijk nergens voor terug. Ik doe niet aan rangen en standen.. ik hou van elk mens als hij maar iets doet wat er toe doet. Maar een goede style is nou een niet te koop!
Ik ben inmiddels de onbetwiste online #googlemaps koningin van mijn eigen creërende website She is online Lifestyle Guide. En in dit domein mag alles zolang we elkaars werk mooi houden en geluk willen delen. Ik kan en doe alles op gevoel en intuïtie. Zo lang ik er maar lol in blijf hebben. Niets is mij te gek. Ik laat me nooit beperken door hokjesdenkers. Geven in zoveel makkelijker dan nemen. Ook in huize Montancourt komen veel gasten slapen maar ook delen ze een stukje van hun persoonlijk leven. In een keurslijfbedrijf werken maakt mij niet gelukkig , ik hou van vrijheid en avontuur. Van creativiteit ontwikkel je persoonlijke groei. Ik hou van mensen met een vergelijkbare mentaliteit.


Nachtwacht

Ik wacht op de dag wanneer ik exposeren mag bij de Overheid en mijn kunst eindelijk daar tentoon mag stellen en met Mark Rutte een wedergeboorte beschuitje te eten .

Het is tijd voor reflectie, voor het spreiden van je armen, laat je omarmen door de rijken en de armen. Laat je leiden door het ritme van de klok, het glitteren van de zee en neem jezelf en een ander met je mee.
Je kunt mij een beetje zien als een heel voetbal team.. mij kun je overal neerzetten…want als je niet durft te schieten kun je ook niet scoren. Alleen blijft de overheid mij tot op heden nog steeds buitenspel zetten. Al jaren stuur ik ze post maar heb daar nog nooit een zinnig antwoord op terug gehad. Ik blijf me hiervoor in zetten en hoop toch echt dat onze Mona & Wobke mij werk voor een keer serieus nemen.

Eye like you #sla bestek Sla me niet over


Het roer om gaf ons een hoop spanning en stress.. geen bank die ons in eerste instantie wilde helpen aan een passende Hypotheek. Iedere stropdas die tegenover ons zat kwam in de klem tussen zijn algoritme van zijn PC. Totdat we er een hadden die we bestookten met bewijs van leven materiaal. Uiteindelijk kregen we op 9 januari 2019 eindelijk fiat… en wat er toen door ons heen ging is echt onbeschrijfelijk. Alleen als je heilig geloof hebt in je eigen idee en kracht kun je scoren. Je hoeft geen Hbo studie te hebben om Geld te verdienen. Wie slim is haalt Truus van Gogh en haar adviesraad in huis. Succes Verzekerd. Ik geloof in een Op Eigen Kracht Werk aan je Toekomst Training voor iedere Nederlander. Maar je moet er wel zo vol van zijn en je door niemand laten tegenhouden. Deze behoefte aan iets goeds doen kwam voort uit mijn vrijwilligerswerk bij de regenbooggroep en door de kracht van mijn Hartekinderen. Ik wil mensen iets meegeven voor als ze later groot zijn. Only good things can Grow. Wat ik doe is geen HBO maar OBH Onzettend Begaafd Hard werken. Zie mij als een ruwe diamant die zichzelf bijschaaft tot een Briljant mens. Bij ons geld Geen Woorden maar Daden. Vertrouwen begint bij ons met een goed keukentafel gesprek. Niet bureaucratisch maar kijk naar het doel. Dat is waar mijn taak als trotse moeder voor staat. Je kinderen zo goed mogelijk voorbereiden op de mooie maar ook harde werkelijkheid. Toen de zorg in 2015 werd gespitst is het gezeik voor veel mensen begonnen. Het eerste wat wij moest doen was onzelf #blootgeven. Maar ik strijd nu om de zorg te vereenvoudigen. Ik moet elk jaar de boel platslaan tot hoofdpijndossiers aan toe. De processen en protocollen moeten makkelijker en goedkoper. Terwijl de zorgaanvragen steeds complexer werden pleit ik ervoor om te zorgen dat je juiste zorg ook geleverd kan blijven worden. Techniek en handelingen zijn een hulpmiddel geen doel. Met zorg bedoelen we ook zorg geen proces voeren. Punt. Het einddoel moet gezond blijven! Dat is waar volgens mij humanity over gaat. Resepect, gunnen & geven.

Mijn moederhart neemt verantwoordelijkheid

Ik denk dat eraar weinig mensen zo manisch creatief zijn als ik. Jezelf steeds weer opnieuw uitvinden is toch de leukste les in het leven? In mijn oude dorp waren de prikkels om te voeden op en gingen we op zoek naar meer prikkels & beleving, want daar draait het leven om. En om autonoom te blijven en de regie over je eigen leven niet te verliezen moet je jezelf elk dag uitdagen om ondernemen en niet te slacken. Mijn Inspiratie bronnen zijn o.a Dr.Rossi, Da Vinci, Vincent van Gogh, Hans Kanters en de hertog van Urbino. Door mezelf steeds te spiegen dus uit te dagen ontwikkelde ik surrealistische kunst met een boodschap. Het verleggen van je creativiteit is een afspraak maken met Doe Iets. Het is maar hoe je kijkt. Go slow but go.

Inkt maakt zoveel los in de mens

Leuke metafoor voor reflectie!

Vrouw tegen Vrouw – Man tegen Man

He jij daar Apekop! Ja ik heb het tegen jou! Heb je nog nooit een aap gezien? Echt niet? Where have you been monkey? Kijk maar even in mijn lens. Zo ziet een relaxte aap eruit!

Met drukte makers zoals jij heb ik afgerekend. Die zitten in artis mooi te wezen .. aan de buitenkant terwijl ze van binnen eigen wegrotten van verdriet! Nou wat een spraakwaterval ben ik vandaag toch weer… maar het moest er weer ff uit !

Even een applausje voor jezelf… !

Liefs TruusvanGogh

VrouwMagazine #blootgeven

Afgelopen donderdag 1 oktober 2020 was het dan zover… het filmpje van mij “TruusvanGogh” online in de Vrouw magazine bij de Telegraaf. Trotser kun je me op dit moment niet maken. De boodschap in dit interview gaat niet om mijn persoonlijkheid maar hoe anderen reageren op “een persoonlijkheid”. En dat kan ieder mens zijn!

https://www.telegraaf.nl/video/775100589/silvia-53-aan-de-buitenkant-is-niets-te-zien?utm_campaign=seeding-vrouw&utm_medium=social&utm_source=facebook&fbclid=IwAR2JXc0DHzpJTp4DFl22VTT9EfsH7gt83n0xZiuTev57nUFp9L6fq5tkmkE

Jezelf zijn in deze tijd is een lastige opdracht.. er is altijd wel iemand die een mening of een oordeel heeft over iemand of wat je doet. Als #Proudmom & ex- handelaar in confectie werd ik na jaren van strijden voor erkenning afgekeurd voor mijn werk. Ik was zelfstandige en kon geen gebruik maken van een sociaal vangnet vanuit de overheid. Ik wilde geen geld van de overheid, maar wel wat hulp om een ander beschut werkpad te kiezen. Dat pad moest ik zelf aanleggen want de overheid had geen boodschap aan mij. Op veel vragen en mails is tot op heden nog nooit een antwoord terug gekomen. Uiteindelijk kregen we toch hulp van de Rabobank. Maar dan in het regelen van onze hypotheek.

Bron Rabo&Co

#Blootgeven

Toen ik een oproep in de Vrouw las over #blootgeven, twijfelde ik dan ook geen moment en melde mij aan bij de redactie. Lizette de redacteur nam het volgende interview bij mij af: Waarom heb jij je aangemeld voor deze rubriek?

