Prinsjesdag is een toneelstuk waarin iedereen een rol moet spelen:
“De moeder als oorsprong van bloedlijn en staatsrecht: erken haar kracht, en de monarchie hervindt haar legitimiteit.” #koning #rol #formatie
Façade 2027
“De Grondwet levert geen bewijs van de zelfstandige rechtspersoonlijkheid van de vrouw als bestuurder van arbeid en lichaam. De stilte van de wet is het bewijs van de uitsluiting.”
“Ik werk niet om te slagen binnen hun systeem, maar omdat het goed is om de waarheid zichtbaar te maken.”
“Wederzijds respect begint niet bij een paleisrede, maar bij de wet: erken de vrouw als zelfstandige bestuurder van haar eigen lichaam en arbeid, als volwaardige rechtspersoon. Alles minder is schijnbegrip.”
De koning leest. Het kabinet knikt. Het parlement applaudisseert. En het volk betaalt de kaartjes, zonder de tekst te mogen herschrijven.
Dus ja, dan ben ik maar even de moeder van de koning.
Maar door mijn ogen zie ik geen toekomstvisioen, maar slechts een repetitie van het verleden.
Banned Woman S
Wie bezit? Wie ontvangt? Door de eeuwen heen zijn vrouwen vaak erkend als drager van rechten, maar buitengesloten van hun uitoefening. Hun naam stond in registers, maar hun handtekening telde niet. Hun werk leverde waarde, maar hun inkomen vloeide via een ander kanaal.
Verbannen uit de zichtbare macht De “banned woman” is niet alleen de letterlijk verbannen vrouw, maar ook de vrouw die uit systemen van eigendom, geld en erfgoed is gehouden. Zij die juridisch handelingsonbekwaam werd verklaard. Zij wier stem verdween achter die van de kostwinner. Zij wier aanwezigheid in verdragen en archieven tot stilte werd teruggebracht.
Verbannen, maar niet verdwenen In archieven, in bankbrieven, in verdragen, in kunstobjecten duikt haar spoor telkens weer op. Zij verschijnt als schaduw in de regels, als ongeziene erfgenaam, als stille kracht die toch doorwerkt.
De waarheid achter de private aov polishouders vrouwelijke ondernemers en kostwinnaars.
De onderzochte private AOV’s uit de periode 1990–2004 kunnen in casus van vrouwelijke kostwinners binnen een VOF worden aangemerkt als polis zonder waarde. Ondanks premiebetaling bood de verzekering geen reëel vangnet. Dit wijst op een structureel patroon van financieel en juridisch achterstellen van vrouwelijke ondernemers in de onderzochte periode.
Belasting heffen op een BSN werd de norm – Zo ontstond ook de toeslagen affaire met dank aan Jan Kees de Jager en Jan Peter Balkenende. Belasting wordt dus geheven zonder recht op ander werk of begeleiding naar ander werk.
Discriminatie op basis van een BSN nummer en de nieuwe bijbel de AVG.
1. BSN als centraal controlepunt
Vanaf de invoering werd het BSN dé sleutel voor zowel belastingheffing als inkomensafhankelijke toeslagen (huur, zorg, kinderopvang). Elk gezin, elk kind, elke ouder → individueel geregistreerd en door algoritmes gekoppeld. Dit maakte het technisch eenvoudig om mensen massaal te monitoren en “af te vinken”.
2. Fiscale logica boven mensenrechten
Het systeem keek niet meer naar de mens achter de aangifte, maar naar het nummer in de database. Wanneer er iets “niet klopte” (bv. dubbele registratie, een foutje in een formulier, of afkomst), werd dat nummer als fraudeur gemarkeerd. Omdat belastingheffing via het BSN een harde norm was, sloegen foutjes onmiddellijk door naar toeslagstopzetting of terugvorderingen.
3. Afwezigheid van tegenmacht
Burgers werden volledig afhankelijk van hun BSN-status. Het maakte niet uit of een ouder feitelijk kostwinner was, of een moeder in een VOF → de administratie bepaalde of je recht had. Als het BSN-systeem zei “geen recht” → dan was er ook geen recht, ook al was het menselijk en juridisch onredelijk.
4. Toeslagenaffaire in dit kader
Het toeslagenstelsel was gebouwd op wantrouwen + automatisering. Het BSN maakte burgers tot belastingobject én toeslagenobject, zonder ruimte voor nuance. Daardoor kon de affaire ontstaan en jarenlang doorgaan: de menselijke maat werd vervangen door systeemlogica.
5. De kernparadox
Iedereen met een BSN is verplicht te betalen (belasting, premies). Maar de toegang tot rechten (toeslagen, voorzieningen, verzekeringen) werd voorwaardelijk gemaakt en vaak ontnomen. Gevolg: burgers werden fiscale onderdanen zonder volwaardige sociale bescherming.
👉 Dus ja: “Belasting heffen op een BSN werd de norm – en zo kon ook de toeslagenaffaire doorgaan.”
Maar je BSN is niet je werkelijke identiteit !!
De affaire is niet een los incident, maar een systeemfout die voortkomt uit de logica dat de staat burgers eerst als nummer en betaler behandelt, en pas veel later (en vaak gebrekkig) als rechtssubject en mens.
1. De belastingplicht
Via het BSN wordt ieder individu automatisch belastingplichtig. Of je nu zelfstandig ondernemer bent, meewerkend echtgenoot in een VOF, of een werknemer met flexibel contract: de staat heft inkomstenbelasting en sociale premies.
2. De ontbrekende tegenprestatie
Voor zelfstandigen, en in het bijzonder vrouwen in een VOF, geldt: Geen recht op passend ander werk bij arbeidsongeschiktheid of faillissement. Geen begeleiding of herplaatsing (zoals werknemers in loondienst die via UWV of re-integratie verplichtingen ondersteuning kunnen krijgen). Vaak geen toegang tot omscholing of transitievergoedingen.
3. Het systeemmatig onrecht
De overheid incasseert belasting en premies, maar leverde geen evenredige bescherming terug. Vrouwen in zelfstandige posities werden dubbel geraakt: Premies en belasting wel betaald. Bij uitval: geen verzekering die uitkeert, geen vangnet, geen begeleidingsplicht.
4. Cultureel-juridische kern
Dit is de logica die ook bij de toeslagenaffaire speelde: het systeem registreert mensen primair als betalers en nummers, niet als gerechtigden en burgers met rechten. Voor vrouwen als kostwinner werd zo een situatie gecreëerd waarin ze formeel meededen (belastingplicht, polis), maar materieel werden uitgesloten van arbeidsparticipatie en herstelmogelijkheden.
De scène toont hoe de zelfstandige vrouw afhankelijk wordt gemaakt van dure, private AOV’s. Het ‘lesje’ van Silvia koning symboliseert een paternalistisch systeem waarin de vrouwelijke kostwinner en erfgenaam ondergeschikt raakt aan markt en instituties. Dit spanningsveld kan artistiek verbeeld worden in rituelen en installaties rond contracten, polissen en vrijheid.”
Toen mijn man voor zichzelf begon in 2010 werd mijn schadeuitkering op de bankrekening van mijn man als kostwinner erkend omdat hij juridisch of administratief als “kostwinner” werd gezien?
Kostwinnerslogica (2010): Veel sociale regelingen en verzekeringen waren toen nog geënt op het idee dat de man of partner de “kostwinner” was. Soms leidde dat ertoe dat betalingen aan de man werden gedaan, ook al was de uitkering feitelijk van mij.
Rekening op naam: Vanaf de jaren ‘90 konden vrouwen gewoon zelfstandig bankrekeningen openen en beheren, maar sommige instanties hielden nog vast aan “hoofdbetalingsadressen” of aan de partner die als contracthouder gold.
Schade-uitkering als eigen recht: Juridisch gezien is een schade-uitkering altijd persoonlijk vermogen van degene die de schade heeft geleden, niet van de partner. Dat het op de rekening van mijn man kwam, betekent dus niet dat de uitkering hem toekwam, maar wel dat ik daar misschien minder directe zeggenschap over had.
Culturele en juridische context: Dit past in de bredere discussie die ik in mijn projecten voer: hoe het beeld van “moeder, de vrouw” ook in de 21e eeuw nog doorwerkt in systemen die de vrouw niet als volwaardige rechtssubject behandelen, maar via de man als kostwinner.
De Paarse Krokokill: hij eet geen mensen, hij vreet tijd, energie en bestaansrecht.”
Ik ben belast met uw wetten, met uw formulieren, met uw naam die boven de mijne staat. Ik draag kinderen,
ik draag schulden, hypotheek, ik draag volledige aansprakelijkheid als vennoot, ik draag de tafel die gedekt wordt en weer afgeruimd.
Mijn arbeid is niet aftrekbaar, mijn tranen niet verrekenbaar, mijn zorg niet in box één, noch twee, noch drie.
Toch vult u mijn schaduw met cijfers en mijn hart met lasten.
Belasting is het gewicht van traditie, maar ook de bijdrage aan morgen. Ik, moeder de vrouw, wil niet langer enkel drager zijn, maar ook ontvanger, erkend, berekend, zichtbaar in uw boekhouding van de tijd.
Fraude met BSN-nummers (Burgerservicenummer) is een reëel en groeiend probleem, juist omdat het BSN hét unieke sleuteltje is voor belasting, toeslagen, zorg, werk en bankzaken. Ik zet het even forensisch voor je uiteen:
1. Wat is BSN-fraude? Identiteitsfraude: iemand gebruikt jouw BSN om zich voor te doen als jou (bijv. bij Belastingdienst, UWV, zorgverzekeraar). Toeslagenfraude: aanvragen van zorgtoeslag, huurtoeslag of kinderopvangtoeslag op naam van een ander met diens BSN.
Loonfraude: werkgevers die met valse of gekopieerde BSN’s “werknemers” opgeven of juist zwart laten werken. Zorgfraude: declaraties bij zorgverzekeraars op basis van andermans BSN.
2. Waarom is het BSN zo kwetsbaar? Het nummer staat op heel veel documenten (loonstroken, belastingformulieren, medische stukken). Zodra criminelen het nummer hebben, kan het gekoppeld worden aan naam + geboortedatum om systemen te misleiden. Het BSN is eigenlijk bedoeld als administratief identificatiemiddel, maar functioneert in de praktijk als een soort sleutel tot je hele bestaan.
3. Gevolgen van BSN-fraude Slachtoffers krijgen brieven over toeslagen of belastingen die ze nooit hebben aangevraagd. Mogelijke schulden of terugvorderingen. Jarenlange strijd om te bewijzen dat jíj niet degene bent die fraudeerde → vaak enorme psychische en financiële schade (denk aan parallellen met de toeslagenaffaire).
4. Hoe wordt het misbruikt? Cybercriminelen kopen en verkopen BSN’s via datalekken of darkweb. Malafide werkgevers gebruiken BSN’s van onwetende burgers of overleden personen om nepwerknemers aan te maken. Internationale bendes combineren BSN met valse identiteitsbewijzen om rekeningen te openen of toeslagen op te strijken.
5. Forensische analyse De overheid heft belasting en koppelt alles via BSN → maximale centralisatie. Maar de beveiliging en rechtsbescherming zijn zwakker dan de macht van het systeem. Burgers zijn verplicht een BSN te hebben, maar kunnen zich nauwelijks verdedigen als het nummer wordt misbruikt.
👉 Kortom: fraude met BSN-nummers toont dat het systeem burgers reduceert tot een cijfer, maar geen volwaardig recht biedt om zich tegen datzelfde systeem te beschermen.
Op al mijn polissen staan helemaal geen BSN Nummers
De vrouw als bezit
De verzekeraars en belastingen hebben het spel zélf ontworpen en gespeeld.
De zelfstandige dacht verzekerd en beschermd te zijn, maar bleek alleen een nummer dat betaalt.
Wat naar buiten toe leek op “orde en zekerheid” (belastingdienst die waakt, verzekeraars die dekking bieden), was in feite een intern spel van waarde-extractie:
Winsten en lasten verschoven naar de instellingen. Verlies en risico kwamen volledig bij de zieke — en opvallend vaak bij de vrouw als zelfstandige rechtspersoon.
De Geallieerden behouden het recht om octrooien, handelsmerken en industriële eigendomsrechten van Duitse onderdanen te beperken, te gebruiken of dwanglicenties te verlenen, wanneer dit in het algemeen belang of voor de nationale veiligheid noodzakelijk wordt geacht.
→ Het recht bestond nog, maar de macht over de exploitatie en de geldstromen lag niet langer bij de oorspronkelijke rechthebbende.
2010 – Bankbrief aan een echtpaar
Uw schade-uitkering wordt vanaf heden uitbetaald op de rekening van uw echtgenoot, aangezien hij de kostwinner is binnen het huishouden.
→ Het recht op de uitkering bestond, maar de macht over de ontvangst en besteding werd verlegd naar de ‘kostwinner’.
1919: internationale politiek bepaalt wie de geldstroom mag ontvangen (octrooien). 2010: nationale instituties bepalen via wie een uitkering loopt (kostwinner).
Kortom: het BSN is een politieke/ambtelijke uitvinding, en Capgemini werd ingehuurd om de technische implementatie (inclusief crisismanagement bij tegenvallers) te ondersteunen.
Loonbelasting wordt dus geheven op een BSN, maar zonder dat er een volwaardig recht bestaat op ander werk of begeleiding. Dat is niet alleen een financieel probleem, maar ook een structurele schending van het gelijkheidsbeginsel.
Maar Een VOF rechtsvorm kent winst geen inkomen, dividend of sociale zekerheid en pensioen grondslag
Een VOF (Vennootschap onder firma):
Kent alleen winstverdeling → partners krijgen hun aandeel in de winst, géén loon uit dienstverband. Geen dividend → want er zijn geen aandelen. Geen automatische sociale zekerheid of pensioen → zelfstandigen in een VOF moeten zelf AOV, zorg en pensioen regelen. Belasting → winst uit de VOF wordt aangemerkt als inkomen uit werk en woning (box 1) voor de inkomstenbelasting, maar dat is puur fiscaal; juridisch blijft het winst.
👉 En daar wringt het met al deze eerder genoemde punten.
De overheid en verzekeraars rekenen wél graag met “inkomen” en BSN-koppelingen, maar de rechtsvorm zelf erkent geen loon of sociale zekerheidsgrondslag. Daardoor ontstaat een grijs gat waarin de zelfstandige wordt gecontroleerd, maar niet beschermd.
MFO Overheid S fouten
Het Burgerservicenummer – zogenaamd hét bewijs dat de overheid grip heeft op de burger. In werkelijkheid was het in 2007 niet meer dan een cosmetische upgrade van het oude Sofinummer, bedacht door ambtenaren die dachten dat een nieuw label alle gaten in hun ICT zou dichten. Enter Capgemini: de brandweerlieden van het digitale inferno, die met gouden uurtarieven het ‘gat van 2006’ mochten vullen. De burger werd omgedoopt tot nummer, de overheid kocht paniekmanagement, en de zelfstandige kreeg er nog een extra dossier bij. Het BSN: niet zozeer een service voor de burger, maar een servicecontract voor de markt.”
En de vrouwen die lieten ze dubbel bloeden 🩸
Vrouwen kregen stemrecht 1919 en mochten werken voor 1956 maar dienen uiteindelijk de pensioenpot voor de mannen
1919 → vrouwen kregen actief kiesrecht. 1956 → het zogeheten huwelijksontslag werd afgeschaft; tot dan moesten gehuwde vrouwen stoppen met werken bij de overheid. Pensioenrealiteit → vrouwen die wél werkten, deden dat vaak parttime of in lagere functies, waardoor hun opbouw minimaal was. De collectieve pensioenpotten en sociale regelingen waren vooral ingericht op de mannelijke kostwinner.
Kort samengevat: vrouwen kregen stemrecht en arbeidstoegang, maar hun arbeid en levensloop werden structureel ingezet om de pensioen- en sociale zekerheidsstructuren van mannen te financieren.
“Sinds 1919 mag de vrouw stemmen, sinds 1956 werken – maar haar arbeid en leven bleven de stille bodem waarop de pensioenpot van de man groeide.”
Holmes: “Observeer, Watson: de cijfers zijn helder. De mannen in hun maatpakken hebben zich verzekerd van winst, terwijl de vrouwen slechts een polis zonder waarde ontvingen.”
Watson: “Een onrecht, Holmes. Men zou bijna zeggen dat de samenleving zelf medeplichtig is.”
Holmes: “Inderdaad, mijn beste Watson. Het is geen raadsel van misdaad alleen, maar van structuren die de ene helft verheffen en de andere verpletteren.”
En geloof me: er zit meer waarheid in een dronefilm boven Middelburg dan in duizend troonredes.
Voorwoord:
Kunst & Cultuurroute | Silvia de Koning
Silvia Koning Lindeboom verhuisde in 2019 naar Zeeland en gooide daarmee bewust het roer om. Waar ze jarenlang actief was als blogger en vrijwilliger via She is Online Lifestyle Guide.com, vond ze in de luwte van Zeeland de ruimte om haar grote passie te volgen: beeldende kunst.
Voor Silvia is creativiteit geen luxe, maar een levensvoorwaarde. “Zonder creativiteit zouden we ons nooit verder kunnen ontwikkelen,” zegt ze. Haar werk ontstaat niet uit een dikke portemonnee, maar uit een diepe overtuiging dat kunst kleur geeft aan het dagelijks bestaan.
Onder het label Truus van Gogh Art creëert zij Art for Change in Return: kunst die de kijker uitnodigt anders te leren kijken naar precies hetzelfde. Haar schilderijen, ontwerpen en projecten zetten aan tot reflectie, inspiratie en beweging – zowel bij particulieren als bij bedrijven en organisaties.
De kracht van Silvia’s werk schuilt in haar aanpak: persoonlijk, intuïtief en gedreven. Ze bedenkt, creëert, publiceert en maakt zo de echte waarde achter de mens zichtbaar. Haar missie: kunst inzetten als middel tot verandering, ontmoeting en groei.
Bewijs aan gebrek
Wat ooit glansde als een parel, toont zich in nu als façade: de buitenkant zorgvuldig opgepoetst, de binnenkant getekend door gebrek. Waar vroeger de slagzin luidde “Ieder mens bezit een parel”, echoot nu de vraag: “Wat gebeurt er als je die parel nooit mag tonen?” Geweld tegen vrouwen
“Zij bouwde zonder subsidie aan een oeuvre dat geen universiteit kan bevatten, terwijl haar leven door het systeem werd gereduceerd tot een reeks nummers: fiscaal, sociaal, burger.” Sarcoïdose maakte haar kwetsbaar, maar geen enkele commissie reikte haar de hand. Terwijl onderzoeksbureaus miljoenen slurpen uit de staatsschuld, werd zij herleid tot een fiscaal nummer, later sofi, later BSN. Haar oeuvre bleef onbetaald bewijs van wat echte creativiteit waard is.”
Time for Revolution
In de huidige tentoonstelling 11 juli tot 30 november 2025 in het Amsterdam Museum legt Silvia Koning de vinger op de kwetsbare huid van de samenleving. De façade van vooruitgang, beleid en symboliek wordt geconfronteerd met de realiteit van onzichtbaarheid en afgedankt worden – als kind, als moeder, als vrouw, als ziek lichaam, als vergeten arbeider.
https://youtu.be/wUrK6UmiaUI?feature=sharedDr LOVE Haar CV past in geen enkel proefschrift: nooit een euro subsidie, alles zelf bekostigd, terwijl onderzoeksbureaus groeien op de rente van onze staatsschuld.” “Geen subsidie, geen fonds, geen vangnet: haar levenswerk is privé betaald, terwijl instituten zich verrijken met publieke schuld.” “Zij bouwde zonder subsidie aan een oeuvre dat geen universiteit kan bevatten “. “Haar CV is een protest: alles zelf betaald, niets ontvangen. Een bewijs dat echte creativiteit niet wordt erkend door een systeem dat zijn eigen schulden subsidieert.”
Deze toekomstwens is ingezonden in het kader van het project Refresh Amsterdam #3 – Imagine the Future, ter gelegenheid van de 750e verjaardag van Amsterdam.
Motivatie: Omdat vrouwen – en in het bijzonder moeders – eeuwenlang onzichtbaar zijn gebleven in onze wetgeving, musea en geschiedenisboeken. Mijn wens is dat Nederland erkent dat het lichaam van de vrouw niet alleen het begin is van elk mensenleven, maar ook het fundament van ons cultureel erfgoed. Door moeder de vrouw wettelijk te erkennen als zelfstandig bestuurder van haar lichaam en als erfgoeddraagster, bouwen we aan een rechtvaardige samenleving waarin zorg, arbeid, geschiedenis en bestaansrecht eerlijk verdeeld zijn. Mijn motivatie komt voort uit persoonlijke ervaring, kunstpraktijk en een diepe wens om het onzichtbare zichtbaar te maken – letterlijk, via naald en draad, en symbolisch, in onze wetten en cultuur.
Cover Girls
De oesters met gezichten keren terug, maar nu niet meer alleen als spiegel: zij worden bewijsstukken. Afgewerkt met lagen bootlak, als conservering van het gebrek. Een archief van pijn en strijd, maar ook van veerkracht.
Be your own Dali
De Oostkerk, ooit huis van geloof, werd een podium voor dit proces van ontmaskering. Het monument fungeert als getuige van een samenleving die haar façade koestert, maar haar gebreken liever niet erkent.
Over Silvia nu
Van handelaar in confectie tot digitale beeldmaker, van straatfotograaf tot ritueel kunstenaar: Silvia Koning heeft alle façades zelf doorleefd.
Je maintiendrai – Sars betekent vlees
Nederland, waar zelfs je ziekte verdienmodel is. Sarcoïdose in je longen, maar de Belastingdienst ademt mee. De VOF als melkkoe, de kostwinner als marktwerking in optima forma. Geef die man of vrouw een factuur voor het ademen erbij!”
Sinds de diagnose Sarcoïdose (2007) draagt ze een lichaam dat de kwetsbaarheid niet verbergt. Haar verhuizing naar Zeeland werd een draad en daad van verzet en bevrijding. Binnenkort sluit ze aan, aan de façade tafels met een nieuwe vraag:
Is de façade die we ophouden sterker dan de waarheid die we onderdrukken?
“Faro leert ons dat erfgoed niet alleen gaat over stenen en papieren, maar over mensen die hun verhaal doorgeven – en daarmee toekomst scheppen.”Onze bloedlijn – De moeder van verzoeker Peter Mathias Bongartz- Agnes Janssen – beviel in 1909 van een meisje …. De grootste vraag wie was dit meisje ….Juliana? Hier zweeft de façade boven de tafel van symbolen: wijn, sleutels, parels. Alles wat bezit heet, valt terug naar de grond. Maar het lichaam, de vrouw , de moeder zelf, blijft hangen tussen grond en hemel. Dit is de ware marktwerking: je schoenen glanzen, je glas vult zich, maar je ziel hangt in het luchtledige.”
Photo: Cristiane Marcour.
Hoe mijn familie geschiedenis onderdeel werd van Huis Oranje middels dit wereld beroemde beeldje.
Tegengeluid Prinsjesdag 2025 – Europa als golfbaan ⚡
Let’s play with the balls
Bestuurder & Licentie Denktijd
Sarcoïdose gaf mij Denktijd. Een plotselinge stilte, opgelegd door een lichaam dat weigerde mee te doen aan het tempo van de buitenwereld. Waar anderen spraken over uitval, verlies en mislukking, ontdekte ik een ruimte die zeldzaam is: de tijd om te denken, te voelen, te herzien.
Wat leek op een mislukking, werd de bron van mijn levenskunst. In de dagen van ademnood en vermoeidheid groeide een ander ritme: langzaam, aandachtig, ritueel. Ik leerde zien wat verborgen was, horen wat verzwegen werd, en spreken vanuit een dieper weten.
Deze Denktijd maakte mij gevoelig voor de structuren die mensen klein houden. Voor vrouwen die als zelfstandige belasting betalen maar geen rechten terugkrijgen. Voor kostwinners wier arbeid niet wordt erkend. Voor de manier waarop een samenleving wel cijfers telt, maar niet de mens.
In die kloof vond ik mijn stem. Mijn kunst werd getuigenis en erfgoed tegelijk: een vorm waarin ziekte geen eindpunt is, maar een opening naar waarheid.
Sarcoïdose gaf mij Denktijd. En in die Denktijd leerde ik: de bron van kunst ligt niet in succes, maar in het vermogen om betekenis te scheppen waar de wereld alleen tekort ziet.
Two popes and a proudmom “Tod’s asked me to leave a mark — so I did.” — The Holy Spirit
“Ze praten uren over cijfers, soms met miljarden, staatsschuld. Maar de echte hole-in-one? Dat is simpel: erken de bron, de moeder, de vrouw, in de Grondwet. Klaar spel, vlag in de cup.”
“De bron is geen voetnoot, maar de oorsprong. Wie de Grondwet leest met andere ogen, ziet: één slag kan genoeg zijn. Een hole-in-one van erkenning, terug naar waar het leven begint.”
Zolang de oorsprong ( de schepper van de ziel, moeder de vrouw niet grondwettelijk wordt erkend, blijven conflicten institutioneel verankerd.”
“Zolang de bron geen plaats krijgt in onze grondwet, blijft de aarde een slagveld waarin mensen hun rechten moeten opeisen.”
Roast Story
Welkom dames en heren bij de grote erfgoed-bijeenkomst. Vandaag roasten we niet één persoon, maar een heel systeem.
OCW, jullie zijn als die oom die elk jaar op de verjaardag komt, cadeautjes belooft, maar altijd een lege envelop meeneemt. “Volgend jaar beter,” zegt hij dan – en schuift snel zijn bord vol met taart.
De instituties? Net clowns op een familiereünie. Mooie schmink, dikke lach, maar ondertussen stelen ze stilletjes de bitterballen. En als iemand vraagt: “Waar is moeder de vrouw eigenlijk gebleven?”, wijzen ze naar elkaar en verdwijnen in de coulissen.
De Grondwet? Een feestzaal waar iedereen mag binnenkomen – behalve de bron. Die staat buiten in de regen, zonder jas, terwijl binnen de heren met bolhoed toosten op tradities.
En dan de koninklijke sporen – mooi hoor, die Nassau-stenen. Maar probeer er eens op te lopen met hakken. Het zijn eigenlijk struikelblokken. De vrouwen die ze hebben meegedragen, staan er niet bij. Geen beeldje, geen naam. Alleen: “anonieme arbeid.”
En toch – hier sta ik op , een proudmom, met een eigen citaat: “If a proudmom wants to be a legend, she should just go ahead and be one.” Dat is geen grap, dat is de punchline.
Dus ja, laten we eerlijk zijn: dit is geen roast van jou. Dit is een roast van een staat die denkt dat je erfgoed kunt besturen als een Excel-sheet.
Newsflash: erfgoed is messy, emotioneel, vrouwelijk, en vooral… levend. En als jullie dat niet zien, beste OCW, dan komt de proudmom langs met de microfoon en zegt: “Dit is nog maar het begin.”
Mic drop. 🎤Storms makes trees take deeper roots – Dolly Parton Op Prinsjesdag vragen we wie er dit jaar een konijn uit de hoed tovert – de politiek als een goocheltruc, vol beloften en onverwachte uitkomsten. Het konijn verschijnt vervolgens opnieuw, maar niet langer als truc: aangekleed, dromend, zacht en eigenzinnig draagt het de boodschap Imagine. Hier wordt het dier een spiegel voor onze verbeelding, voor het idee dat vrede en zachtheid een serieuze toekomstvisie kunnen zijn. En tenslotte verschijnt het gelaat van Sinterklaas, mythisch en menselijk tegelijk, die zegt: Ik geloof wel in jou. Geen magie en geen droom meer, maar troost en vertrouwen in de ander.
Zo vormen de drie beelden samen een ritueel drieluik: de politieke hoop die uit een hoed wordt getoverd, de utopie van verbeelding die door een konijn wordt belichaamd, en het persoonlijke geloof dat ieder van ons nodig heeft om de koude dagen door te komen.
Het is een reis van verwachting naar verbeelding, en van verbeelding naar vertrouwen.In naam van vader, de zoon voor de heilige geest- moeder de vrouw
Call-to-action” Erken de bron. Moeder der Aarde geef haar grondwettelijke bescherming en vrijheid — voor gelijk recht, voor wereld vrede.”
Plannen 2025
Derde dinsdag in september. Prinsjesdag. Het ministerie van OCW presenteert begrotingen, tradities en nieuwe plannen. Maar naast de officiële woorden en cijfers bestaat er nog een ander plan: het plan van degene die leeft, werkt en zorgt – de proudmom.
“I figure if a proudmom wants to be a legend, she should just go ahead an be one.” — Silvia Koning Lindeboom
Mijn plan gaat niet over cijfers, maar over leven. Niet over abstracte begrotingsregels, maar over wat het betekent om mens, moeder, maker en erfgenaam te zijn. De plannen van de Staat raken papier; de plannen van een proudmom raken de toekomst.
Wat mijn plannen zijn Erfgoed zichtbaar maken: ook de persoonlijke, vaak vergeten verhalen horen thuis in ons cultureel geheugen. Ruimte opeisen: kunstenaars en zelfstandigen hebben bestaanszekerheid nodig, net zozeer als begrotingsregels. Erkenning vragen: niet alleen voor stenen en instituten, maar voor de levenskracht van zij die dragen, zorgen en scheppen. Een nieuw verhaal schrijven: waar proudmoms, erfgenamen en kunstenaars evenzeer traditie scheppen als ministers en beleidsstukken.
Conclusie
OCW schrijft over plannen voor cultuur. Ik schrijf over plannen om cultuur te léven. Twee documenten, één toekomst. Een vergeten erfgoed
Tot een eeuw geleden werden kinderen, wezen en vondelingen niet gezien als dragers van toekomst, maar als lasten die voor een zo laag mogelijk bedrag werden uitbesteed. Gemeenten organiseerden veilingen: wie het minste geld vroeg, kreeg een kind of oudere in huis. Geen keuze, geen stem, slechts een prijskaartje.
Die geschiedenis ligt niet ver achter ons. Zij laat zien hoe armoede, macht en religie samenwerkten om mensen te reduceren tot handelswaar. Kwetsbaren werden niet beschermd, maar verhandeld.
Vandaag vragen wij ons af: hoeveel van dit erfgoed is nog zichtbaar? De stenen paleizen en de sporen van de Nassaus zijn zorgvuldig bewaard, maar de verhalen van de kinderen, de moeders en de onzichtbare vrouwen zijn grotendeels uitgewist.
Toch horen zij bij ons collectieve geheugen. Hun levens zijn de stille fundamenten onder onze samenleving. Hun stilte vraagt om stem.
Faro in praktijk
De Faro-conventie leert ons dat erfgoed niet alleen bestaat uit wat rijk en machtig is, maar ook uit de sporen van onrecht en vergeten levens. Juist daar vinden we de waarheid van een samenleving.
Mijn plaats hierin
Ik spreek als proudmom, als erfgenaam, als kunstenaar. Ik schrijf dit verhaal niet alleen voor mezelf, maar voor de generaties die niet gehoord zijn. Zij die geveild, genegeerd of uitbesteed werden, zijn deel van mijn bloedlijn, deel van ons allemaal.
Erfgoed is geen monument van macht, maar een getuigenis van menselijkheid. Creativiteit als motor voor vooruitgang? Ja. Maar alleen wanneer de samenleving haar burgers ziet, hoort en erkent.
De vierde aap verschijnt: Hij ziet niemand. Hij hoort niemand. Hij spreekt tot niemand. Hij bestaat enkel als nummer in een database, een BSN.
Zo werden zelfstandige vrouwen, kostwinners en ondernemers behandeld: belastingplichtig zonder recht, polis zonder waarde, arbeid zonder erkenning.
Creativiteit kan pas vooruitgang brengen als we de stilte doorbreken. Wanneer de onzichtbare wordt gezien, de ongehoorde wordt gehoord, en de stemloze spreekt.
Wat u moet weten voor prinsjesdag – Geen façade van cijfers, maar een bewijs van leven.”
Er is maar een Nederlandse zoals ZEI – zorg goed voor jezelf liefs David Knibbe Zoals ZEI uniek is, zo is erfgoed ook een eenmalige afdruk: zorgzaam bewaren is de enige manier waarop het blijft bestaan.”
“Het onzichtbare kaartspel is als een erfstuk zonder doos: de kaarten worden al generaties lang gedeeld, verwisseld en verstopt, maar niemand ziet wie de troef in handen heeft — tenzij iemand durft te zeggen: Be Frank.”
Roast – Moeder de Vrouw & de Lid-Staten
Dames en heren, welkom bij Prinsjesdag 2.0.
Niet in de Ridderzaal, maar in de baarmoeder van de samenleving.
Vandaag spreken we niet de Troonrede, maar de Schootrede.
Moeder de Vrouw, is de enige die weet waar de broncode werkelijk begint.
Foto De Groene Amsterdammer
Roast van de LID Staten
De mannelijke lID staten verklaren al eeuwen dat hun bewegingen “niet te beheersen” zijn.
Nou, nieuwsflash: dat is geen natuurwet, dat is gemakzuchtig beleid.
Francine Oomen schrijft boeken voor pubers die leren om te puberen. Maar mannen in de politiek lijken te puberen tot hun pensioen.
CEO’s en burgemeesters rekenen zichzelf rijk met hypotheken, portefeuilles en polissen.
Maar wie de basis van al die rekeningen baarde? Onzichtbaar. Moeder de vrouw staat niet in de jaarrekening.
De broncode van het bestaan wordt wél gebruikt: Voor nageslacht, voor erfenissen, voor erfgoed. Maar niet erkend in de statuten van onze moedermaatschappij.
Omdenken-symbool voor Prinsjesdag
Stel je voor: geen kroon op de troon, maar een baarmoeder als wapen van staat.
Niet de gouden koets, maar een placenta-koets die door Den Haag rijdt.
Niet een koffertje met miljoenennota, maar een keramieken vaas met levenslijnen erin gegrift.
Symbool: de omgekeerde troon → een wieg.
Want geen enkel staatsbestel bestaat zonder het fundament van de wieg.
Conclusie
De lID staten mogen zichzelf blijven opblazen,
maar zonder de moedermaatschappij is er geen dividend.
Moeder de vrouw is de enige aandeelhouder die nooit genoemd wordt,
en toch elk aandeel in leven uitgeeft.
En dus: Prinsjesdag wordt voortaan Moederdag.
Met als motto: “Wij zijn niet de bijvangst, maar de broncode.”
Leer kinderen hoe het systeem werkt
“Pensioen is uitgesteld loon, maar ik had als vrouwelijke zelfstandige nooit loon.”
Dat legt een fundamentele paradox bloot – én een maatschappelijk probleem dat precies past bij mijn exposities, positie en tentoonstelling als onzichtbare erfgenaam.
📜 Wat dit betekent
Het klassieke systeem Pensioen in Nederland is gebaseerd op loondienst: wie loon krijgt, spaart via werkgever en overheid voor later.
Pensioen = uitgesteld loon.
Prachtig voorbeeld: De bewegingen van het mannelijk LID ( lidstaten) zijn niet te beheersen De Groene Amsterdammer
Uitgelekte document 🎤
Roast – Moeder de Vrouw binnen de LID Staten Minister-president Koninklijk Huis
Dames en heren, welkom bij Prinsjesdag 2.0. Niet in de Ridderzaal, maar in de baarmoeder van de samenleving.
Vandaag spreken we niet de Troonrede, maar de Schootrede.
Moeder de Vrouw, is de enige die weet waar de broncode werkelijk begint.
Roast van de LID Staten • De mannelijke lid-staten verklaren al eeuwen dat hun bewegingen “niet te beheersen” zijn.
Nou, nieuwsflash: dat is geen natuurwet, dat is gemakzuchtig beleid.
• Francine Oomen schrijft boeken voor pubers die leren om te puberen.
Maar mannen in de politiek lijken te puberen tot hun pensioen.
• CEO’s en burgemeesters rekenen zichzelf rijk met hypotheken, portefeuilles en polissen.
Maar wie de basis van al die rekeningen baarde? Onzichtbaar. Moeder de vrouw staat niet in de jaarrekening.
• De broncode van het bestaan wordt wél gebruikt: Voor nageslacht, voor erfenissen, voor erfgoed. Maar niet erkend in de statuten van onze moedermaatschappij.
Omdenken-symbool voor Prinsjesdag Rijksmuseum Amsterdam Museum
Stel je voor: geen kroon op de troon, maar een baarmoeder als wapen van staat. Zie het als het behalen van The CUT ( zoals in Golftaal)
Niet de gouden koets, maar een placenta-koets die door Den Haag rijdt. Niet een koffertje met miljoenennota, maar een keramieken vaas met levenslijnen erin gegrift.
Symbool: de omgekeerde troon → een wieg. Want geen enkel staatsbestel bestaat zonder het fundament van de wieg.
Conclusie
De lid-staten mogen zichzelf blijven opblazen, maar zonder de moedermaatschappij is er geen dividend. Moeder de vrouw is de enige aandeelhouder die nooit genoemd wordt, en toch elk aandeel in leven uitgeeft.
En dus: Prinsjesdag wordt voortaan Moederdag. Met als motto: “Wij zijn niet de bijvangst, maar de broncode.”
Eerste Kamer der Staten-Generaal Tweede Kamer Gemeente Middelburg
Onze democratie is een monarchie die rust op moeders
Wie generaties lang heeft gedragen, verdient meer dan vergeten te worden. Niet alleen in zorgkamers, maar ook in erfgoed, in recht en in zekerheid. De draagkracht van vrouwen is het fundament van onze samenleving. Het wordt tijd dat zij zelf gedragen worden niet als bijvangst, maar als erfgenaam.”
Mijn situatie
Ik was kostwinner, kunstenaar, zelfstandige – maar zonder vast loon. Daardoor viel ik buiten de klassieke regelgeving en pensioenopbouw.
Mijn zekerheid zat in verzekeringen, AOV’s en spaarpolissen die via fusies bij o.a. Nationale Nederlanden terechtkwamen.
De erfgoedlijn
Net zoals vrouwen in de familie (Petronella Radermacher, Maria Elisabeth de la Ruë, Anna Hendrika Bongartz Lindeboom) geen officiële erkenning kregen als erfgenaam of rechtspersoon, zo werd ook mijn arbeid niet erkend als loon. En dus ook niet als rechthebbende en of pensioen.
✨ Faro-perspectief
“Mijn erfgoed is niet opgebouwd uit loonstroken.
Mijn pensioen ligt niet in registers van arbeid.
Mijn leven is gedragen door polissen, volmachten, tussenpersonen.
Ik ben de onzichtbare erfgenaam van een systeem dat mijn werk niet loon noemt, maar toch mijn bestaan bewaart.”
Onzichtbaar voor publiek – Zichtbaar in de loonbelasting. Ik bedoel hier eigenlijk mee dat al mijn werk en bijdrage niet maatschappelijk wordt erkend, maar wel fiscaal wordt belast en vastgelegd.
“Lindebomen houden het land recht. Hun wortels bewaren verhalen, hun takken dragen rechtspraak, hun kruinen waken over erfgoed.” Book of rituals “
Faro-citaat
“Niet paleizen of portefeuilles,
maar lindebomen houden het land recht.
Mijn werk als handelaar ook wel levenskunstenaar genoemd verschijnt niet in canon, catalogus of collectie. Maar elke euro wordt door de staat geregistreerd. Er is geen loonstrook, maar wel een aanslag. Geen erkenning, maar wel inning.
Zo word ik in registers vastgelegd, maar niet in erfgoed wettelijk erkend.” Ik heb de bloedlijnen blootgelegd: huislijnen, familielijnen, polisregisters. Ik heb zichtbaar gemaakt wat onzichtbaar bleef.
Nu kan ik rustiger aan doen. Niet omdat het werk af is, maar omdat het fundament zichtbaar is geworden. De onzichtbare erfgenaam staat geschreven, en dat geeft adem.”
✨ Mijn kunst werd tot 10 juli 2025 niet verzekerd. Mijn arbeid werd niet loon genoemd. Maar mijn ziekte – sarcoïdose – kreeg dekking. Daarmee werd mijn leven waardevast gemaakt, niet als erfgenaam of kostwinner, maar als medisch risico in een polis.”
F*ck the Systemen – Maak van de voetnoot erfgoed. Van voetnoot naar Funda: vrouwen schrijven geschiedenis.
Men to be – erfgoed is geen bezit, maar nalatenschap. F*ck the Systemen – kunst is ons archief.
Sterke vrouwen, eerlijke erfenis.
Waar Kay Turnbaugh en Elektra Greer het verhaal van sterke vrouwen in woorden vertellen, vertaal ik diezelfde strijd in rituele objecten en erfgoedpraktijken. Mijn werk maakt zichtbaar wat onzichtbaar was: de voetnoot wordt erfgoed, het huis wordt archief, de vrouw wordt geschiedenis vanuit Huis Oranje Nassau
Rust in mijn hoofd en lichaam begon bij de bloedsporen en bloedsomloop Huis Oranje Nassau
Gedragen verhalen- verborgen verleden Rust in hoofd en lichaam begon bij de bloedsporen van Oranje Nassau – Onderhuids
Onder de façade van stenen gevels, deals en dynastieke sporen, ligt een onderhuidse waarheid. De Nassaus lieten hun bloedlijnen achter als monument, maar de rust van lichaam en geest begon pas toen de onderdrukte sporen zichtbaar werden: de littekens van belasting, van koloniale wortels, van geheime afspraken.
De moederboom van Capricorne groeit tegen de muur van dit verleden. Haar wortels barsten de kelders open, haar takken dragen verhalen die nooit in de boekhouding van het rijk zijn geschreven.
Voortschrijdend inzicht is geen beleidsnota, maar een masker dat we afzetten. Wat onderhuids was, komt naar de oppervlakte: bloed, deals, erfenissen. En de vraag blijft: wie draagt de last, wie mag rust vinden?Willem Alexander Laan 19 Onderhuids – Lokatie Paleis Noordeinde
De loonbelasting werd in 1941 (onder Duitse bezetting) ingevoerd, en is na de oorlog gebleven. Toen vrouwen eenmaal verplicht gingen deelnemen aan betaalde arbeid, werden ze automatisch belastingplichtig — maar hun juridische en sociale rechten en voorzieningen lopen nog steeds ver achter bij een zelfstandige ondernemING.
Waar mannen winst en eigendom konden opbouwen, moesten vrouwen de schade ophoesten: loonbelasting betalen zonder dat hun arbeid of lichaam volwaardig erkend was in wet of grondwet.” “Elke inhouding op loon was en is voor moeder de vrouw een bewijs van gebrek: de staat rekende haar arbeid, maar niet haar wettelijk erkende bestaan als zelfstandig bestuurder van haar lichaam als rechtspersoon. ….VOF.
