Wil je gelijkwaardig behandeld worden dan moet je alle Ogen dezelfde kan op laten leren kijken. Want of het nu gaat om zorg, onderwijs, banen, gelijke kansen of autonomie: oude en afgedankte parels komen ooit weer bovendrijven.


Stop – Hufters aan de top!
Ik moest vandaag met mijn Volvo naar de van Mosselgroep in Goes, vanwege een veiligheidsprobleem aan de gordels. Wilt u een kopje koffie mevr Koning? Ja lekker antwoordde ik. Ik verplaats mij naar de leestafel waar mijn oog valt op het blad Questo, Hufters aan de Top.

Ik blader en lees aandachtig de tekst. Ik erger me niet meer maar verwonder me slechts over de uitspraken van President Nixon. Lees het artikel in Quest.

Voor mij is de route : De natuurlijke weg van wens naar werkelijkheid mijn focus. Aan mijn steutelbos hangt al jarenlang een houten tover amuletje met een oog erop geschilderd met de tekst: Doe iets! Het is maar hoe je kijkt! Ik heb dit amulet afgelakt met bootlak. Waarom? Omdat ik mezelf er elke dag in terugzie en het altijd met me meereist. Het helpt me verder kunnen we wel zeggen.
Spiegeltje Spiegeltje aan de wand: Wie is de krachtigste van het land?

Kunst door geweldloze communicatie. Want zo leidt tevens de spreuk: Logica brengt je van A naar B. En de Verbeelding brengt je overal want Toeval bestaat niet!
Mijn sleutelbos en spiegelreflexkunst brengt me gewoon elke dag weer een stapje naar mijn doel…Erkenning door Herkenning.


Ik heb geleerd hoe je door de spiegelreflex jezelf & anderen anders kunt laten leren kijken naar precies hetzelfde en je daardoof door kunt met doorontwikkeling. Oftewel if you don’t like how the table is set, just turn the table.

Ik heb mijzelf inmiddels weer terug gevonden en zie mijzelf als een authentieke zelfstandige wijze vrouw, die staat voor een zaak. Ik waai niet op de wind van een ander. Ik ben geen hufter, maar kan delen, praat veel en werk heel hard. Ik vertrouw alleen op mijn cadans en dat voelt goed. Veel mensen nemen dingen klakkeloos aan of over. Ik niet, ik onderzoek eerst de feiten. #myownresearch En als mensen je afwijzen moet je ze er gewoon bij betrekken. Wees fel maar rechtvaardig zou Churchill hebben gezegd.
Zes jaar geleden schreef ik een blog naar aanleiding van het boek Big Magic, de kunst van een creatief leven. Ik moest mijzelf weer opnieuw uitvinden.. maar hoe doe je dat? Ik kocht het boek van Elizabeth Gilbert…. In Big Magic moedigt Elizabeth Gilbert mensen aan om verborgen talenten te ontdekken. Balancerend tussen spiritualiteit en vrolijk pragmatisme laat ze zien hoe we onze ideeën kunnen omarmen, nieuwe uitdagingen het hoofd kunnen bieden en onze dagen kunnen vullen met meer passie en mindfulness.
Het roer om
Op weg naar een beter leven dat is waar ik een tijdlang van hebt gedroomd. Een creatief leven? Een leven dat meer door nieuwsgierigheid dan door angst is gedreven.’ En dit pad volg ik dus… al een tijdje! Go slow but go.