“Ik lees VROUW heel graag en vaak en door zelf op de foto te gaan en over mezelf te vertellen zou ik graag willen afrekenen met alle vooroordelen die mensen over elkaar hebben. Het maakt niet uit wie je bent, hoe je eruitziet of waar je vandaan komt. Iedereen heeft hetzelfde geluk nodig om een fijn leven te leiden, maar daar moet je zelf mee aan de slag. Ik zeg altijd: het is maar hoe je kijkt. Tevens een mooi nummer van Marco Borsato. Zijn nummers zijn heel belangrijk in mijn leven.”

Wat hebben mensen voor vooroordelen over jou?

“In 2007 werd ik erg ziek: sarcoïdose. Een longziekte. Daarnaast heb ik ook een hartziekte. Niemand ziet aan me dat ik niet gezond ben. Een voorbeeld daarvan is dat ik een parkeerkaart heb voor invaliden. Als ik op zo’n plek parkeer, krijg ik negen van de tien keer commentaar. ‘Mevrouw, u weet dat u daar niet mag staan?’ of ‘Kan ik ook zo’n kaart kopen?’ Heel pijnlijk. Elke keer moet ik me dan ‘blootgeven’ – verantwoorden. Wat ik dan zeg is ‘Neemt u mijn longen maar, dan mag u in mijn plaats’. Dan schrikken ze zich rot en staat vaak het schaamrood op hun kaken.”

Waarom geef jij jouw lijf een 9,5?

“Mijn dochter heeft op haar dertiende een openhartoperatie ondergaan. Het litteken wat ze daaraan heeft overgehouden loopt verticaal over haar borst naar beneden. Zij is voor haar leven getekend, maar zeurt daar nooit over. En dan moet ik gaan zitten zeuren over een pukkel of een vetrandje? Echt niet. Ik ben dankbaar en trots op hoe ik eruitzie.”

Lingerie #Triumpf Fotograaf @stefnagel

Na het stoppen van mijn bedrijf ben ik gaan veel gaan lezen.. en om alle frustraties van de laatste jaren te verwerken ben ik gaan fotograferen, bloggen, tekenen en schilderen als placebo.

“Het enige verschil tussen een gek en ik is dat ik niet gek ben” Dali

Mijn werk gaat inmiddels over de Veranderkracht. Als mensen je afwijzen wat bij mij bijna altijd gebeurd dan betrek ik ze in mijn blogs of spiegelreflexkunst – het middel voor geweldloze communicatie. Dit geeft mij en anderen een andere kijk op het onderwerp…dan door boos te worden of gefrustreerd te raken.

Niets van gelogen

Ik wil Lid zijn van iets wat er echt toe doet!

Ik bankier al jaren bij de Rabobank .. de eerste jaren met volle tevredenheid.. dat kon ook omdat ik toen geld kwam brengen. Ik had een goedlopende kledingzaak dus.. dat liep gesmeerd. Toen ik na het stopzetten van mijn tweede bedrijf een geweldig idee had en me aanmelde voor een donatie voor het opzetten van een platform voor zzpers werd ik door de gemeente en mijn geliefde bank “eigenlijk heel hard uitgelachen” en weer afgewezen. Maar toch was het elke keer weer de bank die mij verleidde weer iets te gaan doen.

1. Door Guerilla Marketing

2. Door Samen een aandeel in elkaar hastags

3. Door lef te hebben ( Rabo & Co)

Punt 1, 2 en 3 ben ik verder gaan uitrollen en heb dan ook de nodige acties achter mijn naam staan. Dit heeft me geen windeieren gelegd. Hoe ik bepaalde zaken voor elkaar heb gekregen lees je allemaal terug in een van mijn blogs. Welke ik t.z.t ga bundelen tot een boek met de titek: Van zwak en begaafd naar hoog en opgeleid. Alle mensen in mijn cirkel komen er in voor. Leuke en minder leuke mensen kan ik je nu al verklappen…

Ik Vertrek

Toen ik in Zeeland kwam wonen merkte ik dat de coöperatie Rabobank gelukkig nog springlevend blijkt te zjjn en wat blijkt: meer dan ooit kunnen zij samen problemen oplossen, schrijven ze. Ik lees het blad dan ook altijd met heel veel plezier.

#sameneenaandeelinelkaar

Op de achterkant van de Rabo & Co staat een puzzel. YMBOSIE blijken de sleutelletters voor deze puzzel. Zou dit de juiste sleutel zijn voor een nieuwe samen werking zijn met een Lindeboom. Want goede gezonde bomen wisselen via hun wortels voedingsstoffen en informatie met elkaar uit.

HeelHolland Gezond Wortels van #Dekkerenzn

Niet alleen een ondergrondse maar ook een bovengrondse samenwerking maakt individuele bomen ( zie jezelf als een boom) sterker. Zo werkt het coöperatieve denken met coöperatieve banken. Door ons duurzaam onderling te verbinden #sameneenaandeelinelkaar versterkt dit ons mondiale netwerk binnen en/of buiten Rabobank Nederland.

Het antwoord op de puzzel is Symbiose – het langdurig samenleven van twee of meer organisme van verschillende soorten waarbij de samenleving voor ten minste een van de organismen gunstig of zelfs noodzakelijk is. De verschillende partners heten symbionten. De grootste partner is de gastheer of gastvrouw. Als het met één symbiont niet goed gaat, dan is het goed mogelijk dat dat voor de andere symbiont schadelijk is.

Elke dag denk ik na over de zin van het leven? Doe iets! Het is maar hoe je kijkt! is dan ook een soort uitwisselingsprogramma om de kloof tussen arm en rijk te verkleinen.

Ik ben al in gesprek geweest met J. van Kampen van het Subsidieloket Zeeuwse Bibliotheek en hoop binnenkort met mijn flessenpostplan in de Rabo & Co te komen staan. Want zo schrijft Selma Osman in de Rabo & Co: de gouden tip voor die op de arbeidsmarkt vooruit wil: heb lef.

Jaren geleden was er een moment in mijn leven dat ik dacht wat kan ik nog? Ik heb geen vak geleerd.. ik heb mezelf alles aangeleerd..maar na een tijdje realiseerde ik dat ik dit pad gewoon moet blijven volgen… praten met mensen met over wat ik wil en hardop de lucht in slingeren van waar ik naartoe wil.

Van de straat af gezien zijn we allemaal even kwetsbaar #deregenboogroep

Zo dit was het voor nu en tot de volgende keer.

Liefs Silvia.

Het PDFje waarvan je wilde dat je het eerder had geweten. #zorgenwelzijn

Het leven is mooi. Het leven in groei’ maar tevens is het leven glashard. In ons dagelijks leven evalueren we elke minuut van de dag elkaars prikkels & beleving. Maar waar beoordeel je dit eigenlijk op?

Aan welke criteria met een mens eigenlijk voldoen? Uiterlijk, waardigheid of opleidingsniveau! Het gaat uiteindelijk maar om een ding.

Wat vindt jij belangrijk om te doen in deze wereld?

Post impressionisme #vincentvanGogh #pinterest

Met de kunstserie Hout van mij – De wereld is gladhard probeer ik, Silvia Koning alias TruusvanGogh, mensen op een andere manier naar precies het zelfde te laten leren kijken. Doe iets! Het is maar hoe je kijkt is een bewegingsvorm die jaren geleden al is ingezet. Deze bewegingsvorm was goed voor mij maar ze maakte het voor jou!