De Bloedwaarde de Staat van de Staat
Deze toekomstwens is ingezonden in het kader van het project Refresh Amsterdam #3 – Imagine the Future, ter gelegenheid van de 750e verjaardag van Amsterdam.
S van Staat – Sluier, Schaduw, Symboliek 19 de letter Al fa bet – en van Sonne Shein Iedereen is wetenschapper Reflectie – Iedereen is wetenschapper
Iedereen die een vraag stelt, die observeert, die verbanden zoekt tussen oorzaak en gevolg, is al een wetenschapper. Het kind dat vraagt waarom de hemel blauw is. De moeder die haar lichaam onderzoekt en voelt waar pijn begint. De arbeider die uitrekent hoe lang zijn loon nog reikt tot het einde van de maand. De kunstenaar die tekens en symbolen samenbrengt om een verborgen structuur zichtbaar te maken.
Wetenschap is geen ivoren toren, maar een houding: kijken, denken, proberen, falen, opnieuw beginnen. Het bewijs is soms een formule, soms een vaas, soms een kruis dat gedragen wordt. En het verslag hoeft niet altijd in een tijdschrift te staan — het kan ook een reisverslag zijn, een ritueel, een stille kamer.
Zo wordt wetenschap niet het bezit van instituten, maar een gedeelde erfenis. Iedereen is wetenschapper, omdat iedereen op zoek is naar waarheid — al is het maar de waarheid van een eigen dag.
“Het kruis van moeder de vrouw weegt zwaarder dan goud.”
“Prinsjesdag telt de miljoenen, maar vergeet moeder de vrouw als wettelijke erfgenaam.”
Mijn X tocht voor wettelijk Erkenning van de zelfstandige vrouw als bestuurder van haar eigen lichaam, arbeid en vermogen als rechtspersoon en allerbelangrijkste broncode van ons aller bestaan
Jezus geef toe – de wereld staat in Brand
Vandaag heb ik een voorstel gestuurd het het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
Eis: Erkenning van de zelfstandige vrouw als bestuurder van haar eigen lichaam, arbeid en vermogen
1. Probleemstelling
In Nederland bestaat een fundamentele ongelijkheid in de rechtsorde en fiscale praktijk:
Grondwet & BW De vrouw wordt niet expliciet erkend als zelfstandige juridische entiteit en bestuurder van haar eigen lichaam. De neutraliteit in de wettekst verhult dat de man historisch de norm was, en de vrouw pas later formeel werd gelijkgesteld (1919 kiesrecht, 1956 handelingsbekwaam).
Zelfstandigen met een VOF dragen hoofdelijk aansprakelijk in alles, omzet / inkomstenbelasting, en inkomensafhankelijke Zvw-bijdrage zorgverzekering en aov en pensioenpremies
Dit geldt ook wanneer hun inkomsten inkomen géén winst is, maar bijvoorbeeld een schadevergoeding wegens verlies van arbeidscapaciteit bij bevoordeeld de longziekten voor vrouwen genaamd Sarcoïdose
Als het belangrijk is staat het in roze
Geachte heren en dames van het FD,
U vraagt of ik voorbereid ben op wat in Den Haag besloten wordt.
Ik ben voorbereid op het kruis dat ik draag, niet op de berekeningen die u samenvat.
Waar u spreekt over lasten en koopkracht, spreek ik over adem, ziekte, en stilgeboren kinderen.
Uw samenvatting telt cijfers, maar niet de stilte van het bewijs van gebrek.
Gevolg: vrouwelijke zelfstandigen met een aangetast lichaam (zoals door sarcoïdose) worden fiscaal behandeld als winstmakers, terwijl zij in feite dubbele schade lijden.
Structurele discriminatie
Vrouwelijke Werknemers en mannen met een BV of NV hebben bij ziekte en arbeidsongeschiktheid recht op loondoorbetaling of sociale zekerheid en pensioen grondslag. ( zij genieten loon)
Vrouwelijke Zelfstandigen moeten volledig alle lasten en plichten zelf dragen tot hun AOW leeftijd.
2. Internationale kaders
Nederland is gebonden aan:
CEDAW (VN-Vrouwenverdrag, 1979): verplicht staten om discriminatie van vrouwen niet alleen te verbieden, maar ook actief weg te nemen. VN-Verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap (CRPD): verbiedt discriminatie op basis van handicap of verlies van arbeidscapaciteit. EVRM (art. 14 + art. 8): verbiedt discriminatie en erkent lichamelijke integriteit.
👉 Het huidige systeem, waarin vrouwen en zelfstandigen met een beschadigd lichaam fiscaal zwaarder worden belast, kan worden gezien als schending van deze verdragsverplichtingen.
3. Voorstel tot wijziging
a. Grondwet & BW
Neem een bepaling op die luidt:
“De vrouw wordt erkend als zelfstandige rechtspersoon en bestuurder van haar eigen lichaam, arbeid en vermogen, met volledige rechtsbevoegdheid.” ook met een aov en meerkeuze plan polis voor pensioen opbouw
Hiermee wordt een historische achterstand gecorrigeerd en de geest van CEDAW nageleefd.
b. Fiscale wetgeving
Stel vast dat schadevergoedingen wegens verlies van arbeidscapaciteit of gezondheidsschade: Niet onder inkomstenbelasting vallen. Niet onder de inkomensafhankelijke bijdrage Zvw vallen. Leg dit wettelijk vast, zodat de belastingdienst deze vergoedingen niet meer behandelt als “winst”.
c. Zelfstandigenwet / Basisverzekering AOV
Zorg dat de nieuwe verplichte AOV voor zelfstandigen (BAZ) inclusief waarborg is voor gendergelijkheid en bescherming bij chronische ziekten. Neem een expliciete uitzondering op voor zelfstandigen die al privévermogen hebben moeten aanspreken wegens verlies van arbeidscapaciteit.
4. Verwachte effecten
Juridisch: correctie van structurele discriminatie.
Cultureel: erkenning van de vrouw als zelfstandige entiteit in wet en Grondwet.
Sociaal-economisch: bescherming van zelfstandigen, zodat schadevergoeding echt als compensatie geldt, niet als belastbaar inkomen.
Internationaal: naleving van CEDAW en CRPD, waarmee Nederland zijn reputatie als mensenrechtenstaat versterkt.
5. Slotformulering (manifest)
De Nederlandse staat mag een aangetast lichaam nooit belasten alsof het winst genereert als haar entiteit niet grondwettelijk vast ligt
De vrouw, de zelfstandige, moet expliciet worden erkend als bestuurder van haar eigen lichaam, arbeid en vermogen in het burgerlijk wetboek.
Verzekeraars zijn private financiële instellingen en mogen wettelijk gezien helemaal geen rijksbelastingen innen alleen assurantië belasting !
Laat me het helder uiteen zetten:
1. Rol van verzekeraars
Verzekeraars zijn private ondernemingen (NV, BV, coöperatie of onderlinge waarborgmaatschappij). Hun taak: commerciële of coöperatieve risicoverzekering aanbieden. Ze mogen géén rijksbelastingen heffen of innen. Dat is uitsluitend voorbehouden aan de Belastingdienst.
2. Assurantiebelasting
Assurantiebelasting is een indirecte belasting die consumenten betalen bij het afsluiten van schadeverzekeringen (bijv. auto-, inboedel-, aansprakelijkheidsverzekering). Het tarief is op dit moment 21% (vergelijkbaar met btw). Verzekeraar int dit bedrag als belastingplichtige tussenpersoon en draagt het daarna af aan de Belastingdienst. Juridisch gezien: de verzekeraar is dus alleen inhoudingsplichtige, maar geen belastingautoriteit.
3. Waarom dit onderscheid belangrijk is
Het voorkomt dat private partijen een publieke machtsfunctie uitoefenen (belastingheffing). Het onderstreept dat het polisregister en belastinginning (bijv. loonheffing, inkomstenbelasting, vennootschapsbelasting) altijd staatstaken zijn. Wanneer verzekeraars data uitwisselen met Belastingdienst of UWV (zoals via het polisregister), is dat wettelijk begrensd en moet altijd gebaseerd zijn op publieke wetgeving (bijv. Wet SUWI).
Faculteit Geesteswetenschappen
✦ De Boek-houder Facade 2027 – Bewijs van Gebrek
In 2027 staat aan het plein een hoge gevel, strak en glanzend, vol cijfers en tabellen. Het is de Facade van de Boek-houder. Voorbijgangers zien er orde, macht, berekening.
Maar achter de façade hangt een ander archief: lege dossiers, niet-ingeschreven namen, stilgeboren kinderen zonder BSN, vrouwen zonder rechtspersoonlijkheid. Het is een administratie van stiltes.
Holmes, jij ziet de wereld als een reeks bewijzen. Ik zie haar als een reeks mensen. Samen vinden we de waarheid.”
Dr. Watson
Daar verschijnt het Bewijs van Gebrek: geen kwitantie, geen loondossier geen woondossier, maar een leeg blad. Het bewijst niet wat men heeft, maar wat men mist. Geen bezit, geen polis, geen stem – alleen de ruimte waar recht en zorg hadden moeten staan.
Een erfgoedtentoonstelling over recht, ritueel en de vergeten oorsprong
Montancourt, rijksmonument uit 1596, vormt het decor voor een radicale hervertelling: een huis vol rituelen, beelden, voorwerpen en vragen over dat wat doorgaans niet bewaard wordt in archieven – maar leeft in de kamers, lichamen en herinneringen van moeders.
Niet het huis van de vader, maar het Moederhuis van ons aller bestaan.
Moeder de vrouw, met haar kruis, staat voor die façade. Zij houdt het bewijs omhoog. Niet als klacht, maar als aanklacht. Het getekende tekort wordt een monument, een spiegel van 2027.
Alleen zo kan Nederland de belofte van gelijkheid en rechtvaardigheid waarmaken.
Moederdag – Prinsjesdag Verslag
De moederdag begon stil. Geen fanfare, geen koets, alleen de geur van koffie en de last van een kruis dat niet in cijfers past.
De prinsjesdag begint luid. Paardenhoeven, trompetgeschal, een troonrede die het land in tabellen giet.
Op Moederdag liggen bloemen in vazen, even schitterend als vergankelijk.
Op Prinsjesdag liggen miljoenen in een nota, even hard als abstract.
In de ziekenzaal van Moederdag klinkt de ademnood van sarcoïdose.
In de Ridderzaal van Prinsjesdag klinkt de stem van de koning.
Beide zijn waar, maar slechts één wordt genoteerd in de boeken van de staat.
Op Moederdag is er een bewijs van gebrek: een lege wieg, een verloren kind, een lichaam dat moeizaam verdergaat.
Op Prinsjesdag is er een bewijs van overschot: percentages, koopkrachtplaatjes, een begrotingsoverschot.
Want waar de cijfers zwijgen, daar spreekt de moeder. Waar de koning de toekomst leest, daar schrijft de vrouw haar eigen verslag. Misschien is dat de ware troonrede: Dat winst niet altijd vooruitgang is, en verlies niet altijd verlies.
De Ziel van Nederland: Moederkracht in beeld en wet
Omdat vrouwen – en in het bijzonder moeders – eeuwenlang onzichtbaar zijn gebleven in onze wetgeving, musea en geschiedenisboeken. Mijn wens is dat Nederland erkent dat het lichaam van de vrouw niet alleen het begin is van elk mensenleven, maar ook het fundament van ons cultureel erfgoed. Door moeder de vrouw wettelijk te erkennen als zelfstandig bestuurder van haar lichaam en als erfgoeddraagster, bouwen we aan een rechtvaardige samenleving waarin zorg, arbeid, geschiedenis en bestaansrecht eerlijk verdeeld zijn. Mijn motivatie komt voort uit persoonlijke levens ervaring, kunstpraktijk en een diepe wens om het onzichtbare zichtbaar te maken – letterlijk, via naald en draad, en symbolisch, in onze wetten en cultuur.
De onzichtbare VOF-erfgenaam is de erfgenaam die de lasten en continuïteit van een vennootschap draagt, maar die in contract, verbintenis, wet of archief geen ei- gen plaats of naam krijgt. Zij/haar positie is voelbaar in arbeid en erfenis, maar onzichtbaar in juridische en culturele erkenning.
Wat is Definitie van erfgenaam ?
Een erfgenaam is iemand die volgens de wet of een testament recht heeft op (een deel van) de nalatenschap van een overledene.
In juridische zin (Burgerlijk Wetboek, Boek 4):
Een erfgenaam erft de rechten én plichten van de overledene. Dat betekent dat hij/zij niet alleen goederen en vermogen ontvangt, maar ook schulden kan erven (tenzij de erfenis beneficiair wordt aanvaard). Erfgenamen kunnen zijn: Wettelijke erfgenamen: familieleden die door de wet zijn aangewezen (partner, kinderen, kleinkinderen, ouders, broers/zussen, enz., in een bepaalde volgorde van groepen). Testamentaire erfgenamen: personen of instellingen die door de overledene in een testament zijn benoemd.
Een erfgenaam is dus méér dan alleen een begunstigde: hij of zij treedt in de juridische positie van de overledene en deelt in de boedel alsof diegene “opvolgt” in diens rechten en plichten.
Maar wat als het geslacht van de vrouw, de moeder, de bron niet in het wetboek voorkomt als zelfstandige entiteit ook wel bestuurder van haar ei- gen – lichaam genoemd?
Kunst met een verhaal- Een onderzoek naar wie ben ik ei- gen – lijk?
Dat blijkt een scherpe en fundamentele vraag. Samen met mijn digitale assistent AI = 19 zoek ik het uit.
Juridisch en cultureel zijn er verschillende lagen in te onderscheiden:
1. Juridische laag
Het Burgerlijk Wetboek maakt “in beginsel” geen onderscheid meer tussen mannelijke en vrouwelijke erfgenamen. Sinds de 20e eeuw (met name na de hervormingen van de jaren ’50–’80) is het recht formeel genderneutraal geworden: kinderen, ongeacht geslacht, hebben gelijke erfrechten.
Historisch gezien was dat anders: in oudere versies van het Burgerlijk Wetboek, en zeker in gewoonterecht, hadden vrouwen vaak beperkte erfrechten (soms uitgesloten van onroerend goed, soms pas erfgenaam bij gebrek aan mannelijke erfgenamen). ( Een gezin – vader moeder en twee dochters)
Als een bepaalde rechtsfiguur of familiepositie van de vrouw niet letterlijk voorkomt in het wetboek (bijv. ‘moeder, de vrouw en vennoot en of als kostwinner’ als zelfstandige rechtsfiguur), dan kan het zijn dat de juridische taal haar positie impliciet maakt of onzichtbaar houdt.
*De waarde van moeder de vrouw als cultureel en identiteit als zelfstandig (e) entiteit is een kruisraket geworden
Het geslacht is dan niet benoemd, maar de gevolgen zijn wel voelbaar.
2. Culturele / erfgoedlaag
Het ontbreken van de vrouw als genoemde categorie in het recht kan worden gezien als een culturele erfenis van uitsluiting. De vrouw erfde vaak alleen via haar relatie tot een man (dochter, weduwe, zus), niet als zelfstandige drager van vermogen en rechten. Dit betekent dat de vrouw als erfgenaam historisch vaak onzichtbaar was, en dat de symbolische erkenning ontbreekt. Binnen hedendaags erfgoedbeleid en kunst kunnen we dit benoemen als een “immateriële erfenis van onzichtbaarheid”: de vrouw erfde wél, maar werd in de taal en structuur van het recht niet als gelijkwaardige actor erkend.
3. Actuele betekenis
Als het geslacht van de vrouw niet in het wetboek voorkomt, zou je kunnen stellen:
Juridisch: er is een lacune of historische uitsluiting die hersteld moet worden.
Cultureel: er bestaat een erfgoed van onzichtbaarheid, dat kan worden gearticuleerd door kunst, onderzoek of erfgoedpraktijken.
Filosofisch: de vraag wie er erfgenaam kan zijn raakt aan de zichtbaarheid van vrouwen in de geschiedenis van recht, bezit en cultuur.
*De zin “De waarde van moeder de vrouw als cultureel en identiteit als entiteit is een kruisraket geworden” resoneert op meerdere lagen:
Het skelet staat symbool voor de basisstructuur, dat wat alle mensen gemeen hebben – een soort kern van menselijkheid en vergankelijkheid.
Het herinnert ook aan de lichamelijke erfenis die elke moeder doorgeeft. “Moeder de vrouw” als culturele en symbolische entiteit gaat voorbij het persoonlijke: ze wordt een drager van identiteit, traditie en natie, maar ook een beladen archetype.
“Kruisraket” suggereert kracht, snelheid en richting, maar ook dreiging en conflict. De waardebepaling van “moeder de vrouw” is explosief geworden – inzet van strijd, politiek en cultuurstrijd.
“Ik blijk een levende foutmelding. Niet omdat ik faal, maar omdat een systeem mijn bestaan tot een code 32 reduceert. Een foutmelding die ademt, voelt en spreekt: bewijs dat de overheid niet mijn leven bestuurt, maar mijn naam wist.”
“Nou mensen… luister! De overheid zegt: ‘Mevrouw, u bent per ongeluk gewist. Foutje, kan gebeuren.’
Dus ja, ik ben officieel een levende foutmelding.
Of zoals mijn computer thuis zegt: Error 404: vrouw niet gevonden!”
Pleidooi voor de constitutionele erkenning van Moeder, de Vrouw
Zolang het woord en geslacht moeder, de vrouw niet expliciet erkend wordt in de grondwetten en wetboeken van de wereld, zal er geen duurzame vrede zijn.
Want hoe kan een orde rechtvaardig zijn, als zij haar bron ontkent? Hoe kan een rechtsstaat universeel genoemd worden, zolang de oorsprong van leven en menselijkheid niet wordt benoemd, beschermd en geëerd?
1. De lacune in de taal van de wet
De taal van de grondwetten spreekt over “de mens”, “de burger”, “het individu”. Maar deze abstracties verhullen een fundamenteel tekort: zij verzwijgen de naam en de plaats van degene die leven schenkt, koestert en overdraagt. Het recht bouwt zo op een halve waarheid. Zonder moeder, de vrouw blijft het recht een lichaam zonder hart.
2. Cultureel erfgoed en universele identiteit
Elke beschaving kent in haar mythen, rituelen en verhalen de figuur van de moeder. Zij verschijnt als bron van zorg, vruchtbaarheid, en culturele overdracht. Toch blijft zij in het recht onzichtbaar, opgesloten in categorieën die haar reduceren tot functie of object. Het ontbreken van expliciete erkenning is een vorm van erfgoedverlies: een collectieve amputatie van onze identiteit.
3. De voorwaarde voor vrede
Vrede ontstaat niet slechts door verdragen en grenzen, maar door erkenning van de gehele menselijke orde – man en vrouw, vader en moeder, lichaam en geest. Zolang moeder, de vrouw niet verankerd is in de hoogste juridische kaders, blijven geweld, uitbuiting en ongelijkheid ingebakken in het systeem. Pas wanneer zij wordt benoemd en beschermd, kan een evenwicht ontstaan dat recht doet aan alle mensen.
4. Oproep
Daarom roepen wij op tot een constitutionele vernieuwing:
Dat de term moeder, de vrouw expliciet wordt opgenomen in grondwetten, internationale verdragen en wetboeken. Dat haar rol als bron van leven, zorg en culturele continuïteit wordt erkend als fundament van de samenleving. Dat zij niet langer slechts in de marge van taal en recht bestaat, maar in het centrum van onze collectieve ordening.
Want wie vrede wil, kan niet langer zwijgen over haar.
De toekomst van de wereld vraagt om recht dat volledig is.
En volledig wordt het pas, wanneer moeder, de vrouw eindelijk in naam en in wezen erkend is.
Door de ogen van de koningin
Het Tegenspel van de Monarchie en de Republiek
Nuggers worden weggeschreven op de balans van fiscale eenheden
Nuggers” (niet-uitkeringsgerechtigden) worden vaak onzichtbaar gemaakt in beleid en boekhouding: ze staan niet op lijsten van werkenden, maar ook niet bij uitkeringsgerechtigden. In termen van de balans van fiscale eenheden worden ze weggeschreven alsof ze niet bestaan: geen last, geen opbrengst, maar wél een lichaam dat leeft, een ziekte deaagt , werkt of zorgt.
Kafka en thematiek van “de onzichtbare erfgenaam” en “vrijwaring van gebrek”: Het gebrek is het ontbreken van erkenning in de balans. VOF De kunst “Wie riskeert acht jaar cel voor de diefstal van beroemde schilderijen? Truus van Gogh riskeert elke dag de cel van het leven: ei-cel, zaad-cel, erf-cel. Kunst die de balans herschrijft.”
Het besef dringt door: de fiscale moord op zelfstandige vrouwen zijn geen incidenten.
Het is het patriarchale systeem, het is geen toeval. Truus van Gogh Kunst maakt het zichtbaar.
“Hoe mijn ziekte Sarcoïdose een kostwinner-inkomen werd” → klinkt als een autobiografisch en maatschappelijk getuigenis.
“Mijn ziekte heet sarcoïdose. Het systeem noemt het kostwinner-inkomen. Truus van Gogh Kunst schrijft die ongelijkheid bloot.”
Straattaal kunststatement: De ziekte die het lichaam aantast, wordt door de fiscale en sociale systemen vertaald naar een cijfer: inkomen, kostwinner, balans. Daarmee toon ik aan hoe het persoonlijke (ziekte, kwetsbaarheid) wordt omgebogen tot economische categorie.
👉 de ervaring van deze ziekte wordt niet erkend als lijden, maar als rekenpost.
Station 1 – Identiteit en herinnering
Ik begin mijn reis bij de woorden van Wim Voermans. Hij noemt herinnering een gatenkaas. Terwijl ik dit lees, voel ik hoe de fundamenten van zowel monarchie als republiek doorzeefd zijn: beide bouwen op verhalen die niet volledig zijn. De ene bewaart traditie, de ander verheerlijkt de breuk – maar beiden vergeten moeder, de vrouw. Dat gat draag ik mee als vertrekpunt.
Station 2 – Het lichaam en de erfenis
Ik kom bij objecten die spreken: een vaas met kroon, een beschilderd ei, een skelet achter glas. Zij vormen een stille stoet. Het skelet herinnert me eraan dat we allen gelijk zijn in botten, maar dat het hart van de wet ontbreekt. De vaas laat de pracht en de breekbaarheid van monarchie zien, als een erfgoedlichaam dat kan vallen. En dan die arm, verbonden aan infuus en polsbandje: het toont de lichamelijke prijs die vrouwen dragen.
Station 3 – We don’t tell, we show you
Op mijn weg zie ik een rood bord: We don’t tell, we show you. Het voelt als een waarschuwing én een belofte. Kunst legt bloot wat systemen niet durven zeggen. Het wankelende XY danst in zwart-wit lijnen. Christus houdt een oog vast, alsof hij wil zeggen: zie wat verborgen blijft. Vrouwen keren zich om, pakken hun stem terug, vullen de gaten van het geheugen.
Station 4 – Tegenspel der vorstinnen
Dan kom ik oog in oog met drie koninginnen: Wilhelmina, Juliana (Agnes Janssen) en Beatrix Hun blikken zijn zwaar van plicht en trots. Zij zijn moeder en monarch tegelijk, belichaming van macht en zorg. Toch blijft hun moederlijkheid onbenoemd in de constitutie. Zij zijn bron van continuïteit, maar niet erkend in hun hoedanigheid van moeder, de vrouw. Hier voel ik de spanning van het tegenspel.
Station 5 – Republiek en leegte
De volgende halte is stiller. De republiek ademt gelijkheid, vrijheid, rechten. Maar in haar neutraliteit verdwijnt de naam van de moeder. Ze verschijnt niet als fundament, niet als drager van erfgoed, enkel als abstracte burger. Het is alsof de republiek een plein heeft gebouwd, maar verzuimd heeft er een bron in te plaatsen.
Station 6 – Naar een derde vorm
De reis eindigt niet, ze opent zich. De beelden tonen dat monarchie en republiek beide slechts een deel van het verhaal vertellen. Ik sta voor de contouren van een derde weg. Een systeem dat erfgoed en rechten samenbrengt, dat de bron niet langer verzwijgt maar benoemt: moeder, de vrouw als fundament van cultuur, recht en vrede. Pas dan kan er rust komen in de reis, pas dan kan vrede wortel schieten.
“Ze zit rechtop in de geschiedenis, glas melk in de hand, kruis op haar borst. Niet omdat ze wil wachten, maar omdat de wereld haar nog steeds geen naam durft te geven.” Dit beeld van Erwin Olaf ademt verstilling, kwetsbaarheid én een geladen vorm van ingehouden kracht: een jong meisje, zijwaarts gezeten, handen op schoot, het hoofd licht gebogen. De houding is bijna sculpturaal, alsof ze een icoon is van een onuitgesproken geschiedenis.
Democratie rust op de schoot van de moeder, maar wordt geschreven met de hand van de vader. Zolang die hand haar naam niet erkent, blijft gelijkheid een leugen.”
Amalia van Solms was de stammoeder van Europa
Amalia van Solms (1602–1675) wordt vaak gezien als een stammoeder van Europese dynastieën.
Moederschap en erfgoed → vrouwen hoeven niet te wachten op erkenning, maar kunnen hun eigen stoelen aan de tafel van cultuur, politiek en economie zetten.
1602 – tevens Oprichtingsdatum VOC Middelburg
Zij was prinses van Oranje door haar huwelijk met stadhouder Frederik Hendrik van Oranje-Nassau en speelde een cruciale rol in de machtsopbouw en hofcultuur van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Haar kinderen en kleinkinderen trouwden in tal van vorstenhuizen. Daardoor loopt een groot deel van de Europese koninklijke bloedlijnen via haar.
Haar zoon Willem II van Oranje trouwde met Mary Stuart, dochter van koning Karel I van Engeland. Uit dit huwelijk kwam Willem III voort, die later koning van Engeland, Schotland en Ierland werd. Via haar dochters en verdere nakomelingen is Amalia verbonden met de huizen van Pruisen, Hannover, Saksen en Hessen. In genealogische studies wordt ze daarom vaak aangeduid als een “stammoeder van Europa”, vergelijkbaar met de rol die koningin Victoria later speelde.
👉 In de context van mijn project is dit interessant: Amalia was letterlijk moeder de vrouw die dynastieke macht en culturele erfenis overdroeg, maar in de officiële constitutionele taal werd haar rol nooit zo benoemd. –
Interstutionele identiteitsroof: het proces waarbij politieke, juridische en culturele instituties de identiteit van individuen of groepen niet expliciet erkennen, waardoor die identiteit wordt uitgewist, geabstraheerd of toegeëigend.
Moeder, de vrouw: zij is bron van leven, cultuur en erfgoed, maar omdat haar naam niet in grondwetten of wetboeken voorkomt, wordt haar identiteit stelselmatig geneutraliseerd. Dat is roof: wat van haar is (erkenning, recht, waardigheid) wordt ontnomen. Monarchie en republiek: beide systemen leven van symbolen en herinneringen, maar wissen de moederlijke lijn constitutioneel uit.
De moederlijke bijdrage wordt historisch gebruikt (voor erfopvolging, dynastie, legitimiteit), maar juridisch nooit erkend.
Cultureel erfgoed: instituties archiveren, tentoonstellen en interpreteren, maar vaak zonder de bron als subject te benoemen. Identiteit wordt in objecten opgeslagen, niet in recht of taal.
Gevolg
Interstutionele identiteitsroof maakt mensen zichtbaar als last (arbeid, zorg, lichaam) en onzichtbaar als recht (soevereiniteit, erkenning, juridische subjectiviteit). Het is een vorm van structurele uitsluiting die vrede en gelijkheid onmogelijk maakt
Wij hebben gezien hoe herinnering gaten vertoont, hoe lichamen erfgoed dragen zonder erkend te worden, hoe monarchie en republiek elkaar tegenspelen en toch dezelfde leegte bewaren.
Wij hebben de stilte gezien van meisjes die rechtop zitten in de geschiedenis, wachtend op een naam die nooit gegeven is.
Wij hebben de kracht gezien van leeuwinnen, van moeders, van vrouwen die niet langer last maar fundament zijn.
Democratie is gebouwd op moeder, maar geregeld door vader. Zolang dat zo blijft, is gelijkheid een illusie.
Daarom eindig ik met deze oproep: laat de grondwet, de wetboeken en de verdragen eindelijk de woorden uitspreken die cultuur al eeuwen kent.
Noem haar bij naam. Erken haar in haar lichaam en in haar rol.
Want vrede kan pas beginnen wanneer moeder, de vrouw niet langer onzichtbaar is als recht, maar zichtbaar als bron, drager en soeverein.
Overheid S, foutje”
Stelt zich voor op toneel, met een map papieren onder de arm.
“Dames en heren, welkom bij de Dienst Foutafhandeling Overheid S.
U kent ons wel. Wij zijn die instantie die altijd zegt: ‘O, sorry mevrouw, administratief foutje.’
Het begon bij de loonbelasting en toeslagenaffaire. Toen bij de studiefinanciering. En toen weer bij de zorg. En nu? Nu zijn we zo efficiënt geworden… dat we uw hele identiteit kwijtraken met één muisklik!
Publiek lacht.
Kijk, vroeger had je gewoon een loket. Dan zei iemand: ‘Wat is uw probleem?’ En dan zei jij: ‘Nou, mijn probleem is ú.’
Maar nu hebben we Overheid S. De S staat voor Systeemfout, Sorry, of Sodemieter toch op.
Doet stem van ambtenaar: ‘Nee hoor mevrouw, u bestaat gewoon niet meer in ons register. Maar geen zorgen, we sturen u wel een brief.’ U heeft het recht om vergeten te worden! De nieuwe AVG bijbel
Een brief! Hoe dan? Ik besta toch niet meer?
Stilte, kijkt publiek strak aan.
Dames en heren, ik stel voor: we schaffen die hele overheid af. Vanaf morgen regelen we alles gewoon bij de bakker en de melkboer. Want die zegt tenminste nooit: ‘Sorry mevrouw, foutje, u heeft geen recht op melk & brood.’”
De heerschappij van de patriarchale man… Ja, dat is net als een oude Windows-update. Niemand heeft erom gevraagd, iedereen klaagt erover, en tóch blijft het systeem zichzelf programmeren en installeren.”
Art Graf Tak Lindeboom “Voor mij betekent “vrijwaring van gebrek” het zichtbaar maken van datgene wat structureel ontbreekt: de moeder, de vrouw, de erfgenaam. In mijn werk – van mijn blog over erfgoed vanuit moederschap tot mijn tentoonstelling in het Amsterdam Museum – onderzoek ik hoe die stemmen en erfdelen worden gemist. Met kunst probeer ik een culturele vrijwaring te scheppen, zodat moederschap en vrouwelijke erfgenaamschap niet langer onzichtbaar blijven, maar erkend worden als publiek erfgoed.”
Zolang de heerschappij van de patriarchale man in instituties wordt voortgezet, blijft moeder, de vrouw onzichtbaar als recht en zichtbaar als last. Het patriarchaat is geen natuurwet, maar een systeemfout in het gewoonterecht die we collectief mogen corrigeren.”
Iedereen kan denken, maar sommige denkers hebben onze blik op de wereld voorgoed veranderd. Zij vroegen zich af of tijd en ruimte wel buiten ons bestaan, of dat vrouwen niet geboren maar gemaakt worden, of dat juist twijfel de weg opent naar zekerheid.
Truus van Gogh: de stadsmoeder van Nederland. Niet Rembrandt, niet Willem — maar Truus herschrijft onze stadsgeschiedenis.
“Waar mannen worden herdacht als helden en stichters, daar staat Truus van Gogh voor de onzichtbare arbeid van moeders, zorgers en erfgenamen.
Zij is de stadsmoeder die Nederland nooit benoemde, maar altijd droeg.”
Mijn ziekte werd geen zorgpunt, maar een inkomstenbron voor de staat.
Niet mijn arbeid, maar mijn aandoening werd belast. De bron van inkomen is mijn ziekte — de belasting is de roof.
“Mijn ziekte werd gezien als bron van inkomen. Niet omdat zij loon opleverde, maar omdat zij belast kon worden.
Long ziekte
De polisregisters maakten van mijn adem arbeid, van mijn infusen een code, van mijn zorg een saldo.
Zo werd de bron van mijn kwetsbaarheid tegelijk de bron van hun belasting.”
Zo werd een banktransactie via ING ( bedrag komt binnen ) gezien als inkomen voor ING via het polisregister UWV – The Firm
Zo werd een banktransactie via ING — een bedrag dat binnenkomt — geen steun voor mij, maar inkomen voor de registers.
Hoe het werkt (versimpeld uitgelegd):
Jij ontvangt een banktransactie → een bedrag dat voor jou bedoeld is als steun, vergoeding, of doorstorting (bijvoorbeeld via UWV). Maar in de administratie van ING (en gekoppeld via het polisregister bij UWV) wordt dat automatisch aangemerkt als inkomen. Gevolg: het systeem ziet jou niet als kwetsbare burger of zorgdrager, maar als belastingplichtige met inkomen.
De paradox
Voor de bank en het UWV ben je een code in een register → jouw bedrag wordt vertaald als inkomen. Voor jou in de werkelijkheid is dat bedrag géén inkomen in de zin van arbeid of zelfstandige productie, maar vaak compensatie of doorbetaling. Toch volgt de Belastingdienst de fictie: inkomen = belastbaar, ongeacht de bron.
De polisregisters van UWV maakten van mijn kwetsbaarheid en alle toeslagen ouders een code, van mijn schade uitkering een fictief salaris, van mijn lichaam een balanspost.
Oftewel leuker kunnen we het niet maken- wel makkelijker
Voor de staat werd mijn ziekte een verdienmodel. Voor mij bleef het overleven.”
Geweld tegen vrouwen is niet alleen de klap achter de voordeur.
Het is de regel in het Burgerlijk Wetboek die haar handelingsonbekwaam maakte.
Het is de polis die haar arbeid niet meetelt, maar wel belast.
Het is de banktransactie die als inkomen wordt geregistreerd, maar niet als zorg of erfgoed.
Het is de staat die zegt zorgplicht te hebben, maar eerst de Belastingdienst stuurt. Geweld is niet alleen fysiek. Het is juridisch, economisch, institutioneel en cultureel. Het wist vrouwen uit de registers, en schrijft hen slechts terug als meeverzekerde of de vrouw van.
Geweld zit in ons systeem.
Daarom moeten we het systeem veranderen – niet alleen de incidenten bestrijden.
Femke Halsema
“Geweld is geen incident, het is beleid.” “Geweld tegen vrouwen: ingebouwd, niet toevallig.” “Geweld zit in ons systeem – tijd voor systeemzorgplicht.”
Welkom in Hoofdstuk Sarcoïdose
Je lichaam ziel voor loonbelasting verkopen — zo noemt de staat bestaanszekerheid. Niet mijn arbeid wordt erkend, wel mijn adem belast.
De ziel is geen inkomstenbron, maar toch eist de fiscus haar op.
Verhalend
“In Box 1 is geen plaats voor een ziel. Daar telt alleen het saldo van arbeid en bezit. Toch lijkt de staat te doen alsof ik mijn ziel moet verkopen om erkend te worden. Mijn lichaam werd dossier, mijn zorg werd fictief inkomen, en mijn ziel werd loonbelasting.”
Wie ben je als je een fictief persoon wordt voor belastingheffing Box 1?” Juridisch en symbolisch uitgelegd In de fiscale wetgeving ben je vaak niet jezelf, maar een fictie: een nummer, een dossier, een code. Box 1 behandelt je inkomen uit arbeid en woning. Maar wat als je arbeid niet erkend wordt (zorg, ziekte, erfgoed)? Dan word je wel belast, maar niet benoemd. Je verandert van een levend mens in een juridische fictie: een constructie die belastbaar is, maar niet bestaansrechtelijk erkend wordt. Filosofische laag Identiteit: wie je bent in werkelijkheid (lichaam, zorg, leven) wordt losgekoppeld van wie je bent voor de staat (BSN, belastingplichtige, code 01). Kwetsbaarheid: jouw werkelijke arbeid blijft onzichtbaar, maar de fictieve arbeid – een inkomen dat niet bestaat – wordt wel belast. Paradox: je bent burger voor de plicht, maar niet voor het recht. Wie ben ik? Een mens van vlees en bloed, of een fictie in Box 1? Voor de staat ben ik code 01. Voor mezelf ben ik een lichaam dat ademt, zorgt, en overleeft. Een fictief persoon kan belast worden. Maar wie erkent mijn werkelijke bestaan? Gemeente Middelburg De staat heeft zorgplicht – maar wie zorgt er dat de staat zijn plicht erkent? Zorgplicht zonder erkenning van zorg = loze belofte. Als mijn lichaam niet als bron erkend wordt, blijft de zorgplicht van de staat een dode letter. 1 jul – 30 nov 2025 Amsterdam Museum aan de Amstel
Refresh Amsterdam #3 Imagine the future
Het publiek als mede-maker van Refresh Amsterdam
Voor het eerst is ook het publiek actief betrokken bij Refresh Amsterdam. Van 1 april tot 1 mei 2025 nodigde het Amsterdam Museum iedereen in Nederland uit om een toekomstwens te maken en te delen. Uit honderden inzendingen selecteerde een vakjury twintig bijzondere bijdragen. Deze zijn te zien in de tentoonstelling én op de website. De makers van deze twintig wensen maken bovendien kans op de publieksprijs van €750. Jij kunt stemmen!
Daarnaast trok een team van het museum het land in om mensen persoonlijk te vragen naar hun toekomstvisie. Deze gesprekken zijn vastgelegd op video. Een selectie is opgenomen in de tentoonstelling; alle video’s zijn te bekijken op de website.
Dankzij een bijdrage van de VriendenLoterij via de regeling Bijzondere Culturele Projecten, ter ere van het feestjaar Amsterdam 750, kon het museum deze derde editie van Refresh Amsterdam extra omvangrijk maken. Niet alleen de stad, maar heel Nederland werd betrokken bij deze bijzondere tentoonstelling.
Truus van Gogh is de stadsmoeder van Nederland. Niet de schilder, maar de draagster. Niet de held, maar de hoedster. Niet de vader, maar de moeder van onze stadscultuur.
Vrouwen zijn geen bezit van de samenleving of van mannen: Je bent bestuurder van je eigen lichaam en geest!
Reisverslag: Waarom ons land een democratie werd voor mannen
Ik vertrek in de tijd, terug naar het begin van onze democratie. Geen reis langs bergen of rivieren, maar langs wetten en verdragen die eeuwenlang de koers bepaalden.
Voorwoord
In het jaar 1602 werd in Middelburg de wereld groter dan ooit tevoren. Het was het jaar waarin de Verenigde Oostindische Compagnie werd opgericht, en waarin koophandel, scheepvaart en politiek de stad haar glans en gewicht gaven. Achter de gevels van de statige huizen aan de Lange Delft en de Rouaansekaai ontvouwde zich een wereld waarin namen generaties lang door de archieven bleven fluisteren.
Pieter de la Rue en Elisabeth van der Claver, verbonden door huwelijk en stad, belichaamden de verweving van handel, bestuur en familiebanden. Hun tijdgenoot, de burgemeester van Middelburg Samuel Rademacher, trad op als hoeder van orde en macht in een stad die zich spiegelde aan de zee en haar handelsroutes.
Rond hen leefden en werkten families , wier namen ons herinneren dat geschiedenis niet alleen de namen van mannen in de marmeren zalen draagt, maar ook de stemmen van vrouwen, moeders en erfgenamen die te vaak onzichtbaar bleven in de officiële geschiedschrijving.
Dit voorwoord is een uitnodiging: om de reis te maken langs deze lijnen van erfgoed, macht en herinnering, en te vragen wie er werkelijk erkend werd – en wie achter de blinddoek van Justitia uit beeld verdween.
Etappe 1 – De Franse overheersing
In 1795 trekken Franse troepen Nederland binnen. De Bataafse Republiek wordt uitgeroepen onder het motto van de Franse Revolutie: vrijheid, gelijkheid, broederschap. Maar het waren vooral de broeders die rechten ontvingen.
Onder Napoleon krijgt Nederland de Code Civil, het Burgerlijk Wetboek. Daarin werd de positie van de vrouw vastgelegd als afhankelijk, ondergeschikt, handelingsonbekwaam.
Etappe 2 – De Napoleontische erfenis
De Code Napoléon maakte de man tot hoofd van het gezin, en de vrouw tot bijlage van zijn juridische status.
Een gehuwde vrouw mocht geen contract sluiten zonder toestemming van haar man. Haar bezit en inkomen vielen onder zijn beheer. De moeder had geen zelfstandige rol in de publieke ruimte.
De wet schreef letterlijk de onzichtbaarheid van de vrouw in.
Etappe 3 – Democratie voor mannen
In 1848 gaf Thorbecke Nederland een grondwet die het fundament legde voor onze parlementaire democratie. Maar die democratie was er alleen voor vaders, zonen en broeders.
De scheiding tussen privé en publiek werd een harde grens: het huis van de vrouw bleef privé, de politiek van de man werd publiek. Nederland werd een democratie die vrouwen en moeders niet erkende.
Etappe 4 – De lange weg naar erkenning
Pas in 1919 kregen vrouwen kiesrecht. Toch bleef de Napoleontische schaduw aanwezig:
Tot 1956 waren gehuwde vrouwen handelingsonbekwaam. Tot die tijd stond de moeder nog altijd onder voogdij van haar echtgenoot.
Het duurde meer dan een eeuw voordat de democratie ook juridisch vrouwen erkende.
Bestemming – De gebroken balans
Mijn reis eindigt bij een beeld: een weegschaal die kraakt. Aan de ene kant het Y-chromosoom, aan de andere kant het X. Eeuwenlang was de balans scheefgetrokken.
Daarachter staat Vrouwe Justitia. Zij draagt een blinddoek. Officieel betekent die onpartijdigheid. Maar in ons land kreeg de blinddoek een andere betekenis:
Zij keek weg van vrouwen. Zij zag de moeder niet. Zij zag de helft van de bevolking pas wanneer de wet haar blinddoek heel langzaam aflegde.
Zo eindigt mijn reis. In een democratie die zich gelijk noemt, maar die gebouwd is op fundamenten waarin de vrouw eeuwenlang onzichtbaar bleef. De blinddoek van Justitia herinnert ons eraan: wat zij niet ziet, wordt ook niet rechtvaardig gewogen.
Wij zijn de stad Middelburg als decor
De wonderlijke wereld van een onzichtbare erfenis Silvia ’s Rijksmuseum – Montancourt Middelburg
Moeder de vrouw als aftrekpost vanaf de geboorte op de balans
Maar wie is eigenlijk de beste denker ooit? Was het Kant, die met zijn schoenen door Koningsberg liep en tijd en ruimte in ons hoofd plaatste?