Waarom hebben we Change makers nodig?
Om door te breken als kwetsbare burger is een hoop moed, tijd en wilskracht nodig. Gelukkig bezit ik deze gave. Waarom? Omdat ik niet tegen ongelijkwaardigheid en onrechtvaardigheid kan. Iedereen heeft een keuze om iets te doen, ook al heb je een beperking.
Publisher. De dag van de vrouwen reageerde op mijn LinkedIn antwoord en zo is dit artikel ontstaan.
Sociaal domein stagneert: Vijf jaar na decentralisatie is de ondersteuning van kwetsbare burgers nog niet op orde
Meer participatie in de samenleving voor mensen die dit niet, helemaal, op eigen kracht kunnen; dat was het streven toen vijf jaar geleden gestart werd met de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015, de Jeugdwet en de Participatiewet. De resultaten blijven in de praktijk achter bij de verwachtingen van deze decentralisatie. De deelname van mensen met een beperking aan de samenleving is niet toegenomen, er zijn nog steeds knelpunten in de jeugdzorg en de kansen op werk voor mensen met een arbeidsbeperking zijn nauwelijks verbeterd.
conclusie sociaal en cultureel planbureau; verwachtingen decentraal beleid te hoog
Dit concludeert het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) in ‘Sociaal domein op koers? Verwachtingen en resultaten van vijf jaar decentraal beleid’. De verwachtingen van het nieuwe beleid waren te hoog gespannen, bijvoorbeeld over de zelfredzaamheid van mensen en een zorgzamere samenleving. Gemeenten behalen nog geen betere resultaten dan het Rijk. De betrokken ministeries zijn nu aan zet om realistische doelen te stellen en regels beter op elkaar af stemmen.
een aantal kwetsbare groepen krijgt te weinig prioriteit
Er gaat ook veel goed. In het sociaal domein worden veel mensen geholpen door hun gemeente. Tegelijk is het zorgelijk dat in de huidige praktijk een aantal kwetsbare groepen aan het kortste eind lijkt te trekken. Lichte hulpvragen krijgen voorrang omdat deze goedkoper zijn op te lossen. De hulp aan specifieke kwetsbare groepen lukt niet goed. Zo zijn er lange wachttijden voor jongeren met complexe problemen en zijn de baankansen afgenomen voor mensen die aangepast werk nodig hebben. Ook wordt de hulpverlening aan mensen met meerdere problemen belemmerd door ingewikkelde regelgeving.
niet alle hulpbehoevenden zijn in beeld
Er is op dit moment onvoldoende zicht op mensen die wel problemen hebben, maar niet aankloppen bij de gemeente of hulpverlenende instanties. De verwachting dat gemeenten problemen eerder kunnen signaleren dan het Rijk, omdat ze dichter bij hun burgers staan, blijkt in de praktijk weerbarstig. Hoewel de meeste gemeenten sociale wijkteams hebben opgezet, komen die er niet altijd aan toe om problemen bij mensen actief op te sporen. Door de coronacrisis wordt veel psychische en financiële druk verwacht bij kwetsbare groepen. Naar verwachting zal dit de hulptaak van de gemeente nog extra verzwaren.
verwachtingen van zelfredzaamheid en de zorgzame samenleving niet realistisch
In de decentrale aanpak werd ook meer van mensen zelf verwacht: eigen kracht, zelfredzaamheid en meer voor elkaar zorgen. Het onderzoek laat zien dat de verwachtingen van het Rijk en de ervaringen van de praktijk niet overeenkomen. Juist mensen die hulp vragen kunnen het niet altijd zelf. Ook blijkt dat mensen het vaak moeilijk vinden om anderen uit hun omgeving om hulp te vragen of er is niemand om hen te helpen. Het percentage mensen dat mantelzorg geeft aan mensen met een beperking is sinds de decentralisaties niet toegenomen.
Het Rijk kan gemeenten in staat stellen om kwetsbare burgers beter te ondersteunen. Hiervoor doet het SCP een aantal aanbevelingen:
Reken jezelf niet rijk
Bij de overheveling van taken naar de gemeenten werden de bijbehorende budgetten direct gekort. Het onderzoek laat echter zien dat gemeenten minder mogelijkheden hebben om het goedkoper te doen dan vooraf werd gedacht. Dit komt doordat de verwachte ‘eigen kracht’ of hulp uit eigen netwerk niet altijd mogelijk of voldoende is. Daarnaast leidt investeren in preventie en lichte voorzieningen, zoals sociale wijkteams, niet onmiddellijk tot afname van het gebruik van zware en dure voorzieningen.
Werk op rijksniveau beter samen
De drie gedecentraliseerde wetten in het sociaal domein verschillen behoorlijk in karakter. Dat komt deels doordat ze door verschillende ministeries ontwikkeld zijn. Gemeenten die in de lijn van elke afzonderlijke wet willen handelen, hebben soms moeite om tegelijkertijd de verwachtingen van de decentralisaties te realiseren. Daarnaast is de aansturing en de communicatie vanuit de ministeries richting gemeenten grotendeels verkokerd gebleven. Voor een goede werking van het sociaal domein op decentraal niveau, zou daarom ook op centraal niveau, meer dan nu gebeurt, met een integrale blik naar de drie wetten gekeken moet worden.
Hanteer een brede definitie van het sociaal domein
Verbinding van de drie terreinen met andere onderdelen van het sociaal domein en flankerende wetten is belangrijk en wordt in de gemeentelijke praktijk ook vaak gemaakt. Zo komen verbindingen met bijvoorbeeld schuldhulpverlening, passend onderwijs en medische of langdurige zorg veel voor. Het is van belang om samenwerking over die schotten heen te realiseren, waarbij duidelijk moet zijn waar de regie is belegd.
Verminder complexiteit van regelgeving
Het sociaal domein is – nog steeds – een complex systeem voor veel betrokken partijen. Burgers weten niet altijd waar ze hulp kunnen krijgen. Voor aanbieders en werkgevers zijn de administratieve lasten soms toegenomen, omdat ze moeten samenwerken met meerdere gemeenten in plaats van een centraal orgaan. Meer aandacht zou uit moeten gaan naar goede informatievoorziening en vereenvoudiging van procedures.
Bron: SCP
landelijk kennisinstituut cultuureducatie en amateurkunst ziet participatiewet als kans
Het Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst, LKCA, zet zich in voor cultuureducatie, cultuurparticipatie en de toegankelijkheid van cultuur te vergroten. Ze acht de Participatiewet interessant, omdat steeds meer gemeenten de relatie tussen kunst en activering onderkennen. Actieve deelname aan culturele en kunstzinnige activiteiten kan mensen activeren, waaronder met een arbeidsbeperking.
De gemeenten verkennen werkwijzen om specifieke groepen te bedienen. Kunst en cultuur vallen deels binnen het wettelijke kader en verantwoordelijkheden van gemeenten, dus liggen hier kansen om kunst en cultuur mee te nemen in het vastgestelde beleid. Als kunst en cultuur wordt ingezet om bij te dragen aan maatschappelijke doelstellingen, dan kan men denken aan bijvoorbeeld een percentage van WMO-gelden voor financiering van innovatie en vernieuwing.
Bron: LKCA
Dag van de Vrouwen wilde meer weten over mijn vastberadenheid, nieuw talent en missie om anderen te inspireren.

In deze link lees je het verhaal, waarom kunst aanzet tot anders kijken naar precies hetzelfde.
Ik hoop jullie weer geinspireerd te hebben en ga me nu weer concentreren op mijn lezing a.s vrijdag bij Met Andere Ogen Hackathon Doe Dag.
Tot snel
Liefs Silva alias TruusvanGogh