Ga je voor Geluk of Gelijk?

Wil je dit pdfje verder lezen.. het is gratis online te ontvangen? Stuur me dan een reactie.

Liefs TruusvanGogh

Dwars Denkende Straatfotograaf

Het is woensdag 11 maart 2020, ik zou vandaag gaan golfen in mijn favoriete LaPeek Sportstyle Dress met vrienden bij Het Rijk in Nunspeet, maar we hebben het afgeblazen omdat de weersvooruitzichten geen goed bericht gaven. Maar wat bleek… het werd een prachtige dag.

Waarom?

Waarom had ik niet naar mijn onderbuikgevoel en vriendin Ria geluisterd? ( jaja ik weet het en zeg het zelf ook altijd: Had is een arme man en gehad een rijke). Dat is de zin die me dan weer zo’n hele dag bezig houdt. Weet je wat nou zo raar is, normaal luister ik niet zo snel naar dingen die ze zeggen op radio of tv, maar omdat er in de afgelopen weken zoveel wind en regen is geweest.. blijkt dat dit toch in mijn hoofd rond blijft cirkelen. Kun je nagaan hoe het brein werkt!! zie ook mijn eerdere blog over Het Maakbare Brein.

Groei is bloei! #straatfotografie

Toen de zon toch doorkwam ben ik even met de honden een rondje gaan wandelen om toch de dagelijkse meters te maken. Ik regel daarna nog wat zaken voor mijn dochter en plof ik na het eten neer op de bank. Ik zapp en kom uit bij de Wereld Draait Door! Ze hebben het over dwarse denkers. Nou als er een een dwarse denker is dan ben ik dat wel! Je kunt me eigenwijs noemen of een dwaas maar anders denkend doe ik zeker.

Zet jezelf nooit voor aap #straatfotografie

Geweldloze Communicatie is nodig door machtsverhoudingen om te keren. Ik ben eigenlijk mijn leven lang al op onderzoek uit, met lef, met durf, door inzicht maar vooral met uithoudings-vermogen. Vroeger was het gewoon vanuit nieuwsgierigheid maar na de geboorte van mijn jongste dochter werd het al snel vanuit betrokkenheid en zorgzaamheid. Soeverein, en gedreven door een diepe wens iets maatschappelijk te veranderen. Ik weet niet waar deze drang vandaan komt, maar waarschijnlijk vanuit rechtvaardigheid en verantwoordelijkheid gevoel na slechte ervaringen vanuit het verleden. Ik hou niet van eenzijdigheid want dat is namelijk de grootste vijand en daarom ben ik een echte dwarsdenker geworden en leg mijn beelden vast door middel van Straatfotografie. Jaren geleden had ik me opgegeven voor het programma van SBS6 Het beste idee van Nederland. ( saftybelt code rood). Ik kwam tot halve finale.. maar voor ik door mocht moest ik eerst een contract tekenen. Dat weigerde ik en toen werd ik eruit gegooid! Zo werkt het op TV en kreeg deze brief mee!

Het beste idee van Nederland 🇳🇱 Gelukkig heb ik het idee bij de notaris vastgelegd!!
#Straatfotografie #Middelburg

Mijn negatieve ervaringen heb ik gelukkig omgezet in de gave en dat doe ik door mensen op een andere manier naar precies hetzelfde te laten leren kijken! Mijn doel is mensen te inspireren door mijn slogun Doe iets! Het is maar hoe je kijkt.

Mijn jarenlange zorg van Draaglast en Draagkracht heb ik uiteindelijk omgezet in Unieke Denkkracht, waar dwarsheid voor nodig was om mijn richting te kunnen bepalen. Ik moest meer ballen tonen werd er tegen mij gezegd. Organisaties denken steeds meer vanuit eenzijdige algoritme ‘s en weten vaak niet welke kracht ze in huis hebben: ‘Graaf eens wat dieper in de historie van de mensen om je heen en ontdek wat het menselijk kapitaal écht te bieden heeft.’ Veel mensen met een zeldzame of chronische ziekte moeten experimenten van diverse manieren van zelfzorg. Deze tijd wordt door geen enkel bedrijf vergoed/ gecompenseerd. Dat moet anders!!

Art De wereld is glasharT Truus van Gogh
StraatFotografie Amsterdam- Betekent #ikhebgeleden

De patiënt aan het roer Missie & Visie

Jarenlange zorg en welzijn ervaringen heb ik opgedaan in de taak en zorgplicht als proudmom bij zelfstandig ondernemerschap. Daardoor heb ik verkennend onderzoek naar de rechten bij bovengebruikelijke zorg van zzpers die ziek worden. Het gaat hierbij om een specifieke longziekte en werkmogenlijkheden. Het gaat over verschillen in denken over inhoudelijke maat oh zo belangrijke onderwerpen. Deze conflicten escaleren vaak als het te persoonlijk wordt en de ideeën en suggesties veelal verdwijnen in de strijd van de vergetelheid binnen de overheid.

De boekenweek staat in het teken van de rebellen.

Mijn visie is dat mijn conflicten of manifeste conflicten over zeer belangrijke onderwerpen op zichzelf een bron zijn van een nieuwe innovatie binnen de autonomie van vrouwen, mits het “dwarse” denkproces goed wordt begeleid. Ik wordt nu nog teveel als Dwarse denker met conflictdenkstof vermeden in plaats van dat ze het juist omarmen. Maar voel dat dat langzaam aan het veranderen is. Meedenkers hebben we genoeg in de wereld en ik als dwarsdenker heb een geen heel andere kijk op zorg en welzijn als de meeste mensen gekregen. Vandaar dat ik deze week mijn schrijf coach heb gebeld om mijn boek Van Zwak – begaafd naar Hoog – opgeleid nu eindelijk toch eens uit te gaan brengen.

Selfie – Ook ik heb af en toe een peper in mijn reet nodig!

Ik heb online al eens een inspiratieboekje voor zelfsturing gezet: Het geheim van een slak, ( moordvrouw Harry), maar weet dat nog maar weinig mensen het hebben gelezen…! Vast niet goed genoeg denk ik dan maar, ook ik weet dat gewoon dat doorgaan de juiste weg is! Mij heeft het in ieder geval wel geholpen…en dat is het belangrijkste! Ze

Zelfstudie blijkt de grootste kracht voor een gezond en gelukkig leven.

With Love Silvia

Zorggeweld – Denk jij wel eens na over de zin van het leven?

– silentium incarnatum stress –

Een ziekenhuis in Amsterdam heeft jaren geleden aan mij gevraagd om ervaringen in de zorg te delen. #myownresearch

De waarheid is ook uw belang!

Waarom? Omdat bij het verbeteren van de zorg de ervaringen van de patiënt onmisbaar zijn.

Als zelfstandige moeder van een jong, schattig Turnersyndroom meisje, voelde ik me in eerste instantie niet anders dan alle andere moeders. Zeker toen ik daarvoor een gezond meisje ter wereld had gebracht. De wereld van haar en ons werd alleen drastisch anders. Daardoor werd ik gedwongen om anders naar de zin van het leven te gaan kijken.

Zorggeweld & Bureaucratie

Waarom

Elk jaar verbaas ik me meer en meer over het geweld in de zorg… elke dag weer… ! Niet door de verpleging of dokters maar door de macht en eenzijdigheid van zorgverzekeraars!

Verlamd raak je door deze eenzijdigheid / fouten en toerekenbare tekortkomingen in de nakoming van regels die door zorgverzekeraars continu verdraaid / veranderd worden. Waarom komen er zinloze antwoorden als je ze kritische vragen stelt ?