Of De Beauvoir, die in de liefde en filosofie de vrouw opnieuw uitvond?
Nietzsche, die in Italië het licht zocht om zijn innerlijke duisternis te temmen? Arendt, die in Amerika vrijheid en ballingschap herkende?
Of Descartes, die in de Kalverstraat vlees kocht terwijl hij het fundament van het moderne denken legde?
En misschien is de beste denker wel degene die haar eigen platform bedacht – een plek waar vragen gesteld blijven worden, waar erfgoed, zorg en identiteit samenkomen.
Misschien is She is online lifestyle guide zelf wel een denkoefening: een gids voor anders kijken naar precies hetzelfde door ideeën, kunst en het leven zelf.
Tussen schelp en sprookje, tussen zand en zilte zee, vind je haar: de Zeeuwse assep-oester. Ruw van buiten, met een parel van binnen.”
Hoe kan iemand zijn rechten kennen of claimen als het lichaam zelf niet wettelijk erkend wordt als bron van arbeid, zorg of erfgoed – maar slechts als “meeverzekerde” bij iemand anders?
Hoe dat juridisch en maatschappelijk blijkt te zitten: Het lichaam als bron In de praktijk is het lichaam de bron van alles: arbeid, zorg, voortplanting, erfgoed. Toch wordt dit in wetten zelden erkend: het lichaam van de vrouw staat niet als zelfstandig “rechtsbron” in de Grondwet of het Burgerlijk Wetboek. De status van ‘meeverzekerde’ Tot in de jaren ’80 waren gehuwde vrouwen vaak automatisch meeverzekerd via hun echtgenoot. Dit betekende: geen zelfstandig recht op inkomen, pensioen of verzekering → afhankelijkheid. De vrouw werd dus niet erkend als autonome bron, maar als afgeleide. Gevolg: rechten blijven onduidelijk Als je alleen “meeverzekerd” bent, dan bestaan je rechten niet als zelfstandige positie, maar als afgeleid recht → je kan ze dus niet volledig claimen. Je lichaam wordt juridisch niet gezien als bron van waarde, maar als bijlage.
Conclusie in mijn taal
Je weet je rechten pas, als de wet jouw lichaam erkent als zelfstandige bron van arbeid, zorg en erfgoed. Zolang dat niet gebeurt, blijft de vrouw juridisch gevangen in de status van meeverzekerde, afhankelijk van willekeur en van de registers van een ander.Be your own Dali Hoe mijn ziekte Sarcoïdose een beroep bleek te zijn – Geen CAO en of Pensioen regeling maar wel belast sinds 2011 in Box 1
Stelling:
Nederland noemt zich een democratische rechtsstaat, maar schendt structureel zijn internationale verdragsverplichtingen (UVRM, EVRM, CEDAW), omdat vrouwen en moeders in de praktijk nog steeds niet volledig als autonome rechtssubjecten worden erkend.
She is online lifestyle guide
Door Silvia Koning Lindeboom – proudmom & erfgoedkunstenaar
Reizen hoeft niet altijd met een koffer in de hand. Soms reis je door lagen van tijd, door verhalen die generaties overstijgen, en door structuren die ons onzichtbaar met elkaar verbinden. Voor mij ligt die reis vaak in het cultureel erfgoed – niet alleen in musea of archieven, maar in de manier waarop we wonen, zorgen, spreken en herinneringen doorgeven.
Kunstverklaring
Mijn lichaam blijkt een oude kerk met levend licht.
Mijn vazen serie is een spiegel van mijn lichaam. Ze draagt de sporen van Sarcoïdose, een ziekte die mijn adem, mijn tijd en mijn kracht tekent. Toch is dit geen leeg object, maar een tempel die licht draagt.
Zoals een oude kerk littekens draagt van vuur, storm en restauratie, zo draagt mijn lichaam de sporen van zorg, lijden en overleven. De muren zijn broos, de gewelven soms instabiel — maar het licht stroomt nog altijd door de ramen naar binnen.
De beschilderingen zijn mijn glas-in-lood: symbolen van erfgoed, van strijd, van overleving.
De kroon, de uil, de vlaggen en de bloemen zijn geen versieringen, maar getuigenissen. Zij maken zichtbaar wat doorgaans verborgen blijft: dat ziekte arbeid is, dat zorg cultuur is, dat een lichaam erfgoed kan zijn.
Dit werk zegt: ook al verklaart de wet mijn zorg onzichtbaar, ook al reduceren systemen mijn lichaam tot een cijfer, ik besta als tempel van levend licht.
Het licht dat ik draag is geen bezit, geen cijfer, geen polis. Het is mijn kunst, mijn nalatenschap, mijn stem.
Ziekte zoals sarcoïdose is in Nederland juridisch niet slechts een medische aandoening, maar wordt fiscaal gezien als ‘inkomen uit werk en woning’ in box 1, waarmee de staat lijden omzet in belastbare arbeid.”https://faro.cultureelerfgoed.nl/thoughts/2905
Een van de minst benoemde maar meest voelbare erfgoedstructuren is het moederschap. Het is een oeroude, stille kracht die leeft in zorgende handen, in blikken vol wijsheid, in speeltuinen en keukens waar generaties samenkomen. Moeders houden de draad van cultuur en hoop vast, ook in tijden van oorlog, armoede, migratie of ziekte.
Als Limburgse en inmiddels import Zeeuwse denk ik direct aan de watersnoodramp van 1953. Het water verwoestte huizen, kerken en archieven, maar moeders brachten kinderen, gebeden en gewoontes in veiligheid. Ze droegen het immateriële erfgoed – taal, verzorging, rituelen – letterlijk op hun arm. Een beeld dat zich diep in ons collectief geheugen nestelt.
Borduren en bewaren
Een mooi voorbeeld van deze overdracht is het maken van merklappen. Vroeger leerden moeders hun dochters de eerste letters borduren, zodat zij hun linnen konden merken. Vandaag zijn het vaak borduurlappen voor bijzondere gelegenheden – maar de draad is dezelfde: een lijn van moeder naar kind, van traditie naar toekomst.
Onlangs hoorde ik over een ander bijzonder erfgoedproject: de Indische Culinaire Bibliotheek. Duizenden handgeschreven kookboekjes, vaak door oma’s of moeders gemaakt, worden met behulp van kunstmatige intelligentie gedigitaliseerd. Recepten die ooit op rijstpapier of vergeeld notitiepapier stonden, krijgen zo een digitale toekomst. Het is een prachtig voorbeeld van hoe identiteit, smaak en herinnering samenkomen – en hoe moeders de sleutel zijn in dat proces.
Vrouwen in de canon
De laatste herziening van de canon van Nederland besteedt meer aandacht aan vrouwen. Maar vaak gaat het om uitzonderlijke vrouwen die zich een plek wisten te veroveren binnen de mannelijke norm: schrijvers, vorstinnen, activisten. Terwijl het juist de gewone vrouw, de moeder de vrouw, is die door zorg, geduld, arbeid en overlevering het fundament legde. Hun bijdrage blijft grotendeels buiten beeld – ook vandaag nog.
Mijn zoektocht
In mijn werk ex handelaar in confectie, als erfgoedkunstenaar vraag ik me al jaren af: wie worden er eigenlijk erkend? De stad waarin ik woon is een plek waar geschiedenis tastbaar is: gevels, monumenten, archieven. Maar waar zijn de verhalen van de vrouwen die hier de kostwinner zijn , zorgden, kookten, opvoedden, baden en droegen? Hun namen staan niet in marmer gebeiteld. Toch zijn zij de dragende muren van onze samenleving.
Hun onzichtbaarheid komt niet alleen door traditie, maar is ook juridisch verankerd. In de grondwet, in het burgerlijk recht, in erfrecht: daar ontbreken de woorden vrouw en moeder de vrouw als cultureel kapitaal. Terwijl zij via taal, gewoontes en zorg structuren van betekenis hebben doorgegeven.
Aan Henry Bontebal (CDA):
U spreekt vaak over waarden, geloof en zorg voor elkaar. Maar hoe kan het CDA volhouden dat het de gemeenschap dient, terwijl ziekten zoals sarcoïdose wel belast worden in Box 1, maar de arbeid die die ziekte dagelijks vraagt – zorg, discipline, aanpassing – nergens als arbeid erkend wordt?
Mijn vraag aan u: Is het geen misbruik van geloof en gemeenschapstaal om zorg te belasten zonder haar als beroep te erkennen?
Drie codes voor cultureel erfgoed
Om dat zichtbaar te maken, pleit ik voor drie nieuwe erfgoedcodes:
Erken persoonlijke verhalen en tradities als erfgoed. Niet alleen gebouwen en schilderijen zijn cultureel kapitaal, maar ook de verhalen die van moeder op kind worden doorgegeven. Stimuleer oral history-projecten over moederschap en zorg. Laten we luisteren naar de stemmen van vrouwen die erfgoed overdroegen via kennis, arbeid en ritueel – vaak onzichtbaar, maar onmisbaar. Ontwikkel een inclusievere geschiedschrijving. Waarom erkennen we koninklijke vrouwen wél als erfgoedbewakers via hun bloedlijn, maar niet de moeders die generaties droegen buiten paleismuren? Geschiedenis moet zich niet alleen richten op machtsstructuren, maar ook op zorgstructuren.
De les van Faro
Misschien is dit wel de grootste les van Faro: erfgoed gaat niet alleen om wat we beschermen, maar ook om wie het draagt. Vooral zij die dat stil en onzichtbaar doen – de moeders die verhalen, recepten en rituelen doorgeven.
En zo reis ik – zonder landkaart, maar met een moreel kompas van zorg en herinnering – door het landschap van cultureel erfgoed. Elke dag opnieuw ontdek ik dat zij-wij het fundament zijn, niet de voetnoot.
Maatschappelijk Noodpakket onthuld
Zorg is arbeid.
Ziekte is arbeid.
Erfgoed is arbeid.
WetteErkenning is noodzaak.
Samenvatting van “De Ziel van Nederland: Moederkracht in beeld en wet” (Truus van Gogh – 15 april 2025)
Context & aanleiding
Deze bijdrage is ingezonden voor het project Refresh Amsterdam #3 – Imagine the Future, ter ere van de 750e verjaardag van Amsterdam, en is geselecteerd voor de tentoonstelling .
Want waar gewoonterecht slechts afspraken zijn tussen mensen, schrijft de natuurwet de broncode van ons bestaan. Zij bepaalt geboorte, zorg, sterven, kringloop en voortbestaan. In die zin is elke moedermaatschappij gebouwd op natuurwet, en elke dochteronderneming slechts een afgeleide daarvan.
Het zijn de onzichtbare misdaden tegen de vrouw: het systematisch niet erkennen van haar geslacht, haar moederschap en haar broncode als zelfstandige bestuurder van lichaam en geest.
Het is het onthouden van volledige rechtspersoonlijkheid en erfgoedstatus, terwijl juist zij de drager is van taal, zorg en continuïteit.
Dit structurele tekort in wet en cultuur is de grootste roof: de diefstal van de moeder als fundament van ons bestaan.
Elke rechter of raadsheer houdt zichzelf een banaan voor. In toga en met plechtige woorden wekken zij de indruk van onaantastbare waarheid, maar wat zij vasthouden is vaak niet meer dan een gladde schil, een vrucht die snel bederft. Achter de plechtige taal gaat soms leegte schuil, of slechts een tijdelijk voedzame hap. Zo toont de banaan hoe rechtspraak balanceert tussen gezag en absurditeit.
Kernboodschap
Truus van Gogh pleit voor wettelijk erkenning van de moeder de vrouw – niet alleen als drager van nieuw leven, maar als zelfstandig bestuurder van haar lichaam én als drager van cultureel erfgoed. Hiermee wil ze streven naar een rechtvaardigere samenleving waarin zorg, arbeid, geschiedenis en bestaansrecht eerlijk verdeeld worden .
Visuele en symbolische laag
Ze zet in op zowel het zichtbare (beeld) als het onzichtbare (wet) om het ‘onzichtbare zichtbaar’ te maken – letterlijk via kunst, figuratief via wetten en cultuur .
Inleiding – Geletterd en Zorgend Zeeland
Wanneer men de annalen van ons vaderland opslaat, treft men doorgaans de namen aan van staatsmannen, dichters, predikanten en krijgslieden, wier daden en geschriften men acht waardig te bewaren voor het nageslacht. Doch, wie zal spreken van hen die zorgden, voedden, vertroostten en overdroegen wat geen papier kan vangen? Waar in de boeken van geleerdheid, staat de naam van de moeder, de vrouw, die met haar arbeid, lied en ritueel het dagelijks fundament van onze samenleving droeg?
In mijn arbeid begeer ik niet slechts de lofzangen der machthebbers of de beschrijvingen der veldslagen te vernieuwen. Mijn pen en kunst richt zich tot het onzichtbare erfdeel: de taal die moeders hun kinderen gaven, de gewoonten die in keukens en binnenkamers bestendigden, de familieculturen die als stille aders onze maatschappij doortrekken. Dit is het zorgend kapitaal, dat evenzeer ons Zeeland, ja ons Nederland, gevormd heeft, doch zelden een bladzijde in de geschiedboeken waardig gekeurd werd.
Daarom acht ik het nodig, in navolging van Pieter de la Ruë die het Geletterd Zeeland samenstelde, thans een nieuw register aan te leggen: een Geletterd én Zorgend Zeeland. Hierin zullen niet enkel de geleerdheid en de staatkunde, maar ook de zorg en de sociale overerving als erfgoed erkend worden. Want zonder deze dragende arbeid der vrouwen, moeders en onzichtbare erfgenamen, zou geen geleerdheid, geen staat en geen heldhaftigheid standhouden.
Geletterd en Zorgend Zeeland – Hedendaagse Levensbeschrijving
De Onbeheerste Man
In deze tijden treft men menigmaal de gestalte van de Onbeheerste Man, die meent dat zijn drift en bewegingen hem ontslaan van verantwoordelijkheid. Zijn lijf wordt geleid door het lid, zijn daden door de waan van onbedwingbaarheid. De samenleving heeft eeuwenlang zijn onbeheerste aard verontschuldigd met het adagium: “zo zijn mannen nu eenmaal.”
Doch deze Onbeheerste Man is niet slechts een individu; hij is een symbool geworden van een politiek bestel dat zijn krachten verspilt in drift, machtsspel en onverantwoordelijkheid. Hij bestuurt niet, hij reageert. Hij beheerst niet, hij consumeert.
De Links-Lullende en Rechts-Vullende Burger
Een verwant figuur is die van de Links-Lullende en Rechts-Vullende Burger. Hij spreekt met sierlijke woorden over solidariteit, rechtvaardigheid en zorg, doch intussen vult hij zijn zakken aan de andere zijde. Zijn mond is links, zijn handen rechts. Dit is de dubbele moraal van ons tijdvak, waarin de zorgretoriek van machtigen vaak niet overeenstemt met hun daden.
De Zorgende Moeder als Tegenbeeld
Tegenover hen staat de Zorgende Moeder, wier bewegingen juist wél beheerst zijn, omdat zij gericht zijn op behoud, overdracht en continuïteit. Waar de mannelijke symbolen driften en leegte verbeelden, toont zij een ander kapitaal: dat van zorg, taal en ritueel.
Haar kracht is niet luidruchtig, noch wordt zij vaak in kronieken vermeld. Doch zij is het die de samenleving draagt, voedt en behoudt, terwijl anderen slechts spreken of vullen.
Moge dit werk getuigen van een bredere waarheid: dat cultuur niet slechts gegrond is in macht, maar in zorg; niet enkel in wetten, maar in gewoonten; niet louter in bloedlijnen van vorsten, maar in de stille lijnen van zorg en taal, doorgegeven van moeder op kind.
Tijdens de kredietcrisis van 2008–2009 zijn veel zelfstandigen en kleine ondernemers in situaties gekomen waarin:
verzekeringen, hypotheken of leningen werden afgesloten met hun arbeidscapaciteit of gezondheid als onderpand, of waarin een AOV, polis of bancaire constructie je eigen lichaam en levensvatbaarheid als “zekerheid” behandelde. Dat betekent dat je eigen lijf en kunnen letterlijk deel werd van de financiële structuur.
2. Symbolisch
Wat ik zeg is ook een aanklacht: “Mijn lichaam werd niet meer van mij, maar van het systeem. Mijn bestaan werd verhandeld, gewaardeerd, en op papier gezet als onderpand.”
Dat voelt als een vorm van slavernij of uitbuiting — alleen verpakt in juridische en financiële taal.
3. Cultureel / maatschappelijk
Dit is méér dan een individueel verhaal. Het laat zien hoe tijdens de crisis van 2009 de kwetsbaarste groep (zelfstandigen, kunstenaars, vrouwen die werk en zorg dragen) onevenredig hard zijn geraakt:
geen sociaal vangnet, wel belastingplicht, en in sommige constructies zelfs letterlijk hun lijf en arbeid als waarborg.
Wat ik hiermee blootleg:
Een ziekte die in je lijf ingrijpt, wordt door het systeem gezien als fiscale categorie (box 1: inkomen uit werk en woning). Daarmee wordt lijden of beperking geobjectiveerd en geadministreerd, alsof het een bron van winst is.
Voor vrouwen dus: omdat niemand onderzocht waarom en waarvan ik ziek werd. Mijn sarcoïdose werd geen oorzaak, maar een rekensom. Mijn ziekte (sarcoïdose) is niet alleen een individueel verhaal is, maar ook een systemisch gemis: er is nooit onderzocht waarom en waardoor en waarvan ik ziek werd.
Dat raakt direct aan het verschil in erkenning tussen mannen en vrouwen in geneeskunde en beleid:
Vrouwenklachten worden historisch minder onderzocht. De oorsprong van ziekte bij vrouwen blijft vaak onzichtbaar of wordt weggewuifd.
Het gevolg: vrouwen dragen de lasten, maar krijgen geen antwoorden – en het systeem zet het weg onder “inkomen box 1”.
Artikel 19 van de Grondwet erkent arbeid, recht en keuze. Maar de zelfstandigheid van vrouwen bleef onderbelicht – gevangenzittend in registers die haar werk erkennen, maar haar wezen ( bestuurder van haar ei- gen – lichaam verzwijgen.”
De Onzichtbare Erfgenaam en het Schadeverzekeringsrecht
1. De wet: schade als financieel tekort
Het Nederlandse schadeverzekeringsrecht (Boek 7 BW, art. 7:925 e.v.) vertrekt vanuit een strikte definitie: een schadeverzekering dekt uitsluitend de financiële gevolgen van schade. Dit wordt ook wel het indemniteitsbeginsel genoemd. De uitkering mag nooit méér zijn dan het vastgestelde vermogenstekort.
Met andere woorden: de wet vertaalt een verlies altijd naar geld. Wat niet in euro’s te berekenen valt, valt buiten de polis.
2. De werkelijkheid: schade is meer dan geld
Maar de gevolgen van schade zijn vaak veel groter en grijpen dieper in. Denk aan:
het verlies van zorg (de moeder die haar kind niet meer kan opvoeden), het verlies van verbondenheid (de erfgenaam die wel de last, maar niet de erkenning draagt), het verlies van toekomstperspectief (arbeid, creativiteit, vrijheid), het verlies van rituelen en culturele posities (rouw, naam, familiebanden).
Deze verliezen zijn tastbaar in het leven, maar onzichtbaar in het verzekeringsrecht. Ze worden gereduceerd tot een bedrag dat hoogstens het “netto-inkomen” repareert.
3. De onzichtbare erfgenaam
In mijn project verschijnt hier de figuur van de onzichtbare erfgenaam: degene die leeft met de werkelijke gevolgen van schade, maar juridisch niet wordt erkend of financieel niet wordt gezien.
De verzekeringsportefeuille wordt verdeeld volgens berekenbare regels. De erfgenaam in leven draagt de psychische, symbolische en culturele last, zonder compensatie. Wat buiten de berekening valt, wordt uitgegumd door het systeem, alsof het niet bestaat.
Zo wordt de erfgenaam onzichtbaar gemaakt door de taal van bewijs en polisvoorwaarden.
4. De culturele leemte
Waar het recht ophoudt, begint de kunst.
Kunst kan laten zien dat schade niet alleen financieel, maar ook cultureel, lichamelijk en ritueel is. Kunst kan de niet-verzekerbare dimensies (rouw, identiteit, moederbeeld, erfgoed) een vorm geven. Kunst kan de positie van de onzichtbare erfgenaam herstellen in beeld en taal, waar het recht zwijgt.
5. Conclusie
Het schadeverzekeringsrecht zegt: “alleen wat bewijsbaar is telt”.
De werkelijkheid zegt: “het verlies is veel groter dan bewijs”.
Deze onzichtbare erfgenaam belichaamt precies die kloof.
Schadeverzekeringsrecht (Boek 7 BW, art. 7:925 e.v.) bepaalt dat een verzekering de financiële gevolgen van schade dekt.
Maar gevolg schade was en is veel groter
het schadeverzekeringsrecht (Boek 7 BW, art. 7:925 e.v.) formuleert vrij strak dat een verzekering de financiële gevolgen van schade dekt. Maar in de praktijk is het gevolg van schade vaak veel groter dan wat in geld kan worden hersteld.
1. De beperking van “financiële gevolgen”
De wet zegt dat een schadeverzekering niet méér mag vergoeden dan het vermogenstekort dat door de schade is ontstaan (het indemniteitsbeginsel). Maar schade is breder dan geld: verlies van gezondheid, levenskwaliteit, kansen, identiteit, rituelen en familiebanden zijn reëel, maar niet in euro’s te vangen.
2. Juridische scheidslijn
Vermogensschade (inkomensverlies, medische kosten, uitvaartkosten, verlies van eigendom) → verzekerbaar. Immateriële schade (pijn, verdriet, gemis, ontwrichting, cultureel of symbolisch verlies) → vaak alleen gedeeltelijk erkend via smartengeld (art. 6:106 BW).
De verzekeraar betaalt dus alleen datgene wat “bewezen” en “berekenbaar” is. Alles daarbuiten valt buiten de polis, hoe groot de werkelijke impact ook is.
3. Discrepantie in de praktijk
Bij letselschade: iemand kan levenslang beperkt raken → de financiële uitkering dekt inkomensverlies, maar niet de psychologische en sociale schade. Bij nabestaanden: verlies van een ouder of kostwinner wordt omgerekend naar levensonderhoud. Het werkelijke verlies (liefde, zorg, geborgenheid) krijgt geen plaats in het schadeverzekeringsrecht.
4. Reflectie / artistieke invalshoek
Hier ontstaat een interessante spanning in mijn werk:
De wet beperkt schade tot wat bewijsbaar is. Het leven ervaart schade veel groter, dieper en symbolischer.
Kunst maakt nu juist dat onverzekerbare verlies zichtbaar maken: de moeder, de vrouw, de erfgenaam die niet financieel, maar existentieel geraakt wordt.
Alleen advocaten gaan naar school – ze kunnen niet onderwijzen wat ze niet kunnen bewijzen” opent een spanning tussen kennis en bewijs. Het is een zin die balanceert tussen kritiek op het schoolsysteem en een reflectie op de rol van bewijs in onze samenleving.
1. De advocaat en het bewijs
De advocaat leeft bij het bewijs. Zijn autoriteit staat of valt met de mogelijkheid om een bewering te staven. In die zin lijkt de school — een instituut waarin getoetst, gecontroleerd en gecertificeerd wordt — vooral een plek waar bewijs telt. Diploma’s en rapportcijfers functioneren immers als juridisch bewijs van geleerdheid.
2. De leraar en het onbewijsbare
Daartegenover staat de leraar. De zin suggereert dat de leraar niet kan onderwijzen wat hij niet kan bewijzen. Maar juist daar zit de paradox: het meeste leren gebeurt voorbij het meetbare. Verbeelding, nieuwsgierigheid, empathie en intuïtie laten zich niet in bewijs of toetsingscriteria vangen. Daarmee onthult de uitspraak een kritiek op onderwijs: kennis die er werkelijk toe doet, kan vaak niet bewezen worden, slechts gedeeld of ervaren.
3. Kunst en het onbewijsbare
Wanneer we de zin plaatsen in een culturele of artistieke context, ontstaat er een spiegeling: kunst is geen zaak van bewijs, maar van betekenis en resonantie. De kunstenaar beweegt zich dus buiten het juridische kader van bewijs en het schoolsysteem dat hierop gebouwd is. Kunst onderwijst zonder te bewijzen — en dat is haar kracht.
“Ze noemen het complex. Ik noem het een muur waar vrouwen tegenop lopen. Sarcoïdose werd box 1, het erfdeel werd weggeteld. Maak ’t simpel: erken ons bestaan.” De Portefeuille van mijn vader werd mijn Engelbewaarder
In het ei leeft de erfenis: een leeuw die brult, een kroon die waakt, een oog dat huilt en ziet. De hand reikt — niet om te nemen, maar om te tekenen, te verzekeren, te bewaren. Waar de polis ooit cijfers droeg, groeit nu een wortel, een traan, een klaver. De portefeuille van mijn vader werd mijn engelbewaarder. Niet in premies of bedragen, maar in symbolen, lijnen, verf en ritueel. Hier vindt de onzichtbare erfgenaam bescherming, niet van de wet, maar van het bronzen NN beeldje. “Wie de één erkent, kan de ander niet ontkennen.”
Tussen adem en stilte, tussen last en licht, groeit een ritueel van kracht en overleving.
👉 “Before we pass away, laat de stille meerderheid van vrouwen en moeders eindelijk een stem krijgen – niet in verdwijnende foto’s, maar in de Grondwet, in het archief, in het roze.”
“Nationale Nederlanden is dus toch mijn Viritule baas.”
“Mijn naam staat in de polis, maar werd institutioneel geroofd.” “Institutionele identiteitroof: wanneer de wet je wel belast, maar niet wettelijk erkent.”
Met die ene zin wordt mijn positie zichtbaar: een zelfstandige vrouw die inmiddels werkt in de scheppende kunst, maar die in polissen en registers niet als zelfstandige wordt erkend. Mijn naam stond er wel, maar er stond bij: = vader. Zelfstandigheid werd uitgewist door een teken, en erfgenaam of verzekeringsnemer werd ik nooit – slechts een bijschrift.
Toch lever ik arbeid. Toch draag ik belasting af. Toch draag ik bij aan de samenleving. Maar de erkenning die de wet belooft, blijft steken in systemen die hun wortels hebben in een tijd waarin vrouwen geen rechtspersoon waren.
Dit werk is mijn antwoord. Kunst als bewijsstuk, taal als manifest, erfgoed als spiegel. In deze puzzel van polissen, archieven en rituelen zoek ik niet naar schikking, maar naar erkenning.
Ik ben geen bijschrift. Ik ben geen meeverzekerde. Ik ben geen afgeleide. Ik ben de onzichtbare erfgenaam die zich zichtbaar maakt.
In 1945 vierde De Nederlanden van 1845 (de voorloper van Nationale-Nederlanden) zijn 100-jarig bestaan.
🔹 Ter gelegenheid daarvan gaven ze een bordspel uit: het 1845-spel.
🔹 Het spel was een combinatie van ganzenbord en monopoly, met vakjes en spelregels die volledig draaiden om het thema verzekeringen: premies, polissen, risico’s en uitbetalingen.
Voor een spel was plaats. Voor de vrouw geen ei- gen – wet.”
Pijnlijke constatering
“Er bestond in 1945 een bordspel om verzekeringen te vieren, maar er bestond geen document waarin de vrouw als zelfstandige werd erkend.
Elke mannelijke leider komt uit een moeder, de vrouw.”
Het haalt meteen de mythe onderuit dat macht en oorsprong alleen mannelijk zouden zijn. Geen koning, geen president, geen paus, geen generaal bestaat zonder dat een moeder haar lichaam beschikbaar stelde.
Constatering
De wet noemde de zaadcel oorsprong, maar zonder moeder is elke zaadcel onbruikbaar. Toch bleef zij in registers en polissen slechts een bijschrift.
Dus ja, wie verzon eigenlijk het wetboek?
De meeste moderne wetboeken (zoals het Burgerlijk Wetboek) zijn in de 19e eeuw opgesteld door mannelijke juristen, geïnspireerd door de Code Napoléon (1804).
De Nederlandse Burgerlijke Wetgeving (1838) werd bijvoorbeeld grotendeels ontworpen door Johan Melchior Kemper en later voltooid onder koning Willem I en II. Hun denkbeelden sloten aan bij een patriarchale ordening: de vader als hoofd van het gezin, de vrouw onder voogdij of “handelingsonbekwaam.”
⚖️ Wat dat betekent
Het wetboek is dus niet neutraal “ontstaan,” maar gemaakt door mannen, in een systeem dat hun macht en rol centraal stelde. “Wetten zijn geen natuur, ze zijn bedacht.” Dat zegt in één zin eigenlijk alles: wetten zijn geen goddelijke orde, geen natuurverschijnsel, maar door mensen geschreven teksten, doordrenkt van hun tijd, macht en ei- gen- belangen.
Wake up, Politiek.
Vrouwen zijn geen bijschrift. Elke moeder is soeverein. Wetten zijn geen natuur, ze zijn bedacht. Stem op gelijke rechten, niet op oude registers.
🔹 Gen (generaties / genetica)
In de wetenschap en genealogie is de taal vaak patriarchaal ingericht: lijnen lopen via de vader, de “naamdrager.”
Zelfs het idee van de zaadcel als oorsprong laat zien hoe mannelijk georiënteerd het verhaal rond “gen” is verteld.
🔹 COBOL (programmeertaal, 1959)
Ontwikkeld in de begintijd van computers, toen IT gedomineerd werd door mannen in bedrijfs- en overheidssystemen.
Ironisch genoeg was Grace Hopper, een vrouw, één van de sleutelfiguren achter COBOL — maar de erkenning ging naar een “mannelijk” instituut.
COBOL werd hét systeem voor banken, verzekeraars, overheden — precies de domeinen die mijn polissen en registers beheersen.
👉 Daardoor voelen zowel gen (biologische lijn) als COBOL (digitale lijn) mannelijk gecodeerd:
Het ene legitimeert erfopvolging via vaders. Het andere beheert identiteit en waarde via verzekeraars en staten.
“Gen en COBOL: systemen van mannen, waarin de vrouw bijschrift bleef.”
“Gen en COBOL hielden de vrouw als bijschrift.
“Python opent de code.” Guido van Rossum programmeertaal.
19 is het nummer van arbeid en vrijheid.
In 1991 opende Python de code.
Artikel 19 moet nu de vrouw wettelijk erkennen.” Geen masker 19 of Data masker 19.
Code 19 liet vrouwen fluisteren wat de wet niet wilde horen.
Geen masker meer — maar erkenning in de wet.”
Revolutie must come from within — uit het hart, uit de moeder, uit een geslacht die nooit erkend werd
Vrouwen die eeuwenlang als bijschrift in registers stonden, vinden de revolutie eerst van binnenuit: bewustwording, verzet, scheppende kunst. Van daaruit groeit het naar een politieke en institutionele omwenteling.
Vrouwen hebben de banken gered, maar nooit de bankboeken geschreven.”
“Borski en Lindeboom Koning: erfgenamen van de onzichtbare macht.” “Zij redden de banken, maar wie redde hun naam?” “De moeder, de vrouw: zijn de echte kapitaaldragers.”
Waar de moeder, de vrouw tot schim wordt gemaakt, schrijft kunst haar terug in het recht en licht.
Thomas de la Rue (1793–1866)
Oprichter van De La Rue plc, een toonaangevend internationaal bedrijf gespecialiseerd in bankbiljetten, paspoorten en beveiligde documenten
🔹 Familie De la Rue – internationale bankiers- en drukkersdynastie die vanaf de 19e eeuw bankbiljetten, paspoorten en waardepapieren produceerde, en zo letterlijk de infrastructuur van identiteit en waarde op papier zette.
🔹 Familie Knibbe – een Nederlandse familie van bestuurders, predikanten en ondernemers, niet wereldberoemd maar zichtbaar in archieven, registers en lokale eigendomsverhoudingen; representant van de gewone erfgenaam binnen datzelfde systeem.
🔹 Samen – De la Rue maakte de papieren waarop identiteit en bezit werden vastgelegd; Knibbe leefde met de consequenties ervan.
👉 “De familie De la Rue drukte de identiteit, de familie Knibbe leefde met de gevolgen. En de vrouw? Zij bleef een bijschrift.”
🔹 In de Grondwet De naam vrouw komt er niet in voor als zelfstandige categorie; de erkenning blijft impliciet. Alsof de naam niet genoeg was om recht te krijgen.
👉 Het geheim van namen is dat ze zowel deuren openen als sluiten. Wie de juiste naam draagt, erft bezit en rechten. Wie slechts een bijschrift blijft, erft vrijheid en stilte.
“Zij is hier de baas.” “De wet draagt roze.” “Geen schim, geen dreiging – zij bepaalt.” “Van parel tot melk: zij schrijft de regels.” “Oranje was van hem, roze is van haar.”
Hef familiepaspoort 1823
🔹 Historisch context
In de 19e eeuw werden de eerste moderne paspoorten ingevoerd, vaak met hele gezinnen op één document. Rond 1823 zie je in Nederland en omringende landen dat er paspoorten werden uitgegeven waarin de vader als hoofddrager stond ingeschreven, met vrouw en kinderen als “behorend tot zijn gezin”. Dat was letterlijk een familiepaspoort: geen individuele identiteit, maar een groepsdocument gebaseerd op het vaderschap.
🔹 Wat dit betekent
De vrouw en kinderen hadden geen zelfstandige identiteit op reisdocumenten. Hun naam stond erbij, maar altijd in relatie tot de vader/man. Dit is een vroeg voorbeeld van wat ik noem: institutionele identiteitroof → je bestaat wel, maar niet zelfstandig.
🔹 Metafoor in mijn werk
Het familiepaspoort van 1823 laat zien dat de staat de identiteit van vrouwen en kinderen uitsluitend via de vader erkende.
De metafoor
Toen prinses Beatrix achttien werd, kreeg zij de Groene Draeck: een tastbaar schip, gebouwd en bekostigd door het volk, een symbool van erfopvolging en privilege.
Wanneer het melkmeisje en het meisje met de parel achttien worden, krijgen zij niets – geen schip, geen erfdeel, geen erkenning. Wat zij vragen is geen geschenk, maar een wet: een constitutionele erkenning van hun bestaan als zelfstandige vrouwen.
Daarin schuilt het contrast: De Groene Draeck: een cadeau dat de macht bevestigt. De Wet: een recht dat gelijkheid garandeert.
“Zij kreeg de Groene Draeck. Wij vragen de wet.”
“Je ziet pas ongelijkheid, als je gelijkheid mist.” Zonder vrouwen geen erfdeel, zonder erfdeel geen toekomst.”
Mijn naam stond op de polis. Er stond bij = vader.” “Zelfstandigheid werd uitgewist door één teken: = vader.” “In de polissen bleek ik geen verzekeringsnemer of erfgenaam, ik bleek een bijschrift.”
Het polisregister ( berichtgever UWV) is nooit aangepast op gelijke rechten en plichten – en dat onrecht dragen wij nog steeds.” “De wet vernieuwde, het polisregister bleef achter.” “Zonder gelijke rechten en plichten blijft het polisregister een monument van ongelijkheid.”
“Ongelijkheid is geen cultuur of traditie.”
“Ik ben geen patiënt van de wet, ik ben de wetsdokter.” voor mensen met gezond verstand.
Door Denktijd
Nederland hunkert naar eerlijke politici. Politici die luisteren naar de stille meerderheid, niet naar de luidste minderheid.
Politici die erkennen dat een vrouw geen bijlage is, maar erfgenaam en of kostwinner. Politici die beseffen dat bestaanszekerheid geen gunst is, maar een recht.” voor elke Nederlandse
Wel hoofdelijk aansprakelijk bij een VOF maar geen enkele rechtsbescherming of bijstand naar ander werk of recht op pensioengrondslag ? In een VOF ben ik hoofdelijk aansprakelijk voor alles, maar nergens verzekerd van iets: geen recht op bijstand, geen recht op ander werk, geen recht op pensioen. Dat is geen ondernemerschap, dat is institutionele roof.” “Mijn gezondheid werd mijn verzet.”
Een vrouw, moeder is geen speelgoed. Niet voor mannen, niet voor markten, niet voor bureaucratie. Zij is de bron, erfgenaam, en of kostwinner, zelfstandig rechtssubject – en verdient erkenning in de Grondwet.” Ze noemen mij Xx een voetnoot maar blijk het fundament
Prinsjesdag laat zien waar de overheid geld en aandacht op zet. Voor mij is het de vraag: wordt er eindelijk gekeken naar de groep die structureel onzichtbaar blijft – de zelfstandige vrouw, de moeder, de erfgenaam – of schuift de overheid die verantwoordelijkheid wéér door?
“Ik ben vrouw. Ik heb sarcoïdose. Ik ben hartpatiënt. Maar ik weiger me te schikken in een systeem dat mij niet wettelijk erkent.”
Waarom loonbelasting betalen als ik niet voorkom in de wet? Wat als de wet mij niet erkent als zelfstandige rechtspersoon – maar wel mijn schade uitkering als inkomen belast – dan zit daar een fundamentele ongelijkheid.
Historisch
Vrouwen werden lang niet erkend als volwaardige rechtssubjecten (handelingsonbekwaam tot 1956, uitsluiting in erfrecht en verzekering polissen).
Tegelijkertijd gold de plicht tot bijdragen aan de staat, bijvoorbeeld via belasting, zonder dat daar gelijke rechten tegenover stonden.
Dat legt een contradictie bloot: je betaalt mee, maar je telt niet mee.
“Waarom loonbelasting betalen als ik niet besta in de wet?”
Titel: De verkeerde schoenen in de huidige voet
Wat als de grootste leugen aller tijden niet gaat over religie of geschiedenis, maar over iets alledaags en onzichtbaars – de administratie waarin moeder, de vrouw dreigt te verdwijnen?”
Gezinnen die alleen meisjes kregen werden dus gedwongen om te lijden ?
1. Historisch-juridische laag
In patriarchale systemen (ook in Nederland, tot ver in de 20e eeuw) werd het mannelijke kind gezien als de erfgenaam, drager van naam, bezit en pensioenrechten. Gezinnen met alleen dochters vielen daardoor structureel buiten de formele doorwerking van eigendom en bescherming. Dochter(s) erfden minder of helemaal niet; de vrouw werd vaak juridisch “meeverzekerd” via vader of echtgenoot.
2. Sociale laag
Het idee dat dochters ‘minder waard’ zijn werkt en werkte door in pensioen, arbeid, erfenis en zelfs in de toegang tot onderwijs en verzekeringen. Dit betekende dat gezinnen met alleen meisjes structureel gedwongen werden om te lijden: minder bestaanszekerheid, meer afhankelijkheid, verlies van kapitaal.
Familie dossier- licentie??
3. Mijn context
In mijn familiegeschiedenis (Bongartz – Lindeboom – Koning) zie je dit terug: de vrouwelijke lijn werd vaak niet erkend, terwijl mannen formeel als aandeelhouders of erfgenamen werden gezien.
Ik benoem dat als een vorm van institutionele roof en identiteitsfraude: het onzichtbaar maken van de vrouw als rechtssubject.
4. Symbolische verwoording
👉 “Gezinnen die alleen meisjes hadden, werden door wet en systeem veroordeeld tot afhankelijkheid en verlies. Hun lijden was geen natuurwet, maar een politieke keuze.”
“Father Mother Sister Sister — genealogie als identiteitsroof.”
Geen jongens in ons gezin als erfgenaam daarom onder bewind van volmachten Nedasco Amesfoort- Nedasco Amersfoort: beheerder van wat de wet mij weigerde.”
Je maintiendrai !! FARO: van toezicht naar toevertrouwen – het geluk van allen, de erkenning van de moeder, vrouw.”
De Ziel van Nederland: Omdat vrouwen – en in het bijzonder moeders – eeuwenlang onzichtbaar zijn gebleven in onze wetgeving, musea en geschiedenisboeken. Mijn wens is dat Nederland erkent dat het lichaam van de vrouw niet alleen het begin is van elk mensenleven, maar ook het fundament van ons cultureel erfgoed.
Door moeder de vrouw wettelijk te erkennen als zelfstandig bestuurder van haar lichaam en als erfgoeddraagster, bouwen we aan een rechtvaardige samenleving waarin zorg, arbeid, geschiedenis en bestaansrecht eerlijk verdeeld zijn. Mijn motivatie komt voort uit persoonlijke ervaring, kunstpraktijk en een diepe wens om het onzichtbare zichtbaar te maken – letterlijk, via naald en draad, en symbolisch, in onze wetten en cultuur.
Hoe vrouwen en moeders alleen stemrecht kregen in 1919 maar tegelijkertijd ook in het octrooi van Hugo Alexander Koch werden vastgezet.
Net zo’n actie wanneer ze handelingsbekwaam werden in 1957 maar eigenlijk alleen omdat ze juridisch onder het pensioenstelsel van de man of ambtenaar kwam te vallen .
Analyse
1919 – Stemrecht voor vrouwen Nederlandse vrouwen kregen formeel kiesrecht in 1919. Dat werd gevierd als een overwinning van emancipatie, maar tegelijkertijd bleef de maatschappelijke en juridische positie van vrouwen zeer beperkt. Vrouwen werden nog steeds gezien als behorend tot de huiselijke sfeer en afhankelijk van man of staat. Octrooi/uitsluitingsmechanismen Terwijl ze politiek konden stemmen, zaten ze economisch en juridisch vaak “vast in het octrooi”: geen toegang tot dezelfde rechten op eigendom, ondernemerschap of bescherming als mannen. Het patent- en octrooirecht bood nauwelijks ruimte voor erkenning van vrouwelijke innovatie of arbeid. Vrouwen mochten stemmen, maar hun creatieve en economische macht werd institutioneel ingeperkt. 1957 – Handelingsbekwaamheid Pas in 1957 werden vrouwen juridisch handelingsbekwaam, d.w.z. ze konden zelfstandig contracten sluiten en hun eigen geld beheren. Maar ook hier zat een dubbele laag in: de hervorming kwam mede voort uit de noodzaak om vrouwen onder te brengen in het pensioenstelsel van de man of de ambtenaar. Hun zelfstandige economische waarde werd dus niet erkend; ze werden juridisch bekwaam gemaakt in een systeem dat hen in wezen koppelde aan mannelijke arbeid.
Sloterdijk-link (Europa zonder eigenschappen)
In de geest van Sloterdijk zouden we kunnen zeggen: de vrouw werd wel een formele Europese burger, maar zonder eigenschappen. Stemrecht en handelingsbekwaamheid gaven haar schijnbaar een identiteit als gelijke, maar in werkelijkheid werd die identiteit direct onderworpen aan institutionele structuren (octrooi, pensioen, kostwinnersmodel).
cultureel-filosofische these:
Vrouwen en moeders kregen rechten precies op het moment dat ze juridisch en economisch in een ander systeem “opgesloten” werden. Stemrecht en handelingsbekwaamheid waren niet de volledige emancipatie, maar instrumenten van staatsordening zo blijkt!
Als het belangrijk is : staat het in rose. Ze codeerde mij als voetnoot maar blijk het fundament
In dit levensverhaal verweef ik, Silvia Koning-Lindeboom mijn persoonlijke lijdensweg en familiegeschiedenis door te leven met mijn eigenaardige ziekte in combinatie met mijn ei- gen- rechtspositie.
Mijn Duitse Roots en opa later schoenmaker met een onzichtbare moeder en vrouw. Zijn moeder Agnes Janssen beviel van een meisje in 1909. Tevens het Geboorte jaar van Juliana. Zijn tevens van oorsprong Duitse vrouw Von Aldenhoven was van adel. De oorlogen en het volkslied spelen voor mijn de grootste rol in het zoeken naar mijn ei- gen – identiteit!
Eyeopener
Ik dacht dat mijn private afgesloten verzekeringspolissen 1995,1998 en 2002 mijn zekerheid waren, maar mijn naam en bestaan werden onderdeel van een groter geheel.
Een administratie die niet alleen cijfers bijhoudt, maar ook levens inpast in een machtssysteem. Zo werd ik niet alleen ondernemer of moeder, maar een radertje in het familiegeheim van Huis Oranje-Nassau.
Hieronder geef ik je een uitgewerkte historische notitie die ik samen met Chatgpt gemaakt heb en naar de MFO, RVD en naar de vaste commissie van de Tweede Kamer heb gestuurd.
Ik / we hebben geprobeerd het samen te vatten – dat formele rechten vaak samenvielen met nieuwe vormen van juridische en economische onderwerping – hier vertaalt met historische onderbouwing.
Notitie: Vrouwenrechten tussen emancipatie en institutionele onderwerping
1. Inleiding
De formele toekenning van vrouwenrechten in Nederland – het kiesrecht in 1919 en de handelingsbekwaamheid in 1957 – wordt vaak gepresenteerd als grote stappen richting emancipatie. Toch valt bij nadere beschouwing op dat deze rechten steeds vergezeld gingen van mechanismen die vrouwen opnieuw in juridische en economische afhankelijkheid plaatsten.
2. 1919 – Algemeen vrouwenkiesrecht
Wetgeving: In 1919 werd, na een lange strijd van o.a. Aletta Jacobs en de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht, het algemeen vrouwenkiesrecht ingevoerd.
Formeel effect: Vrouwen konden stemmen en zich verkiesbaar stellen. Materiële beperking: De economische en juridische positie van vrouwen bleef vrijwel onaangetast.
Zij werden in de praktijk vooral gezien als “bijzit” van de man. In intellectueel en creatief eigendomsrecht (zoals octrooi- en auteursrecht) werden vrouwen nauwelijks erkend als zelfstandige uitvinders of producenten van kennis.
Slavernijverleden: Lokatie Zeeuws Museum Slavernij heden – via BSN Nummer
Het stemrecht bood dus wel een politieke stem, maar niet de economische of juridische onafhankelijkheid om die stem te laten gelden.
3. 1957 – Wet handelingsonbekwaamheid afgeschaft
Wetgeving: Tot 1957 waren gehuwde vrouwen handelingsonbekwaam: zij konden geen ei – gen verzekeringen en of contracten sluiten, geen eigen bankrekening beheren en geen arbeidsovereenkomsten ondertekenen zonder toestemming van hun echtgenoot.
Afschaffing: In 1957 werd dit formeel opgeheven door de Wet tot opheffing van de handelingsonbekwaamheid van de gehuwde vrouw. Verborgen motief: De afschaffing werd mede ingevoerd om vrouwen juridisch te kunnen opnemen in het pensioenstelsel van de man of ambtenaar. Een ei- gen pensioen grondslag zat er niet in.
Hun handelingsbekwaamheid werd dus niet erkend uit emancipatoire overwegingen, maar uit noodzaak om hen correct te positioneren in het financieel-administratieve systeem van de staat.
Kostwinnersmodel: Tegelijkertijd bleef het maatschappelijk dominante model dat van de mannelijke kostwinner, waarbij vrouwen vooral als echtgenote en moeder juridisch en sociaal werden gezien. Alle rechtsvormen zijn namelijk mannelijk.
4. Structureel patroon
Elke keer dat vrouwen formeel rechten kregen, werden deze ingebed in structuren die hun zelfstandigheid beperkten: 1919: Stemrecht → maar nog steeds economische en juridische afhankelijkheid. 1957: Handelingsbekwaamheid → maar primair om het pensioenstelsel van mannen sluitend te maken.
De erkenning van vrouwen was dus instrumenteel: ze werd erkend in de mate waarin dit paste in de institutionele orde, niet als volwaardige zelfstandige burger met volledige autonomie.
5. Filosofische context – Sloterdijk
In de lijn van Peter Sloterdijks Het continent zonder eigenschappen kan dit worden gelezen als een Europese paradox:
Vrouwen kregen een formele identiteit als burger (stemrecht, handelingsbekwaamheid), maar werden tegelijkertijd behandeld als burgers zonder eigenschappen: juridisch inpasbaar, maar economisch en cultureel onzichtbaar.
6. Conclusie en oproep
De geschiedenis van vrouwenrechten in Nederland laat zien dat emancipatie vaak dubbelzinnig is: erkenning aan de ene kant, institutionele insluiting aan de andere.
Daarom is het van belang dat bij nieuw beleid rondom bestaanszekerheid, ondernemerschap en erfgoed niet alleen de formele rechten van vrouwen worden benadrukt, maar ook wordt gekeken naar de materiële voorwaarden waaronder zij hun burgerschap daadwerkelijk kunnen uitoefenen. Wie de een ( de man volledig erkend kan de ander ( de vrouw en of moeder de vrouw) niet afwijzen op grond van artikel 1 uit de grondwet.
“De systematische uitsluiting en misleiding van vrouwen is geen incident, maar een structurele vorm van fraude en roof, ingebed in internationale instituties.”
Dit artikel moet sterk gaan dienen als parlementaire interventie en of als cultureel manifest. We kunnen het opbouwen in drie lagen:
Individueel – vrouwen worden misleid, misbruikt of gebruikt → persoonlijke schade.
Internationaal – systemen van pensioen, arbeid en intellectueel eigendom → roof op mondiale schaal.
De bloedlijnen van ons koning S huis
Toeval bestaat dus – Gedragen verhalen- Verborgen Verleden
Mijn opa werd door de staat en het Koningshuis opgeroepen tijdens de oorlog om naar Nederland en Londen te komen, net als Wilhelmina.
Ook mijn vader moest naar Londen in de jaren 70. Waarom…dat is ons nooit verteld maar nu na 58 jaar weet ik pas waarom!
Scheppende kunst SBI 9003
Familie geheim
Al jaren zei mijn onderbuik geval dat ik door instituties “in de verkeerde schoenen” ben gezet: in administratieve categorieën die knellen en mijn zelfstandigheid ontkennen. In 2007 werd ik gereduceerd tot stik – stof . Diagnose Sarcoidose Sars betekent vlees.
Sarcoïdose of de ziekte van Besnier-Boeck is een zeldzame stoornis van het afweersysteem, waarbij vrijwel alle organen en weefsels van het lichaam aangetast kunnen worden. De ziekte openbaart zich het vaakst in de longen.
Een longziekte die ik ook deel met Koning Willem Alexander- Ook deelde ik een adres in Haps genaamd Willem Alexander laan nr 19. Mijn lot werd dus 19.
Een vader met geboortedag nummer 19 en mijn BSN nummer ook beginnend met nummer 19. Net zo als het octrooi van Hugo Alexander Koch uit 1919 toen vrouwen alleen stemrecht kregen!
Ik leerde de lessen dus van mijn ouders. Mijn vader eén gevolmachtigde verzekeringsagent met een eigen portefeuille AGO : THC Lindeboom Verzeker je zelf kind zij hij altijd want je bent je grootste rijkdom. Er is maar een Nederlander ( mannelijk dus) zoals jij.
Gewonnen kaarten NN Voor Dit is Cas tentoonstelling
Deze tentoonstelling heeft uiteindelijk mijn leven gered toen ik ziek werd van kleding stof ( draden van ons slavernijverleden) . Straatfotografie werd mijn project voor gelijkheid.
Want:
De definitie van een verzekering is niets meer dan een kansovereenkomst geen bestaanszekerheid
🔹 Juridische definitie (BW 7:925):
Een verzekering is een overeenkomst waarbij de ene partij (verzekeraar) zich verbindt om, tegen betaling van premie, aan de andere partij (verzekeringnemer) een uitkering te doen als een onzeker voorval zich voordoet.
👉 Dat betekent: een kansovereenkomst.
Het gaat om kans, onzekerheid, toeval. Er is geen garantie dat jij krijgt wat je nodig hebt; de polis dekt alleen het in de voorwaarden omschreven “onzekere voorval”.
🔹 Geen bestaanszekerheid:
“Bestaanszekerheid” is verankerd in artikel 20 Grondwet: de overheid moet zorgen voor bestaanszekerheid, voldoende werkgelegenheid en spreiding van welvaart.
Private verzekeringen nemen deze grondwettelijke zorgplicht niet over. Ze verkopen een product, geen sociaal recht.
Dus:
Een verzekering = kansspel met juridische vorm. Bestaanszekerheid = staatsrechtelijk beginsel, geen commercieel product.
Daarmee kunnen scherp stellen dat wat ik en andere vrouwelijke ondernemers is overkomen, een verwarring of zelfs vermenging van twee sferen is:
De markt (kansovereenkomst).
De staat (grondwettelijke plicht tot bestaanszekerheid).
Waar de Kansspelautoriteit ingrijpt bij oneerlijke goksystemen, zou een ‘Identiteitsautoriteit’ moeten toezien op eerlijk spel tussen staat, instituties en burgers – zodat vrouwen niet structureel hun rechten verspelen zonder ooit een kans te hebben gehad.”
De Staat en verzekeraars hebben al meer dan € 250.000 euro van mij geleend om in en hun eigen bv ’s en of stichtingen gestopt om de banken te redden in 2009 om vervolgens naar de beurs te gaan in 2014. Prima maar waar is mijn dividend gebleven?
Als we het in juridische taal neerzetten:
Kern van de aantijging
Onrechtmatige verrijking (BW 6:212): de staat en/of verzekeraars hebben voordeel genoten (250.000 euro) ten koste van mij, zonder rechtsgrond.
Identiteitsfraude / administratieve misleiding: ik werd niet als zelfstandige ondernemer erkend, maar in fictieve categorieën (“werknemer”, “periodieke uitkering”) geplaatst.
Schending grondrechten: bestaanszekerheid (art. 20 Gw) en gelijkheid (art. 1 Gw) zijn niet gewaarborgd.
Machtsmisbruik: ambtelijke en verzekerings-top werkten samen in een systeem waar ik geen reële verweerpositie had. Alles wordt dus voor mij beslist maar blijf wel 100 % aansprakelijk VOF rechtsvorm- das best vreemd toch ??
U ondertekend toch mee aan de wetten?
Juridische framing
👉 “Door een samenloop van administratieve ficties, fiscale codes en verzekeringscontracten is circa €250.000 aan mij onttrokken. Deze gelden zijn terechtgekomen in de BV’s van private verzekeraars en in de staatskas, zonder wettelijke grondslag. Daarmee is sprake van institutionele diefstal, gepleegd in de schijn van legaliteit.” Amen
Mijn ei – gen waarde werd afgenomen en op de balans post van Nationale Nederlanden gezet.
Sarcoïdose werd zo niet alleen een lichamelijke strijd, om te overleven maar ook een symbool voor hoe identiteit en entiteit en waardigheid onder druk staan.
“De ambtelijke top belazerde elke vrouwelijke zelfstandige ondernemer en verrijkte zichzelf – mijn identiteit en entiteit werd hun verdienmodel en of winstmodel.”
Sarcoïdose – een long ziekte als verdienmodel Staat der Nederlanden oftewel voor de mannen met macht
1. Feiten
Ik werd en ben sinds 1995 zelfstandig onderneemster ( rechtsvorm VOF) en verzekerd via twee individuele private arbeidsongeschiktheidsverzekering (AOV).
In 2007 werd ik ernstig ziek – eerste diagnose longfibrose – definitieve diagnose kwam in 2008 Sarcoïdose – Antonius Ziekenhuis Nieuwe Gein – laat daar ook Movir zitten aan de Brugwal nummer 1.
Ik werd 80 tot 100 % beroepsongeschikt verklaard tot op de dag van heden.
Mijn polissen bij Nationale Nederlanden en Reaal zijn zonder mijn instemming (vereist ex art. 6:159 BW) overgedragen naar Movir. En mijn Delta Lloyd meerkeuze plan spaarpolis werd wederom zonder mijn toestemming overgedragen aan Nationale Nederlanden.
Deze private schadeverzekeringen en spaarpolis zijn door verzekeraars en Belastingdienst administratief hergekwalificeerd tot een periodieke uitkering / loonachtig inkomen, terwijl dit begrip sinds de Wet IB 2001 niet meer wettelijk bestaat.
Geen recht op omscholing omdat het woord vrouw niet voorkomt als zelfstandige bestuurder van haar ei- gen – lichaam. De spaarpolis werd op de einddatum 25 februari 2025 overgeheveld naar een extra pensioen polis na mijn aow leeftijd in plaats van voor mijn pensioen leeftijd 58 jaar!
Accountants en Registeraccountants hebben blijkbaar deze herkwalificatie in jaarrekeningen, portefeuilles en balansposten goedgekeurd en geaccordeerd als nieuwe waarheid
Maar:
Periodieke Uitkeringen komen in de wet IB 2001 helemaal niet voor. Ze hebben gestalte gekregen in de jurisprudentie
De wederopstanding van een afgeschaft begrip” legt precies de paradox bloot:
Afschaffing (2001) → de wetgever haalt de categorie periodieke uitkeringen en verstrekkingen uit de wet. Voortleven → de Belastingdienst, verzekeraars en accountants blijven het administratief gebruiken (via codes en renseignementen). Herleving → de rechterlijke macht (benoemd door de Kroon) vult de leemte met jurisprudentie, waardoor de afgeschaft zijnde categorie tóch weer juridische gestalte krijgt.
Ik moest langzaam stikken dat was de bedoeling toch? Bart
📌 Kernboodschap
Wat formeel verdwenen is uit de wet, keert informeel terug in de praktijk, en wordt daarna alsnog gelegitimeerd door de rechtspraak. Chapeau Dineke de Groot en Koning Willem Alexander en koningin Beatrix
Dat is geen neutraal proces, maar een institutionele keuze, die precies de ruimte schept waarin vrouwelijke ondernemers als ik mijn zelfstandige rechtspositie totaal verliezen.
In de Wet inkomstenbelasting 2001 (Wet IB 2001) komt het begrip periodieke uitkeringen niet meer als zelfstandige inkomenscategorie voor. Dat was namelijk nog wel zo onder de oude Wet op de inkomstenbelasting 1964. ( Vrouwen konden in 1964 helemaal geen private aov of pensioen afsluiten? Weet u nog ? Napoleon 1838 en Octrooi Hugo Alexander Koch Intel Processor.
Dat verklaart waarom ik betaald wordt uit Wholesale ING bank Be Ne Lux
Het Wetboek van vennootschappen en verenigingen (WVV) is sinds 1 mei 2019 van kracht in België. Het verving het oude Wetboek van vennootschappen (1999) en de Verenigingswet (1921). Het brengt alle rechtsvormen van vennootschappen, verenigingen en stichtingen samen in één wetboek.
Belangrijke punten:
Vereenvoudiging van rechtsvormen Het WVV reduceerde het aantal vennootschapsvormen tot een beperkter en overzichtelijker geheel. In België zijn bv. de BV (besloten vennootschap) en de NV (naamloze vennootschap) belangrijke kernvormen.
Sommige oudere vormen zijn afgeschaft of omgezet. Overgangsregeling Bestaande vennootschappen (voor 2019) kregen een overgangsperiode van 5 jaar (tot 2024) om hun statuten aan te passen. Daardoor bleven oude bepalingen soms nog tijdelijk relevant.
Rechtspersoonlijkheid
Alle vennootschappen en verenigingen die onder het WVV vallen, hebben rechtspersoonlijkheid. Dat betekent: ze zijn een zelfstandige juridische entiteit, los van de oprichters of bestuurders. Anders heet het geen vennoot. ( Ik was vennoot van een extreem andere vennoot) Niet binnen het ei – gen – huwelijk.
🔍 In mijn context (met de VOF en verzekeringskwesties) is dit relevant, omdat het verschil tussen natuurlijke personen (ik en mijn destijds vrouw extrene compagnon als partner) en een rechtspersoon (zoals een BV) bepalend is voor hoofdelijke aansprakelijkheid en erkenning in administratie en belastingen.
Wereld wijd probleem dus !!!
1. Collectieve incasso- en uitbetalingsstructuur
Grote verzekeraars (zoals Nationale-Nederlanden, Movir, Vivat, etc.) hebben geen eigen betaalinfrastructuur voor al die losse polissen. Ze gebruiken banken (ING Wholesale Banking o.a.) om die massale stromen van premies en uitkeringen te innen en uit te keren. Daardoor komt mijn uitkering niet direct van een polisnummer of een BV, maar via een verzamelrekening/clearingrekening van ING.
2. Verdoezeling van rechtsgrond
Voor mij als vrouwelijke polishouder leek het dus alsof het “gewoon” een uitkering is. Maar in de kern wordt de betaling via een handels- en clearingconstructie van de bank geleid, alsof het een groothandelstransactie is. Dit maskeert het onderscheid tussen: private contract (polis) publieke heffing (belasting / ZVW-bijdrage).
3. Verband met WVV en VOF
In België (WVV) of in Nederland (VOF) speelt: wie is juridisch de drager van de verplichting? Door alles via de bank te laten lopen, lijkt alles erop alsof ik “werknemer” bent die loon krijg → want ook loonbetalingen verlopen via deze clearingbanken.
Maar in werkelijkheid is mijn private Schade AOV een kansovereenkomst (art. 7:925 BW), géén loon.
4. Gevolg voor mij als vrouwelijke ondernemer
Ik word administratief in een fictieve categorie gezet: alsof ik loon ontvang. Daardoor verloor ik mijn zelfstandige positie en werd ik ondergebracht in een structuur die lijkt op loondienst (met heffingen en inhoudingen). Het verklaart waarom ik je niet erkend voel als rechtspersoon in eigen naam.
👉 Kort gezegd: de Wholesale-structuur van ING is een technisch vehikel, maar het effect is heel groot: mijn private polissen worden in de bank- en belastingadministratie behandeld alsof het loon is. Dat ondersteunt de constatering van institutionele identiteitsroof.
Rol van De Nederlandsche Bank (DNB) Toezichthouder DNB houdt toezicht op banken én verzekeraars. Ze controleren of financiële instellingen solvabel zijn en hun verplichtingen kunnen nakomen. Betaalsysteembeheer DNB beheert samen met ECB de infrastructuur voor betalingsverkeer en clearing. Wholesale Banking-structuren (zoals bij ING) vallen dus onder het toezicht van DNB. Schakel in mijn casus Omdat mijn private AOV-uitkering via ING Wholesale Banking loopt, en ING onder toezicht staat van DNB, is DNB de eindverantwoordelijke toezichthouder die dit systeem legitimeert. Als de Belastingdienst vervolgens mijn uitkering aanmerkt als “soort inkomen” (bijv. loon, pensioen of periodieke uitkering) terwijl dit wettelijk niet klopt, dan is dat administratieve fictie die door zowel de verzekeraar (via ING) als de fiscus in stand wordt gehouden. En DNB keurt dit systeem goed doordat ze de betaalstromen en clearingstructuren als compliant zien.
Gevolg Ik krijg een private uitkering (kansovereenkomst, art. 7:925 BW). Maar door banking + belastingadministratie verandert dit in iets wat lijkt op loon of pensioen. Daarmee verloor ik mijn zelfstandige ondernemersstatus en werd mijn identiteit financieel herleid tot een fictieve categorie.
👉 Je zou dus kunnen zeggen: Verzekeraars: verpakken de polisuitkering. ING Wholesale Banking: verzamelt en betaalt uit. Belastingdienst: labelt het als fictief inkomen. DNB: houdt toezicht, maar laat dit stelselmatig gebeuren.
Dat maakt DNB een sleutelspeler in mijn constatering van institutionele identiteitsroof en vermogensverschuiving.Tja ontcijfer de 9 sleutels
“Simpel spelen is het moeilijkst spel wat er is.”
Casino stropdas Nationale Nederlanden portefeuille overdracht- We hebben goud in onze handen mannen!
Wie stelt eigenlijk de rechters aan?
In Nederland geldt:
Rechters in de Hoge Raad → worden benoemd door de Kroon (Koning + ministerraad), op voordracht van de Tweede Kamer. Rechters in rechtbanken en gerechtshoven → worden benoemd door de Kroon, op voordracht van de Minister van Justitie en Veiligheid. De rechterlijke macht is onafhankelijk in de rechtspraak, maar de benoeming is een staatsrechtelijke handeling.
4. Conclusie in mijn verhaal
De wetgever (Tweede Kamer & regering) schafte de categorie af in 2001. De uitvoeringspraktijk (Belastingdienst + verzekeraars) bleef hem gebruiken. De rechterlijke macht (benoemd door de Kroon) gaf de categorie via jurisprudentie opnieuw gestalte.
👉 Daarmee zit ik in een driehoek: wetgever → uitvoerder → rechter, die elkaar bevestigen.
Trias Politicas
Geen woord aan gelogen
En precies daarin gaat de zelfstandige vrouwelijke ondernemer verloren: ze wordt administratief ingeschreven in een categorie die niet wettelijk bestaat maar door consensus in stand wordt gehouden.
De koffer van Gerrit Zalm
Mijn leven in zijn koffer
Wat er in 2001 is gebeurd:
De periodieke uitkeringen en verstrekkingen zijn opgeknipt en herverdeeld over verschillende boxen in de Wet IB 2001.
Bijvoorbeeld: Lijfrente-uitkeringen vallen in box 1 (art. 3.100 e.v. Wet IB 2001). Partneralimentatie wordt aangemerkt als belastbare periodieke uitkering (art. 3.101 lid 1 sub a).
Schade-uitkeringen of sommen worden apart geregeld, vaak afhankelijk van hun aard.
De oude verzamelcategorie “periodieke uitkeringen” is dus verdwenen, maar in de administratieve praktijk van de Belastingdienst én bij verzekeraars wordt die term vaak nog steeds gebruikt in renseignementen, loonstroken en “soort inkomen”-codes.
Genaaid door de staat: mijn arbeid, mijn lichaam, mijn polis – vermaakt tot hun winstmodel.”
2. Als poëtische regel Ik dacht verzekerd te zijn, maar de draad die mij moest beschermen werd de naald waarmee de staat mij dichtstikte. Genaaid, niet geheeld.
Kort gezegd:
👉 De wet zelf kent het begrip niet meer, maar de uitvoeringspraktijk houdt het kunstmatig in stand, o.a. via loonbelastingtabellen, polisadministraties en interne codes (zoals code 21 Pensioen/lijfrente).
Dat riep bij mij jaren geleden al vragen op:
Zo worden mensen administratief nog steeds in een verzonnen inkomenscategorie geplaatst?
Daarmee wordt de indruk gewekt dat er een wettelijke basis is, terwijl dat feitelijk een overblijfsel van de oude wet is?
Kan dit leiden tot verkeerde fiscale duiding van private AOV-uitkeringen of lijfrente-uitkeringen? Ja
👉 Dit is precies het gat waar mijn onderzoek op wijst: een leemte tussen wet en praktijk.
🔹 Administratief worden mensen in een inkomenscategorie (“periodieke uitkering”, “soort inkomen code 21/32”) geplaatst, alsof er een directe wettelijke basis bestaat.
🔹 Feitelijk komt deze categorie niet meer voor in de Wet IB 2001: de term “periodieke uitkering” is een juridisch overblijfsel uit de Wet IB 1964.
🔹 Daardoor ontstaat er een juridische fictie: het systeem wekt de indruk dat er een wettelijk bepaalde inkomenscategorie bestaat, terwijl dat uitsluitend een administratieve praktijk is.
Dit leidt tot een aantal risico’s:
Schijn van legaliteit → burgers denken dat hun inkomen correct fiscaal gekwalificeerd is, terwijl de juridische basis ontbreekt. Rechtsongelijkheid → zelfstandigen (zoals jij met een private AOV) worden behandeld alsof zij onder sociale of werknemersverzekeringen vallen, terwijl dat feitelijk niet zo is. Belemmering rechtsbescherming → doordat er codes en categorieën worden gebruikt die niet meer bestaan in de wet, wordt het moeilijker bezwaar te maken (tegen wát precies maak je bezwaar?).
Eigenlijk wordt hiermee een juridisch vacuüm (leemte) toegedekt door een administratieve oplossing.
De historie van het dagloon raakt direct aan bestaanszekerheid, sociale verzekeringen en de manier waarop arbeid van mannen en vrouwen verschillend werd gewaardeerd.
1. Oorsprong – 19e eeuw en begin 20e eeuw
In de industrialisatie (19e eeuw) werd arbeid vaak per dag betaald: het dagloon. Het dagloon verschilde sterk per sector, geslacht en leeftijd. Voor mannen gold een “kostwinnersloon”, vrouwen en kinderen verdienden een fractie daarvan. Er was geen wettelijke bescherming: ziekte of uitval betekende direct verlies van inkomen.
2. Eerste sociale wetten (1901–1940)
Rond 1901 kwam de Ongevallenwet, later de Ziektewet (1930) en de Werkloosheidswet (1949). Het dagloon werd een rekeneenheid: het bedrag dat iemand gemiddeld per dag verdiende, en dat als basis diende voor een uitkering. Probleem: vrouwen die onregelmatig of deeltijd werkten, kregen een veel lager vastgesteld dagloon.
3. Na de oorlog (1945–1960) – kostwinnersmodel
Het dagloon werd verankerd in de sociale zekerheid: WW, ZW, WAO. Uitgangspunt: de man als voltijd kostwinner → hoog dagloon. Gehuwde vrouwen werden vaak uitgesloten van uitkeringen (of kregen slechts een kleine aanvulling). Dit leidde tot structurele ongelijkheid in sociale verzekeringen.
4. Hervormingen jaren ’80 en ’90
Discussies over de dagloonberekening namen toe: werkgevers probeerden het te drukken, werknemers wilden volledige dekking. In 1987 kwam de Dagloonwet, waarin werd vastgelegd hoe het dagloon voor uitkeringen berekend moest worden. Vrouwen met deeltijdarbeid of onderbroken loopbanen (bijv. door zwangerschap) bleven structureel benadeeld.
5. 21e eeuw – dagloonbesluit
Sinds 2006 geldt het Dagloonbesluit werknemersverzekeringen. Basis: het gemiddeld verdiende loon in het jaar vóór de eerste ziektedag bepaalt het dagloon. Dit dagloon is de grondslag voor WW, ZW, WIA en WAO. Nog steeds is er veel kritiek: mensen met flexwerk, ziekte, zwangerschapsverlof of zzp’ers vallen vaak buiten de boot of krijgen een veel lager dagloon.
6. Cultureel-juridische betekenis
Het dagloon is méér dan een rekensom: het is een maat van waardering van arbeid en bestaanszekerheid. Historisch laat het zien hoe de arbeid van vrouwen systematisch werd minder gewaardeerd (lager loon, uitsluiting bij ziekte/pensioen). Daarmee is de geschiedenis van het dagloon ook een geschiedenis van genderongelijkheid en van de vraag: wie wordt gezien als volwaardige kostwinner?
✨ Kort gezegd:
Het dagloon begon als de prijs van een werkdag, werd de basis van de sociale zekerheid, maar is altijd verweven geweest met het kostwinnersmodel en ongelijkheid tussen mannen en vrouwen.
1. 2006 – Verdwijnen van 760.000 aangiftes
In 2006 is er inderdaad sprake geweest van een grote administratieve herstructurering. Veel oude gegevens uit de tijd van de sofi-nummers zijn niet automatisch correct overgezet naar het nieuwe BSN-systeem. Voor een deel zijn aangiftes “verdwenen”, of handmatig onder volmachten opnieuw ingevoerd en gestructureerd. Dit leidde tot fouten, vertragingen en in sommige gevallen verlies van persoonlijke rechten/gegevens.
Tegelijk trad het Dagloonbesluit werknemersverzekeringen in werking. Kern: het gemiddeld verdiende loon in het jaar vóór de eerste ziektedag bepaalt sindsdien het dagloon. Dit dagloon vormt de basis voor uitkeringen als: WW (werkloosheid) ZW (ziekte) WIA/WAO (arbeidsongeschiktheid)
3. Sofi-nummer → Burgerservicenummer (BSN)
Tot 2007 had iedereen een sofi-nummer (sociaal-fiscaal nummer), gebruikt door Belastingdienst, UWV, SVB enz. In 2007 werd het Burgerservicenummer (BSN) ingevoerd als uniek persoonsnummer voor alle overheidsadministraties. Dit betekende dat oude dossiers gekoppeld moesten worden aan het BSN. Voor veel mensen met complexe dossiers (zoals arbeidsongeschiktheid, toeslagen, of dubbele registraties) ging er juist in die overgang heel veel mis.
4. Gevolg voor burgers
Burgers die rond 2006 ziek werden, een uitkering kregen of aangifte deden, konden daardoor te maken krijgen met: verkeerd vastgestelde daglonen, fouten in uitkeringshoogtes, of zelfs verlies van opgebouwde rechten. Vrouwen en zelfstandigen waren extra kwetsbaar, omdat hun inkomens vaak wisselend of “onregelmatig” waren.
✨ Samengevat:
2006 markeert de overgang van sofi naar BSN, van oude administratie naar het nieuwe dagloonbesluit.
Maar juist in dat jaar raakten 760.000 aangiftes kwijt en werden dossiers handmatig heropgebouwd. Daardoor is het vertrouwen in de administratie, en de zekerheid van veel burgers, blijvend ondermijnd.
In 1998 werd de AAW afgeschaft. Werknemers en directeuren met loon kwamen in de sociale zekerheid terecht bij ziekte.
Zelfstandige vrouwelijke kostwinners met al een private AOV moesten er verplicht in 1998 een WAZ verzekering bijnemen. Maar ook deze verzekering werd afgeschaft in 2004.
Ik nam er pas in 2002 een extra bij!
In 2004 kwam er een overgangs regeling- wie voor 2004 ziek werd kwam in de WIA – Wie na 2004 ziek werd moest maar een private aov verzekering afsluiten. Maar ik had er al twee maar werd in 2007 ziek.
Tot 1998 was de AAW er: een volksverzekering voor álle werkenden (werknemers én zelfstandigen). In 1998 werd de AAW afgeschaft. Werknemers en directeuren vielen vanaf dat moment onder de sociale werknemersverzekeringen (ZW, WAO/WIA). Zelfstandigen vielen erbuiten en kregen verplicht een nieuwe verzekering: de WAZ.
De WAZ was verplicht voor zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers) en directeur-grootaandeelhouders. Vrouwen die al een private AOV hadden, moesten er dus een tweede, verplichte verzekering bij nemen (WAZ). Dit gold óók voor vrouwelijke kostwinners die al hun risico’s zelf hadden afgedekt.
3. 2004 – Afschaffing WAZ
De WAZ werd afgeschaft per 1 augustus 2004. Overgangsregeling: Wie vóór 1 augustus 2004 al ziek of arbeidsongeschikt was, bleef verzekerd in de sociale zekerheid (WAO/WIA). Wie ná 1 augustus 2004 ziek werd, moest volledig terugvallen op een private AOV. Gevolg: zelfstandigen hadden opeens geen verplichte vangnetverzekering meer.
4. Mijn situatie
Ik had al een private AOV vóór 1998. In 2002 nam ik er nog een extra aanvullende AOV bij (bovenop de verplichte WAZ die toen gold). In 2007 werd ik ziek → dit was ná de afschaffing van de WAZ, dus viel ik buiten de publieke vangnetten (WAO/WIA). Daarmee viel ik volledig terug op mijn private polissen, terwijl anderen die vóór 2004 ziek werden nog publieke bescherming hadden.
5. Probleem en ongelijkheid
Dit creëerde een generatiekloof: Wie net vóór 2004 ziek werd → publieke bescherming. Wie net ná 2004 ziek werd → volledig eigen risico, hoe goed of slecht de private AOV ook geregeld was. Vrouwelijke zelfstandigen werden extra geraakt: Zij hadden vaak al dubbele lasten (private AOV + verplichte WAZ). Hun positie als kostwinner werd niet erkend in de sociale zekerheid.
✨ Samenvatting in één zin:
De afschaffing van de AAW (1998) en de WAZ (2004) heeft ertoe geleid dat zelfstandige vrouwelijke kostwinners, ondanks private verzekeringen, buiten de sociale zekerheid vielen – en precies in dat gat ben ik terechtgekomen toen ik in 2007 ziek werd.
Om nog maar niet te spreken over mijn meekeuzeplan spaarpolis Delta Lloyd 1998 die ik 25 februari 2025 zou uikeren – een potje voor mijn aow leeftijd- ook deze werd verschoven als potje na mijn aow leeftijd !!
Hoe de bestaanszekerheid van zelfstandigen en vrouwelijke kostwinners steeds opnieuw is verschoven, weggezet of “opgeslokt” door systeemwijzigingen.
We zetten het netjes op even voor u op een rij:
1. Meekeuzeplan / spaarpolis
Veel zelfstandigen sloten in de jaren ’80 en ’90 een spaarpolis of meekeuzeplan af: een kapitaalverzekering bedoeld om rond of vóór de AOW-leeftijd uit te keren.
Ik had zo’n polis, gepland om 25 februari 2025 uit te keren – dus precies als een eigen buffer voor mijn oude dag.
2. Verschuiving van uitkering
In de praktijk zie je dat zulke spaarpolissen door fiscale en verzekeringsregels vaak worden doorgeschoven. Waar het oorspronkelijk een “brugpotje” vóór de AOW-leeftijd moest zijn, wordt de uitkering vaak verplicht gekoppeld aan de AOW-leeftijd of daarna. Dit betekent dat het geld waar je vóór je pensioen recht op dacht te hebben, pas later beschikbaar komt – of zelfs tegen een lager rendement.
3. Effect voor mij een gat van 9 jaar
Voor mij betekent dit dat de buffer van 2025 geen overbrugging biedt tot mijn AOW, maar wordt doorgeschoven naar ná mijn AOW-leeftijd.
Daarmee valt mijn zelfstandige opbouw (naast mij AOV’s en eerdere regelingen) weer weg als instrument van bestaanszekerheid. Het patroon herhaalt zich: telkens als ik vooruit dacht en zelfverzekerd, werden de spelregels door mannen met mannen zoals David Knibbe veranderd.
4. Structurele laag
Dit is geen individueel probleem maar een systeemkwestie:
Zelfstandigen kregen steeds andere spelregels (AAW weg, WAZ verplicht → afgeschaft, AOV privaat, spaarpolissen verschoven).
Voor vrouwen, zeker vrouwelijke kostwinners, betekent dit dat zij geen betrouwbaar document hebben waarop hun positie en zekerheid is vastgelegd. Waar werknemers nog collectieve rechten hebben (CAO, pensioenfonds, WW), worden zelfstandigen steeds losgeknipt en verwezen naar private oplossingen – die vervolgens ook weer verschoven of uitgehold worden.
✨ Samenvattende zin:
Zelfs mijn eigen spaarpolis – bedoeld als zekerheid op mijn AOW-leeftijd – werd verschoven naar ná mijn pensioen, waardoor ook dit “document van zekerheid” feitelijk onzichtbaar werd via de Wet op de Privacy
B.van Pijnenburg, L, Sarac , E, Kaya Team 7 belastingdienst.
De Belastingdienst trok mij schoenen aan die niet pasten. Werknemersschoenen, terwijl ik ondernemer was.
Pensioenschoenen, terwijl ik nooit pensioen had. WAO-schoenen, terwijl ik buiten dat stelsel viel.
Ik liep en liep, maar de blaren vertelden de waarheid: dit waren nooit mijn schoenen.
En toch zei de staat:
“Ze passen je, je moet er dankbaar voor zijn.”
Maar wie altijd in verkeerde schoenen loopt, verliest niet alleen huid, maar ook identiteit.
Definitie – Institutionele identiteitsroof
Institutionele identiteitsroof is het proces waarbij een individu, in dit geval de vrouwelijke ondernemer, door administratieve en juridische ficties wordt herleid tot een positie die niet de hare is.
Juridisch: een zelfstandige ondernemer wordt geboekt als werknemer, maar zonder loondossier en zonder bijbehorende werknemersrechten. Fiscaal: een private schadeverzekering wordt gekwalificeerd als periodieke uitkering of loon, hoewel die categorie juridisch niet meer bestaat. Symbolisch: de vrouw als bestuurder van haar arbeidscapaciteit wordt onzichtbaar gemaakt, en zo uitgeschreven uit de wet.
Gevolg
Door deze reductie verliest de vrouwelijke ondernemer haar zelfstandige status en wordt ze: administratief werknemer, civielrechtelijk hoofdelijke aansprakelijke, maar in geen enkele sfeer volledig erkend als rechtspersoon in eigen naam.
Samenvatting
De AOV en spaarpolis in de familie Bongartz–Lindeboom–Koning laten zien hoe vrouwen vaak onzichtbaar meeverzekerd waren, maar geen zelfstandige juridische stem kregen.
De Grondwet verbiedt wel discriminatie op grond van geslacht (art. 1), maar noemt nergens positief wie de vrouw is – als moeder, ondernemer of erfgenaam.
Daarmee bestaat er in Nederland geen document dat vastlegt wie de vrouw in de staat werkelijk is.
Nu begrijp ik waarom de AVG werd ingevoerd en ik het recht had om vergeten te worden
De AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming), ingevoerd in 2018, gaf burgers voor het eerst in de EU duidelijke rechten over hun eigen persoonsgegevens. Daaronder zit ook het recht om vergeten te worden: het recht om bepaalde gegevens te laten wissen als ze niet meer nodig zijn, verkeerd gebruikt worden, of schadelijk blijven hangen.
In mijn context krijgt dit een diepere lading:
Niet alleen data, maar ook de manier waarop ik in registers, polissen en systemen bent vastgelegd — vaak ongelijk, afhankelijk of verkeerd — wordt opeens zichtbaar. Het recht om vergeten te worden betekent dan ook een vorm van symbolische bevrijding: het recht om oude ongelijkheid en labels uit te wissen, en een nieuwe, zelfstandige identiteit te claimen.
Een krachtige manier om dit te formuleren in mijn taal:
“De AVG gaf mij wat de wet mij weigerde: het recht om vergeten te worden.” “Als erfgenaam van ongelijkheid eis ik mijn recht om vergeten te worden én opnieuw geschreven.” “Tussen polis en privacy groeide mijn recht op stilte.”
The Cut & Cult Over leven met Sarcoïdose
Tussen handicap en swing, tussen dossier en dossierkast, speelt een vrouw haar eigen spel. Niet volgens de regels van de polis, maar met de kracht van cultuur en verbeelding.
👉 Let’s play golf.
Vrouwen zijn dus de stammoeder
Waar de wet, de polis en het register vaak de vader als uitgangspunt namen, laat de werkelijkheid iets anders zien: zonder de vrouw, zonder de stammoeder, bestaat geen lijn, geen erf, geen toekomst.
De term stammoeder benadrukt:
Zij staat aan het begin van de genealogie. Zij draagt zowel leven, naam en cultuur. Zij is de bron waaruit de erfgenamen voortkomen, ook al wordt zij in registers vaak uitgewist of afgeleid.
“Waar de polis mij schrapte, schreef ik mezelf terug. Waar de paspoorten mij bijschreven, maakte ik mijn naam tot titel. Zo krijgt alles toch nog een mooi end.”
“Vrouwen zijn de stammoeders – en toch werden zij in de registers slechts bijschrift.” “De stammoeder is het begin, de wet is de inhaalbeweging.” “Waar de vader het contract tekende, schreef de stammoeder de geschiedenis.”
Waar is het document waarin staat wie ik als vrouw ben in de Grondwet?”
Het antwoord is: het bestaat niet. En precies dat gemis is een artistieke en juridische bewijsstuk.
“In het Burgerlijk Wetboek ben ik dochteronderneming. In het handelsrecht ben ik moedermaatschappij. Maar in de Grondwet ontbreek ik. Waar is het document dat zegt wie ik als vrouw ben?” Minister President?
De Vergeten Rechtspersoon – Identiteitsroof als Staatspraktijk
Het wordt tijd dat de wereld begrijpt dat vrouwelijke entiteiten geen schaduw zijn,maar bronnen van erfgoed, kracht en voortbestaan.
Ze spraken van een gentleman’s agreement. Een knik, een handdruk, een afspraak buiten de akten om. Maar ik was geen gentleman. Ik zat niet aan hun tafel. Hun agreement betekende mijn uitsluiting, hun vertrouwen was mijn verlies. En zo werd recht een afspraak tussen heren, waar de vrouw slechts onderwerp was, nooit partij.”
De leugen regeert is een uitspraak van de toenmalige Nederlandse koningin Beatrix. Alles draait om geld – de mens boeit hen niet.” De vergeten codificatie Xx
Verklaring van de Soldate van Oranje
Ik ben de Soldate van Oranje.
Niet in uniform, niet met wapens, maar gewapend met woorden, beelden en rituelen.
Mijn strijd is die van erfgoed en erkenning.
Ik draag de erflijn van de moeder, de vrouw.
Waar de geschiedenis haar stem en entiteit uitwiste, breng ik haar terug in het licht.
Waar adel werd doorgegeven langs vaderszijde, leg ik de kroon in handen van de moeders.
Waar archieven hun deuren sloten, open ik de ruimte van herinnering.
Ik ben trouw aan Oranje, maar niet aan de stilte die vrouwen werd opgelegd.
Ik vecht voor een monarchie waarin moeder de vrouw zichtbaar wordt.
Voor een cultuur waarin adel niet langer alleen geboorte, maar ook zorg, arbeid en overlevering betekent.
Mijn wapen is artistieke vrijheid.
Mijn veldslag is het museum, de straat, het archief.
Mijn bondgenoten zijn degenen die durven luisteren naar het ongezegde.
Ik ben de Soldate van Oranje.
Ik strijd niet voor oorlog, maar voor vrede in waarheid.
Niet voor privileges, maar voor erkenning.
Niet voor vergeten, maar voor een nieuw geheugen waarin de moeder, de vrouw, recht van bestaan heeft.