Verandering in de zorg zou moeten zorgen voor verbetering maar het wordt er alleen maar slechter en duurder op. Ik hoopte op beterschap vorig jaar maar niets is minder waar. Er is wel iets veranderd, het is op papier verbeterd maar in de praktijk is het daardoor alleen nog maar erger geworden. En wat ik het vervelendste vindt is dat de mensen in zo’n organisatie er ook nog voor betaald, worden terwijl ze niets oplossen en zich structureel verschuilen achter het systeem genaamd pc.

Daar waar andere ouders minder zorgtaken krijgen en meer vrijheid, krijgen wij nooit rust. Rust waar we soms zo naar verlangen. Als gezin, als ouders van een bijzonder meisje. We blijven qua energieniveau buitengewone zorg houden en leveren, anders hadden we geen ouders moeten worden. Een priester zei ooit tegen ons: wees blij dat zij jullie heeft uitgekozen en dat zij niet terecht is gekomen bij mensen die werkzaam zijn bij zo’n verzekering / zorgverzekeraar.

Daar waar ik vroeger zo graag zorgeloos wilde zijn, kan ik het nu soms wel zo hard van de daken afschreeuwen dat dit níet zo blijkt te zijn. Want ouders met een zorgintensief kind hebben levenslange zorg. Je kunt een X chromosoom er niet gewoon even aanplakken, autisme wegpoetsen , lymfevaten bewerken of een bloedverdunner zomaar klakkeloos innemen!

Kunst maken met een boodschap is voor mij bittere noodzaak geworden. Ik moet mijn brein elk jaar weer opnieuw voeden en bedraden zodat het weer geneigd is tot positieve gedachten en gevoelens.

Strijders van Verzet

We zijn niet voor niets ouders geworden maar tegenwoordig lijken we meer strijders van verzet door zorgverzekeraars. Terwijl hun kernwaarden Clear, Care & Commit zouden moeten zijn. Nou geloof me niets is wat het lijkt!

Iedereen is wel eens moe, maar de geestelijke vermoeidheid door het terreur van een zorgverzekeraar als deze is van een compleet andere dimensie. Het geeft zowel lichamelijk als emotionele vermoeidheid. De de non-stop acties van bellen oplossen, nakijken, alle fouten beschrijven enz enz, naast het gesjouw met ons kind van ziekenhuisafspraken naar het plannen van afspraken, het regelen van schema’s en pillen, met de daarbij behorende protocollen en regels, het gesteggel, en het bellen en het regelen van verzorgingsuren.

Verplaats je eens in een ander. Het is elke keer weer het vertellen van het verhaal aan mensen, wijkverpleegkundige, paardenfluisters ( zie mail akkoordverklaring 2019) dokters die meestal geen idee hebben wat wij allemaal (al hebben) moeten doorstaan. Door de vervelende administratie die het PGB van zorgverzekeraars met zich meebrengt – hoe dankbaar we daar ook voor zijn – wordt het elk jaar weer erger met bureaucratie, door de logica van eenzijdige algoritmes in de zorg. Deze vermoeidheid verdwijnt nooit, na elk jaar weer een nieuwe aanvraag voor een akkoordverklaring gaan er bijna 6 maanden overheen… een aanvraag die altijd blijft omdat de zorgverzekeraars hun macht misbruiken je de ziel aantast van ouders die bovengebruikelijk zorg leveren.

We willen dat dit stopt en dat u ( als gezond persoon) rekening met ons houdt. We zijn de vergeten groep mensen. 60% van de ouders met een zorgintensief kind worden geestelijk door bureaucratie overbelast. Ik pik het niet, nooit, never!!! De eenzijdigheid in de zorg (botte, late of zelfs geen) reactie op mijn emails, en nog maar niet te spreken over de onevenredige gesprekken door de klantenservice moet stoppen. Al moet ik in hongerstaking!!!!

Maak ons dagelijkse leven eens wat lichter in plaats van zwaarder.We willen begrepen worden, maar niet afgezeken en afgewezen. Wij zijn we in de loop der jaren veranderd in volleerde verplegers. We doseren pillen en trekken steunkousen aan. We verzorgen wonden en geven antibiotica daar waar en waneer nodig. We verzorgen handen en voeten en geven lichaamsmassages om de huid in takt te houden. We begeleiden, verzorgen en nemen verantwoordelijkheid …! Nu u nog!!

Bang en dapper tegelijk

Het leven met een zorgintensief kind is één groot zwart gat met een onzekere toekomst. Onze kop in het zand steken is niet ons instinct. Weken / maanden achtereen bel ik met de medische beoordelingen en declaratie desk mensen… is er werkelijk schreiend te zien hoe weinig mensen een verantwoordelijk voelen!!

Dit was het voor vandaag..

Liefs Silvia

Zo werkt de zorg!!

Afgelopen weken heb ik me, samen met een aantal andere mensen , weer eens verbaasd over het wel en wee in zorgelijk Nederland of te wel: hoe kunnen we de kosten in zorg zo duur mogelijk houden.. want ja in Nederland moet toch iedereen aan het werk blijven!!

Toen ik hun kenbaar maakte dat ik daar een blog over wilde schrijven, kreeg ik van mijn lieve buurvrouw een appje… waarin de zorg van nu echt perfect omschreven staat!

ZO WERKT NEDERLAND

Wie wil begrijpen hoe de zorg werkt kan het volgende artikel lezen.

De zorg van nu heen doet ons denken aan mijn groentesoep.

Al jarenlang kook ik soep. Lekkere groentesoep. Niks mis mee.

Een paar jaren geleden kwam er een kennis die zei:

“Schrijf het eens op, hoe je die soep maakt” .

Ik vond het een goed idee, en ik noemde het “protocol voor soep”.

Als ik soep ging koken, deed ik dat precies volgens mijn protocol.

Toen kwam er iemand die zei: “als je nou eens precies opschrijft wat je erin doet, dan kun je de ingrediënten afvinken op een lijst”.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik noemde de lijst “ Huffels”, en vergat niets toe te voegen. Het kostte wel meer tijd, maar dat nam ik maar voor lief.

Als ik eens van huis moest, vroeg ik één van de kinderen in de soep te roeren. Dat ging prima.

Toen zei mijn dochter: “ Mam, je moet opschrijven wanneer je precies roert, hoelang, en hoe vaak”.

“Dat is goed”, zei ik, en ik noemde het de “soep-rapportage”. Voortaan schreef ik eerst een overdracht voordat ik de deur uitging.

Mijn buurman, die bij de vrijwillige brandweer is, kwam langs. Hij vroeg of ik wel dacht aan de veiligheid. “Houd je wel aan de voorschriften, voor je het weet heb je de vlam in de pan”.

Daar had ik wel van gehoord, dus ging ik op cursus brandveiligheid, en, om het meteen maar goed te doen, leerde ik ook EHBO en reanimatie. We hadden die week geen tijd voor de soep.

Na de scholing, waarvoor wij een certificaat kregen, hoorde ik dat niet iedereen zomaar mee mocht helpen met mijn soep. Men moest bevoegd en bekwaam zijn. Ik noemde de nieuwe regels de BIG registratie: Bijzondere Instructies Groentesoep. Voortaan werd eerst bekeken of men een certificaat had voor er geroerd mocht worden. Helaas mochten mijn kinderen niet meer helpen. Maar we vormden een gespreksgroep, we evalueerden, controleerden, en hielden team-overleg. En als er tijd over was, maakte ik gauw nog wat soep.

Toen kwam mijn tante eens langs. Ze was op vakantie geweest, en had iets nieuws geleerd: JCI.