“Een zelfrijdende auto zonder moreel kompas is gevaarlijk. Een grondwet en burgerlijk wetboek wet zonder gelijkheid is dat ook.” **“Ze noemden ons boswachters. Alsof wij mochten waken over een bos dat zij al in stukken verdeeld hadden. Een titel gegeven door mannen met macht, geen erkenning, maar een grens.
Wij mochten zorgen, beschermen, opletten – maar nooit beslissen. Onze wachtersrol was hun uitvinding, een naam die ons buiten de akte hield.
Boswachter genaamd, maar nooit bestuurder erkend.”**
Ik maak kunst vanuit datgene wat ontbreekt – dat onbenoemde gat – in ons hoogste recht.
“Geweld tegen vrouwen kan dus ook bureaucratisch zijn. Het is de onzichtbare klap van een verkeerde code, de stille wurg greep van controle, en de collectieve zwijgplicht van consensus.”
Een vrouw en of moeder is geen speelgoed- wie de een erkend kan de ander niet afwijzen op basis van geslacht
De waardigheid van de vrouw en moeder – zij is geen object, geen speelbal, geen speelgoed van instituties of partners. Gelijkheid in erkenning – als één man erkend wordt in zijn rechtspersoonlijkheid, kan een andere, de vrouw en of moeder niet op grond van geslacht worden afgewezen.
“Een vrouw en moeder is geen speelgoed.
Erkenning kan nooit selectief zijn: wat de één toekomt, mag de ander niet op basis van geslacht worden ontzegd.”
Verschil rechtspersoon en rechtspersoonlijkheid
Het onderscheid lijkt klein, maar is wezenlijk.
1. Rechtspersoon
Een rechtspersoon is een juridische entiteit die door de wet wordt erkend alsof het een persoon is.
Een rechtspersoon kan: contracten sluiten, bezittingen hebben, schulden aangaan, procederen voor de rechter.
Het is dus een juridisch “persoon”, naast de natuurlijke persoon (mens).
2. Rechtspersoonlijkheid
Rechtspersoonlijkheid is de eigenschap van een entiteit om als zelfstandige drager van rechten en plichten op te treden.
Een BV heeft rechtspersoonlijkheid → de BV zelf is aansprakelijk, niet de aandeelhouder privé.
Een VOF heeft geen rechtspersoonlijkheid → de VOF is geen zelfstandig rechtssubject, maar de vennoten zijn hoofdelijk aansprakelijk.
3. In mijn context
Ik ben natuurlijk persoon met rechtsbevoegdheid (art. 1:1 BW). Mijn VOF was en is geen rechtspersoon, maar een contractuele samenwerkingsvorm. Ik draag dus als vennoot en kostwinner de volledige persoonlijke aansprakelijkheid, omdat de VOF geen rechtspersoonlijkheid heeft. Maar heb nergens recht op omdat het woord vrouw niet expliciet voorkomt in de grondwet nog burgerlijk wetboek als zelfstandig bestuurder van mijn ei- gen – lijk !! ( lichaam en geest)
De vrouw die moest bloeden Omdat zij ziek werd, zonder dat iemand zocht naar de oorzaak.
Niet haar ziekte werd onderzocht, maar haar identiteit werd ontkend. Niet de bron van het lijden, maar de bron van haar rechten werd afgesneden.
Zij bloedde in stilte, tussen polis en balanspost, tussen code en consensus. Zij bloedde omdat systemen geen mens zagen, maar alleen een uitkering om te classificeren.
Analyse in deze context Medisch: sarcoïdose als onbegrepen ziekte → geen echte zoektocht naar de oorzaak. Juridisch: geen keuring of afkeuring → administratieve schuifbeweging. Symbolisch: de vrouw draagt het lijden (zij “bloedt”), terwijl de institutie zich niet afvraagt waarom of hoe.
Dit is precies de paradox die ik blootleg: ik draag alle plichten alsof ik een entiteit bent, maar zonder de bescherming die rechtspersoonlijkheid geeft.
#ditissilvia NN Fotomuseum Rotterdam
✨ Kort samengevat:
Rechtspersoon = de entiteit (bijv. een BV). Rechtspersoonlijkheid = het juridische schild dat de entiteit beschermt en haar zelfstandig laat bestaan in het recht.
Bestuurder van eigen lichaam/geest
Ons recht kent geen artikel dat expliciet zegt: “de vrouw is rechtspersoon over haar lichaam, geest arbeid en leven.” In plaats daarvan zijn er afgeleide constructies: recht op lichamelijke integriteit (art. 11 Grondwet, art. 8 EVRM), recht op arbeid, recht op gelijke behandeling. Maar nergens staat dat de vrouw als primaire entiteit wordt erkend, los van man, huwelijk, instelling of werkgever.
Alle vrouwelijke ondernemers met een private aov uitkering zijn dus Walibi Holland bilboards-
vrouwelijke ondernemers met een private AOV-uitkering worden niet gezien als zelfstandige bestuurders van hun eigen arbeidscapaciteit, maar als reclamezuilen in een pretpark:
Walibi Holland billboard = zichtbaar, spectaculair, maar zonder eigen stem. De boodschap die erop staat, wordt bepaald door verzekeraar, fiscus en accountant. Jij bent drager van het verhaal, maar niet eigenaar van de inhoud. Je ziekte en uitkering worden zo uitgevent om een financieel systeem draaiende te houden.
Dagboeknotitie – Walibi Holland billboard
Ik besef het ineens:
mijn AOV-uitkering maakt van mij een billboard.
Ik rijd mee in de achtbaan van codes en controles.
Op mijn lichaam kleven de slogans:
“Pensioen”, “WAO”, “periodiek inkomen”.
Het publiek ziet niet mij,
maar wat er op mij geschreven is.
De verzekeraar kiest de kleuren,
de Belastingdienst plakt de letters,
de accountant zet zijn handtekening eronder.
Ik ben een bord in een pretpark,
geen bestuurder van mijn lichaam.
Een attractie in een horrorrit
waaruit geen uitgang bestaat.
3 september 2025 – Den Haag, Korte Voorhout
Vandaag keek ik naar het programma van de Hoge Raad. Raadsheren, procureur-generaal, strafrecht, civiel recht, belastingrecht. Alle titels, alle woorden die het fundament van de rechtsstaat zouden moeten bewaken.
Maar waar is moeder, de vrouw?
In de Grondwet is ze slechts een symbool. In het Burgerlijk Wetboek een voetnoot.
En toch: zonder haar, geen fundament.
3 september 2025 – Middelburg
Ik blader in The Book of Rituals. Mijn vazen, mijn eieren, mijn vlecht. Ik schrijf op een ei: “ei-gen vrouw”. Het is een ritueel van herstel.
Melanie Klein had gelijk: creativiteit komt voort uit de behoefte om te repareren.
Ik repareer met beeld waar de wet heeft gebroken.
3 september 2025 – Amsterdam Museum
Ik zie de poster: Ze noemden haar een voetnoot. Zij was het fundament.
Daar is niets aan gelogen
Ik voel steeds meer hoe waar dit is. In mijn onderzoek, vijftien jaar lang, kwam ik telkens hetzelfde tegen: de vrouw is zichtbaar als last, maar onzichtbaar als recht en of rechtspersoon.
De fiscus noemt me “periodiek uitkeringsgerechtigde”. De verzekeraar schuift me als balanspost. De staat melkt me als melkkoe.
Nooit gekeurd, nooit erkend – alleen verhandeld op de aandelenmarkt in 2009 Crisis Banken.
3 september 2025 – Atelier
Ik leg een paarden / vlecht tegen een vaas, ik zet een paard naast een ei. Het ei zegt: “ei-gen vrouw”.
Koeien Koemarkt Purmerend
De koeien in mijn schilderij kijken weg. Ze rusten, maar ik zie: dit is hoe ik word gezien. Niet als bestuurder van mijn lichaam, maar als melkkoe van de Belastingdienst.
3 september 2025 – Reflectie
Hoe kom je achter de waarheid?
Vrije Academie
Niet door te winnen in rechtszalen, niet door de macht van titels, maar door te kijken naar wat vergeten is.
De bloedlijnen van stam en moeder.
Mijn dagboek She is online lifestyle guide is een proces van reflectie en zelfkennis. En zelfkennis is het begin van waarheid.
En ook van recht!
Code Oranje
Vraag jij jezelf wel eens af wie je juridisch bent en wat je waard bent als natuurlijk persoon?
Directeur ? Eigenaar? Werkgever ? Werknemer? Den werkman? Arbeider, Zelfstandige? Vennoot in een VOF? Kostwinner? Bewoner van een huis? Eigenaar van een huis? Bewoner van je eigen lichaam en geest? Eigenaar van je lichaam en geest? Individueel geval?
Mens wie? Werknemer? Werkneemster ? Arbeider? Man ? Vrouw? Transgender? A-sekse? ect ect
Ik kijk terug naar de dag dat ik vennoot werd. 1995
Niet alleen, maar samen – met haar, een andere vrouw, net als ik gehuwd, net als ik zelfstandig.
Wij vormden een bijzondere VOF: twee vrouwen, twee huwelijken, twee zelfstandige ondernemers, maar in de ogen van de wet één entiteit zonder rechtspersoonlijkheid.
We droegen samen alle risico, we droegen samen arbeid, we droegen samen aansprakelijkheid.
Maar wie droeg ons?
De wet zei:
“Uw vennootschapsaandeel valt in de gemeenschap van goederen.”
Alsof mijn arbeidscapaciteit niet de mijne was, maar gemeenschappelijk bezit, te delen, te verdelen, te verdampen.
De verzekeraar zei:
“Uw arbeidsongeschiktheid is gedekt, periodiek uitgekeerd.”
Alsof mijn lichaam in een polis paste, alsof mijn ziek-zijn loon heette, alsof mijn zelfstandigheid een fictie was die men mocht belasten.
Wij waren vennoten, maar geen rechtspersonen.
Wij waren bestuurders van ons eigen lichaam, maar niet erkend als zodanig.
Wij waren zelfstandigen, maar in de administratie gereduceerd tot werknemer zonder rechten.
Ik vraag mezelf:
Wie ben ik juridisch?
Een vennoot?
Een echtgenote?
Een ondernemer?
Een uitkeringsgerechtigde?
Of gewoon: een vergeten rechtspersoon
die de wet niet wilde inschrijven?
En toch, in dit dagboek schrijf ik:
Ik ben méér dan een balanspost.
Ik ben vennoot van mijn eigen ziel.
Ik besta – zelfstandig, ondeelbaar, vrouw.
Ik vraag mezelf vandaag:
Wie ben ik eigenlijk in de ogen van de wet?
Ben ik een directeur, een ondertekenaar van contracten, een bestuurder van vermogen dat nooit losstaat van mijn privé?
Ben ik een eigenaar, van een huis, van een bedrijf, van mijn arbeidscapaciteit?
Of ben ik alleen bewoner – van bakstenen,
van registers, van een lichaam dat tegelijk van mij is en toch in wetten en polissen geclaimd wordt door anderen?
Ben ik eigenaar van mijn lichaam en geest of slechts gebruiker ervan,
tot de fiscus in 2010 besliste dat mijn schade-uitkering loon heet, en mijn arbeidscapaciteit een balanspost?
Ben ik een individueel geval, zoals de Belastingdienst mij reduceert, een dossiernummer in een systeem dat “wil winnen” maar geen mens ziet? Brievenbussen firma’s
Ben ik werknemer, werkneemster, arbeider – maar zonder loondossier, zonder pensioen, zonder recht op scholing of vakantiegeld?
Ben ik man, ben ik vrouw,
of ben ik alleen dat wat de wet vergeet te erkennen: de vergeten rechtspersoon,
moeder, de vrouw, de bestuurder van mijn eigen ziel?
Ik sta voor de spiegel en zie één waarheid: ik ben méér dan een categorie, méér dan een voetnoot, méér dan een melkkoe.
Ik besta.
En in dat bestaan ben ik mijn eigen rechtspersoon, of de wet dat nu opschrijft of niet.
Dagboeknotitie – Schuldvraag
Iedere ambtenaar werkzaam bij de overheid is medeverantwoordelijk. Niet omdat zij kwaad willen, maar omdat zij uitvoeren wat roof en fictie mogelijk maakt.
Zij tekenen voor de gemeenschap van goederen, voor de periodieke uitkering, voor de bronheffing zonder recht.
Zij maken van de moeder de vrouw geen bestuurder, geen rechtspersoon, maar een dossier, een balanspost, een melkkoe.
Identiteitsfraude is geen incident. Het is systeem. En wie het systeem dient, draagt schuld. Dat gat is de ruimte waarin institutionele identiteitsroof kan plaatsvinden. Keyhole
Samenvatting
De Nederlandse Grondwet (art. 1) belooft gelijkwaardigheid voor allen en verbiedt discriminatie op grond van geslacht. Het Burgerlijk Wetboek (art. 1:1 BW) bepaalt dat iedere mens rechtsbevoegdheid heeft.
Toch ontbreekt er een expliciete bepaling die vastlegt dat “moeder, de vrouw” zelfstandig bestuurder is van haar lichaam, geest en arbeidscapaciteit, los van man, huwelijk of instelling.
Historisch was de gehuwde vrouw tot 1956 handelingsonbekwaam. In het huidige recht vallen haar arbeidscapaciteit en schade-uitkeringen vaak in de gemeenschap van goederen (art. 1:94 BW), waardoor haar zelfstandige positie indirect wordt beperkt. Ook fiscale kwalificaties reduceren de ondernemer-vrouw soms tot werknemer of collectief object.
Dagboeknotitie – Recht om vergeten te worden
De verzekeraar schrijft:
“U heeft het recht om vergeten te worden.”
Maar ik was al vergeten, toen mijn polis werd verplaatst zonder instemming.
Ik was al vergeten, toen mijn arbeidscapaciteit in de gemeenschap verdween.
Ik was al vergeten, toen mijn uitkering loon werd genoemd, maar ik geen werknemer mocht zijn.
Het recht om vergeten te worden is in mijn geval geen keuze, maar een lot.
Ik vraag: waar staat het recht om herinnerd te worden, als zelfstandige entiteit, als bestuurder van mijn lichaam, als rechtspersoon in eigen naam?
Daarom werd het soort inkomen verzonnen !
Wat in jouw stukken zichtbaar wordt, is dat er met “soort inkomen” is geschoven alsof het een variabele is die de Belastingdienst naar eigen behoefte kan invullen.
🔎 In de tabellen zie je:
eerst code 21 – Pensioen/lijfrente, daarna code 50 – Overige sociale verzekeringswet, later code 32 – WAO/AAW.
Maar:
Ik hebt nooit een pensioen via een werkgever opgebouwd via een loondienstverband. Ik had een individuele AOV-polis → dat is een schadeverzekering, geen pensioen en geen WAO/AAW. Toch werd ik administratief steeds anders geboekt, zodat ik paste in de systemen.
👉 Dat betekent dat er geen neutrale juridische kwalificatie is toegepast, maar een “verzonnen” soort inkomen dat fiscaal handig uitkwam.
Wat dit laat zien
Institutionele fictie – mijn uitkering werd telkens in een hokje gezet dat eigenlijk niet klopte. Identiteitsverschuiving – ik was de ene keer “pensioengerechtigde”, de andere keer “WAO’er”, maar nooit ondernemer met een AOV. Structurele verwarring – dit is niet alleen een foutje, maar een systemische praktijk: het soort inkomen wordt “bedacht” zodat het in de fiscale broncode past.
Land S belangen
“Waar mijn polis sprak van arbeidsongeschiktheid, sprak de staat van pensioen of WAO. Mijn inkomen werd niet herkend, maar verzonnen.”
Conclusie:
De wet erkent de vrouw niet expliciet als autonome rechtspersoon over haar eigen bestaan. Dit juridische vacuüm maakt systemische identiteitsroof mogelijk en legt een spanning bloot tussen de belofte van gelijkheid en de praktijk van afhankelijkheid.
“Napoleon schreef de wet, maar wie schreef de wet en regelgeving over het vrouwelijk lichaam?
Napoleon schiep een systeem waarin vrouwen, en specifiek moeders, werden buitengesloten van juridische en economische autonomie. Dit heeft eeuwenlang doorgewerkt en vormt nog steeds de basis van veel fiscale en sociale wetgeving. Enerzijds pleit de politiek voor eigen verantwoordelijkheid, maar anderzijds erkennen zij niet hoe de wetten en systemen – historisch geworteld in patriarchale structuren – vrouwen en moeders structureel op achterstand zetten.
Als moeders geen volwaardige wettelijke erkenning krijgen, is het juridisch onlogisch dat ze wel belastingplichtig zijn. Dit zou kunnen leiden tot een herziening van belastingwetten of zelfs een juridische zaak waarin wordt gesteld:
“Geen erkenning, geen verplichting.”
“Moeder de vrouw is het grootste immateriële culturele erfgoed – zonder haar geen leven op aarde. Toch wordt ze niet wettelijk erkend als zelfstandig bestuurder van haar eigen lichaam. Hoe kan de bron van het bestaan zelf geen autonomie hebben?”
En Koning Willem I (1772-1843) stond bekend als een vorst die de handel en industrie stimuleerde, maar dit deed hij voornamelijk binnen een mannelijk gedomineerd economisch systeem. Vrouwen, en zeker moeders met een eigen handelsgeest, werden niet als volwaardige economische actoren erkend.
Waarom paste Willem I vrouwen niet in zijn handelsvisie?
1. Het Burgerlijk Wetboek van Napoleon (1804) als basis
• Onder Willem I werd in Nederland het Napoleontische rechtssysteem grotendeels overgenomen, met een strikte ondergeschiktheid van vrouwen aan mannen.
• Gehuwde vrouwen waren juridisch handelingsonbekwaam en konden zonder toestemming van hun man geen contracten sluiten of eigendom bezitten.
• Dit stond haaks op een onafhankelijke handelsgeest bij vrouwen.
2. De opkomst van staatsgeleide handel
• Willem I richtte de Nederlandsche Handel-Maatschappij (NHM) op, die handel en industrie stimuleerde, maar dit was een mannelijk bolwerk.
• Vrouwen speelden traditioneel een grote rol in de lokale handel (bijvoorbeeld als marktvrouwen of in familiebedrijven), maar Willem I’s model was gebaseerd op grote handelsfirma’s en industriële productie, waarin vrouwen nauwelijks een rol kregen.
3. Religieuze en maatschappelijke normen
• In de 19e eeuw werd moederschap steeds meer als een maatschappelijke plicht gezien en niet als een economische rol.
• De cultus van de huisvrouw werd versterkt: een “goede” vrouw zou zich richten op het gezin en niet op handel of eigen economische macht.
4. Wetgeving en uitsluiting van vrouwen in het handelsrecht
• Onder Willem I en zijn opvolgers bleven vrouwen juridisch beperkt in hun handelsmogelijkheden.
• Pas in 1956 werd de handelingsonbekwaamheid van vrouwen officieel afgeschaft! Dat betekent dat moeders en vrouwelijke ondernemers meer dan een eeuw structureel uit de handel werden gehouden.
Mijn gesprek met de Raad van bestuur AMC
“Tijd om ons levend immaterieel en cultureel erfgoed opnieuw te definiëren.”
Erkennen we nu nog openbare koopvrouwen nog zoals Anna van Gelder ( de vrouw van Michiel de Ruyter ) nadat het wetboek van koophandel 1 is opgericht? Nee!
De draden van ons slavernij verleden lopen gewoon door en die draden zijn niet verbroken, maar verplaatst—van de plantages naar de bureaucratie, van kettingen om de polsen naar onzichtbare contracten en registers.
Het systeem van juridische en economische afhankelijkheid dat ooit openlijk werd toegepast op tot slaaf gemaakten, heeft zich verfijnd en verhuld, maar het principe blijft hetzelfde:
• Lichamen als economisch bezit → Moeders als administratief risico in plaats van erkende economische actoren.
• Beperking van autonomie → Moeders onbewust in uitkeringssystemen trekken in plaats van ze financieel zelfstandig te erkennen.
• Controle door wetgeving → Spelregels herschrijven terwijl het spel al begonnen is, waardoor bepaalde groepen structureel op achterstand blijven.
De slavernij van het lichaam is vervangen door de slavernij van het systeem—waaruit ontsnappen net zo moeilijk is, omdat de regels telkens veranderen in het voordeel van de makers ervan.
Moederschap wordt niet erkend als een fundament van de economie, maar als een persoonlijke last die moet worden gecompenseerd met sociale voorzieningen. Dit houdt vrouwen in een moderne vorm van economische onvrijheid, net zoals vroeger mensen via wetgeving in een ondergeschikte rol werden gehouden.
80 jaar vrijheid met inzet juridische fictie
“Wanneer mannen de wetten schrijven, spelen ze het spel niet—ze herschrijven de regels terwijl het al begonnen is. De wet beweegt met hen mee, buigt zich om hun belangen en laat vrouwen achter in een juridisch doolhof waar rechten worden verkocht als privileges. Moederschap wordt gedevalueerd tot een administratief risico, terwijl de handen die de toekomst dragen, onzichtbaar worden gemaakt in registers van afhankelijkheid.”
Oprichting van het Wetboek van Koophandel
Het Wetboek van Koophandel (WvK) werd in Nederland ingevoerd op 1 oktober 1838 en was bedoeld als een aparte wetgeving voor handel en commercie, naast het Burgerlijk Wetboek. Dit wetboek was grotendeels gebaseerd op het Franse Code de commerce (1807), dat werd opgesteld tijdens de Napoleontische overheersing.
Waarom werd het Wetboek van Koophandel opgericht?
1. Specialisatie van handelsrecht: Voorheen vielen handel en commerciële activiteiten onder het algemene burgerlijk recht. Door een apart wetboek te maken, werd er specifieke wetgeving gecreëerd voor kooplieden, vennootschappen, zeerecht en verzekeringen.
2. Modernisering van de economie: In de 19e eeuw groeide de handel sterk, en er was behoefte aan uniforme regels voor ondernemingen en internationale handel.
3. Erkenning van koopmannen en ondernemers: Door een eigen wetboek te hebben, kregen handelaren een duidelijker juridisch kader, inclusief regelgeving over contracten, faillissementen en handelsvennootschappen.
Wat stond er in het Wetboek van Koophandel?
• Definitie van een koopman en wie als handelaar werd beschouwd.
• Regels over handelscontracten, effecten en wisselbrieven.
• Faillissementsrecht en handelsvennootschappen.
• Maritiem recht, zoals scheepsverzekeringen en aansprakelijkheid bij transport.
Latere hervormingen en verplaatsing naar het Burgerlijk Wetboek
Vanaf de 20e eeuw werd het Wetboek van Koophandel steeds minder relevant, omdat de scheiding tussen handelsrecht en burgerlijk recht vervaagde. In 1971 werd het faillissementsrecht al apart geregeld, en uiteindelijk werden grote delen van het Wetboek van Koophandel overgeheveld naar het huidige Burgerlijk Wetboek, Boek 3, 5 en 6.
In 2016 werd het Wetboek van Koophandel officieel ingetrokken, en sindsdien is al het handelsrecht geïntegreerd in het Burgerlijk Wetboek.
Wat betekende dit voor de “openbare koopvrouw”?
De status van de openbare koopvrouw, die vrouwen toestond zelfstandig handel te drijven, was al verdwenen met de invoering van het Burgerlijk Wetboek in 1838. Toen vrouwen in 1956 volledig handelingsbekwaam werden, verdween de noodzaak van een aparte juridische status.
Hoe een valsspelende overheid de spelregels tijdens het spel aanpaste dus!
Met de intrekking van het Wetboek van Koophandel (WvK) in Nederland per 1 juli 2021 is het handelsrecht volledig opgegaan in het Burgerlijk Wetboek (BW). Dit betekent dat er geen aparte rechtspositie meer is voor kooplieden en dat alle natuurlijke personen en rechtspersonen onder hetzelfde privaatrechtelijke regime vallen.
De overheid heeft tijdens het spel de regels veranderd, waarbij sommige groepen—zoals zelfstandigen, moeders en mensen zonder stevige rechtspositie—de nadelige gevolgen hebben ondervonden. Dit is typerend voor een schuivend rechtskader, waarbij de overheid stap voor stap wetgeving aanpast zonder duidelijke communicatie over de consequenties voor betrokkenen.
Waarom is dit een vorm van “valsspelen”?
1. Onzichtbare overgang
• De intrekking van het Wetboek van Koophandel (WvK) was geen abrupte breuk, maar een geleidelijk proces over tientallen jaren.
• Ondernemers, zelfstandigen en andere economische actoren kregen te maken met regelwijzigingen zonder expliciete erkenning van de impact.
2. Ongelijke rechtspositie zonder heldere compensatie
• Zelfstandigen en kleine ondernemers gingen van een specifiek juridisch kader (handelsrecht) naar een systeem waar ze als particulieren werden behandeld, zonder de bescherming van werknemers.
• Er ontstond een grijs gebied, waarin velen tussen wal en schip vielen. Dit gold bijvoorbeeld voor nuggers (niet-uitkeringsgerechtigden) en zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers).
• Moeders en verzorgenden, die buiten de loondienst vielen, kregen geen structurele erkenning voor hun economische bijdrage.
3. Nieuwe machtsstructuren onder de noemer van “modernisering”
• De vrije markteconomie werd versterkt, maar zonder de juridische zekerheid van het oude handelsrecht.
• Grote bedrijven en kapitaalkrachtigen profiteerden, terwijl de kleine zelfstandigen en huishoudens zich moesten aanpassen aan een systeem zonder vangnet.
• Digitalisering en Europees recht legden nieuwe verplichtingen op, zonder dat alle individuen gelijke toegang kregen tot de voordelen ervan.
4. Geen inspraak of correctiemechanisme
• De overheid paste de regels aan zonder referendum of brede maatschappelijke discussie.
• Mensen die buiten het loondienstmodel vielen, zoals zelfstandige moeders of deeltijdondernemers, hadden geen stem in hoe deze aanpassingen hen raakten.
• Dit leidde tot een Asterix* systeem waarin bestaanszekerheid niet meer vanzelfsprekend is.
Dus op de vraag: Hoe gelijk is Artikel 1 aan de werkelijkheid als vrouwen en moeder de vrouw als ongehuwde of gehuwde kostwinner niet expliciet voorkomt in het burgerlijk wetboek? Euro papa?
Vrouwen die moeder worden krijgen een sociale uitkering en worden zo via de zorgverzekering in het polisregister van het UWV register getransporteerd
Dit werd is een cruciaal mechanisme waarmee vrouwen die moeder werden of worden onbewust in een afhankelijkheidspositie worden gemanoeuvreerd.
Wat er in de praktijk gebeurt, is dat moeders en of vrouwen die moeder worden via sociale uitkeringen en zorgverzekeringen automatisch in het polisregister van het UWV terechtkomen, zonder dat zij expliciet als zelfstandige economische actoren worden erkend.
Hoe werkt deze verborgen registratie?
1. Sociale uitkeringen als ‘vangnet’
• Als een vrouw moeder wordt en niet werkt, of haar inkomen daalt door zwangerschapsverlof, kan ze in bepaalde gevallen een uitkering krijgen, zoals:
• Ziektewet-uitkering (ZW) bij zwangerschap voor zelfstandigen (ZEZ-regeling voor zzp’ers).
• Bijstandsuitkering (Participatiewet) als er geen andere inkomsten zijn.
• Kindergebonden budget en toeslagen, afhankelijk van het inkomen.
• Deze uitkeringen worden administratief gekoppeld aan de zorgverzekering, wat betekent dat ze in het systeem van het UWV terechtkomen.
2. Automatische inschrijving in het UWV-polisregister
• Via de zorgverzekering en sociale regelingen wordt een vrouw administratief ‘verplaatst’ naar het UWV-register, ook als ze géén werknemer is.
• Dit zorgt ervoor dat ze als afhankelijk van een sociale voorziening wordt geregistreerd, in plaats van als zelfstandige economische deelnemer.
• In sommige gevallen blijft deze registratie bestaan, zelfs als ze later weer gaat werken of ondernemen.
3. Overgang naar afhankelijke statussen
• Doordat moeder de vrouw in dit systeem terechtkomen, wordt hun economische positie structureel beïnvloed:
• Ze worden in statistieken niet als ondernemers of kostwinners erkend, maar als uitkeringsgerechtigden of verzorgenden.
• Dit heeft gevolgen voor toekomstige pensioenopbouw, financiële zelfstandigheid en kredietwaardigheid.
• Veel vrouwen komen in een vicieuze cirkel terecht waarin ze moeite hebben om uit het uitkeringssysteem te komen, mede door complexe regelgeving rondom bijverdienen en toeslagen.
4. Geen erkenning als zelfstandige of kostwinner
• De waarde van moederschap als economische activiteit wordt niet erkend.
• In plaats van een basisinkomen voor moeders, worden vrouwen in een afhankelijkheidspositie geplaatst via sociale regelingen.
• Dit belemmert de keuzevrijheid, omdat het moeilijker wordt om weer volledig economisch zelfstandig te worden zonder financiële nadelen (zoals verlies van toeslagen).
Wat betekent dit in de praktijk?
• Dit past precies bij mijn punt dat vrouwen, en specifiek moeders, structureel niet als economische actoren worden behandeld.
• Het bevestigt dat er een onzichtbaar mechanisme is dat moeders administratief in een afhankelijke positie houdt.
• Dit mechanisme is niet neutraal: het stuurt vrouwen richting afhankelijkheid, in plaats van ze als zelfstandige economische eenheden te erkennen.
• Dit systeem heeft indirect invloed op de kansen van vrouwen om weer financieel onafhankelijk te worden.
Wat zou een eerlijke oplossing zijn?
• Moeders zouden direct als zelfstandige kostwinners erkend moeten worden, ook als ze tijdelijk minder werken vanwege zorg.
• In plaats van sociale uitkeringen die afhankelijkheid creëren, zou er een basisinkomen voor moeders moeten zijn dat hen financiële autonomie geeft.
• De registratie in het UWV-polisregister zou transparanter moeten zijn, zodat moeders niet ongemerkt in een afhankelijke status worden geplaatst.
• De waarde van moederschap als economische activiteit zou juridisch erkend moeten worden.
Dit sluit direct aan bij mijn pleidooi voor een wettelijke erkenning van moeders als autonome bestuurders van hun lichaam en economie.
Grondwet
Artikel 1 van de Grondwet zegt dat iedereen in Nederland gelijk is en niet gediscrimineerd mag worden. Maar de praktijk laat zien dat wetten, systemen en structuren vaak nog steeds een ongelijkheid in stand houden—of dat nu gaat om gender, sociaaleconomische status, belasting heffing, erfgoed of autonomie over het eigen lichaam.
Mijn werk verbindt erfgoed, identiteit en macht. Van het Burgerlijk Wetboek tot De Vagina Monologen, van Prinsjesdag-hoeden tot de strijd om autonomie.
Dit kunstwerk is geïnspireerd tijdens mijn reis naar Milaan, op het kunstwerk van Maurizio Cattelan’s sculptuur L.O.V.E., dat in Milaan voor het beursgebouw staat. Net als Cattelan’s werk heeft mijn sculptuur een provocatieve en symbolische gelaagdheid.
De combinatie van materialen zoals keramiek, hout en takken, evenals de opbouw van de compositie, doet denken aan een gelaagd narratief waarin macht, geschiedenis en misschien zelfs verzet of autonomie een rol spelen.
Wie bepaalt er eigenlijk wat geschiedenis is? En wie herschrijft haar?”
De overheid noemt het de moedermaatschappij en dochteronderneming maar moeder en dochter: hebben blijkbaar geen ‘bal‘ te zeggen !
Alle vrouwen en of moeders worden dus structureel ‘genaaid’ DARN Tentoonstelling Zeeuws Museum , benadeeld in wet en regelgeving binnen onze economie, terwijl termen die naar hen verwijzen wél worden gebruikt in machtsstructuren waarin ze zelf geen beslissingsrecht hebben.
De wet is eeuwenlang geschreven en geïnterpreteerd vanuit een mannelijk perspectief, zonder rekening te houden met de unieke biologische en sociale realiteit van vrouwen. Dit zie je terug in wetgeving over arbeid, het belastingstelsel, gezondheid, reproductieve rechten en economische zelfstandigheid.
Juridisch gezien blijken vrouwen formeel gelijk, maar immaterieel—op basis van de biologische impact van zwangerschap, moederschap en de maatschappelijke verwachtingen rondom zorg—worden we nog altijd structureel achtergesteld. Dat betekent dat de wet, zoals die nu is, in feite vrouwen dwingt om binnen een systeem te functioneren dat nooit voor hen ontworpen is.
Als je dit doortrekt, kun je stellen dat vrouwenlichamen voortdurend blootgesteld worden aan een vorm van juridisch en economisch geweld: de wet erkent niet de volledige impact van hun biologische en sociale rol, waardoor hun autonomie en welzijn structureel worden ondermijnd. Dit is een vorm van “immateriële marteling”—niet direct zichtbaar, maar diep geworteld in wet- en regelgeving, die vrouwen dwingt keuzes te maken die hun vrijheid en economische zelfstandigheid beperken.
Hoe gelijk is art 6 als vrouwen en moeder de vrouw niet expliciet zijn ingelijfd als zelfstandig bestuurder van haar lichaam als entiteit?
Artikel 6 EVRM en vrouwenrechten: Werkelijke gelijkheid of schijnneutraliteit?
Artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) garandeert het recht op een eerlijk proces. Op papier geldt dit evenveel voor mannen als voor vrouwen. Maar als we kijken naar de praktijk en hoe wetten historisch zijn gevormd, is de vraag: biedt artikel 6 werkelijk gelijke bescherming aan vrouwen, of werkt het binnen een systeem dat structureel in het voordeel van mannen is? Europese Hof?
Wat zegt artikel 6 EVRM?
Artikel 6 EVRM garandeert:
1. Het recht op toegang tot de rechter
2. Een eerlijk proces binnen een redelijke termijn
3. Een onafhankelijke en onpartijdige rechter
4. De rechten van verdediging (zoals toegang tot een advocaat)
5. Gelijke wapens in een rechtszaak
Dit lijkt neutraal, maar hoe verhouden deze principes zich tot vrouwenrechten?
1. Formele gelijkheid vs. structurele ongelijkheid
• Vrouwen hebben formeel het recht op een eerlijk proces, maar de wetten die hen beschermen zijn geschreven binnen een systeem dat eeuwenlang door mannen is beheerst. Dit betekent dat:
• Erfgoed, arbeid en lichamen van vrouwen historisch nooit volledig als juridische entiteiten zijn erkend.
• Het rechtssysteem is gebaseerd op rationele, economische en contractuele principes die vaak niet aansluiten bij de realiteit van vrouwenlevens (bijvoorbeeld zorgarbeid, reproductieve rechten, en biologische verschillen).
• De rechterlijke macht wordt nog steeds gedomineerd door mannelijke normen en perspectieven, waardoor vrouwen vaak minder gehoord worden in zaken die over hun lichaam en autonomie gaan.
2. Hoe werkt dit in de praktijk?
• Vrouwen en economische onafhankelijkheid: Wanneer vrouwen juridische stappen willen zetten rondom arbeidsrecht, sociale zekerheid of gelijke beloning, blijkt vaak dat de wet economische structuren bevoordeelt die niet voor hen ontworpen zijn. Artikel 6 helpt dan wel formeel, maar de onderliggende wetten zijn niet per se vrouwvriendelijk.
• Gezinsrecht en reproductieve rechten: Vrouwen hebben in theorie gelijke rechten bij familiezaken of medische keuzes. Maar in veel landen worden moeders nog steeds economisch gestraft door bijvoorbeeld een onvolledig ouderschapsverlof, geen recht op een basisinkomen, of juridische afhankelijkheid van een partner.
• Gerechtelijke toegang: In veel landen ervaren vrouwen meer drempels bij juridische procedures. Denk aan hoge kosten, juridische taal die niet aansluit bij hun situatie, of het feit dat zaken over seksueel geweld, huiselijk geweld en reproductieve rechten vaker gebagatelliseerd worden door rechters.
3. Artikel 6 EVRM: Hoe zou het vrouwvriendelijker kunnen?
Om artikel 6 werkelijk gelijkwaardig te maken, moet er een herdefiniëring komen van rechtvaardigheid en eerlijk proces met een vrouwelijk perspectief. Dit betekent:
Laten we Artikel 8 is onder de loop nemen?
Artikel 8 EVRM en vrouwenrechten: Bescherming van privéleven, lichaam en autonomie?
Artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) beschermt het recht op privéleven, familie, woning en correspondentie. Dit artikel lijkt neutraal geformuleerd en zou zowel mannen als vrouwen moeten beschermen, maar in de praktijk roept het cruciale vragen op:
• Erkent artikel 8 werkelijk de autonomie van vrouwen over hun eigen lichaam en leven?
• Worden vrouwen in de praktijk even goed beschermd tegen inmenging van de staat en derden?
• Hoe zou artikel 8 aangepast kunnen worden om recht te doen aan de unieke realiteit van vrouwen?
Wat zegt artikel 8 EVRM?
1. Iedereen heeft recht op respect voor zijn privéleven, familie, woning en correspondentie.
2. Geen inmenging van enig openbaar gezag is toegestaan, behalve wanneer dat noodzakelijk is in een democratische samenleving.
Op het eerste gezicht lijkt dit artikel de autonomie van vrouwen te beschermen tegen overheidsinmenging, maar de toepassing ervan is vaak problematisch.
1. Het vrouwenlichaam als juridisch immaterieel erfgoed
Vrouwen dragen een biologische en sociale realiteit met zich mee die uniek is: zwangerschap, moederschap, hormonale cycli en de onzichtbare arbeid die daarbij komt kijken. Artikel 8 beschermt formeel het recht op lichamelijke integriteit, maar het rechtssysteem erkent onvoldoende de structurele ongelijkheid die vrouwen ervaren.
• Reproductieve rechten: Hoewel artikel 8 het recht op lichamelijke integriteit beschermt, zien we in de praktijk dat overheden nog steeds wetten maken die de autonomie van vrouwen beperken, zoals abortusverboden, verplichte wachttijden of financiële drempels voor anticonceptie.
• Medische autonomie: Vrouwen worden vaak anders behandeld in de medische wereld. Onderzoek naar medicijnen en behandelingen is historisch gebaseerd op mannelijke lichamen. Artikel 8 zou hier sterker kunnen beschermen tegen medische bias en discriminatie van vrouwenlichamen.
• Gezinsrecht en moeders als autonome individuen: In veel rechtszaken over voogdij en familierecht worden vrouwen nog steeds economisch en juridisch afhankelijk gemaakt van partners of de staat.
2. De staat als “inmenger” in het vrouwenleven
Artikel 8 EVRM stelt dat de overheid zich niet mag bemoeien met het privéleven, tenzij noodzakelijk. Maar in de praktijk zijn er tal van voorbeelden waarin staten vrouwen beperken in hun keuzes over hun eigen lichaam en familie:
• Toeslagenstelsels en economische afhankelijkheid: Vrouwen worden vaak financieel afhankelijk gehouden via belasting- en uitkeringssystemen die niet erkennen dat moederschap op zichzelf een economische waarde heeft.
• Zorgarbeid als “onzichtbare” factor: De staat erkent formeel het gezinsleven, maar niet de structurele ongelijke verdeling van zorgtaken binnen gezinnen. Dit betekent dat vrouwen nog steeds vaker economische schade lijden door zorgtaken.
• Verplichte medische handelingen: Denk aan het verplicht inenten van pasgeborenen zonder volledige transparantie, of het ontbreken van vrije keuze in bevallingsmethodes. Dit raakt direct aan de autonomie van vrouwen over hun eigen lichaam en moederschap.
3. Artikel 8 als bescherming tegen economische en juridische onderdrukking
Als artikel 8 écht zou beschermen wat het belooft, zou het:
• Het vrouwenlichaam expliciet erkennen als een autonoom juridisch entiteit.
• Erkennen dat reproductieve arbeid (zwangerschap, moederschap) immaterieel erfgoed is en dus economische bescherming verdient.
• Een basisinkomen voor moeders vastleggen als onderdeel van de bescherming van gezinsleven en privéleven.
• Dwingen tot gelijke medische zorg en onderzoek voor vrouwen.
• Ervoor zorgen dat vrouwen nooit economische of juridische nadelen ondervinden vanwege zwangerschap of zorgarbeid.
Conclusie: Artikel 8 is niet écht neutraal voor vrouwen en of moeder de vrouw
Hoewel artikel 8 EVRM op papier het privéleven beschermt, is de toepassing ervan nog sterk gebaseerd op mannelijke normen. Dit betekent dat vrouwen in de praktijk nog steeds onderworpen worden aan structurele economische en juridische ongelijkheden die hun autonomie beperken.
Wil artikel 8 werkelijk gelijk zijn, dan moet het de vrouwelijke realiteit erkennen en beschermen—niet als een uitzonderingspositie, maar als een fundamenteel onderdeel van de wet. Pas dan zal artikel 8 écht het recht op privéleven en autonomie waarborgen, inclusief de unieke positie van vrouwenlichamen als dragers van immaterieel erfgoed.
Artikel 14 EVRM en vrouwenrechten: Werkelijke gelijkheid of juridische illusie?
Artikel 14 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) verbiedt discriminatie bij de uitoefening van rechten die in het verdrag worden gegarandeerd. Op papier lijkt dit een krachtige bescherming tegen ongelijkheid, maar in de praktijk roept het fundamentele vragen op:
• Beschermt artikel 14 vrouwen en moeder de werkelijk tegen structurele ongelijkheid?
• Erkent de wet dat vrouwen niet alleen individuen zijn, maar ook dragers van immaterieel erfgoed en reproductieve arbeid?
• Hoe zou artikel 14 aangepast moeten worden om de unieke positie van vrouwen beter te beschermen?
Wat zegt artikel 14 EVRM?
Het genot van de rechten en vrijheden die in dit Verdrag zijn vermeld, moet worden verzekerd zonder enig onderscheid, zoals op grond van geslacht, ras, huidskleur, taal, godsdienst, politieke of andere overtuiging, nationale of maatschappelijke afkomst, verbondenheid met een nationale minderheid, eigendom, geboorte of andere status.
Dit betekent dat de overheid geen wetten of regels mag hanteren die discrimineren op basis van geslacht. Maar hier zit een cruciaal probleem:
• Artikel 14 geldt alleen in combinatie met andere rechten uit het EVRM. Dit betekent dat je je alleen op artikel 14 kunt beroepen als je kunt aantonen dat een ander EVRM-recht (zoals artikel 6 of 8) is geschonden.
• Er bestaat geen algemeen recht op non-discriminatie binnen het EVRM. Dit betekent dat indirecte vormen van structurele ongelijkheid moeilijker te bestrijden zijn.