“Dat betekent: Je Controleert Intensief”, zei ze. “Er zijn lijsten over hoe groot de pan moet zijn, hoe lang de pollepel, de potjes voor de ingrediënten, en richtlijnen voor de inrichting van de keuken”. “Ook mag je niet je keukenschort meer aan, maar moet je in je eigen kleding soep maken, dat is huiselijker”.

“En hier heb ik lijsten voor de rapportage, het links- of rechtsom roeren, het vet-percentage, de calorieën, en natuurlijk de protocollen, de BIG-registratie, de observatielijsten, en de veiligheid- certificaten.” “En al deze lijsten worden periodiek gecontroleerd en ge-update”. “En we hebben een accreditatieplan, dat wil zeggen dat we bij elkaar in de pan gaan kijken”. “we houden evaluaties, en intervisies, kortom, aan álles wordt gedacht!”

U begrijpt, dit is allemaal erg handig, en er is veel voor te zeggen. Maar ik denk wel tijdens het invullen van al die lijsten:

“ Wie bekommert zich nu nog eigenlijk om de soep ?”

Nou, wat vonden jullie ervan? Ik zeg: Kostbaar is de wijsheid die door deze ervaring is verkregen. Dus bij het maken van een lekker soepje voor de feestdagen laat dit blog dan eens de ronde doen tijdens een Keukentafelgesprek

Ik denk dat dit het laatste blog van het jaar is en dank al mijn lieve lezers voor het lezen van mijn blogs waar ook ter wereld en wens jullie een GEZOND & GELUKKIG 2020!

With Love Silvia

Tweestrijd – La Parata Bizarra

Vandaag heb ik weer een mooi gesprek gehad met iemand die ik in de Bibliotheek van Middelburg heb ontmoet.

Artist in Performance

Ik kwamen daar voor de Expositie van Frank van der Meijden. Ik praat sinds mijn vorige blog meer over we, want Galerie Daan en ik, Silvia Koning ( alias Truus van Gogh) hebben besloten om onze krachten te bundelen. We zijn dan ook blij dat we al een tijdje aangesloten zijn bij de Kunst & Cultuurroute Middelburg en dat we samen beter samen kunnen werken dan alleen!

In 2020 willen we dan ook gaan exposeren bij bedrijven met fotowerken die ik gemaakt heb tijdens mijn reizen… ! Waarom moet je eerst dood zijn voor dat je in het Rijksmuseum mag exposeren? Of werkt machtsmisbruik als de nieuwe tijd voor een revolutie?

Kunst in welke vorm dan ook. Kunst dat aanzet tot anders kijken in welke discipline dan ook!

Waarom naar La Parata Bizarra?

Het is eigentijdse kunst en maatschappelijkkritisch.. iets waar wij als autonome vrouwen dol op zijn! Frank van der Meijden maakt beeldverhalen met voorwerpen die een verleden hebben. En wat ons zo raakt is dat we een medestander zien in de strijd tegen verdeeldheid, rechtvaardigheid om autonoom te blijven. Om eigen keuzes te maken en de angst niet te laten regeren.

Toen de vrouw aan mijn vroeg: Wat is jouw baan eigenlijk Silvia…vroeg ze toen ik haar mijn visitekaartje gaf: Ik ben straatfotograaf, antwoordde ik.

Tweestrijd

Hoe kom je in godsnaam op het idee om straatfotograaf te worden? Ik ben nu al fan hoor van wat je doet voegde ze er aan toe! Maar vertel…vroeg ze. Ik nam haar vraag uiterst serieus, en wel omdat mensen mij altijd overschatten. Je kunt mij niet meten met hoogopgeleide mensen, maar deze tweestrijd maakt mij ijzersterk.

De reden? “Zoveel mensen hebben geen idee wat ik doe en oordelen me vanaf de buitenkant”. En dus leg ik het ook haar voor de zoveelste keer maar weer eens uit. Ik ben door mijn ziekte ( Sarcoidose en NCCM) een paradijsvogel geworden, een reiziger, een content creator, een verbinder, een blogger maar vooral een type dat van delen houdt, maar ik ben tegelijkertijd ook een proudmom, een zorgcoordinator,, levensgenieter, en kunstenaar. Ik doe de financiën, marketing, communicatie, sales, ben een strategisch consultant, fotograaf, creatief ondernemer, en ga zo maar door.” Deze foto raakt mij maar de mensen die mijn kennen weten dat het OOG bij mij centraal staat! Het is namelijk de spiegel van je ziel!

Wij sleutelen namelijk elke dag aan geluk en daarvoor hoe je niet naar #LeGarage maar naar de Bibliotheek of the Health

Nooit Meer Werken – Het GeluksLoket Levensvragen!

Als moeten mogen wordt, wordt alles anders!

Iedereen heeft weleens vragen over betekenis & zingeving..over werken, geluk & liefde. Heel vaak kom je daar met je geliefden wel uit… maar wat als het de hoogste tijd wordt voor een echt waardevol gesprek buiten die kring?

Want wat is de “Trek naar Werk” dat schrijft men in een krant op de dag van de arbeid en blijkt dat dit een uitgave is om goed te bewaren…!

Vandaag 24 september 2019 is zo’n dag. Samen met Daniella van Duijn, eigenaar van Galerie Daan  ben ik voor het aangaan van een dialoog/ rondleiding in het Zeeuws Museum in Middelburg.

Het onderwerp van deze tentoonstelling gaat over:

N.O.O.I.T M.E.E.R W.E.R.K.E.N

Wat is werk ?

Wat is belangrijk voor jou?

Wat is je ideaal?

Maar wat als….?

We zijn dan ook met een leuke groep mensen die aangesloten zijn bij de Kunst & Cultuurroute Middelburg. Na een korte inloop starten we de weg richting de tweede verdieping.

Onzichtbaar mensenwerk

Dat Zeeland, fris, scherp & prikkelend is wist ik al een tijdje en dat de manier van hoe we met elkaar omgaan aan het veranderen = blijkt ook een feit! Dat deze tentoonstelling dan ook vragen oproept over, moeten en/of mogen werken, wordt het een mooie dialoog voor anders leren te kijken naar precies hetzelfde.

IT Phone Home

Werken aan je eigen ondergang #mens

One how to strike

Verboden voor Nuggers zegt het systeem!

Welzijn & Zorg
Hoeveel bedden zouden er zijn voor Gezondheidszorg? Ik tel er 2…

Vrijheid – Zekerheid – Gezondheid & Verplichtingen, hoe zie jij ze eigenlijk? De buik is namelijk baas van de hersenen.

Het Zeeuws Museum koestert hun Vrienden… en wij de “betalende vriend” koesteren dit ook… #eenaandeelinelkaar #zichtbaarofonzichtbaar. Het delen van elkaars kracht is de sleutel voor landelijk succes.

Eigentijdse mensen kijken terug!

Verbaas je niet maar verwonder je.. hoe je de natuurlijke weg van wens naar werkelijkheid kunt afleggen. Dit alleen al door anders te Kijken, te Denken, te Voelen & te Doen.  Want: Doe iets! Het is maar hoe je kijkt! is een bewegingsvorm dat je op een andere manier naar precies hetzelfde leert kijken.

Conclusie: Wanneer je een dag vrij bent, je ook eens tijd kunt nemen voor levensvragen zoals deze.

Deze Levensvragen zijn er niet om snel op te lossen, maar goed te doorleven en te onderzoeken zonder oordeel naar een ander!