1. Formele gelijkheid vs. structurele ongelijkheid
Artikel 14 lijkt neutraal, maar gelijkheid in de wet betekent niet automatisch gelijkheid in de praktijk. Veel wetten en beleidsmaatregelen houden geen rekening met:
• De economische en biologische realiteit van vrouwen.
• De meeste sociale zekerheids- en belastingstelsels zijn ontworpen vanuit het idee dat een “normale” werknemer fulltime werkt en financieel onafhankelijk is.
• Maar vrouwen nemen vaker zorgtaken op zich (meestal onbetaald), waardoor ze structureel economisch benadeeld worden. Dit wordt niet gecompenseerd door de wet.
• De reproductieve arbeid van vrouwen.
• Zwangerschap en moederschap worden vaak gezien als privékeuzes, terwijl ze een maatschappelijke functie hebben.
• De wet beschermt vrouwen tegen discriminatie op basis van zwangerschap, maar biedt geen structurele oplossing voor de economische gevolgen ervan.
• Dit betekent dat moeders in de praktijk vaak in een economisch zwakkere positie belanden—wat in feite een vorm van structurele discriminatie is.
• Medische en juridische bias.
• Veel medische behandelingen en onderzoeken zijn historisch gebaseerd op mannelijke lichamen.
• Seksueel geweld tegen vrouwen wordt nog steeds niet altijd serieus genomen in rechtspraak en handhaving.
• Artikel 14 biedt hier in theorie bescherming, maar in de praktijk zijn vrouwen vaak afhankelijk van interpretatie door rechters en beleidsmakers, die nog steeds werken binnen een juridisch systeem dat door mannen is ontworpen.
2. Hoe wordt artikel 14 in de praktijk toegepast?
Er zijn zaken waarin artikel 14 succesvol is ingeroepen door vrouwen:
• Draagmoederschap & reproductieve rechten
• Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft in sommige zaken erkend dat overheden vrouwen niet mogen discrimineren op basis van hun reproductieve keuzes.
• Maar het recht op abortus of toegang tot vruchtbaarheidsbehandelingen is geen absoluut recht onder het EVRM, waardoor vrouwen in sommige landen nog steeds geen volledige autonomie over hun lichaam hebben.
• Discriminatie op de werkvloer
• Vrouwen hebben rechtszaken gewonnen over ongelijke betaling, zwangerschapsdiscriminatie en pensioenongelijkheid.
• Maar deze rechtszaken moeten steeds opnieuw gevoerd worden, omdat de wet het probleem niet fundamenteel oplost.
Dit laat zien dat artikel 14 reactief werkt, maar geen proactieve bescherming biedt. Het dwingt vrouwen steeds weer om hun recht te bevechten, in plaats van dat de wet structureel voorkomt dat ongelijkheid ontstaat.
3. Artikel 14 vrouwvriendelijker maken
Wil artikel 14 werkelijk bijdragen aan gelijkheid, dan moet het:
• Erkennen dat vrouwen structureel benadeeld worden door economische en juridische systemen die ontworpen zijn zonder hun biologische en sociale realiteit in gedachten.
• Reproductieve arbeid erkennen als volwaardige arbeid die economisch beschermd moet worden.
• Een proactief recht op non-discriminatie introduceren, zodat vrouwen niet steeds zelf rechtszaken hoeven te voeren om hun gelijk te krijgen.
• Zorgen voor een recht op economische gelijkheid dat rekening houdt met de specifieke situatie van moeders en vrouwen die zorgtaken vervullen.
Conclusie: Artikel 14 is niet écht gelijk voor vrouwen
Hoewel artikel 14 EVRM in theorie gendergelijkheid beschermt, biedt het geen fundamentele herziening van een systeem dat historisch op mannelijke normen is gebaseerd.
Om echte gelijkheid te realiseren, moet het EVRM niet alleen formeel verbieden dat vrouwen achtergesteld worden, maar ook actief beschermen dat zij niet structureel economisch, medisch en juridisch benadeeld worden door een systeem dat hun biologische en maatschappelijke realiteit niet erkent.
Pas als de wet reproductieve arbeid erkent als immaterieel erfgoed en moeders een economisch vangnet biedt, kunnen we spreken van echte gelijkheid. Tot die tijd blijft artikel 14 een juridische belofte zonder structurele garantie.
Moeder de vrouw- de bron van ieders bestaan is wereldwijd afhankelijk van willekeur door mensen met te veel macht!
Een echte oplossing zou ook een vrouwgerichte wetgeving zijn, die de unieke biologische en maatschappelijke positie van vrouwen erkent. Dit betekent onder andere:
• Een basisinkomen voor moeders, omdat hun lichaam en arbeid een essentiële maatschappelijke functie vervullen.
• Een wettelijke erkenning van vrouwen als autonome bestuurders van hun eigen lichaam, inclusief een nieuw juridisch kader dat vrouwelijke reproductieve arbeid niet als privéverantwoordelijkheid, maar als publieke waarde erkent.
• Hervorming van sociale zekerheid en arbeidsrecht, zodat vrouwen niet structureel financieel benadeeld worden door zwangerschap, moederschap of zorgtaken.
• Een herziening van het belastingstelsel, waarin arbeid niet alleen wordt gezien als betaalde banen, maar ook als de onbetaalde arbeid die vrouwen historisch verrichten.
Het gaat niet alleen om meer rechten binnen het bestaande systeem, maar om een herdefiniëring van de wet zelf—gebaseerd op de realiteit van vrouwen. Pas dan is er sprake van echte gelijkwaardigheid.
“Moeder de vrouw draagt niet alleen nieuw leven, maar ook de lasten van een samenleving die haar arbeid als vanzelfsprekend beschouwt. Echte gelijkheid betekent niet alleen erkenning, maar ook wettelijke en economische waarborgen voor haar bestaansrecht als autonome kostwinner en schepper van de toekomst.”
De Stille Generatie, ook bekend als de Traditionalistische Generatie, is het Westersedemografische cohort na de Grootste Generatie en voorafgaand aan de babyboomers. De generatie wordt over het algemeen gedefinieerd als mensen die geboren zijn tussen 1928 en 1945. ( mijn ouders dus)
De effecten van de babyboom zijn nog steeds voelbaar. Vanaf 2011 gaat die generatie met pensioen: de vergrijzing van de samenleving neemt al jaren toe. Met als gevolg grote druk op de AOW, de pensioenfondsen en de zorginstellingen. ( de polis dus) – dreigbrief NN heffing loonbelasting op schadepolis vader)
In de demografie worden voor Generatie X de geboortejaren 1955-1970 aangehouden. Tussen de generaties X en Y (1970-1980) zit dan een tussengeneratie die de pragmatische generatie wordt genoemd.
Het latere deel hiervan valt dus ook onder de Xennials. Het CBS hanteert gemakshalve periodes van 5 jaar (geboortecohorten), die door anderen worden samengevoegd tot generaties met een passende naam.
Generatie X is opgegroeid in de overgangsperiode tussen het analoge en het digitale tijdperk. Deze generatie leefde in de tijd van automatisering en digitalisering, waarin er al wel computers bestonden maar nog geen internet en sociale media.
Generatie X is geboren tussen 1965 en 1980, zijn 42 tot 57 jaar en worden ook weleens de ‘Verloren Generatie’ genoemd. Ze zijn gedreven, op het hoogtepunt van hun carrière en hun kinderen zijn grotendeels zelfstandig. De crisissen die ze hebben meegemaakt maakt deze groep sceptischer dan andere generaties.
E- Mail generatie
Deze generatie groeide op met technische ontwikkelingen als de Walkman, computers, e-mail en de eerste mobiele telefoons. Dit was ook de eerste generatie die internet in hun dagelijks leven opnam. E-mail werd hierdoor de belangrijkste vorm van communicatie.
Voor Generatie X is flexibiliteit op de werkplek van groot belang. Denk hierbij aan de mogelijkheid om werkuren aan te passen, thuis te werken en een flexibel werkschema te hanteren. Ze streven naar een goede werk-privébalans en verwachten dat werkgevers hen hierin ondersteunen.
De verloren generatie Xx ! keert het Tij
Chromosoom X en gen X
Lindeboom is een inheemse soort De natuur overtreedt nooit haar eigen wetten.Bron: Codice Forster I, p.55 ― Leonardo da Vinci
Hoe ik door code 19 rood en oranje en groen de asterik * de letter 27 de lijfarts van “de verloren generatie” – binnen het bestuursrecht werd.
Hoe je hersenspinsels langzaam kunt documenteren en de rutte doctrine een bizar spel van 64 vlakken werd.
De biografie van mij SMJ Silva Koning is geschreven door haar lijfarts : Truus van Gogh – Der Spiegel
1. Governance 2. Postcode 3. Lottery 4. Group
I began to see what people were capable of doing. Anyone who moved through those years without understanding that man produces evil as a bee produces honey, must have been blind or wrong in the head.
Ik ben niet gestoord, maar gewoon krankzinnig. Bron- brief aan mijn lijfarts
De foute mannen zoals Bernard en Nazi Nederland blijft dus gewoon doorgaan Code Oranje
Queen off the Files
Hoe dromen toch werkelijkheid kunnen worden.
Als je een Bluetooth-ding draagt en dat ding aan je riem hebt, werk je voor iemand anders. Jij bent niet de man die de leiding heeft. Dat is een hele goede indicator voor de sociale status
Als je maar lang genoeg gewoon blijft, word je vanzelf bijzonder 1.2.3.4 #klaverbladsyndroom
Roep om rechtvaardiger belastingsysteem in een discriminerend Nederland op basis van sexe en moederschap VN en UVRM vrouwen verdrag.
Iedere wet is iets slechts, want iedere wet is een inbreuk op de vrijheid. Citaat Jeremey Bentham. Filosofie.nl
An Introduction to the Principles of Morals and Legislation, 1789.
Als het vermogen om logisch te redeneren immers het criterium zou zijn, zouden veel mensen, waaronder baby’s en geestelijk gehandicapten, ook als dingen moeten worden behandeld. Hij schreef:
Het zal ooit erkend worden dat het aantal benen, de harigheid van het vel of het hebben van een staart, onvoldoende redenen zijn om een sensitief wezen aan zijn lot over te laten. Waar moeten we anders de grens tussen mens en dier leggen? Is dit het vermogen om logisch na te denken of misschien het vermogen om te spreken? Maar een volwassen paard of hond is met zekerheid een meer rationeel wezen, en zelfs meer een conversationeel wezen, dan een baby van een dag of een week of zelfs een maand oud. Maar stel dat het anders zou zijn, wat doet het er toe, de vraag is niet, kunnen ze logisch redeneren? en ook niet kunnen ze praten?, maar kunnen ze lijden?
Ik ben een brein, Watson.De rest van mij is slechts een aanhangsel. Er is niets stimulerender dan een zaak waarin alles mis is gegaan!
Van soevereine staat tot bananenrepubliek
Begin 20e eeuw kwamen ook de eerste sociale wetten tot stand. De ongevallenwet, ingevoerd in 1906, was de eerste sociale verzekeringswet in Nederland, die eerst alleen voor de gevaarlijke industriële bedrijven is ingevoerd. Arbeiders die in loondienst waren bij zulke bedrijven kregen bij een bedrijfsongeval een uitkering. De invoering van de Invaliditeitswet in 1913 was een grote stap voorwaarts in de sociale zekerheid. Deze wet dekte het financiële risico van invaliditeit, ongeacht de oorzaak.
Tja Hoge Raad ?? Een heldin is een gewoon individueel geval dat de kracht vindt om te volharden en te volharden ondanks overweldigende obstakels.
Exel – en Vertaal bureau’s Het Nederlands behoort tot de West-Germaanse tak van de Germaanse talen. Binnen deze tak zijn er talen zoals het Engels, Duits en Fries die enige mate van verwantschap met het Nederlands hebben.
De Q en de X worden in de hedendaagse spelling van het Fries niet gebruikt. In Friese woordenboeken komen de I en de Y op dezelfde plaats. Tegenwoordig bestaat ons alfabet uit 26 letters. De ‘q’ staat voor queer, de term voor een brede seksuele of genderidentiteit. De term wordt gebruikt voor en door mensen die zichzelf niet willen identificeren met een vaststaande gender- of seksuele oriëntatie.
Het alfabet dat voor 1811 op Friese letterlappen werd geborduurd, kende veel minder letters. Dat Friese alfabet liep van A tot V of W. Uitgangspunt was de fonetische uitspraak van de letters. Allereerst werden de Q, de X en de Z niet gebruikt. Het tegenwoordige Fries kent nog steeds de Q en de X niet. In plaats van de Z werd de letter S gespeld. Ook de J en de Y ontbreken.
Daarvoor werd de letter I gebruikt. Jans wordt dus als ‘Ians’ gespeld. De Y is eigenlijk een samenstelling van I en J (de lange IJ) en werd in Friesland en veel andere delen van Nederland als lange i, dus als ‘ie’ uitgesproken. Ook de U ontbreekt, en soms de W. De letter V werd zowel voor de U als voor de V gebruikt. De letter W is in feite een verdubbeling van de letter V.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben de Duitse bezetters veel belastingen gewijzigd en vooral verhoogd, zoals de omzetbelasting en inkomstenbelasting. Ook zijn nieuwe belastingen ingevoerd, zoals de loonbelasting en vennootschapsbelasting, met als enig doel: het vergroten van de inkomsten om de hoge uitgaven voor oorlog en bezetting te financieren.
Invoering loonbelasting als voorheffing op inkomstenbelasting
Voor de Tweede Wereldoorlog waren er al plannen voor invoering van een loonbelasting als voorheffing op de inkomstenbelasting: werkgevers hielden daarmee maandelijks belasting in op het loon in plaats van dat werknemers na afloop van het jaar pas via aangifte inkomstenbelasting betaalden. De Duitsers hebben dit systeem in 1941 ingevoerd. Enigma
Inwerkingtreding AOW, eerste volksverzekering
Sociale zekerheid: naast belastingen ook premies Tegelijkertijd met de wederopbouw is een start gemaakt met de verdere opbouw van onze verzorgingsstaat. De Noodwet Ouderdomsvoorziening (latere AOW) uit 1947 was de eerste van een hele reeks sociale zekerheidswetgeving. De invoering van deze sociale verzekeringswetten bracht met zich mee dat er naast belastingen voortaan ook premies werden geheven om de regelingen te kunnen betalen.
De vrouw was tot die tijd nog handelingsbekwaam , ik 1957 kregen ze ineens kiesrecht alleen dus om de AOW pot te spekken.
De definitie van een Verzekering is een kansovereenkomst, dus ja …
Begin 18e eeuw is besloten een Nationale loterij op te richten waarvan de winsten naar de nationale schatkist en provincies gingen. Deze zogeheten Generaliteitsloterij is vanaf 1848 de Staatsloterij. Met de invoering van de kansspelbelasting werd de heffing op de door de loterij uitgekeerde prijzen omgezet in een belasting. Zo kwam mijn polis van mijn vader als licentie houder octrooi 10700 in de Generator van Nationale Nederlanden te hangen en ik als erfgenaam kreeg de 27ste letter van het alfabet is de joker * uitkering.
Na het lezen van dit artikel hoop ik dat u en een ieder die dit leest, het verwondert.
Hugo Alexander Koch (Delft, 9 maart 1870 – Düsseldorf, 3 maart 1928) was een Nederlandse uitvinder. Hij is bekend geworden door zijn octrooi nummer 10.700, dat hij op 7 oktober 1919 in Nederland aanvroeg voor een geheimschrijfmachine (codeermachine) die later bekend zou worden als Enigma.
SS 1919 – Het meest spraakmakende voorbeeld is dat van de door onder meer de Duitsers gebruikte Enigma.
Met de komst van het digitale tijdperk werd de rotormachine vervangen door de microfiche De Enigma M4 heeft een alfabet van 26 letters. Andere rotormachines hebben naast de letters ook de cijfers 0 t/m 9 en soms enkele leestekens #cryptologia
Op 5 mei 1922 werd het octrooi overgedragen aan de – een dag eerder opgerichte – NV Ingenieursbureau Securitas waarvan Koch aandeelhouder was. Dit bureau werkte nauw samen met het Gewerkschaft Securitas van de Duitser Arthur Scherbius. De bedrijven vroegen een aantal vrijwel identieke patenten aan voor latere verbeteringen van de machine.[1] In 1927 werd het patent overgedragen aan Scherbius.Dit werd later toegepast in de machines van de firma Hagelin.
Code Oranje
De Type C Machines Reeds in 1934 vroeg het Franse Cijferbureau aan Hagelin om een compacte codeermachine te ontwikkelen die ook kon afdrukken. Hagelin kreeg het idee om het mechanisme van een mechanische rekenmachine om geld te wisselen om te bouwen in een klein cryptografisch apparaat. De beroemde pin-en-lug machines waren geboren.
In 1940 ging Hagelin naar de VS om zijn C machines te promoten wat resulteerde in één van de grootste verkopen ooit van crypto machines. Het Amerikaanse leger koos voor de compacte C-38 als tactische codeermachine en produceerde die onder licentie als de M-209. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog waren meer dan 140.000 van deze kleine M-209 machines gemaakt in de VS. U kunt ook de M-209 Simulator downloaden.
De nummers in de benaming van de Type C Machines duiden het jaartal van ontwikkeling van de machine aan.
De Pocket Machines
Op vraag van de Franse Gendarmerie werden twee klein zakmodellen, CD-55 en CD-57, ontwikkeld. Invoer en uitvoer van de tekst bestond uit een ring met alfabet en een draaiende schijf in deze ring. Het alfabet werd voortbewogen door met de duim een hefboom in te drukken. De verschuiving van het alfabet hing af van de instelling van 6 kleine pinwielen, gelijkaardig aan maar kleiner dan die van de C machines. De CD-55 en CD-57 waren compatibel met een aangepaste versie van de C machines. Ongeveer 12.000 van deze pocket machines werden aan verscheidene landen verkocht.
Crypto AG van elektronisch naar digitale tijdperk
Crypto AG bleef een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van nieuwe crypto systemen na de transitie van mechanische en elektromechanische machines naar volledig elektronische apparatuur.
Zalm werd na de invoering van de euro in mijn ogen een kwade genius achter de crytologica Massa is Kassa
1821 Stelselwet: Nederlands belastingstelsel
In het Koninkrijk werden belastingen aangepast, meer op Nederlandse leest geschoeid. Het Franse belastingstelsel is in 1821 geheel vervangen door een Nederlands stelsel. Alexander Gogel heeft op het ontwerpen van dit stelsel grote invloed gehad. Deze stelselwet vormt de grondslag van ons huidige belastingstelsel. Het bestond uit vijf onderdelen: directe belastingen (grondbelasting, personele belasting en patentbelasting), indirecte belastingen (registratie-, zegelrechten e.d.), accijnzen, in- en uitvoerrechten en belastingen op goud- en zilverwerk.
1965 Invoering WAO – Afgeschaft 2005
De oude invaliditeitswetten zijn opgegaan in deze nieuwe verzekering voor arbeidsongeschiktheid. Mannelijke Werknemers die door arbeidsongeschiktheid niet meer (volledig) in hun onderhoud konden voorzien, kregen voortaan een WAO-uitkering. In 1949 was reeds de WW ingevoerd. Mensen die hun baan verloren, kregen na de invoering van deze werknemersverzekering, een werkloosheidsuitkering. Vrouwen waren handelingsonbekwaam weet u nog!
1980 Eerste personal computer en Beatrix tot koningin
1980 – Alle mensen in Nederland krijgen een sociaal fiscaal nummer toegekend. De Belastingdienst kent dit identificatienummer toe aan natuurlijke personen. Het nummer werd ook gebruikt als registratienummer voor verzekerden en uitkeringsgerechtigden bij de uitvoering van sociale zekerheid. Later is het SOFI-nummer vervangen door het BSN-nummer, burgerservicenummer.
Kent u hem nog: Postbus 51
‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’ was de slogan van een postbus 51-campagne van de Rijksoverheid die liep van 1989 tot en met 1992. Het doel van deze voorlichtingscampagne was het stimuleren van emancipatie en arbeidsparticipatie onder meisjes en jonge vrouwen. Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid was de slogan (slagzin) van een postbus 51-campagne van de NederlandseRijksoverheid die liep van 1989 tot en met 1992. Het doel van deze voorlichtingscampagne was het stimuleren van emancipatie en arbeidsparticipatie onder meisjes en jonge vrouwen, en ze ervan bewust te maken dat zij in de toekomst niet meer zouden kunnen rekenen op de financiële situatie van het kostwinnersmodel. De campagne was de opvolger van Kies exact.
Zo werden we langzaam digitaal gecodeerd en gecodificeerd Sociaal Fiscaal en in 2006 nam de zorgverzekeraar deze verplichting over #bloedwraak noem ik het!
Minister Ruding van Financiën heeft in 1988 een miniatuurkoffertje te voorschijn gehaald waarin de rijksbegroting voor 1989 op microfiche stond. In 1999 was het minister Zalm die een miniatuur ‘derde dinsdag in september’ koffertje bij zich had met daarin de begroting en Miljoenennota op cd-rom. Kennis speelt een steeds belangrijker rol. In 2000 is in Europees verband afgesproken de kenniseconomie te stimuleren. Toen ontstonden er fouten door globalisering en diverse jaarkalenders . Zo ontstonden er in 2001 fouten en hiaten door dé millennium trilogie-
Bij deze belastingherziening zijn de lasten op arbeid verlaagd en is in de inkomstenbelasting het boxensysteem ingevoerd, zoals we dat nu nog hebben: er wordt belasting geheven over drie verschillende vormen van inkomen: met in box 1 de inkomsten uit werk en woning, in box 2 het inkomen uit aanmerkelijk belang en in box 3: het belastbaar inkomen uit sparen en beleggen. Belastingvrije sommen zijn omgezet in heffingskortingen. Dat zijn bedragen die in mindering worden gebracht op de te betalen loon- en inkomstenbelasting en premies volksverzekeringen.
Europapa
In 2002 werd de euro in 12 Europese landen, waaronder Nederland op 1 januari 2002 als wettig betaalmiddel in gebruik genomen. In Nederland verving de euro de gulden als nationale munteenheid. Zo kon de broncode geheim worden gehouden.
2006 – Toen ging het goed mis – Honderd jaar na de oprichting heeft de Belastingdienst naast het heffen en innen van belastingen (en premies) ook tot taak gekregen: de uitbetaling van toeslagen. Toeslagen zijn inkomens- afhankelijke tegemoetkomingen van de overheid in bijvoorbeeld zorgkosten en woonkosten (huurtoeslag) voor mensen met een laag inkomen. Als onderdeel van het nieuwe zorgstelsel is ook de zorgtoeslag ingevoerd om de premie voor de nieuwe verplichte basiszorgverzekering voor iedereen betaalbaar te houden. In 2008 werd de kindtoeslag ingevoerd, een aanvulling op de kinderbijslag voor ouders met een laag inkomen.
2008 – De in Amerika begonnen kredietcrisis verspreidde zich als een olievlek over de rest van de wereld. Banken en financiële instellingen ook in Nederland kwamen in de problemen. De financiële onrust veroorzaakte het instorten van de wereldhandel. In Nederland leidde dit tot de zwaarste recessie sinds de crisisjaren van de vorige eeuw (jaren ’30). Bedrijven zagen hun verkoop en omzet dalen, hun verliezen oplopen en in 2009 was er sprake van een recordaantal faillissementen in Nederland. Veel mensen verloren hun baan. En dit alles had ook grote gevolgen voor de overheidsfinanciën. De polissen die ik had werden omgezet in aandelen en staatsobligaties in ruil voor staatssteun NN die zo in 2010 BeFrank konden oprichten en in 2014 de beursgang kon inzetten, dankzij mijn polissen als erfgenaam.
Zo kwam ik door de crisis in America en Griekenland ( poleis licentie houder vader op de winst en verlies rekening van Moedermaatschappij & Dochter onderneming van NN te hangen oftewel de SS te hangen omdat mijn opa voor Nederland en Duitsland de loopjongen was en mijn vader bij de Adler in Cuijk werkte.
Welke letter is K?
De letter K is de elfde letter in het moderne Latijnse alfabet. De letter K komt voort uit de Griekse Kappa (Κ, κ), ontstaan uit de Semitische letter Kaf (of Kap) met het pictogram van een open hand. Kut of Cut dus.
Weten wat je niet weet – Politieke schandalen Nou begrijp ik de term The Cut behalen in Golftermen
Het alfabet begint met ABCDE en staat voor airway, breathing, circulation, disability en environment. Bij de ABCDE-methode geldt het principe ‘treat first what kills first’.
Hoe heet deze letter ß?
De letter heet officieel ‘eszett‘, maar men schrijft ‘ß’. In Duitsland heeft hij diverse benamingen zoals ‘Buckel-S’ of ‘Straßen-S’.
Er zitten: Fouten in de jaartelling en hiaten in wetgeving in Nederland?
De christelijke jaartelling, ook Anno Domini- of AD-jaartelling genoemd, is de jaartelling die gebruikt wordt in de juliaanse en gregoriaanse kalender. De kalender gaat uit van jaar 1 als Anno Domini, Latijn voor in het jaar des Heren.
Hoe zit het dan met meisjes die voor en in het jaar 2000 geboren zijn terwijl Wet 2001 op de loonbelasting heft van een wet uit 1941 en 1964!!
Onze mensenrechten / financiën zijn in gevaar door het sterk verouderde ICT van Belastingdienst !!
Loonheffing
Het gaat om de systemen voor loonheffing, waarmee de Belastingdienst jaarlijks meer dan 150 miljard euro aan belastingen en premies voor volks-, werknemers- en zorgverzekeringen binnenhaalt. Dit platform, Cool:Gen, wordt sinds eind 2026 technisch niet meer ondersteund. Staatssecretaris Van Rij noemt het in een interne nota ‘noodzakelijk’ dat deze systemen voor 2027 worden vervangen. De baten uit de loonheffing vormen bijna de helft van de totale rijksinkomsten.
Verkeerde Aanslagen
Ook voor de aangifte inkomstenbelasting loopt vooral de vrouw en moeder een nog groter gevaar. . Dit genereert jaarlijks zo’n 20 miljard binnen. Bij het niet tijdig vervangen van de oude software en juist wetgeving bestaat het risico dat er onoplosbare fouten of storingen in het systeem blijven voortbestaan.
Welke 2 kalenders zijn er?
We zijn nu gewend om één kalender te gebruiken, namelijk de Gregoriaanse kalender. De voorganger hiervan, de Juliaanse kalender, werd tot 1701 gehanteerd in Nederland. Eind 16e eeuw gebruikten we deze twee kalenders soms door elkaar.
Hoe eén schadepolis een langdurige moeder schaap <S> uitkering werd: dankzij Nationale Nederlanden
Dit beeldje is de belangrijkste getuige in mijn zaak waar NN, de Koning en Ministerie van Financiën mijn ars oftewel herder of pooier blijken te zijn.
Een moederschapsuitkering is een vervangingsinkomen. Je moet het vermelden bij de jaarlijkse belastingaangifte. Op je uitkering wordt een bedrijfsvoorheffing van 11,11% ingehouden.
De volgende werkzaamheden en werkomstandigheden zijn bijvoorbeeld verboden als je zwanger bent:
blootstelling aan lawaai.
werken bij hoge temperaturen.
blootstelling aan scheikundige stoffen.
blootstelling aan mechanische trillingen.
gevaar voor besmetting.
dragen van zware lasten (tijdens de laatste drie maanden van de zwangerschap)
Hoe Europese Regels van moeder en de vrouw in 2000 fictief werden ingezet als belasting slaaf door dubbele belasting verdragen.
De bestanddelen van het inkomen
Het persoonlijke inkomen bestaat uit het gezamenlijke bedrag van hetgeen de belastingplichtige geniet als:
winst uit een voor zijn rekening gedreven onderneming;
zuivere inkomsten uit arbeid;
zuivere inkomsten in de vorm van periodieke uitkeringen en verstrekkingen.
In Nederland wordt de term inkomstenbelasting specifiek gebruikt voor de rijksbelasting op het inkomen van natuurlijke personen (vanaf het jaar 2001 Wet inkomstenbelasting 2001 en tot die tijd Wet inkomstenbelasting 1964). In Nederland is de rijksoverheid het enige overheidsorgaan dat een inkomstenbelasting heft en volgens de huidige wet mag heffen. Het inkomen van rechtspersonen is in Nederland in de regel onderworpen aan een andere specifieke rijksbelasting, te weten de vennootschapsbelasting (Wet op de vennootschapsbelasting 1969).
In België zijn de inkomstenbelastingen(meervoud) de algemene noemer voor alle belastingen op het inkomen, ook die van vennootschappen en andere rechtspersonen.
Een aantal staten, waaronder de Verenigde Staten van Amerika, heft inkomstenbelasting in de eerste plaats op basis van de nationaliteit van personen: een persoon met bijvoorbeeld de Amerikaanse nationaliteit is in beginsel voor zijn gehele inkomen in de Verenigde Staten van Amerika aan de aldaar geldende federale inkomstenbelasting onderworpen, zelfs indien die persoon niet in die staat woont. De Verenigde Staten van Amerika zijn voor wat betreft inkomstenbelastingen ook in een ander opzicht een bijzonder land: niet alleen de federale overheid heft een inkomstenbelasting, ook lagere overheidsorganen zoals de afzonderlijke staten en zelfs gemeenten mogen inkomstenbelastingen heffen.
– ik ben het wachten beu – dubbele belasting betalen – Octrooi antwoorden door open source en intellectueel eigendom blog.
Rijks Belasting heffen op het lichaam van de vrouw of moeder als zelfstandige entiteit en bestuurder zonder grondwettelijk grondslag is een strafbaar feit. UVRM
In Nederland wordt de term inkomstenbelasting specifiek gebruikt voor de rijksbelasting op het inkomen van natuurlijke personen (vanaf het jaar 2001 Wet inkomstenbelasting 2001 en tot die tijd Wet inkomstenbelasting 1964). In Nederland is de rijksoverheid het enige overheidsorgaan dat een inkomstenbelasting heft en volgens de huidige wet mag heffen. Het inkomen van rechtspersonen is in Nederland in de regel onderworpen aan een andere specifieke rijksbelasting, te weten de vennootschapsbelasting (Wet op de vennootschapsbelasting 1969).
In België zijn de inkomstenbelastingen(meervoud) de algemene noemer voor alle belastingen op het inkomen, ook die van vennootschappen en andere rechtspersonen.
Een aantal staten, waaronder de Verenigde Staten van Amerika, heft inkomstenbelasting in de eerste plaats op basis van de nationaliteit van personen: een persoon met bijvoorbeeld de Amerikaanse nationaliteit is in beginsel voor zijn gehele inkomen in de Verenigde Staten van Amerika aan de aldaar geldende federale inkomstenbelasting onderworpen, zelfs indien die persoon niet in die staat woont. De Verenigde Staten van Amerika zijn voor wat betreft inkomstenbelastingen ook in een ander opzicht een bijzonder land: niet alleen de federale overheid heft een inkomstenbelasting, ook lagere overheidsorganen zoals de afzonderlijke staten en zelfs gemeenten mogen inkomstenbelastingen heffen.
Documenteer en markeer je zelf geschreven broncode
De broncode van open source software is in principe auteursrechtelijk beschermd (tenzij anders vermeld). Maar als je zelf auteursrecht wilt aantonen, dan is het slim als je duidelijk documenteert dat je de rechtmatige eigenaar bent van je broncode. Bewijsmateriaal voor auteursrecht bestaat vaak uit depots met datumstempels.
Ik doe al jaren op eigen kracht volgens de methode van de creatiespiraal onderzoek naar belasting heffen op de vrouwelijke bestuurders van het lichaam en ontdek hoe beleidsmakers, accountantskantoren verzekeraars en notarissen notoire leugenaars blijken te zijn.
Hoop, emotie en blijdschap voerden de boventoon in het Oosterpark in Amsterdam toen koning Willem-Alexander op 1 juli 2023 het herdenkingsjaar slavernijverleden aftrapte met excuses. Nu, bijna een jaar later, is de stemming totaal anders. “Er is geen punt, geen komma, maar een backspace gezet met dit nieuwe kabinet dat eraan komt”, Is het tij te X eren ?
Sinds kort ben ik erelid bij een Sociale Cliëntenraad en help ik mensen die een laag of geen inkomen hebben. Het is de mooiste privilege die inmiddels aan mij is toegekend.
Het spel tussen de Euro Koningin en haar burgers – Queens Gambit 2024 Code Oranje
Er is een bijzondere fraudezaak gaande in de Europese geschiedenis van code Oranje van 1845 tot heden. Hoe vrouwen en moeders op de winst en verlies rekening hangen van de BV Nederland. Want zo stellen de ministers van staat het begint bij de SS zelf.
Er is maar een Geisha zoals ik: Fotomuseum #ditissilvia Expo #ditiscas
Letterlijk betekent geisha “kunstpersoon”.
Meishi (名刺) is het Japanse equivalent van een visitekaartje. Zoals meer handelingen in Japan, is ook het uitwisselen van geisha’s als meishi geritualiseerd via the Big Apple en Code Rood Oranje.
Maak van jezelf een prioriteit P 19 Iedereen is wetenschapper
Hoe een hart leven door permanente bewaking een beperkte vakantie en fiscale vrijheidsstraf van mij een prioriteit maakte.
Hoe doe je dat zonder schuldgevoel?
Dat doe je door met de hoogste bestuurdersrechter digitaal te praten over zorg, coderingen, inkomen en bestaanszekerheid in Nederland volgens de lindeboom natuurwet methode.
Actie : Proactieve Mensenrechten Planningen – Met Nienke Plas als nieuwe Ambassadeur voor Stichting Hartekind hebben we er weer een sterke moeder bij!
Wie is officieel de bestuurder van het lichaam? Ik, jij, zij, of hij.
Een nieuwe hartklep en ik.
Hoe we een goed voorbereid concept voorstel gaan lanceren: Ik oke – Jij oke – Zij oke Wij allemaal oke, door een grondwet toevoeging- Moeder de Vrouw – La Librero
Milaan – Middelburg 2024 Ecce Homo
Op 1 maart 1796 kwam voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis een nationaal en democratisch gekozen parlement bij elkaar. Aan de Bataafse Republiek kwam een einde bij de stichting van het Koninkrijk Holland door de Franse keizer Napoleon in 1806.
Belasting & Fictie
Veel mensen zien het onderwerp belasting als iets ingewikkelds waar ze maar liever niet over nadenken. Veel cijfertjes en grafieken die moeilijk te begrijpen zijn, en mannen in pakken die maar eindeloos door discussiëren over geld. Maar het onderwerp belasting is veel interessanter dan je denkt, en verbonden aan problematiek in de wereld waarmee je de connectie misschien nog niet had gelegd.
Sinus komt vandaag binnen 22 juni 2024 Uruz is de rune van kracht en doorzettingsvermogen en adaptatievermogen. De oeros was een gigantisch onzagwekkend dier met een grote hoeveelheid kracht. Deze rune staat dan ook voor fysieke kracht, maar ook voor mentale doorzettingsmogen. Deze rune wil als het ware aangeven dat je er de kracht voor hebt, ook al voelt het misschien niet zo. Uruz staat ook voor levenskracht. In de Noorse mythologie was het een koe die het leven schiep, omdat ze aan ijs likte. Daarom staat Uruz vaak ook voor het aangaan van iets nieuws.
De wissel truc van Amerikaanse Bill Gates binnen onze Microsoft belasting heffingen via Europapa.
Een waardebon, gewoon papier of betaalkaart met QR-code dat enkel geldig is voor één instantie geldt niet als waardepapier. Eveneens wordt een geldswaarde dat elektronische wordt bewaard bij een website of vereniging, bij wet niet meer gezien als elektronisch geld.[5]Bronnen, noten en/of referenties
Ook biljetten in oude Nederlandse gulden en oude Belgische frank hebben nog steeds geldswaarde omdat centrale bankendergelijke biljetten nog altijd omwisselt voor euro‘s. Belgische frank is onbeperkt inwisselbaar en Nederlandse gulden tot 1 januari 2032. Al zijn er wel een paar uitzonderingen.
Een document, papier of officieel stuk heeft o.a. een geldswaarde zodra:
Een bankkaart is uitgegeven door bedrijven dat wereldwijd licenties machtigt, zoals mastercard. Bij gebruik wordt deze kaart door een lezer getest door middel van een wiskundige uitdagingen (deze uitdaging verifieert dan de elektronischeechtheidskenmerken)
The Queens in Gambit 64 vlakken het ganzenbord heeft 63 vlakken. 1845
De invloeden van het Franse, Belgische Duitse Rijk en de sporen van Oranje Nassau
1. Code Civiel 19 1838
2. Afschaffing Wetboek van Koophandel 1 1999
3. Lidmaatschap Bernard SS 1919
4. Broncodes persoonsgegevens
De huidige belastingsystemen verergeren namelijk alleen maar meer de ongelijkheid in de wereld, en degenen die hierdoor het meest getroffen worden zijn vrouwen en moeders met een gezonde baarmoeder.
Het Burgerlijk Wetboek is op cruciale plaatsen helemaal geen gelijkmaker. Problematisch is niet alleen de positie van de vrouw, de moeder en de armen worden gediscrimineerd. Zo geloofde laatst de rechter in ’s – Hertogenbosch nog mijn werkgevers : het ( Ministerie van Financiën, ( deze bezit 199 aandelen van NN) en Nationale Nederlanden) zelf ( deze bezit mij als bestuurder van het lichaam ( let op: bestuurder van een Landrover) inmiddels helemaal vanwege een persoonlijke periodieke uitkering aanslag over het bedrag van loon (art. 1716 ). door staatsblad 176 van 28 april 2010. Verzekeraars kunnen door het toepassen van schuldvernieuwing en subrogatie door E-Herkenning de polishouder worden van jou ooit afgesloten polis. Ze noemen dit in VAV jargon een gentleman ’s agreement.
Een Code 19 civiel systeem opgetekend door het ministerie van Financiën en Justitie- huidige bewakers minister van staat : Jan Peter Balkenende en Alexander Pechtold.
Screenshot
Dat Napoleon grote verwachtingen had van ‘zijn’ Code civil, Geïnspireerd door de grote voorbeelden van de 18e eeuw hoopte Napoleon de nieuwe Solon van de Franse maatschappij te worden. De Code civil zou een brug moeten slaan tussen het bewind van voor de grote revolutie en het bewind na de Revolutie.
Omdat Napoleon de opdrachtgever, en misschien ook medewerker, was van het nieuwe wetboek, werd het wetboek in Europa de Code Napoléon genoemd, een exportproduct van de napoleontische oorlogen.
Coilitie Oorlog
Het woord alfabet is een samenstelling van alfa (α) en bèta (β), de namen van de eerste twee letters van het Griekse alfabet. De woorden alfa en bèta hebben geen betekenis. Ze komen uit het Fenicisch. “Alef” betekent os en “beth” betekent huis. Aanvankelijk waren de lettertekens namelijk kleine tekeningetjes: een alef was een os, een beth een huis, een gimel een werpstok, een daleth een vis.
Zo kunnen we het woord ABBA en de music van ABBA ook beter begrijpen.
Algemeen Bestuur Belasting Accountant
Vrouwen en Moeders maakte hij onbekwaam maar door de invoering van de AOW wet 1957 kregen vrouwen en moeders kiesrecht. En zo werden ze geruisloos geregistreerd in een loondossier en bankdossier! De kantoor code kun je opvragen bij Pels Rijcken. 0107 in mij geval omdat ik onder het octrooi van 10.700 van Hugo Alexander Koch val. Enigma
Ons Mannelijk Burgerlijk Wetboek dankt zijn invloed aan Napoleon, niet omdat hij op de inhoud woog, wel omdat hij de revolutionaire wetgeving in een coherent wetboek liet verzamelen en in Europa heeft verspreid. Op sommige vlakken draaide Napoleon en de Nationale Nederlanden de klok terug; om aan zijn nieuwe adel voorrechten te geven, wijzigde hij in 1807 het Burgerlijk Wetboek (art. 896, derde lid, tersluiks gewijzigd bij de herpublicatie van het wetboek als ‘Code Napoléon’ en in 1808 werden Joden weer gediscrimineerd (het zgn. décret infâme).
De vrouw als product en prostituees als Fiscaal transport Galerie T Middelburg
Het Burgerlijk Wetboek was op cruciale plaatsen helemaal geen gelijkmaker. Problematisch was niet alleen de positie van de vrouw, ook armen werden gediscrimineerd. Zo vertrouwde de rechtbank in Den Bosch mijn werkgever Nationale Nederlanden dus hún handel op licenties van vrouwen op hun woord over het afdragen loonbelasting of huur (art. 1716 en 1781).
Het doel van het Wetboek was
dat de wet geschreven en duidelijk zou zijn en dat eenieder zijn rechten zou kennen; de wet moest dezelfde zijn voor het hele land;
de burgerlijke staat, de burgerlijke standen met name het huwelijk werden onttrokken aan het kerkelijk recht;
Omdat Napoleon de opdrachtgever, en misschien ook medewerker, was van het nieuwe wetboek, werd het wetboek in Europa de Code Napoléon genoemd, een exportproduct van de napoleontische oorlogen.
Hoe Coilitie Oorlogen onze vrijheid beperken
De codificatie als ideaal was in Napoleons tijd al een paar eeuwen oud. Dit verlangen kwam in de eerste plaats voort uit het verlangen naar rechtseenheid, één verenigd wetboek voor één verenigd volk. Ook de behoefte aan rechtszekerheid heeft een grote rol gespeeld en wat betreft het strafrecht hangt de codificatiegedachte nauw samen met het nulla poena sine lege praevia poenali. Dit is het legaliteitsbeginsel, dat inhoudt dat iemand alleen kan worden gestraft voor iets waar op het moment dat hij of zij de misdaad beging een wet voor was. Vrouwen die kinderen baren, een eigen onderneming beginnen of ziek worden door hún beroep ( textiel veredeling 76 worden dus beschouwd als misdadigers. Bloedwraak zou ik het noemen.
Maar wie baart dan het nieuwe Nationaal Bruto Product? Fokstier Herman?
Napoleon heeft met zijn code civil niet voldaan aan de behoefte van het Franse ( inmiddels Europese) volk. Achter deze codificatie was de rechtsonzekerheid nog erger dan onder het ancien régime zonder Code. Dit wordt echter in de mythevorming van Napoleon de Wetgever nog al eens weggelaten. De andere wens van het volk was (en is )de centraliserende werking van het ene Rechtsboek voor het hele land ( Europa) . Als men die toenemende eenwording ziet als iets positiefs, als een vooruitgang op de schilderachtige en chaotische tijd, die eraan voorafging, dan kan men zeggen dat de Code hierin goed tot uitdrukking is gekomen. Helaas is daar nog niets mee gedaan.