 

Silvia Koning ziet er kerngezond uit en woont in een prachtig huis. Allemaal buitenkant, zegt de Kwadijkse. Want van binnen lijdt ze pijn. Letterlijk, door een chronische ziekte, maar ook figuurlijk: als ’nugger’ (niet uitkeringsgerechtigde) is het vinden van passend werk voor haar een zware opgave. Met haar kunst vraagt ze aandacht voor een groep mensen ’die op papier geen bestaansrecht hebben’. Donderdagavond exposeert ze in de raadszaal in Edam.’ Geboeid door hart & longen’ heet de verzameling kunstwerken die Silvia Koning maakte van hout, glas en ander ’oud en afgedankt materiaal’. ,,Mijn rauwe werkelijkheid, omgezet in kunst’’, zegt de 51-jarige …

                                                                       De wereld is glashard – Hout van mijverbind

Want van bovenaf gezien zijn we allemaal even groot, en van de straat af gezien zijn we allemaal even kwetsbaar- Silvia Koning *straatfotografiefoto voor op de cover van Op Eigen Kracht Werken aan je Toekomst = onderdeel van De Regenbooggroep in Amsterdam.

Het is niet de bedoeling om een perfect Museum te zijn.. maar het is de bedoeling dat je perfectie kunt spiegelen.

Ik hoop dat jullie genoten hebben net zo als Wij … de mens .. de maatschappij.

With Love

Silvia Koning

Sterker door Tegenslag

Iedereen kent deze uitspraak wel: what doesn’t kills you makes you stronger. Nou soms kunnen mensen je tot wanhoop drijven geloof me.

Vaak gebeurd dit niet met opzet maar meer door eenzijdigheid. Eenzijdigheid is namelijk je grootste vijand. Machtsmisbruik is de meest voorkomende vorm van geesteljke mishandeling. Dit leidt tot ziekte en uitvalsverschijnselen. Mensen serieus nemen is tegenwoordig een hot item. Velen worden beoordeeld op uiterlijk of scholing, maar dat is nou juist waar stigmatisering begint. Tijdens mijn lezing voor de Regenbooggroep werd ik benaderd door een bijzondere vrouw, werkzaam bij ervaringswijzer.

Zij vroeg mij of ik mijn verhaal wilde vertellen. Dat wilde ik natuurlijk wel. Wat mijn overkomen is wil ik niemand aandoen. Nederland is een mooi land voor gezonde ondernemers maar als je ziek word, word als je niet oplet alles ontnomen. Daarom ben ik een paar jaar geleden begonnen met mijn kunstproject: Houtvanmij – De wereld is glashard

Lees hier mijn verhaal:

https://ervaringswijzer.nl/news/592/28/De-Kunst-van-het-Spiegelen/d,Detailkunstmeteenverhaal/

Ervaringsdeskundige Breed Sociaal Domein

Vandaag bel ik maar weer eens na aanleiding van een goed telefoongesprek met een medewerker van het #SVB met de Gemeente Edam Volendam, omdat de toekenningsbeschikking van de client weer eens op zich laat wachten! Ik krijg te horen nadat ik mijn naam noem, dat ze in weer eens in bespreking zijn, toeval.. nee toeval bestaat niet! Door een nieuwe wetswijziging hebben ze een enorm aantal nieuwe aanvragen blijkt uit een teruggekoppelde mail en daar zijn de patienten dus weer de dupe van! Zo gaat dit nou elk jaar!

Ervaringskennis

Ervaring, ervaringskennis en ervaringsdeskundigheid zijn de woorden die ik teruggekoppeld kreeg van de meneer van het SVB. Ik zie hier het dossier en dat liegt er niet om! Nee antwoordde ik.. gelukkig ziet u dit ook en ziet u ook waarom ervaringsdeskundigen hard nodig zijn in binnen scholen, zorg, gemeente & bedrijfsleven.

Beleid & Praktijk

Als de overheid, gemeenten en scholen nu eens meer kijken naar de werkelijkheid en ervaringen binnen zorg en welzijn, dan zou er een hoop leed tijd en geld bespaard kunnen worden. Als ze tenminste bereid zijn om gebruik te maken van ervaringskennis en ervaringsdeskundigheid waar de leefwereld centraal komt te staan.

Wel willen – Niet doen

Gemeente en verzekeraars zoeken in hun beleid op papier wel naar manieren om deze kennis beter te benutten maar blijken hier in de praktijk vooral niets mee te doen. Al jaren heb ik een haat liefde verhouding met de Gemeente Edam Volendam met het Breed Sociaal Loket, en ook dit jaar lijkt het niet anders te zijn.

Wat is eigenlijk ervaringsdeskundigheid?

Een ervaringsdeskundige is iemand die op basis van persoonlijke en collectieve ervaringen in staat is om deze kennis door te geven aan anderen en dit ook weer over te brengen op anderen. Deze ervaringen zijn ontstaan vanuit de praktijk en van de bronnen. Door deze ervaringen zijn ze in staat op dit ook weer door te geven aan anderen.

Overbrengen

Zo is ook mijn werk bij de Regenbooggroep ontstaan. Ik vertel mensen over de risico’s van zorg, verslaving, armoede, zeldzame ziekten of hartfalen. Ik vertel ze over de psychologische dynamiek rond “sociale armoede” en eenzaamheid en hoe je als client, student of ondernemer je eigen pad kunt volgen zonder schulden.

Duo & Erkend leerbedrijf

De beste studie is: leer wat je moet leren en de rest volgt in de praktijk. Een ervaringsdeskundige is iemand die op basis van persoonlijke en collectieve ervaringskennis in staat is deze over te brengen op anderen. Dit doe ik al jaren en ben daarom ben ik al vier jaar een erkend leerbedrijf media & marketing met een erkenning via het SBB. Maar omdat ik ga verhuizen heb ik per 1 april 2019 mijn erkenning opgezegd. De volgende stap is een HBO marketing & communicatie manager te vinden voor mijn nieuwe project Truus van Gogh.

Ervaringskennis moet naar mijn mening, verplicht plek krijgen naast wetenschappelijke en professionele kennis!

De belangrijkheid van ervaringsdeskundigheid is zo groot omdat wij ( zij) iets in handen hebben wat uitstijgt boven het niveau van de individuele client en diens situatie en anders is dan wat de professional of beleidmaker weet.

De belangrijkste is dat zij ( wij) het gat dichten tussen de client en de sociale profesionals tussen de leefwereld en het systeem. De professionals kunnen zowel zorgverleners, beleidsmakers of bestuurders zijn. Een brug bouwen tussen tussen beide werelden of iets toevoegen wat van grote waarde is in het ontzorgen!

Schaamte machtsmisbruik en taboe

Veel clienten durven hun mond niet open te doen uit schaamte, machtsmisbruik of taboe. Iemand recht voor zijn raap aanspreken oñ verantwoordelijkheden durven ze vaak niet. Ik noem dit de bescheidenheid van kwetsbare burgers.

Effecten & Gevolgen

Als ervaringsdeskundige wil ik de waarheid van zorg vertellen. En die is RAW. Geloof me! Maar als er geen onderzoek gedaan wordt en compensatie geleverd wordt naar de inzet van ervaringsdeskundigheid buiten de hulpverlening in de GGZ, gaan er steeds meer mensen gebruik van gemeente en zorgverzekeraars maken. En geloof me deze kleeden je helemaal uit! Gewoonweg omdat de pot leeg is zeggen ze!