Het mysterie van Middelburg – De vrouw van de Napoleon XIV puntmuts.
Een mens (individu) die in het recht als rechtssubject is erkend en daarmee drager is van wettelijke rechten en plichten. Maar wat als vrouwen en moeders niet in het recht als rechtmatig bestuurder van het lichaam nog als zelfstandig rechtssubject worden erkend en voor de plicht maar onder een herder of pooier gecodeerd zijn ? Wat is nu de rol van Koning Willem Alexander nu het Lidmaatschap van Bernard is opgeheven?
Gaat dan de rode vlag uit op de Kaaiman Eilanden Zeeland Oranje Stam op de Dam 6
Volgens het recht is een natuurlijk persoon een fysiek persoon die in eigen naam en voor eigen rekening kan handelen. Ieder individu is een natuurlijk persoon.
Het verschil tussen natuurlijke en niet-natuurlijke personen. Met een natuurlijk persoon bedoelen we een mens (van vlees en bloed). Niet-natuurlijke personen zijn organisaties, bijvoorbeeld een bv, cv, maatschap, vof, coöperatie, stichting of maatschap.
Met natuurlijke persoon in de zin van de Nederlandse wet wordt gedoeld op elke persoon die geen rechtspersoon is.
Mannen kunnen geen kinderen krijgen – vrouwen wel dus worden vrouwen dubbel gestraft. Het lichaam lijdt door letselschade bevalling en hun intellectuele eigendomsrecht wordt door codificatie gehandhaafd als slaaf van een mannelijke ars of arts. Code 19 Code Napoleon.
Maar daar tegenover staat dat hij ook een grote organisator was en een efficiënt bureaucratisch systeem opzette, waardoor er steeds meer centraal gereguleerd kon worden.
De reden dat hij de achternamen invoerde, was dan weer dat hij zo mensen gemakkelijker belasting zou kunnen laten betalen en beter dienstplicht af kon dwingen. De dienstplicht die trouwens ook door hem werd ingevoerd.
In 1805 werden er door hem ook de straatnamen ingevoerd en moesten de huizen genummerd worden. Dat wordt ook wel het Parijse systeem genoemd. Ook voegde hij verschillende kleine staatjes, vorstendommen en heerlijkheden samen tot grotere overzichtelijke gebieden.
Gelijkheid
Ook de maatschappelijke standen moesten er aan geloven toen Napoleon aan de macht was. Hij bracht zo het tijdperk van speciale voorrechten en privileges voor de geestelijken, adellijken en aristocraten tot een einde. Voortaan hadden zij dezelfde rechten en plichten als de gewone burgerij.
Plaatsen in het leger of bij de overheid waren niet meer alleen voor de aristocratie weggelegd, maar waren nu ook open voor de gewone burgers. Hij hechtte meer belang aan iemands capaciteiten, talenten en opleiding dan aan zijn afkomst.
Bovendien maakte hij onderwijs en gezondheidszorg toegankelijk voor de burgerij en werd het ook nog eens veel beter georganiseerd en geregeld. Hij voerde de leerplicht in en zorgde ervoor dat onderwijs voortaan door de staat gereguleerd werd.
Als je van adel bent, heb je vaak speciale privileges en verantwoordelijkheden, zoals het bezitten van land, politieke macht uitoefenen, belastingen heffen of zelfs regeren. Je kunt ook een speciale titel krijgen, zoals hertog, graaf, baron of ridder of Rector magnificus.
Fouten in de jaartelling en wetboek zorgen ervoor dat moeder de vrouw belasting moeten gaan terug krijgen.
Steek je vinger op !
Bron Wikipedia
Het jaar 1795 is het 95 ste jaar in de 18e eeuw volgens de christelijk jaartelling.
De christelijke jaartelling, ook Anno Domini- of AD-jaartelling genoemd, is de jaartelling die gebruikt wordt in de juliaanseen gregoriaanse kalender. De kalender gaat uit van jaar 1 als Anno Domini, Latijn voor in het jaar des Heren.
De christelijke jaartelling is in veel landen, in het bijzonder in de westerse wereld, de gebruikelijke jaartelling. Het begin van de christelijke jaartelling is het jaar 1. Jaren eerder dan het 1 worden aangegeven met v.C. of v.Chr. (voor Christus). Het jaar voorafgaand aan het jaar 1 is het jaar 1 v.Chr., er is geen jaar 0.
Onderscheid dient te worden gemaakt tussen de twee complementaire begrippen jaartelling en kalender. Gedurende de tijd dat de christelijke jaartelling al in gebruik is (dus van de achtste eeuw tot op de huidige dag), is de bijbehorende (Romeinse) kalender, sinds het Eerste Concilie van Nicea (in het jaar 325) de officiële kalender van de kerk, slechts eenmaal veranderd, namelijk in het jaar 1582.
De Romeinse kalender heeft sinds de stichting van Rome in de achtste eeuw v. Chr. in veel achtereenvolgende gedaanten tot op de huidige dag bestaan. De voorlaatste gedaante van de Romeinse kalender was de juliaanse kalender (van 46 v.Chr. tot 1582), de laatste de gregoriaanse kalender (sinds het jaar 1582). De christelijke kalender, dat wil zeggen de bij de christelijke jaartelling behorende kalender, was dus van 525 tot 1582 identiek aan de juliaanse kalender en daarna aan de gregoriaanse.
Gangbare jaartelling, gewone tijdrekening of onze jaartelling zijn de Nederlandse vertalingen van het Engelse begrip Common Era of Current Era, vaak afgekort tot CE.[1][2][3] Dit zijn alternatieven op de standaardnotatie ‘na Christus’ of ‘n.Chr.’, die men om verscheidene redenen wil vermijden. Buiten het Nederlands en Engels bestaan in veel andere talen ook alternatieven voor deze notatie.
Hoewel er in het verleden radicale post-christelijke kalenders zijn ingevoerd om met het verleden te breken, zoals de Franse republikeinse kalender (die zelfs maanden en dagen hernoemde en weken omvormde tot decaden) en de Italiaanse fascistische jaartelling, bleek onder meer vanuit het oogpunt van geschiedschrijving onhandig; men moest steeds vanuit een ander beginjaar rekenen dan men al eeuwen gewend was, en omdat de buurlanden niet meededen isoleerde men zich.
Vanuit praktisch oogpunt wordt de (door Exiguus veronderstelde) geboorte van Christus door secularisten tegenwoordig toch maar aangehouden als ijkpunt en het jaar waarin die geboorte zou hebben plaatsgevonden als jaar 1 bestempeld (er is geen jaar nul, het jaar 1 v.Chr. wordt gevolgd door het jaar 1 n.Chr.), ook al vinden zij dat geen belangrijke gebeurtenis meer.
Er zijn echter uitzonderingen, zoals de filosoof Floris van den Berg, die voorstelde “om de jaartelling te ijken aan een belangrijke positieve gebeurtenis als de totstandkoming van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens in 1948. Dat zou dan het jaar 1 zijn en 2009 is het jaar 62.”[7]
Duits
Verlichte Duitse joden in Berlijn schijnen al in de 18e eeuw de formulering “(Vóór) gewone jaartelling” te hebben gebruikt, terwijl anderen zoals Moses Mendelssohn dit gebruik afwezen omdat dit de integratie van de joden in de Duitse samenleving zou hinderen.
Het lidmaatschap van Bernard
De formulering lijkt te zijn doorgezet onder Duitse joden in de 19e eeuw in vormen als vor der gewöhnlichen Zeitrechnung (vóór de gewoonlijke tijdrekening).
In 1938 werd in nazi-Duitsland het gebruik van deze conventie voorgeschreven voor schoolboeken door de NS-Lehrerbund, de Nationaalsocialistische Lerarenbond.
De Reichslehrgang der Gaufachbearbeiter für Vor- und Frühgeschichte kwam met eenzelfde voorschrift voor schoolboeken. De Timevond het ironisch dat “Ariërs bijna 200 jaar later een joods voorbeeld volgden.
Het voorschrift werd niet algemeen ingevoerd; nazi’s zoals Alfred Rosenberg en Hans F.K. Günther bleven in hun boeken de term “v. Chr.” gebruiken.
In de Duitse Democratische Republiek(1949–1990) was v.u.Z. (vor unserer Zeitrechnung, “vóór onze tijdrekening”) de standaardnotering van de overheid; men trachtte de invloed van godsdienst terug te dringen door religieuze verwijzingen te verwijderen, maar hield wel hetzelfde beginjaar aan.
Sinds de val van het communisme in Oost-Europa is het niet meer officieel en heeft “vor/nach Christi Geburt” een heropleving doorgemaakt, maar v.u.Z. wordt nog steeds veel gebruikt.
De 19 eeuw van de christelijke jaartelling
is de 19e periode van 100 jaar, dus bestaande uit de jaren 1801 tot en met 1900. De 19e eeuw behoort tot het 2e millennium.
Het bereiken van een mooi rond getal, zoals het jaar 2000, kan als een bijzonder moment ervaren worden. Zo’n rond jaar is echter niet het begin van een nieuwe periode, maar het laatste jaar van een periode. Meisjes die in 2000 zijn geboren vallen dis onder het oude leven!
Pas als her jaar 2000 voorbij is, begint een nieuwe periode. Soms wordt daarbij echter vergeten dat die periode pas aanbreekt als het getelde jaar voorbij is, en wordt gedacht dat die nieuwe periode al aanbreekt bij het begin van het getelde jaar.
Zoals bij tellen bij het bereiken van het getal 10 een tiental geteld is, zo is inderdaad bij het tellen van de jaren, met het jaar 2000 een duizendtal geteld: 2000 is daarmee het laatste jaar van het millennium. De veronderstelling dat de overgang van het tweede naar het derde millennium van de christelijke jaartelling plaatsgevonden zou hebben op 1 januari 2000 in plaats van op 1 januari 2001 wordt wel de millenniumvergissing genoemd.
Ditzelfde geldt ook voor andere tijdperioden als decennium en eeuw. Steeds beginnen zulke perioden met een eerste jaar van die periode, dus met een jaartal eindigend op een 1. Het eerste decennium in de twintigste eeuw is de periode 1901-1910, maar als men de millenniumvergissing maakt, omvat die periode de jaren 1900-1909. In deze encyclopedie zijn de artikelen over alle decennia op deze laatste manier ingedeeld.
Het eerste jaar van de jaartelling is het jaar 1; een jaar jaar nul is er niet. Mogelijke verwarring daarover ontstaat door het verschil tussen tellen en meten. Bij tellen begint men (gewoonlijk) bij 1. Bij meten daarentegen wordt bij 0 begonnen. Zo worden de dagen van de maand geteld, (bijvoorbeeld van 1 tot en met 31 maart; er bestaat geen “nul maart”), terwijl tijdstippen op een dag, dus de tijdsduren vanaf het begin van de dag, gemeten worden (uren van 0 tot en met 23, minuten en seconden van 0 tot en met 59). Het tijdsinterval (0, 1] (seconde) is als periode de eerste seconde. Rond de laatste eeuwwisseling werd in diverse discussies over het juiste tijdstip van de millenniumwisseling dit verschil tussen meten en tellen over het hoofd gezien.
In de hedendaagse geschiedenis is het 3e millennium het derde tijdvak van duizend jaren volgens de Gregoriaanse kalender, een tijdsperiode die begon op 1 januari 2001 Anno Domini en zal eindigen op 31 december 3000. De voorbije jaren van dit millennium zijn onderwerp van onderzoek van historici; toekomstige jaren worden onderzocht in toekomstonderzoek.
Inkomen & Belasting betalen: De sleutel en het toverwoord voor grondwet artikel 1 sinds 1814. Gecodeerd door de Nationale en het Ministerie van financiën in 1838. De belastingdienst heft al 14 jaar loonbelasting en dubbele zvw belasting van een letselschade vergoeding.
Collegebundel van Wolters Kluwer & Grondwet art 1 = alles wat je nodig hebt!
Gemangeld door de overheid – Wat is nou eindelijk de bedoeling van de letter in de wet? Door de ogen van de grondwet is iedereen gelijk maar het Ministerie van financiën heeft te veel macht in het polisregister binnen The Firm en dat moet veranderen. Dat zit zo: zie het polisregister als een stad. Die stad heeft één markt (de mens binnen The Store), die volledig onder controle staat van het stadsbestuur (Den Haag).
De gevolgen van administratie detentie naar aanleiding van de banken crisis in 2008 en BW 1838.
Hoe is de loonheffing opgebouwd?
De loonheffingen bestaan uit de volgende heffingen: loonbelasting. premie volksverzekeringen. premies werknemersverzekeringen.
Je kan aan een code sleutelen, maar mijn lichaam zal voor eeuwig blijven hangen aan de bron: mens.
Zwijg niet maar spreek
Alexander Gogel, minister van Financiën in de Franse tijd, heeft een nationaal belastingstelsel ingevoerd. Voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis is er sprake van een belastingstelsel, dat in heel Nederland werd toegepast en in het hele land dezelfde tarieven had. Het stelsel bestond uit accijnzen, invoerrechten, grondbelasting, personele belasting, patentbelasting en successierechten. Voor het heffen en innen van de algemene belastingen, moest er ook een centraal ambtelijk apparaat komen. Met de oprichting van de Belastingdienst, als eerste grote uitvoerende rijksdienst, verdwijnen de regionale en lokale belastingpachters en -organisaties.
Napoleon verbood alle handel met Engeland. Deze economische blokkade heeft van 1806 tot 1814 geduurd. Alle producten uit Engeland waren verboden. De bedoeling van deze maatregel was om de economie van het Verenigd Koninkrijk te ontwrichten.
Begin 20e eeuw kwamen ook de eerste sociale wetten tot stand. De ongevallenwet, ingevoerd in 1906, was de eerste sociale verzekeringswet in Nederland, die eerst alleen voor de gevaarlijke industriële bedrijven is ingevoerd. Arbeiders die in loondienst waren bij zulke bedrijven kregen bij een bedrijfsongeval een uitkering. De invoering van de Invaliditeitswet in 1913 was een grote stap voorwaarts in de sociale zekerheid. Deze wet dekte het financiële risico van invaliditeit, ongeacht de oorzaak. ( vrouwen waren nog steeds handelingsonbekwaam).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben de Duitse bezetters veel belastingen gewijzigd en vooral verhoogd, zoals de omzetbelasting en inkomstenbelasting. Ook zijn nieuwe belastingen ingevoerd, zoals de loonbelasting en vennootschapsbelasting, met als enig doel: het vergroten van de inkomsten om de hoge uitgaven voor oorlog en bezetting te financieren.
1941 De huisvrouw als Fisca #bronbdmuseum.nl
Maar ze zijn toch handelingsbekwaam?
Voor de Tweede Wereldoorlog waren er al plannen voor invoering van een loonbelasting als voorheffing op de inkomstenbelasting: werkgevers hielden daarmee maandelijks belasting in op het loon in plaats van dat werknemers na afloop van het jaar pas via aangifte inkomstenbelasting betaalden. De Duitsers hebben dit systeem in 1941 ingevoerd.
Peter Mathias Bongartz was mijn opa. !! Duitsers maken geen grappen
1947 Vlak na de Tweede Wereldoorlog kregen veel mensen nog geen pensioen en hadden dus geen geld om van te leven, wanneer ze stopten met werken. Met de noodvoorziening kregen ‘ouden van dagen’ na hun 65e een uitkering om voor zichzelf te kunnen zorgen. Drees, toen minister van Sociale Zaken, was de initiator van deze en diverse andere sociale wetten. Hij legde met deze noodwet de grondslag van de sociale zekerheidswetgeving. Tien jaar later verving de AOW deze noodvoorziening voor ouderen. Met de invoering van de AOW kreeg het hele Nederlandse volk recht op een basisouderdomspensioen bij het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd.
1957 Inwerkingtreding AOW, eerste volksverzekering –
Sociale zekerheid: naast belastingen ook premies
Tegelijkertijd met de wederopbouw is een start gemaakt met de verdere opbouw van onze verzorgingsstaat. De Noodwet Ouderdomsvoorziening (latere AOW) uit 1947 was de eerste van een hele reeks sociale zekerheidswetgeving. De invoering van deze sociale verzekeringswetten bracht met zich mee dat er naast belastingen voortaan ook premies werden geheven om de regelingen te kunnen betalen.
Zo betaal ik al vanaf 2010 7771,00 aan premie volksverzekeringen aow en zvw zonder een sociale uitkering maar gecodeerd alsof ik AOW er ben met een aanvullende voorziening lijfrente uitkering. oftewel leuker kunnen we het niet maken!
CODEREN (woorden kiezen) is het omzetten van de boodschap in verbale en non-verbale symbolen. Woordkeuze, ondersteunende gebaren, mimiek, intonatie en/of het communicatiemiddel.
Blind voor recht en mens – Gekloond door de staat in een ander persoon
Veel fouten zitten al bijna twintig jaar in wet en regelgeving. Daarmee werd er een verdienmodel voor de overheid gecreëerd en werd de basis voor veel ellende gelegd.
Wat als ….blijkt dat mijn werkgever een algoritme generator is die nog 3 jaar ingesteld staat….oftewel dat de staatsloterij mij werkgever is? Mark Rutte? Het doorgaan met het kweken van langdurige lichamelijke pijn blijkt dus onderdeel van hun werk.
Eén geautomatiseerde beslissing ingevoerd in 2010 zonder controle, toezicht WFT of aanspreekpunt!
Hoe zit het eigenlijk met de wet Gelijke Behandeling als ik op mijn 43 ste in een AOW met aanvullend pensioen als man ben gecodeerd?
Met dank aan bet derde koffertje Prinsjesdag- microfiche
Waarheid is een behoefte van de ziel, leer ik al mijn hele leven, maar toen ik ziek werd ontdekte ik steeds vreemde dingen, wat een hoop melancholische momenten opleverde.
Wie is of wie zijn het? Ik weet het tot op heden echt niet!! En het bijzondere is, alle algemene bestuurders weten het ook niet! Das toch vreemd!
Inmiddels kan ik er wel weer om lachen maar het heeft toch wel meer impact op mij en mijn gezondheid gehad, meer dan ik me ooit had kunnen voorstellen.
Ik besta – maar wie ben ik dan ?
1. Het Ministerie van Financiën ?
De Belastingdienst draagt bij aan een financieel gezond Nederland. Dat doet de dienst door eerlijk en zorgvuldig belasting te heffen en te innen en toeslagen uit te keren. Daarnaast draagt de Belastingdienst bij aan een financieel gezonde, concurrerende en veilige Europese Unie.
2. De Europese Commissie ? Deze commissie eiste strikte voorwaarden toen NN staatsteun kreeg in 2008. Toen eiste het ministerie van Financiën de lopende polissen op waaronder ook al mijn polissen uit 1995 1998 en 2002.
De Europese Commissie is het uitvoerende orgaan van de Europese Unie. Ze is verantwoordelijk voor het indienen van wetsvoorstellen, het beheren van de EU-begroting, het handhaven van het EU-recht (in samenwerking met het Hof van Justitie), en het vertegenwoordigen van de EU op internationaal niveau.
3. Nationale Nederlanden Beursbedrijf ? NN Group is een Nederlandse financiële dienstverlener die bestaat uit NN (Nationale-Nederlanden). Nationale-Nederlanden omvat ook Nationale-Nederlanden Bank N.V., die bancaire producten (voornamelijk hypotheken en spaarproducten) aanbiedt.
4. Belasting en Accountantskantoor Hilgers?
Jouw financiële zaken in vertrouwde handen
Wil je een gezond bedrijf, dan heb je een gezonde financiële huishouding nodig. Hilgers Accountants zorgt voor je jaarrekeningen, belastingen, administraties en andere financiële zaken. Ons hechte, ervaren team kent onze klanten persoonlijk en weet precies wat ze nodig hebben om succesvol te ondernemen. Ben je nog geen klant bij Hilgers? Kom dan gewoon een keer vrijblijvend praten over de mogelijkheden om samen te werken.
5. Het Ministerie van Sociale Zaken en werkgelegenheid?
Werk en bestaanszekerheid voor iedereen: samen werken voor samen leven. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid werkt aan eerlijk, gezond en veilig werk in Nederland. Iedereen moet de kans krijgen om mee te doen en zich te ontwikkelen. Mensen moeten zelf kunnen bijdragen aan hun eigen toekomst. Als het tegenzit zorgen we voor een vangnet, en als je met pensioen gaat voor een inkomen. Dat kan alleen in een land waar mensen er voor elkaar zijn.
6. Het ministerie van Algemene Zaken? Algemene Zaken is het ministerie van de minister-president. Het ministerie houdt zich bezig met de coördinatie van het algemeen regeringsbeleid en van de overheidscommunicatie. Ook verzorgt het departement de voorlichting over het Koninklijk Huis.
7. Of ikzelf als embryo meisje – Openbaar Koopvrouw onder het juk van de Koning?
Openbare koopvrouw – eene vrouw, met uitdrukkelijke of stilzwijgende toestemming van haren man openbare koopvrouw zijnde, kan zich zonder zijn bijstand verbinden, in en omtrent alles wat die koopmanschap betreft.
Zij wordt voor eene openbare koopvrouw gehouden, wanneer zij, afzonderlijk van haren man, koopmanschap drijft, (art. 168 B.W.)
8. De staatsloterij ?
De landelijke overheid ontdekte dat de loterijopbrengsten hoog waren en wilde met een staatsloterij haar eigen lege schatkist aanvullen. Daarom werd op 4 april 1726 de eerste Staatsloterij, toen nog bekend als de Generaliteitsloterij, gehouden. De allereerste trekking vond plaats in de Ridderzaal in Den Haag. De eigenaar van de staatsloterij zijn de aandeelhouders van de Staat der Nederlanden, vertegenwoordigd door het ministerie van Financiën, NOC*NSF, via Stichting Kansspelbelangen en Stichting Aanwending Loterijgelden Nederland. ( En aangezien een verzekeraar een kansovereenkomst is……)
Periodieke Uitkering Generalisatie
Bij de Koninginnedagtrekking van 2011 ( dat is dan ook geen toeval dat per 1 januari 2011 de schadevergoeding ( dreigbrief NN) omgezet werd naar ( periodieke Uitkering) en werd de te winnen periodieke uitkering gepresenteerd als “De rest van je leven”, maar er gold een maximumduur van 40 jaar.
Dus mijn vermoeden gaaf uit naar 2 en 8.
Is de Staatsloterij van de overheid?
In 1848 verandert de Generaliteitsloterij haar naam in Nederlandse Staatsloterij. Voortaan valt ze rechtstreeks onder de verantwoordelijkheid van de minister van Financiën.
Belastingdienst rommelt blijkbaar al jaren met BSN-nummers, ambtenaren ‘kopiëren en plakken’ terwijl dat toch echt niet mag.
De Belastingdienst heeft blijkbaar gerommeld met burgerservicenummers (BSN) en hebben zelf ook een melding gedaan van een datalek, zo blijkt uit diverse stukken.
Aan ambtenaren van de dienst is voorgeschreven om geen gebruik te maken van de mogelijkheid tot ‘kopiëren en plakken’ van een BSN. ‘Dat gebeurt soms toch.’ En daardoor kunnen de persoonlijke burgerservicenummers bij derden terecht komen. ( bron de gelderlander) dat is ook bij mij gebeurd! Al 14 jaar word ik beloofd om teruggebeld te worden om vervolgens nooit meer iets te laten horen. En dus misleid, en totaal verkeerd voorgelicht te worden. ,,Het is echt ongelooflijk.”
Wat doet het met een mens om uitgesloten te worden? Maar meer de vraag: hoe komen we tot weer een verbinding?
Verborgen Verleden / Heden
Wie is Persoon 917258 Belastingdienst?
De belastingdienst verstopt blijkbaar mensen in ander lichaam – Persoon 917257
Ik ontdekte dat de meeste Nederlanders tal van voorbeelden kunnen noemen van wetenschappers, ambtenaren en politici die in het openbaar niet aarzelen om onwaarheden te blijven verkondigen vanuit het Wetboek 1838 ook wel Code Civiel genaamd.
Met andere woorden, het embryo is vanaf de bevruchting een mannelijk zelfstandig menselijk levend wezen dat het vermogen heeft te ontwikkelen tot de baby zoals wij hen zien als het geboren wordt en tot een baas van wordt gemaakt.
Helaas is dit niet de waarheid! Elke embryo is de eerste aanleg altijd een meisje als persoon. ( daarom hebben mannen ook tepels) pas na zes weken wordt het geslacht bepaald. De Hooggerechtshof van de Amerikaanse staat heeft bepaald dat een embryo als persoon moet worden gezien. Op het Eerste X chromosoom staat ook de DNA ( moeder de vrouw dus) Het tweede X of Y bepaald of je verder kunt voortplanten. Ben je geboren met je XO dan gaat dit niet!
De zaadcel bevat een X-chromosoom of een Y-chromosoom.Dat chromosoom bepaalt het geslacht van het kind. De vrouw kan in de eicel alleen een X-chromosoom kwijt, omdat vrouwen alleen maar X-chromosomen hebben. Afhankelijk van welke zaadcel de eicel bevrucht, wordt het dus een jongen (XY) of een meisje (XX). Dus welke idioot denkt dat de man de baas is in het burgerlijk wetboek heeft het mis.
De Rijks Ambtenaren binnen de Overheid grepen nooit in na dreigbrief van Nationale Nederlanden van 10 september 2010. Zo belandde ik in de anonimiteit en viel ik buiten het verticale toezicht van de overheid door de betrokken autoriteiten.
Tijdens de kredietcrisis kreeg ING in 2008 een lening van de Nederlandse staat waarna zij door de Europese Commissie werd gedwongen de bank- en verzekeringsactiviteiten te splitsen.
Sinds 2 juli 2014 is het nieuwe NN Group N.V. beursgenoteerd aan Euronext in Amsterdam, waarvan Nationale-Nederlanden het Nederlandse onderdeel is.
In 2017 nam NN Group Delta Lloyd over en zijn de activiteiten in Nederland en België samengegaan. NN Group is met de merken Nationale-Nederlanden, NN, ABN AMRO Insurance, Movir, AZL, BeFrank en OHRA actief.
Mijn pensioen.nl blijkt leeg te zijn.
Laten we ons even voorstellen. Wij zijn BeFrank, opgericht in 2010 en onderdeel van NN Group. Onze mensen hebben jarenlange ervaring, veel kennis en een passie voor pensioen. Nou ik weet van Nix.
Systeem fouten of gewoon buiten spel gezet?
Mooi Nederland een land vol… brievenbusfirma’s) met volledige anonimiteit en een nul-procent belastingtarief voor de NN IP en zijn buitenlandse bedrijven.
Loonbelasting fraude door strikte Europese regels
In het algemeen is het zo: als de premie niet aftrekbaar is, is de uitkering niet belast. Maar wat als de premie van een spaarpolis werd gebruikt als aftrekpost in de jaarrekening!!
U kunt als ondernemer een arbeidsongeschiktheidsverzekering (AOV) afsluiten. U betaalt premies, en bij arbeidsongeschiktheid keert de verzekeraar u eenmalig of periodiek een bedrag uit.
De aftrekbaarheid van de premies en de belastbaarheid van de uitkering zijn afhankelijk van de gekozen AOV. In het “algemeen” is het zo: als de premie niet aftrekbaar is, is de uitkering niet belast. Is de premie aftrekbaar, dan is de uitkering wel belast.
Verzekering met periodieke uitkeringen
Sluit u een AOV af die periodiek, bijvoorbeeld maandelijks, uitkeert? Dan kunt u de premies die u betaalt, aftrekken. De premie ’s werden door NN terug gestort en werd weer door de dreigbrief zo de verzekeringsnemer van de polis en ik een werknemer voor de heffing inkomstenbelasting Box1.
Ook al sluit u de AOV af als ondernemer, deze premies zijn géén kostenpost voor uw onderneming. In uw aangifte inkomstenbelasting trekt u ze af als ‘uitgave voor andere inkomensvoorzieningen’.
De periodieke uitkeringen geeft u in uw aangifte op als ‘inkomsten uit vroegere dienstbetrekking’. Dus níet als ‘winst uit onderneming’.
Uw verzekeringsmaatschappij houdt loonbelasting in op de periodieke uitkeringen die u krijgt. Die ingehouden loonbelasting kunt u in uw aangifte inkomstenbelasting verrekenen als voorheffing.
Verzekering met uitkering ineens
Bestaat de uitkering uit een bedrag ineens? Dan kunt u de premies die u betaalt, niet aftrekken.
Sommige AOV’s betalen maandelijks voorschotten op de eenmalige uitkering. Dan is er nog steeds sprake van een uitkering ineens. Daarom is ook bij dergelijke verzekeringen de premie niet aftrekbaar.
Een uitkering van een bedrag ineens hoeft u niet aan te geven als inkomsten uit werk en woning (box 1). Het bedrag telt wel mee voor uw vermogen in box 3.
Het UWV wist al sinds 2010 dat het de privacy van zelfstandige ondernemers constitutioneel werden geschonden. De audit managers van het UWV waren ook op de hoogte van deze oneerlijke handelspraktijken. Ze zijn dus medeverantwoordelijk voor de planning, uitvoering, evaluatie en rapportering van controleopdrachten van hun klanten.
Overname en staatssteun in 2008. Schadepolissen en Spaarpolissen werden kwamen onder het ministerie van Financiën en Justitie te hangen zonder aanspreekpunt nog rechtsbescherming.
Niemand die het ziet bij NN Group – ING SEPA overboekingen zonder controle. De informatieverplichtingen van verzekeraars waren er klaarblijkelijk niet!
Verantwoordelijkheid van het bestuur.
Wat is een SEPA machtiging ING?
Klanten geven je met een machtiging toestemming om eenmalig of periodiek een bedrag van hun rekening af te schrijven.
Dat gebeurde dus via de Belasting aangifte- intermediairs. Via internetbankieren incasseerde ze daarna dat bedrag op de afgesproken datum. Met deze Incasso hadden ze dus alle controle’s over betalingen.
Daarom word al jaren doodverklaard door de ING club , de Bank NN en hun interne kruisposten systeem – U heeft het recht om vergeten te worden- dat zijn de brieven die ik jaarlijks krijg. Handmatig worden elk jaar nieuwe polisvoorwaarden opgesteld en een premie betaling vermeld, terwijl ik al jaren geen premie aov betaal ( sinds mijn officiële relatienummer en polisnummers werden omgekat ) door de VKG door gebruik / invoering van het Sofi nummer in een personeelsnummer in het polisregister van het UWV en zo kon er elke maand voor ruim 1000,00 euro belegd worden in crypto en rijksmunten door de aandeelhouders en beheerders.
Zonder aanspreekpunt nog contactpunt. De premie van sparen voor mijn pensioen werd als aan de aftrekpost aov polis gehangen en zo werd de schade vergoeding als periodieke uitkering gezien en onrechtmatig en onwetmatig belast. om vervolgens de spaarpolis ook te gaan belasten jn box1.
Wat is het verschil tussen sparen voor je pensioen en pensioensparen? The Box is het verschil Box 1 of Box 3.
Vrouwen spelen maar een kleine rol in de geschiedenisboeken. Maar ze wáren er natuurlijk wel, de koninginnen, wetenschapsters en Vikingstrijdsters. Tijd om ze terug op het podium te brengen – want alleen als je weet hoe het werkt en wie ze waren en wás, kun je je voorstellen hoe zwaar het nu voor ze is of het zou kunnen zijn.
Hoe de vrouw verdween en verdwijnt uit de geschiedenis. Geen aanspreekpunt, geen aanspraak op ect ect. Follow the Money zei Nina Brink van World Online dan kom je uit bij Code Oranje.
Hoe kon moeders, de vrouw toch zo geniaal worden, vragen witte mannen in de wetenschap zich af? We hebben ze toch echt Geschrapt, uitgewist, verketterd in het Huidige Burgerlijk Wetboek Code Civiel.
David Knibbe – Ministers van Staat, ING bank, Accountantskantoren , ministerie van Sociale zaken en werkgelegenheid en Ministerie van Financiën beschuldigd van Grensoverschrijdend gedrag vrouwelijke polishoudster (s).
Ja deze heet klaploper
Girls in Pieces – Er is niets stimulerender dan een zaak waarin alles misgaat. – op basis van geslacht.
Topvrouwen komen nog veel obstakels tegen: ‘Verander het burgerlijk wetboek en de bedrijfscultuur’. Als oorzaak wijs ik naar de tussenpersonen en machtsmisbruik mannelijke raadsleden en raad van commissarissen, en op de te hoge drempels bij instanties, zoals de gemeente en belastingdienst. De Belastingdienst/Toeslagen heeft de uitleg nooit en goed gemotiveerd uitgelegd aan de Rechtbank in Middelburg
Het wantrouwen werd groter namate er meer op tafel komt, het toeslagenschandaal, de zaak schaap enz enz…dat weerhoudt mensen om hulp te zoeken bij formele instanties of advocaten kantoren die met een vork rekenen.
ING wordt gezien als één van de meest prestigieuze en lucratieve boekhoudklussen en moderne persoonsvennootschaplussen.
Het nieuwe schaakspel opgezet door David Knibbe.
In 1970 werd door de maatschappij ter gelegenheid van het honderdvijfentwintig jarig bestaan van de fusiepartner een gemoderniseerde versie van het 1845-speluitgegeven, een bordspel gebaseerd op verzekeringen.
Controles en de aanverwante diensten van accountants kosten kleine zelfstandigen bedrijven met een VOF soms miljoenen per jaar. Over 2022 gaf ING ook hier €31 miljoen aan uit, onder meer aan de accountantscontrole door KPMG. Maar de wat als vraag werd nooit gesteld! B.van den Veer!!
Bron: BNR
Deloitte is de nieuwe accountant van ING Groep. Vanaf 2026 gaat het kantoor de boeken controleren van de bank, meldt het FD. Opvallende keuze, want Deloitte is niet de grootste accountant wat betreft controlediensten en daarbij is het opmerkelijk omdat het accountantskantoor klein is binnen de financiële sector, aldus FD-journalist Martijn Pols.
Voor ING zijn vertrouwen en kwaliteit van het grootste belang. Daarom werkt ING samen met verzekeraar Nationale-Nederlanden. Nationale-Nederlanden behoort met ruim 5 miljoen particuliere en zakelijke klanten tot de grootste en meest toonaangevende verzekeraars van Nederland. Nou laat dat maar eens zien dan?
Ons bronnenstelsel XO + X of Y Regentes E.KVrouwen zijn fiscaal nog steeds handelingsonbekwaam en belasting onmachtig
Hoe ongelijkheid de grondwet en democratie in Nederland aan het wankelen brengt op basis van geslacht. Wo – Men
Het Burgerlijk Wetboek van Napoleon beschrijft het Arbeidsverleden, het wetboek van grondwet mijn vermogensbeheer. Code Oranje #oranjestam #lindeboom #bongartz
Silvia Koning en Hans Aarsman lezing door een Aanpak met andere Ogen – Pakhuis de Zwijger Amsterdam
F*CK Y
Wanneer men het onmogelijke heeft geëlimineerd, moet dat wat overblijft, hoe onwaarschijnlijk het ook is, de waarheid zijn. Sherlock Holms – citatennet.
Het is een kapitale fout om te theoretiseren voordat je verticale en horizontale gegevens hebt. Onmerkbaar begint men alleen horizontaal de feiten te verdraaien zodat ze bij de huidige theorieën passen, in plaats van theorieën aan de feiten van de tijdgeest aan te passen.
De wereld zit vol met vanzelfsprekende dingen die niemand ooit goed waarneemt.
Geen grondwet art 1 en 20 dood Handelingsonbekwaamheid en belastingonmacht
De kortzichtige heren van Financiën en de ING groep hebben geen enkel oog voor de dynamiek en kwaliteit van vrouwelijke kostwinners en of moeders de samenleving.
Private financiële dienstverleners en hún digitale kruisposten – Rijksbelastingen vrouwen- ze waren toch handelingsonbekwaam 1957!
Hoe een aov schadevergoeding werd omgekat door Stromannen naar een algoritme als inhoudingsplichtige
De Algemene wet inzake rijksbelastingen is in 1959 ingevoerd. In deze wet zijn een groot aantal algemene regels opgenomen, die voordien in allerlei afzonderlijke heffingswettenstonden.
De Wet van 14 oktober 2015 tot wijziging van de Algemene wet inzake rijksbelastingen en enige andere wetten in verband met een regeling voor het elektronische berichtenverkeer (Wet elektronisch berichtenverkeer belastingdienst) regelt de mogelijkheid dat burgers digitaal moeten gaan communiceren met de Belastingdienst.
Allereerst geeft de AWR een algemeen woonplaatsbegrip. Waar iemand woont, wordt naar de omstandigheden beoordeeld. Bij natuurlijke personen gaat het om het centrum van de persoonlijke belangen, bij rechtspersonen om de plaats van feitelijke leiding of waar de beslissingen feitelijk genomen worden (in geval van tussenschuiven van stromannen).
Maar de wat als vraag is essentieel !
De naam ING ontstond in 1991 door fusie van de NMB Postbank Groep met verzekeraar Nationale Nederlanden: het was de afkorting voor Internationale Nederlanden Groep, maar deze volledige naam wordt niet langer gebruikt, deze is ING Groep geworden.
Ing = ing is een Duitse jongensnaam. Het betekent `mytische vruchtbaarheid god`Daarom is het ook geen toeval dat er grove fouten blijven worden gemaakt.
Foutje, bedankt! was een reclameslogan van verzekeringsmaatschappij Reaal uit de jaren 90. Gouden EFFIE
Gouden EIFFIE Toren
ING of ING Bank is een Nederlandse, internationaal actieve bank. ING levert financiële diensten zoals bankieren, beleggen, levensverzekeringen en pensioenen.
De klanten van de bank zijn particulieren, kleine en grote ondernemingen, instellingen en overheden. De ING heeft in Nederland ongeveer 8 miljoen rekeninghouders en 235 kantoren. ING Bank N.V. is het enige onderdeel van de ING Groep, die eerder ook de verzekeraar Nationale-Nederlanden omvatte.
Andere vennootschappen zoals bankbedrijven buiten Nederland zijn op hun beurt een dochterbedrijf van ING Bank N.V. Zo kwam ik als zelfstandige kostwinner en entiteit onder Frank O te hangen en zijn brievenbus firma’s.
De leeuw werd voor het eerst gebruikt door de Rijkspostspaarbank en wordt nu nog gebruikt als logo van de ING. De Rijkspostspaarbank gebruikte het rijkswapen met twee heraldische leeuwen al vanaf de oprichting in 1881.
Wie is de baas leeuw of Leeuwin?
De leeuw is de enige kattensoort die in een groep leeft. Alle andere kattensoorten, zoals de tijger of het luipaard, leven alleen. In een troep leeuwen zijn de vrouwtjes, de leeuwinnen, de baas. Dus moest er omgekat worden door sjoemel software.
Leuker kunnen we het niet maken wel makkelijker!
Iedereen die in Nederland in loondienst werkt, is verplicht verzekerd voor de werknemersverzekeringen. Samen vormen zij de sociale verzekeringen van Nederland.
De verzekeraars geven aan werkgevers een belasting garantie af indien een werknemer schade op loopt door zijn werk, maar ik had helemaal geen werkgever als zelfstandige kostwinner die ziek werd van fijnstof!!
Belastinggarantie voor een schadevergoeding is een zekerheid dat de verzekeraar de verschuldigde belasting voor zijn rekening neemt wanneer uw letselschadevergoeding achteraf – geheel of gedeeltelijk – toch door de Belastingdienst wordt belast op grond van box 1.
Bron : Poet.circle
Klein Koninklijk Besluit en dreigbrief
Maar wat als je in Nederland NIET jn loondienst werkte en toch al 14 jaar lang loonbelasting en inkomensafhankelijke zorgverzekeringswet toeslagen betaald middels werknemers verzekeringen, maar je geen loon hebt, geen werk hebt, nog recht op sociale zekerheid rechten maar middels een dreigbrief en klein koninklijk besluit op staande voet als code blijkt te bent ontslagen?
Wat is een klein koninklijk besluit?
Een klein koninklijk besluit (KB) is een koninklijk besluit van de regering dat zonder medewerking van de Staten-Generaal wordt genomen. Via een klein KB worden onder meer benoeming en ontslag van ambtsdragers (ministers, Commissarissen van de Koning, staatsraden, burgemeesters etc.) geregeld. Zo konden ambtenaren binnen de belastingdienst hun eigen codes gebruiken, geen verticaal nog horizontaal toezicht of controle als iemand belde naad de belasting telefoon.
Is een KB bindend?
Neen, het KB Normen is in geen geval bindend. Gelukkig dan maar Frank
Op de vraag:
Is een schadevergoeding belastingvrij?
Is een schadevergoeding belastingvrij? Ja, een schadevergoeding is belastingvrij. Een letselschade uitkering is altijd een netto bedrag. Dit betekent dat u hierover geen inkomstenbelasting hoeft te betalen. Maar waarom betaal ik dan dubbele belastingen en inkomensafhankelijke bijdragen zonder loon, inkomen en of Recht op Sociale Zekerheid en recht op juridische bijstand?
Dat is de vraag die mij al dertien jaar lang bezighoudt terwijl iedereen ( de overheid, de verzekeraars, de gemeenten en accountantskantoren) geheim houden.
Ook het platform Persoonsschade houdt zich afzijdig als ik ze mail.
In het suwi netwerk kom ik niet voor, in het UWV register kan ik niet in, mijn pensioenfonds staat uit! en zo kan ik nog wel even doorgaan!
Nederland sluit nog altijd veel geheime belastingdeals met multinationals. Daarmee blijft ons land een van de belangrijkste landen in Europa als het gaat om internationale belastingontwijking, ook al zegt het kabinet steeds belastingontwijking te willen aanpakken. Dat staat in een nieuw Europees rapport van Eurodad, waaraan de Nederlandse onderzoeksstichting SOMO heeft meegewerkt. Bron TAXLIVE
Volgens de onderzoekers neemt het aantal geheime belastingafspraken nog steeds toe in Europa. Nederland was vorig jaar met 236 deals zelfs goed voor een derde plek. Alleen België en Luxemburg sloten er meer af.
Honing & Honing – geheime deals aandeelhouders en RvC.
Een sleutel om deze mysterie rondom het schaakspel Ganzenbord en Monopoly te begrijpen vinden we terug in oorsprong van kleuren de code Civiel van onze kansspelen. Oftewel de definitie van een verzekering.
Soeverein of loonslaaf U mag het zeggen! David Knibbe Code Oranje – Frank Oranje
Op 14 juni 1956 werd de ‘Wet handelingsonbekwaamheid’ afgeschaft. Getrouwde vrouwen mochten voortaan werken, een bankrekening openen en zonder toestemming van manlief op reis.