Mensen met somatische zorg is niet in handelingen van 5 minuten vast te leggen. Hun lichaam bestaat uit herstel. Door herstel groeien mensen over de gevolgen van hun aandoening heen en ontdekken mogelijkheden voor ook een volwaardig leven. Het possitief blijven na tramautische ervaringen. Het kaderen en managen van de aandoening en het ontwikkelen van hun andere gewaardeerde krachten.

Empowerment

Mijn persoonlijke expertise is het meest ontwikkeld op mensen op Eigen Kracht met ondersteuning aan hun Toekomst te werken en hun zelfvertrouwen daardoor groeit. Zelfredzaamheid is de grootste kernwaarde van een autonoom.

Onbekend maakt onbemind

Mensen met een verhoogde kwetsbaarheid wonen steeds vaker thuis omdat overheid ze aan hun lot overlaten. Ze krijgen geen hypotheek omdat hun lichaam voorzien is van de stempel Oud & Afgedankt. Maar zij willen ook net als iedereen meedoen in een maatschappij, hun bijdrage leveren en gezien en erkend worden.

Volgens een artikel van Movisie ( 5 maart 2018 staat letterlijk geschreven: Effectieve adviesraden moeten niet te veel de taal van gemeente ambtenaren toe-eigenen, ze zijn eerder een luis in de pels. Hun gezag dwingen ze af doordat ze sensitief zijn voor wat er in de lokale samenleving gebeurt.

Aanpak zonder Stigma

Hier is niets aan gelogen. Machtsmisbruik en Eenzijdigheid zijn de grootste vijanden in onze samenleving. Intergraal werken en kijken waar de knelpunten liggen is van levensbelang.

Corrigeer me als ik het het verkeerd zie!

With Love Silvia

Zorg is geen verdienmodel – My Own Research

MyOwnResearch is een voorstel dat geboren is vanuit het Amc, tegenwoordig het UMC genoemd. Het is een voorstel dat financieringswaardig moet worden. Nu verdampt er te veel waardevolle patiënten informatie.

‘Je wordt nu zomaar, als een sigarettenpeuk aan de kant gegooid.’ verslag van de chaos in het zorgverzekeraarsland’. Zorg is geen markt en de patienten een pakje filtersigaretten.

Ik heb zelf van dit project serieus werk gemaakt. De gezondheidsexperimenten die miljoenen mensen met chronische aandoeningen of systeemziekten dagelijks moeten ondernemen om hun klachten te verminderen en fit te blijven, dienen per direct te worden terugbetaald. Nu strijken de zorgverzekeraars het meeste geld op.

Los het zelf op

Mensen met een chronische ziekte kunnen zelf zoeken naar oplossingen om zo fit en betrokken mogelijk te blijven en leven. Zij zijn ondernemend, zoeken naar nieuwe mogelijkheden en doen experimenten om hun gezondheid te verbeteren. De waarde van deze zelfzorg wordt op dit moment onvoldoende herkend en benut, omdat daarvoor een simpele goedkopen beschikbare methodiek niet wordt ingezet. Daar komt hopelijk binnenkort verandering in.

Het doel van het project is om de grote inzet en vindingrijkheid van patiënten waarmee zij zelf iets ondernemen om hun eigen gezondheid te verbeteren, te ondersteunen met een passende praktijkgerichte aanpak. Op deze manier krijgen individuele patiënten sneller uitsluitsel of een gekozen aanpak voor hem of haar werkt. Tegelijk levert dit ook bruikbare medisch-wetenschappelijke resultaten op. De veronderstelling is dat op deze manier aanzienlijk sneller relevante kennis wordt ontwikkeld dan met de gebruikelijke onderzoeksmethoden, en dat werkzame therapieën en producten sneller getoetst worden en hun weg vinden in Myownresearch maakt persoonlijke benadering mogelijk die snel leidt tot verbetering van kwaliteit van leven. Zorggeld moet besteed worden aan zorg niet aan de juristen werkzaam bij Zorgverzekeraars. Bovengebruikelijke zorg is een proces, geen handeling van minuten!

Akkoordverklarigen moeten opgesteld worden samen met patient, belangenbehartiger ervaringsdeskundigen, huisarts en WMO en niet vanuit machtmisbruik zorgverzekeraars!

Tips make you move

Narratief werken is een nieuwe methode voor professionals om middels het levensverhaal van hun cliënten te werken aan een doel voor blijvende zelfredzaamheid.
Narratief werken valt onder de psychologie van de levenskunst. Levenskunst kan gezien worden als het samenspel tussen geestelijke gezondheid en welzijn binnen één persoon. Het gaat dan om het behoud van zingeving en welbevinden ondanks het leed dat onvermijdelijk bij het leven hoort. Levenskunst heeft te maken met het zo goed mogelijk leren omgaan van dat lijden.

Doe iets! Het is maar hoe je kijkt! Nu worden er teveel mensen afhankelijk door de eenzijdigheid vanuit de politiek!

Corrigeer me als ik het niet goed zie!

With Love Silvia

Internationale Vrouwendag 2019. Sterke Vrouwen zijn in de Mode en op weg naar de Top!

No Fake news, No Facades and No Blunders

Van zelfreflectie ga je echt niet dood, want wie wordt er niet mee dood geknuppeld … het oordeel vanaf de buitenkant. Wat doe je ermee en hoe ga je er mee om?

Voeg gewoon een Autodidact aan je organisatie toe, want als steeds meer scholen sluiten omdat leerkrachten hun werk wordt ontnomen, dan moeten we gewoon zelf de leerkracht, de dokter of een nieuwe Leonardo DaVinci worden, toch? Corrigeer me als ik her verkeerd zie!

Bye Bye Educatie en Omarm & Verwelkom Op Eigen Kracht mutaties. We weten natuurlijk allemaal dat je kennis krijgt door te studeren, maar dat je pas echt wijs wordt door te observeren en het zelf te ervaren. Daarom had ik op zeer jonge leeftijd al besloten om van mijn kracht mijn beroep (Autodidact) te maken.

Dit doe ik dan ook door de werkelijkheid niet onder stoelen of banken te stoppen. Het uitvergroten van de werkelijkheid is namelijk hard nodig omdat veel instanties anders weglopen van de feiten! De belangrijkste feiten worden namelijk doorgaans niet op papier vastgelegd maar door de stilte zacht in de wandelgangen ingefluisterd en dat de vooruitgang niet om snelheid, maar om richting en tijd gaat.

Toekomst

De rol van zelfsturend leren zal in de toekomst verder worden doorontwikkeld in diverse trainingen om Op Eigen Kracht aan aan je Toekomst te werken!

Gisteren heb ik weer bijzonder gesprekken gehad met twee vakvrouwen. Ze zijn slim, ze onderzoeken haar ervaringen en dat wijst uit dat besluitvormingen prestaties verbetert.

“Leer van elkaar, probeer verschillende dingen uit en maak het tot je dagelijkse routine”

“Do it yourself ”

Bohn hase metacognitie art

Metacognitie is de zuivere kennis oftewel het inzicht in het eigen leerproces en hoe je dit kunt toepassen in de praktijk. Hierbij een interview dat kort geleden van mij is afgenomen door Madalon de Jong Stagiere bij OEK, onderdeel van De Regenbooggroep

Wie ben je en wat doe je? 

— 

Ik ben Silvia Koning-Lindeboom, ik ben 51 jaar oud, ik ben een trotste moeder van twee dochters, ik ben getrouwd met de leukste man van Nederland én ik ben een Nugger, ofwel een niet-uitkeringsgerechtigde. Ik ben autonoom, en dat wil ik graag blijven. Daar strijd ik tegenwoordig ook voor, ik vind dat iedereen in Nederland zijn autonomie moet terugkrijgen. Op eigen kracht werken aan je toekomst is dé sleutel voor zelfbevrijding.

— 

Hoe ben je terecht gekomen bij Op Eigen Kracht?

— 

Ik was opzoek naar een baantje voor twee dagen, beschut werk. De gemeente kon mij niks bieden en zei dat ik mijzelf maar moest gaan verkopen, zij hadden niks voor mij. Een kennis zei tegen mij: “Silvia, ik heb een hele leuke baan voor je. Het is een vrijwilligersfunctie, maar jij als ‘beroepsouwehoer’ zou daar prima passen.” Ik ben gaan solliciteren en ik werd aangenomen bij Op Eigen Kracht als projectondersteuner. Ook heb ik als straatfotograaf de ‘handenfoto’ gemaakt. Ik heb meegekeken, meegeluisterd, meegelezen, sfeer geproefd… 

— 

Wat neem je mee uit de tijd bij Op Eigen Kracht?

— 

Het voornaamste wat ik meeneem is dat ik mijzelf spiegelde. Ik dacht: “Ik heb gelukkig de kracht dat ik heb kunnen overleven met een ziekte.” Ik werd gespiegeld doordat ik zag dat er zoveel loos is in Nederland, er is zoveel armoede en ik vroeg mij af wat voor toegevoegde waarde ik daarbij kon inleveren en waar ik mijzelf kon inzetten. Om dat te kunnen doen werd ik getipt om mee te doen aan een Werk Aan Je Toekomst training. Ik heb daar ontzettend mooie mensen leren kennen en dat heeft mij uiteindelijk getriggerd om door te zetten met mijn project. 

— 

Zou je me iets meer kunnen vertellen over zo’n Werk Aan Je Toekomst training? Hoe ziet zo’n bijeenkomst er uit?

— 

Zo’n Werk Aan Je Toekomst training ziet er zo uit dat je vier keer voor een dagdeel naar een training gaat. Daar staat een train(st)er en die legt je uit wat je kunt doen, dat je eigenlijk moet geloven in jezelf, steeds kleine stapjes moet gaan nemen en door moet blijven gaan met focussen op je uiteindelijke doel. Dat heeft mijn ogen geopend, aangezien mijn medecursisten in een soort van verlamming zaten omdat ze bijna allemaal in de schuldsanering zaten. Dat spiegelde mij heel erg, want die druk had ik niet en die hadden zij wel. 

— 

Wat deed dat met jou, dat je dat zag?

— 

Het maakte mij verdrietig, en het maakte me tegelijk ook krachtig omdat ik dacht dat ik ze kon helpen. Ik kan op mijn eigen kracht helpen om hun in hun eigen kracht te zetten, door ze in zichzelf te laten geloven. 

— 

Je bent kunstenares. Heeft Werk Aan Je Toekomst je gemotiveerd om verder te gaan met je kunst?

— 

Ja, absoluut! Ik zag in dat De Regenboog Groep ook een plekje had voor mij, dat was als een warme deken. Doordat ik serieus ben genomen en doordat er mensen zijn geweest die zich in hebben gezet voor mij, hebben zij mij geholpen. Bij het ondernemerschap tel je niet meer mee omdat je geen product meer hebt om aan te bieden, bij de gemeente kom ik niet verder omdat ik niet belangrijk genoeg ben, maar bij De Regenboog Groep kreeg ik een kans! En doordat ik mijzelf inzette en elke week hielp daar waar nodig was ontdekte ik dat ik dat fantastisch vond. 

— 

Zou je me iets meer kunnen vertellen over je kunst? 

— 

Vrijdag 18 januari was de opening van mijn expositie bij het Scip aan de Keizersgracht. ‘De wereld is glashard’, daarom is alles wat ik heb gemaakt op oude afgedankte glazen en flessen gemaakt. Daar heb ik de kleuren van de regenboog gebruikt en ik heb dat gedaan op thema’s van muziek, op titels van muziek. Dat inspireerde mij heel erg. Daarna ben ik op hout gaan tekenen en schilderen, omdat mijn meisjesnaam Lindeboom is en ik dacht aan de Werk Aan Je Toekomst training omdat daar wordt gezegd “zie jezelf als een boom.”Dat ging ik inzetten en gebruiken. Ik maak mijn kunst op hout met botenlak, je ziet jezelf er altijd in terug.

— 

Dat betekent het thema ‘de wereld is glashard’ voor jou? 

— 

Alles is tegenwoordig op het individualisme gebaseerd en als je niet meetelt in de wereld van de status ben je oud en afgedankt. Ik vind dat niet kunnen. Je moet het met elkaar doen en een aandeel in elkaar hebben. 

— 

Is er iets dat je wil meegeven aan iemand die er over nadenkt om een Op Eigen Kracht of Werk Aan Je Toekomst training wil volgen? 

— 

Wat ik heb gezien tijdens mijn ‘vrijwilligerswerk reis’ is dat sommige mensen tegen de maatschappij aan schoppen. Ik ben een keer geweest bij de voedselbank om te werven voor een training. Ik kwam daar aan met mijn oude Landrover en ik werd meteen door iedereen belaagd. “Kom jij ook een voedselpakket halen?!” en ik zei dat ik dat ik dat niet kwam doen maar dat ik kwam helpen, er werd toen gereageerd: “Ja,dat zeggen ze allemaal! Je moet al die mensen met die dure bakken in de gaten houden!” Ik heb daarom ook klompen gemaakt, omdat heel veel mensen tegen de maatschappij aanschoppen maar verder niks doen. Ik vroeg aan diegene of hij mij misschien wilde helpen met werven voor de training, en dat het belangrijk is dat hij gezien wordt. Hij gaf aan dat hij in de problemen zou komen met zijn uitkering. Dat klopt, dat is zo. En ik vind dat het UWV moet hervormen. 

Je hoeft geen dure opleidingen te doen die je uiteindelijk terug moet betalen waardoor mensen in de schulden komen. Als ik verder wilde op de fotografie academie dan zou die studie twintigduizend euro zijn, dat heb ik niet. Maar zo’n opleiding maakt je ook niet persé een goede fotograaf. Ik ben pas een goede fotograaf als ik een boodschap kan overbrengen. Je moet je nooit laten weerhouden door mensen die een hogere positie hebben. Het zijn allemaal mensen van de straat. Iedereen is gelijk. Het maakt niet uit, als je gelukkig bent met jezelf dan komt het wel goed. Maar men moet je wel een kans geven, en dat gebeurt tegenwoordig steeds minder. 

— 

Zijn er nog onbesproken zaken? 

— 

Ik had het foldertje meegenomen van de beroepsouwehoer, en dat ben ik uiteindelijk wel gebleken. Ik moest wel eerder stoppen op locatie bij Op Eigen Kracht omdat ik geen auto meer had. Er is na 51 jaar heel lang doorzeuren een hartspierziekte geconstateerd, NCCM. Zonder auto moest ik heel lang reizen om bij De Regenboog Groep terecht te komen. Vanaf toen ben ik die creatieve handjes blijven houden en ga ik nu online door met het verspreiden van de boodschap van Op Eigen Kracht. Dat is wat ik wil, de verbinding aangaan met elkaar en daarbij mensen ook motiveren om een Op Eigen Kracht training aan te gaan.  

Je hoeft het echt niet in je EENDJE te doen, maar geef nooit op! Leg je autobiografische verhaal vast in een online dagboek. Dan ben je nooit meer alleen. Zie dit als een artistiek proces!

With Love Silvia

Amsterdam “Gebruik de straat als informatiebron”! ❌❌❌