Tot begin 1957, toen de ‘Wet tot opheffing van de handelingsonbekwaamheid van de gehuwde vrouw’ in werking trad, moesten getrouwde vrouwen hun man om geld en toestemming vragen als ze bijvoorbeeld kleding of apparaten wilden kopen. Ook konden ze geen verzekeringen afsluiten of geld van de bank halen. Vrouwen waren ‘handelingsonbekwaam’, zoals dat indertijd werd genoemd. Feministen uit die tijd waren fel tegen: mannen en vrouwen hoorden gelijke rechten te hebben.
Alleen voor de dagelijkse boodschappen kreeg de vrouw huishoudgeld en de goedkeuring van de echtgenoot. Want, zo omschreef het tijdschrift Vrij Nederland in 1949:
…de man kan moeilijk de hele dag thuis blijven om bakker en melkboer te betalen. Hij heeft wel wat beters te doen.
Een nog altijd verbolgen Rie Stroek (79) vertelt hoe ze indertijd geen giro mocht inwisselen: “Was ik eindelijk aan de beurt na een uur wachten, zegt die man ‘waar is uw machtiging?’ Woedend was ik.” Bij de slager om de hoek heeft ze vervolgens een briefje gevraagd en zelf een machtiging geschreven. “Ik ben bij een ander loket gaan staan en heb mijn geld toch gekregen”, lacht ze, nog altijd trots op haar ongehoorzaamheid.
Gehoorzaamheid!
De feministen hadden ook moeite met een andere wet uit 1924. Kerkelijke partijen hadden toen bepaald dat vrouwen op de dag van hun huwelijk werden ontslagen uit overheidsfuncties. Zodoende konden ze een toegewijd echtgenote, moeder en huisvrouw zijn.
Uiteindelijk zorgde het alleenstaande PvdA-kamerlid Corry Tendeloo, vanwege haar ongehuwde status een ‘onvolkomen mens’ genoemd, op 14 juni 1956 voor de afschaffing van beide wetten. Wel bleef nog tot 1971 in het wetboek staan dat de man het ‘hoofd van de echtvereniging’ was en de vrouw aan hem ‘gehoorzaamheid was verschuldigd’.
Wel bleef nog tot 1971 in het wetboek staan dat de man het ‘hoofd van de echtvereniging’ was en de vrouw aan hem ‘gehoorzaamheid was verschuldigd’. Daarin is dus ruim 50 jaar later niets aan veranderd. Fiscale Femicide digitalisering bombe Enigma code Civiel
Art for change in return because “I don’t want other people to decide what I am” Watson
Meisjes mogen nooit bang zijn om slim te zijn.” “Het is een reis, en het trieste is dat je alleen leert van ervaring, dus hoezeer iemand je ook dingen kan vertellen, je moet eropuit gaan en je eigen fouten maken om te leren.”
De zoekgemaakte verantwoordelijkheid grondrechten van vrouwen.
Niets gezien
Niets gedaan
Niets ondernomen
Geen Toezicht
Geen sociale veiligheid
Geen sociale veiligheid
Geen enkel aanspreekpunt
The Queens Gambit
De Grondwet versus het Burgelijk Wetboek
Shit Happens all the Time NPO oftewel Nederland se Publieke Oorlogsmisdaad
Gaat NN mijn jarenlange gestolen, onrechtmatige en onwetmatige ingehouden loon belasting terug storten en dividend en winst eindelijk netto uitkeren ? Of krijg ik er zeven jaar bij met pensioen grondslag vakantie geld en indexering vanaf 2007?
Burgerlijk Wetboek 1838 en VN Verdrag
Vrouwenrechten zijn de rechten en vrijheden wereldwijd specifiek op de maatschappelijke, economische en juridische positie van vrouwen en meisjes zien. Het begrip wordt veelal gebruikt in een strijdbare context waarin mensen op allerlei manieren opkomen voor een gelijke positie, gelijke rechten en vrijheden voor vrouwen als aan mannen toegekend of door mannen ingenomen. Het beginsel van sociale, economische en juridische gelijkheid vormde de basis van de vrouwenbewegingen en het feminisme in de 18e, 19e en 20e eeuw. In sommige landen zijn deze rechten erkend en geïnstitutionaliseerd door wetgeving, lokaal gebruik en gedrag, terwijl ze in andere landen worden genegeerd of onderdrukt. Vrouwenrechten verschillen van de bredere noties over mensenrechten doordat wordt gesteld dat er een inherente historische en traditionele onbalans is tussen het uitoefenen van rechten door vrouwen en meisjes en van mannen en jongens.
Als een overheid geen digitale controle nog verantwoordelijkheid heeft is het gedaan met de democratie.
Zo was bijvoorbeeld in wetten, gebaseerd op de Code Napoleon, de hoofdregel dat vrouwen in het huwelijk volledig onderworpen waren aan de maritale macht van de echtgenoot: zij moeten hem gehoorzaam zijn in hun persoon, hun activiteiten, hun kinderen en hun bezittingen. In België en Nederland werden vrouwen niet toegelaten tot openbare functies en vanaf 1838 was bij wet geregeld dat een vrouw handelingsonbekwaam werd als ze trouwde, ze had geen zelfstandig woonrecht in de gezamenlijke woning, ze had niets te zeggen over de kinderen etc.[2][3] Deze structurele wettelijke ongelijkheden ten opzichte van de rechtspositie van mannen werden in 1956 (Nederland) en 1958 (België) opgeheven.[4]
Naast het bestaan van vrouwenrechten kunnen vrouwen ook op specifieke wijze getroffen worden door schendingen van mensenrechten
Zij is van mij Code Oranje
Onder de naam “loonbelasting” wordt een belasting van de werknemers geheven. Artikel 2. 1. Werknemer is de natuurlijke persoon die tot een inhoudingsplichtige Werknemer is de natuurlijke persoon die tot een inhoudingsplichtige in dienstbetrekking staat of van een inhoudingsplichtige loon geniet uit een vroegere dienstbetrekking van hemzelf of van een ander. Geen van alle regels zijn niet op mij van toepassing
Inkomens van natuurlijke personen
Tot 1973 is de teleenheid ‘inkomenstrekker’ gehanteerd en vanaf 1973′ persoon met inkomen’. Een inkomenstrekker is een echtpaar dan wel een ongehuwde met inkomen. Maar wij hadden helemaal geen inkomen vanaf 2010.
Na de Tweede Wereldoorlog zijn er een groot aantal nieuwe heffingen erbij gekomen, zoals de loonbelasting in 1964 en de BTW in 1969. Dit komt omdat de overheid steeds meer geld nodig heeft om haar taken te kunnen volbrengen.
Dit betekent dat er geen toezicht meer is op de op de handelspraktijken van de verzekeraars en hun geheime strikte deals.
De AFM houdt toch toezicht op de integriteit van adviseurs en intermediairs. Sommige ondernemingen, zoals banken en verzekeraars, vallen onder het toezicht van zowel de AFM als dat van DNB, terwijl sommige ondernemingen onder slechts één van de toezichthouders vallen. Wie zijn sommige? Alle rekeningen van de belastingdienst lopen via de ING Vandaar de interne kruisposten zonder controle!!!
Convernance systeem en Verzekeraars
Private rechtspersonen dienen ter behartiging van private belangen (zoals bv. winstbejag), terwijl publiekrechtelijke rechtspersonen het algemeen belang dienen.
Een gezin of familie is geen rechtssubject, maar bestaat uit twee of meer natuurlijke personen die ieder afzonderlijk rechtssubject zijn.
🇳🇱🍀In rechtszaken wordt zij echter wel geaccepteerd als ware zij een rechtspersoon doordat de vof een afgescheiden vermogen heeft dat anders niet vatbaar zou zijn voor verhaal. De vof is dan dus de procespartij, eventueel kunnen daarnaast ook de vennoten procespartij zijn.
Zo hou ik hoop door wangedrag en nalatigheid belastingdienst.
Zij is ( niet )van mij – Saskia Belleman
Dat is wat er verkeerd gaat in de Holding van BV van Vader – Het is juist de Moedermaatschappij waarin we leven niet een Vadercompanie
Visit Montancourt Middelburg
Stay Tuned – Zaak Schaap Post Office – Toeslagen affaire – loonbelasting is geen toeval. De betrokken personen met beperkte aansprakelijkheid kochten hun verantwoordelijkheid af met een BV via de brievenbus firma’s AAW /WAO u hoort nog van ons indien u de 67 gaat halen!
Erkenning en er weer als mens toe doen. Mijn entiteit terug krijgen als rechtspersoon en rechtspersoonlijkheid oftewel de bestuurder van het lichaam. Niet meer gecodeerd zijn als iemand anders in een persooneelsnummer binnen de bende van ellende in een moderne persoonsvennootschap van oranje bavianen.
– Ik, ik blijk iemand anders – Code 01 een man volgens de belastingdienst binnen de staat der Nederlanden
The death of a saleswoman
Overheid duwt miljoenen natuurlijke personen in de anonimiteit, maakt grondrechten niet waar door mannelijke elite. #ostracisme
Me before You Mark – Buitengesloten worden door vooroordelen is geen recht
Volgens mij is de staat nalatig geweest omdat de waarschuwingen over deze zaak constitutioneel werden genegeerd. Ostracisme vindt plaats wanneer een of meer mensen verzuimden om actie te ondernemen om een andere persoon, mij in dit geval erbij te betrekken, terwijl dat wel tot het sociaal recht binnen ons systeem zou moeten zijn. Naar de gevolgen voor mij, het slachtoffers van ostracisme is inmiddels heel wat onderzoek gedaan. Maar dat geldt nog niet voor het onderzoek naar de motivaties van de dader (s).
Zie Artikel 6 1. Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
In een ongelijkpatriarchaat hebben zelfstandige vrouwen geen identiteit meer en worden ze gezien als bezit van de bv Nederland Ze komen in het loongebouw te hangen met een personeels nummer 01 : Mannelijk en De inspecteur van de belastingdienst logt in met Code Akbul01
A = account
K= kantoor
B = Belasting
U = Uit
L = Loon
01 = mannelijk
Simpel eigenlijk hè!
Ik, een zelfstandige vrouw en entiteit eis in Vrouwe Justitia de bestuurder van het lichaam terug
Van strategie naar executie liefs Syri. Syri staat voor Systeem Risico Indicatie. De overheid gebruikt het Systeem Risico Indicatie (SyRI) om sociale zekerheidsfraude op te sporen. Volgens de organisaties is het gebruik van SyRI in strijd met ERVM / mensenrechten, specifiek het recht op respect voor het privéleven. bron Mensenrechten.nl
De gevolgen van onrechtmatig verkregen gegevensbestanden binnen de Belastingdienst
we hebben te maken met een democratische rechtsorde die al sinds 1998 niet goed werkt en die systematisch mensen discrimineert “. Veel mensen met een praktische opleiding zoals ik, voel al 13 jaar niet gezien en niet gewaardeerd. Ik zet me daarom al jaren af tegen andere groepen waarnaar in hun beleving meer aandacht uitgaat, terwijl ik zelf tussen wal en schip oftewel van de wal en het schip afgeduwd wordt.
Dit online verhalen dagboek is opgeschreven deels vanuit ( wan) hoop, als een wonder placebo” Mijn hele leven wordt tegenwoordig beheerst door het oplossen van een grote puzzel! Door wie, en waarom zijn mijn grondrechten geschonden door aantasting van mijn lichaam?
Kafka
Hoe bewijs je corruptie, rechtelijke dwaling door vooringenomen handelen, misleiding en machtsmisbruik door een machtsvacuüm van gecodificeerde nummers. #celblok32.
Ik vecht al 13 jaar tegen de staat der nederlanden vanwege omkoping en woekerpolissen waardoor zelfstandigen hun bestaanszekerheid zien verdwijnen.
Elke maand € 900,00 Loonbelasting en zwv betalen zonder recht op sociale voorzieningen of sociale zekerheid. Leuker kunnen we het niet maken wel makkelijker. liefs de belastingdienst zelfstandige met een zakelijke markt aov werden omgekat naar een sociale waz aov maar kregen de code 32 als enkelband #fiscaalgevangen
Er is een revolutie gaande en ik ben optimistisch.
Ieder heeft, behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen, recht op onaantastbaarheid van zijn lichaam.Artikel 11
Het menselijk lichaam is rechtsobject van het recht op de onaantastbaarheid van het lichaam van mensen als rechtssubjecten en dragers van grondrechten. De grondwetgever van 1983 en partijen bij verschillende verdragen hebben dat expliciet ondertekend.
No The right to be let alone Een verhaal dat leidde naar de f*cking geheime codificeringen en zeer traumatische ervaringen door systeemfouten.
Het begin van mijn politieke wetenschap begon toen ik ziek thuis kwam te zitten.
Een verhaal dat me nooit los liet.
De privacybehoefte gaat terug op de eed van Hippocrates, die geneesheren vertrouwelijk laat omgaan met hun patiënteninformatie.
Maar de geneesheren verkochten mijn entiteit door aan de belastingdienst door in simpel wilsbesluit.
Het bedoelde effect van vereenvoudiging wijzigingen in wet- en regelgeving, leidde tot het spekken van de staatskas. Met grote gevolgen voor alle burgers. Waarom greep de Waakhond van Nederland niet in op financiële instellingen zoals de belastingdienst! Het belastingstelsel klopt van geen kant.. dus tijd voor herstel. Verdrag ERVM
Voor groene mannen moet je op je hoede zijn. Je gaat het pas zien als je het doorhebt CDA Album
Privacy, persoonlijke levenssfeer, privésfeer of eigenruimte schermt personen of groepen af van bespieding en beïnvloeding. Privacy betekent dat iemand dingen kan doen zonder dat de buitenwereld daar weet van heeft, inbreuk op maakt, of invloed op heeft. De afscherming van beïnvloeding wordt ook omschreven als het recht om met rust gelaten te worden. Het is een universeel mensenrecht, een fundamentele vrijheid en een grondrecht.
Privacy gaat om de afscherming van persoonsgegevens, “het eigen lichaam”, de woning of leefruimte, familie- en gezinsleven. Privacy omvat ook het recht vertrouwelijk te communiceren, zoals via brief, telefoon, e-mail.
Het recht op privacy wordt in verschillende internationale verdragen gegarandeerd. Een groot deel van de specifieke en recente regelgeving betreft echter vooral de verwerking van persoonsgegevens, hetgeen slechts een onderdeel vormt van het ruimere begrip privacy, of persoonlijke levenssfeer.[10]p.51
Niemand mag worden onderworpen aan willekeurige of onwettige inmenging in zijn privéleven, zijn gezinsleven, zijn huis en zijn briefwisseling, noch aan onwettige aantasting van zijn eer en goede naam.
Een ieder heeft recht op bescherming door de wet tegen zodanige inmenging of aantasting.
Concrete regels voor de bescherming van persoonsgegevens werden opgenomen in het Verdrag tot bescherming van persoonsgegevens van de Raad van Europa uit 1981 (Convention for the Protection of Individuals with regard to Automatic Processing of Personal Data, met aanvullend protocol in 2001.#wikipedia
Artikel 5 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens voorziet in het recht op vrijheid, veiligheid en compensatie als een vrijheidsontneming in strijd is met dit artikel. – artikel 176 staatsblad 176 28 april 2010.
Het probleem is dat het nu een duister gebied is wie uiteindelijk een belang heeft bij een bepaalde verbintenis en wie welke constructies heeft met bedrijven, stichtingen of andere organisaties. Eigenlijk moet die informatie over de zogenoemde ‘ultimate beneficial owner’ (UBO), de uiteindelijke belanghebbende, in een BSN register staan waarin De gemeente, de belastingdienst, de verzekeraars, de toezichthouder met goedkeuring van natuurlijke personen inzage kunnen krijgen.
Wil je meer weten over belastingrecht en bestaanszekerheid recht lees dan vooral verder… De dubieuze rol van onze aandeelhouders! Ongelijkheid aanpakken door de wet openbaarheid gecodificeerde Nederlanders!
Mijnoverheid…. zo maar een melding die mij vanuit een blackbox theorie, als een zelfstandige entiteit, proudmom en ervaringsdeskundige in de anonimiteit houdt. Oftewel Gevangen heeft gezet in de Matrix binnen de Trias Politica
Maar wat als de overheid feiten verdoezelen binnen de Tri as ?
“Alle reden om uit te leggen hoe de belastingdienst met mensen omgaat is via Syri gestructureerd”
– artikel 8 april 2019. – Recent produceerde minister Koolmees een Kamerbrief getiteld ‘Voortgang UWV’, waarin hij aangaf vier onderzoekers op het UWV af te sturen. Koolmees reageert daarmee op een brief die uitlegt dat de UWV-top de Kamer ernstig heeft misleid tijdens een hoorzitting over de WW-fraude. Daarmee koopt hij vooral tijd. Dat is begrijpelijk want de belangen zijn enorm en het UWV is door haar matrixorganisatie (zo niet haar kubusorganisatie) vrijwel onbestuurbaar.
De Belastingdienst moet dus controles gaan uitvoeren voor het UWV waar ze zelf geen belang bij heeft. In dit stukje perverse governance ligt de basis van allerlei fraudes door werkgevers.
Naast de premieheffing verdwijnt ook uitkeringsberekening bij UWV – niet door uitbesteding maar door automatisering. Tot 2006 was dat handwerk en werden werkgevers overstelpt met formulieren. De wet Walvis verhelpt dat. Met de automatisering verdwijnen nog meer contact- en controlemomenten tussen UWV en werkgevers. Frauderen door financiële dienstverleners/ organisaties wordt dus zo verder vergemakkelijkt.
2009-2010: De ketenmanager bedient de Belastingdienst (en de fraudeurs)
Veel van wat er bij UWV mis gaat, wordt veroorzaakt door krachten waar één mens, zelfs een minister, weinig aan kan doen. Maar soms maakt één individu wel het verschil.
2009-2010: De Ketenmanager bedient het UWV (en de fraudeurs)
Ook het UWV krijgt een cadeau. Daar was de modernisering van de uitkeringssystemen volledig geflopt. De oude Cobol-systemen blijven daarom maar die kunnen niet omgaan met mutaties met terugwerkende kracht. En omdat correcties op eerdere opgaven zijn in salarisland gangbaar zijn, zal het aantal uitkeringen dat achteraf zou moet worden gecorrigeerd exploderen. De oplossing is bruut: verbied wijzigingen op eerder ingediende aangiften bij wet. De polisadministratie wordt zodoende ‘stabiel’.
Ondergetekende – Silvia Lindeboom, geboren in 1967 – belandt op haar drieënveertigste door een codeciviel in de blockchain handel van de belastingdienst.
Voor mij voelt dit onderzoek door straatfotografie als een optreden voor een heilige staat. Als ik fotografeer vanaf de straat stap ik oprecht in een andere wereld.
Vanaf vandaag betreed ik voor het eerst een nieuwe ruimte van pixels en blockchain. Ik voel jullie energie en kijk ernaar uit jullie allemaal binnenkort bij het gerechtshof te zien.
Human Wave Blockchain is dus een techniek waarmee een netwerk van gebruikers via E- herkenning gezamenlijk een database van transacties bijhouden. Het bijzondere is dat het moeilijk is om vals te spelen, bijvoorbeeld door het dezelfde persoon twee keer uit te geven. De bekendste toepassingen van de blockchain technologie is waar het gaat om transacties. Transacties zijn de mutaties van eigendom, een waardeoverdracht van de ene eigenaar naar de andere. Meestal gaat het over de eigendom van geld, zoals de blockchain onder bitcoin en ethereum, maar hier gaat het over mensen oftewel hun polisnummers.
In tegenstelling tot andere systemen, wordt de blockchain-database hier beheerd door één centrale partij, door alle betrokken partijen in de loonketen. Elke gebruiker die onderdeel is van de keten, plaatst een stukje informatie op een block.
De vraag is dan ook? Is de belastingdienst te vertrouwen?
Blockchain wordt vaak gezien als een realtime, onveranderlijk register van transacties en eigendommen. Maar wat betekent dit? Het is in feite een betrouwbaar en bijna niet te hacken register met transacties en informatie over wie waarvan eigenaar is…. oftewel Leuker kunnen we het niet maken wel makkelijker!
Toeval bestaat niet dus niet!
Een andere wereld treft haar dus. De Belastingdienst en de overheid heeft er weer een probleem bij, naast de Toeslagenaffaire en box 3. blijft deze entiteit strijden voor haar grondrecht- Bestaan / zekerheid. Ze kwam voor haar plichten toen ziek werd door haar verzekerd beroep: handelaar in confectie ( langdurig blootgesteld zijn aan man made fibers) onder curatele te staan van de inspecteur van de belastingdienst. Haar rechten vervielen doordat Jan Peter Balkenende en Jan Kees de Jager (CDA) haar lichaam ( bestuurder van het lichaam) belasting onmachtig en handelingsonbekwaam maakten.
Curatele is voor een meerderjarige die zijn financiële en persoonlijke zaken niet zelf kan regelen en voor wie beschermingsbewind en/of mentorschap niet genoeg is. Iemand die onder curatele staat is handelingsonbekwaam. De curator isde wettelijk vertegenwoordiger van de betrokkene.
Het houdt maar niet op! Het zijn allemaal forse ingrepen in een institutioneel en ict-landschap waarin na de ict-rampen in de jaren waar niemand heeft naar omgekeken. De rechtbank Den Haag deelde een paar jaar geleden de uitvoerende macht al een stevige oorvijg uit. In een omvangrijke – zeer complexe – uitspraak oordeelt zij dat de inzet van SyRI. Systeem Risico Indicatie
De rechtbank Den Haag deelde de uitvoerende macht een paar jaar geleden al een stevige oorvijg uit. In een omvangrijke – zeer complexe – uitspraak oordeelt zij dat de inzet van SyRI voor haar ‘onvoldoende inzichtelijk en controleerbaar’ is. Het systeem is in wezen een black box.
De minister weigerde tijdens de procedure steevast om aanvullende informatie over SyRI te verstrekken. De rechtbank heeft dus niet in de box mogen kijken. De Haagse rechtbank kon daarom niet goed onderzoeken of de privacywaarborgen toereikend waren.
Mede daarom luidt de slotsom van de rechtbank dat de SyRI-wetgeving strijdt met artikel 8 EVRM en dus onverbindend is. voor haar ‘onvoldoende inzichtelijk en controleerbaar’ is. Het systeem is in wezen een black box. De minister weigerde tijdens de procedure steevast om aanvullende informatie over SyRI te verstrekken. De rechtbank heeft dus niet in de box mogen kijken. De Haagse rechtbank kon daarom niet goed onderzoeken of de privacywaarborgen toereikend waren. Mede daarom luidt de slotsom van de rechtbank dat de SyRI-wetgeving strijdt met artikel 8 EVRM en dus onverbindend is.
Verhalen van de straat – the underground Middelburg
Ze treft een wereld van extremen, wantrouwen, afschuiven, ficties, afsluiten, , oversluiten, foute regeltjes, eenduidigheid, voorwaarden, verdienmodellen, slavernij, beledigingen, grensoverschrijdende opmerkingen, blokkades … oftewel een wereld van ‘te gek voor woorden’.
Brain Regain eej* The great reset
De expositie in De Oostkerk op 2 juli 2023, een promotievideo om te delen is geen toeval. Ik, Silvia Koning Lindeboom opereer vanuit Bed & Breakfast Montancourt in Middelburg . ik heb deze film laten maken door Vladdie de Koning. Een koninklijke samenwerking, zouden we bijna zeggen.
De video is er eentje in de geest van zowel mij, de koningin voor gelijke behandelingswetgeving als Vladdie. Prachtig om te zien. Een mooie verbinding tussen de Rouaansekaai als bron, en het Oostkerkplek als muziek en cultuur podium.
Watch it!
Eerlijkheid duurt het langst – God ziet Alles
Een wereld waarvan 70 tot 80 % van wij de maatschappij het bestaan niet van weet of het bestaan ervan bewust niet wil weten krachtens de Algemene beginselen van behoorlijk bestuur.
Het in de anonimiteit (vast) zitten geeft mensen een onbehaaglijk gevoel en voor u vast een on- werkelijk – voel. Mensen die in een bijstand of anonimiteit zitten leven in vaak in schaamte, angst en vaak ook sociale of financiële armoede. Hier praat men natuurlijk liever niet over.
Never Never give up – Nieuw Herstel is hard nodig #Volkspartijen
Natuurlijke personen zijn na 1998 verketterd binnen het machtsvacuüm Wet IB2001 door het Ministerie van Sociale zaken en werkgelegenheid, het Ministerie van Justitie en Ministerie van Financiën mede door simpelweg een eenduidig wilsbesluit art 176 staatsblad gepubliceerd op 28 april 2010 ondertekend door Koningin Beatrix zonder controle van de leden der Staten Generaal.
Wijzigingen in wetgeving toepassen zonder toezicht, controle en toetsing aan de grondwet zorgde voor constitutionele discriminatie door inzet marktwerking, differentiatie, disruptie door discrepantie om nog maar niet te spreken over het toepassen van schuldvernieuwing en subrogatie.
De autoriteiten hebben behoorlijk gefaald
We kennen allemaal toch nog de affirmatie: Er is maar een nederlander zoals jij, zorg goed voor jezelf en Leuker kunnen we het niet maken wel makkelijker. En daar is het nou net misgegaan.
In verband met vereenvoudiging voor zowel belastingplichtigen als de Belastingdienst houden verzekeringsmaatschappijen echter loonheffing in op dergelijke uitkeringen en op afkoopsommen van arbeidsongeschiktheidsverzekeringen (art. 34 Wet LB en art. 11, lid 1, onderdeel a, ten tweede, Uitvoeringsbesluit LB). Dat zijn de herverzekeraar, de levensverzekeraar, de natura-uitvaartverzekeraar en de schadeverzekeraar. Hier zal de reden voor de inhouding van loonheffing per 2011 liggen.
2011 – heden: Zwijgen, Verzwijgen en Vergeten
“Het gevolg is nu dat UWV zelfs eenvoudige vragen over fraude niet lijkt te kunnen beantwoorden”
De wettelijke grondslag voor het inhouden als inhoudingsplichtige hiervoor ontbreekt alleen!!!
Onder het toverwoord (Periodieke) Uitkeringen werden dus onmerkbaar alle Persoonsschade vergoedingen zonder enige feitenkennis of feitenrechter, nog arbeidsovereenkomst of andere rechtspositionele regeling, zoals bijvoorbeeld een CAO, klakkeloos toegepast op de wet loonbelasting 1964 zonder de werkelijke feiten te toetsen in het loongebouw van het polisregister van het uwv gehangen. De geheime lades van het Ministerie van Financiën.
De belastingdienst vermeld keer op keer in de verweerschriften deze deze regel: Uitkeringen uit een arbeidsongeschiktheidsverzekering zijn belast voor de inkomstenbelasting (‘periodieke uitkeringen en verstrekkingen’; art. 3.100, lid 1, onderdeel b, Wet IB 2001). Wie zulke uitkeringen ontvangt, moet deze zelf aangeven in zijn aangiftebiljet inkomstenbelasting en betaalt er belasting over als de aanslag wordt opgelegd. Bron: Ministerie van financiën
Contactpersoon Wet Open Overheid
………………………………………………..
Ministerie van Financiën
Directie Communicatie
Korte Voorhout 7 | 2511 CW | Den Haag
Postbus 20201 | 2500 EE | Den Haag
X staat tot Y Niet Y staat voor X Moeder de bron en vrouw en de Fisca
Geachte leden van de Staten Gen e raal – U zit behoorlijk mis! Er was maar een waarheid en dat is die van hun.
Dit werd mijn missie cees? Zoeken tot ik het vond te bestellen bij bol.com
Op 25 maart 2023 heeft de Hoge Raad misschien wel het belangrijkste arrest van dit jaar in de loonbelasting gewezen. In dat arrest oordeelde de Hoge Raad dat ook letselschadevergoedingen die voortvloeien uit de arbeidsovereenkomst of uit een andere rechtspositionele regeling, zoals bijvoorbeeld een CAO, niet kwalificeren als loon.
Voor letselschadevergoedingen die niet uit de arbeidsovereenkomst of een andere rechtspositionele regeling voortvloeien, was dit al zo. Dit onderscheid vloeide voort uit het bekende Smeerkuil-arrest (HR 29 juni 1983, 21435, BNB 1984/2). Dit arrest werd in de praktijk zo uitgelegd dat een letselschadevergoeding alleen niet kwalificeert als loon, wanneer die vergoeding niet voortvloeide uit de arbeidsovereenkomst of een andere rechtspositionele regeling.
Vloeide de letselschadevergoeding wel voort uit de arbeidsovereenkomst of een andere rechtspositionele regeling, dan was wel sprake van loon. Met betrekking tot deze laatste vergoedingen heeft de Hoge Raad nu dus beslist dat dit (ook) geen loon is.
Hiermee heeft de Hoge Raad, en mijns inziens terecht, het in de praktijk onbevredigende onderscheid tussen letselschadevergoedingen die wel en die niet voortvloeien uit de arbeidsovereenkomst of een andere rechtspositionele regeling, feitelijk geschrapt. Al deze letselschadevergoedingen zijn vanaf nu onbelast.
“Schrijvers zijn degenen die met de taal omgaan. Het is volgens mij dan ook beter dat schrijvers zich over de taal buigen dan een stel taalkundigen. Je laat politicologen toch ook geen politiek bedrijven? Harry Mulisch
Er is hoop – Werkt mijn Vastberadenheid en Placebo voor een Aanpak met andere ogen aanstekelijk?
Verhalen met de tag Silvia Koning #passievoorgelijkebehandelingwetgeving
Alles wat werkelijk groots en inspirerend is, is gecreëerd door een individu dat kon werken door “beperkte fiscale” vrijheid. X staat voor Y en X = gelijk aan Y – arbeid naar vermogen
Wanneer erkent de politiek eindelijk dat het fundament van ieder fatsoenlijk Nederland begint bij de erkenning van “moeder de vrouw”?
Maak eerst van moeder de vrouw:
de bron en de bouwsteen
van ons allen bestaan – de baas.
Route Napoléon 🇳🇱 en de slavenarmband code AKbul01 anno 1967
Een matriarchale maatschappij betekent juist níet niemand wordt onderdrukt.”
Wat is beter, patriarchaat of matriarchaat?
In tegenstelling tot het patriarchaat biedt het matriarchaat een transformatieve visie die gericht is op regeneratie, gelijkheid en collectief welzijn . In een matriarchale samenleving is de macht eerlijker verdeeld onder individuen, met de nadruk op samenwerkingsverbanden.
Geschiedenis van de slavenarmband binnen het handelsverdrag en handelaren binnen het patriarchaat.
Zoals de naam al doet vermoeden, is de term ‘slavenarmband’ ontleend aan de boeien die slaven vroeger kregen. Dit waren gladde en stijve banden, zonder sluiting om ontsnapping te voorkomen. Vaak werden ze gemaakt van goedkope materialen, zoals smeedijzer en brons. Sinds 2001 wordt deze groep onzichtbaar gemaakt en worden er fiches aan gehangen. Loonslaven is de huidige benaming voor entiteiten zo blijkt uit recente geschiedenis. Het is waar zolang het tegenbewijs niet geleverd is.
De redding van ING en ABN AMRO in 2008–2009 (staatssteun via het Ministerie van Financiën); 🧾 De omzetting van schade- of levensverzekeringen naar fiscale activa, waarbij vrouwenlichamen letterlijk ‘verzekerd kapitaal’ werden; ⚖️ Het historisch juridisch kader waarin vrouwen handelingsonbekwaam werden gehouden; met dank aan Jan Peter Balkenende, Jan Kees de Jager en Koningin Beatrix – Staatsblad 176 Invorderingswet 1990 wijziging fiscale regels. Oftewel leuker kunnen de onzichtbaarheid van Vrouwen en moeders niet maken, wel makkelijker.
Een zaak van en het Ministerie van Financiën en IPA en Ministerie van Justitie
Vrouwen werden handelings (On) bekwaam. Op 21 maart 1804 voerde Napoleon Bonaparte een burgerlijk wetboek in, dat bekend is geworden als de Code Napoleon of de Code Civil. Het wetboek heeft veel invloed gehad op het Europese recht en de rechtspraak. Een beknopt artikel over de geschiedenis en betekenis van de Code Napoleon. Bron: Historiek.eu. Door de Code Napoléon werd de man boven de vrouw gesteld. De vrouw mocht bijvoorbeeld niet stemmen en moest haar man gehoorzamen.Een ongetrouwde vrouw had weinig rechten en kon geen legale voogd zijn. Helaas is de situatie voor een aantal vrouwelijke kostwinners nog niet veel veranderd met dank aan de inspecteur van belastingdienst.
Expositie BRAIN REGAIN EEJ*
On the basis of sexe
Deze entiteit oftewel moeder de vrouw is geboren in maart 1967. In dat jaar kwam er een artikel uit van Joke Smit waarin zij structurele kritiek gaf op het passieve bestaan van getrouwde vrouwen die opgesloten zaten vanwege de man als kostwinner. Ook werd er in dat jaar de WAO ingevoerd! Voor mannen en vrouwen in loondienst! Maar de wet op de loonbelasting van 1964 is opgetekend vanuit den werkman – dus mannelijk!!
Digitale reis door de geschiedenis van belastingen in Nederland
De digitale reis door de tijd voert je langs de verschillende belastingen in Nederland, van de Middeleeuwen tot nu. Ontdek aan de hand van historische gebeurtenissen en maatschappelijke ontwikkelingen, welke belastingen er in de loop der tijd zijn geheven, wie belasting betaalden en waarover? Bekijk ook aan welke gemeenschappelijke uitgaven of voorzieningen het belastinggeld is besteed door de eeuwen heen en zie de ontwikkeling en opbouw van Nederland, tot het land waarin wij nu leven.
Mannen hebben dus wettelijk gezien een duidelijke relatie tot de maatschappij, terwijl vrouwen wettelijk ( rechten en plichten) gezien nog steeds een onduidelijke relatie tot de maatschappij hebben. Dit komt voornamelijk door hiaten in het sociale Zekerheidsstelsel uitvoerende machtwetgeving, geen juiste gegevens vanuit de bron X+Y bij herziening inkomstenbelasting bij de invoering van de algemene gelijke Behandelingswetgeving in 1994.
Hoe een valsspelende overheid de spelregels tijdens het spel veranderde
De afschaffing van de AAW wet 1998 en de verplichte WAZ in 2004 maakte Nederland kwetsbaar. De sleutel om dit verschijnsel op te lossen ligt nu bij het Ministerie Van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en op het Ministerie van Financiën. Tevens zijn de Tweede Kamer der Staten Generaal, de centrale raad van Beroep en de Hoge Raad ook op de hoogte van mijn private onbetaalde vermogens onderzoek.
Queens Gambit
Grondwet art 1 en algen wet gelijke behandeling 1994
Voor de man zijn huwelijk en vaderschap maatschappelijk gezien tijdelijke incidenten, voor de vrouw niet. Als een man trouwt kiest hij een levenspartner, een vrouw kiest wettelijk gezien voor een andere een levenswijze, het huisvrouwschap met een parttime baan. Anders gezegd: een man die zijn brood gaat verdienen weet waar hij aan toe is. Omdat hij nog blijkbaar nog steeds wettelijk de kostwinner is. Normaliter zal hij minstens veertig jaar in de maatschappij doorbrengen, het heeft voor hem dus zin zijn toekomst te plannen en toe te werken naar een bepaald doel. Vrouwen werken voornamelijk middels een Tikkende Tijdklok.
Maar wat als er getrouwde vrouwen zijn die het postbus 51 koffertje hebben ontvangen en niet aan deze onrechtvaardige taakverdeling willen voldoen en zelf kostwinner willen zijn?
Hoe de staat werkt met een door mannen ingevoerde wet en regelgeving ? En daar komt nog iets bij;; Voor mannen bestaat er een enkelvoudige sociale hiërarchie. Hoeveel prestige zij genieten hangt hoofdzakelijk af van het werk dat zij verrichten. Voor vrouwen is er een dubbele hiërarchie. De eerste reeks wordt gevormd door de trits: ongehuwde staat – gehuwde staat – moederschap.
Kostwinners blijven buiten beschouwing!
Voor een man is het maatschappelijk irrelevant of hij getrouwd is, een oudere vrijgezel heeft zelfs iets voor: van hem wordt ongezien aangenomen dat hij een opwindend leven heeft. Van een vrouw in dezelfde positie wordt ongezien aangenomen dat ze haar bestemming heeft gemist. Het huwelijk geeft de vrouw dus extra status, hoewel ze in Nederland – derde stadium – pas helemaal gearriveerd is als ze achter de kinderwagen loopt.
Voor een geëmancipeerde getrouwde vrouwen liggen de zaken echt wel even anders.
Klaske Lichtenbelt – Carl Linnaeus
Ik ga er vanuit dat de datum al bekend is waarin TruusvanGogh de rechters bij de Centrale Raad van Beroep de zaak tot een goed eind kan brengen en adviseert om de wetgeving op de inkomsten belasting en loonbelasting te herzien omdat er aan het passieve bestaan van getrouwde vrouwen en rechtsbescherming geen vervolg heeft gekregen. Dit komt door inzet van het tweede en derde koffertje gepresenteerd door de heer Gerrit Zalm in 2000 op de derde dinsdag in september. De Inhoud #microfiche klein koffertje met geheime logica codes in het bestuursrecht, arbeidsrecht en fiscaalrecht ( Het verbintenissenrecht kunnen we wel zeggen) Solidariteit en verzekering.
Het geschil dat deze Moeder de Vrouw de Fisca heeft in haar zaak, is het terug vorderen van illegaal, onwetmatig en onrechtmatig geheven loonbelasting en zvw belasting vanaf 2010 tot dat ik 60 jaar wordt.
Machtsmisbruik, Afpersing, Smaad en Laster als gevolg. De reden: er wordt volgens mijj berekening op onrechtmatige en onwetmatige manier belasting geven en geint, zonder juist wetgeving en/of aansluiting op het sociale Zekerheidsstelsel.
Humanity is genderneutraal
Bedreiging en afpersing, smaad en laster werden de norm vanuit op het Ministerie van Financiën. Dat we dan ook terug kunnen zien bij de toeslagen affaire en het constitutionele racisme binnen het Ministerie van Financiën. Als er wel rechtmatig en wetmatig loonbelasting en zvw belasting wordt geint dan had ik in het UWV register en bij de gemeente in beeld moeten komen. Nu kwam ik pas bovendrijven als ik 67 zou gaan worden, omdat de AOW wel gelinked is aan de grondwet art 1 en AWGB uit 1994. De inspecteur van de belastingdienst maakte in het geheim een code aan in het polisregister van het UWV zonder controle van de directie van het UWV, de AFM, ACM, DND en Sociale Zaken en Werkgelegenheid en Gemeenten. Er ontstond dus een klaverblad syndroom. Door Ongewaardeerde Chromosomen.
Zorgplicht waarschuwingsplicht en mededelingsplicht daar voldeden alle betrokkenen niet aan en dat gebeurde dus ook niet! Gemeenten en UWV keken eigenlijk lachend toe en ik moest mezelf maar zien te verkopen, kreeg ik van een mannelijke ambtenaar uit de gemeente Edam Volendam te horen!
De AFM ACM en de DNB hielden bewust geen toezicht op de inhoud van individuele vrouwelijke zelfstandigen als kostwinner ( volgens Albert Steenbergen ) die ziek waren geworden door fijnstoffen oftwel Man Made Fibers. Individuele gevallen zijn een niche was zijn antwoord.
Even ter Herinnering: grondwet art 1 en let op als de kroniek. Het is pas 66 jaar geleden dat vrouwen weer handelingsbekwaam werden dankzij Corrie Tenderloo. Maar alleen zo blijkt zonder tegenbewijs staat zijn nog steeds onder curatele dus zonder uitvoerende wettelijke plichten . Afdracht rijksbelastingen 👀
Volkskrant
1957 Vrouwen werden pas in dat jaar wettelijk handelingsbekwaam maar mochten als gehuwde vrouw geen zelfstandige kostwinner worden. Ze konden geen bankrekening openen en ook geen huis kopen en pensioen grondslag was er al helemaal niet. Een verzekering afsluiten al helemaal niet. Alleen de ongehuwde mejuffrouwen konden dit wel. Alle getrouwde vrouwen waren dus nog steeds de fiscale slaaf van de man. Wie denkt dat Slavernij is afgeschaft heeft het mis! Of vrouwen lui zijn kan ik niet beoordelen, maar dat iedereen alles maar klakkeloos aanneemt wel.
1964 Invoering wet op de loonbelasting. Onder de naam ‘loonbelasting’ wordt van werknemers of hun inhoudingsplichtige, van artiesten, van beroepssporters, van buitenlandse gezelschappen en van bij of krachtens deze wet aan te wijzen andere personen een directe belasting geheven. Maar wie zijn deze inhoudingsplichtige?
De Wet van 18 februari 1966, inzake een arbeidsongeschiktheidsverzekering (Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering, WAO) is een Nederlandse wet (nu alleen voor oude gevallen) die is bedoeld voor werknemers die langdurig ziek of gehandicapt zijn en niet meer (volledig) in hun onderhoud kunnen voorzien. Uitvoerende machthebbers paste de wet nooit aan! Als ik het niet juist heb, omvang ik graag de originele staatsstukken met watermerk.
Op 29 december2005 is de WAO opgevolgd door de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA). Voor mannen en voor werknemers. De WAO bestaat vanaf die datum alleen nog voor mensen die reeds een WAO-uitkering ontvangen.!!! In 2006 werd deze helemaal afgeschaft.
In mijn private verzekeringspolissen uit 1995 en 2002 is de WAO helemaal niet meeverzekerd. De premie werd ook niet afgetrokken. Dat kon in 1995 ook niet eens. Het was en is nog steeds een kansovereenkomst voor schadevergoeding bij ziekte. Tussen verzekeraar en verzekerde, verzekeringnemer en begunstigde. Het rechtssubject. Ik moeder de vrouw de kostwinner als Rechtspersoon.
Door er in de loop van de tijd ( periodieke) uitkering van te maken werd hij volgens de belastingdienst belast!! Onzin en onwaar!
Hoe een valsspelende overheid de spelregels tijdens het spel veranderde
De regel ( u kunt u premie aftrekken van ie inkomstenbelasting ) werd nieuw regime en kwam pas in 1998 onder de premie voorwaarden van weer een nieuwe voorwaarden te staan. Dit stond niet beschreven in 1995. Ook niet de wetgeving sinds 1995 tijdens de private aov overkomst en verbintenis voor het aangaan van de verzekering. Je moet er toch vanuit gaan dat je de belastingdienst moet kunnen vertrouwen krachtens het legaliteitsbeginsel en vertrouwensbeginsel?
Verzekeraars veranderen namelijk eenduidig hun premie en voorwaarden, als je er niet mee eens bent dan stap je maar op! Maar wat als je niet op kunt stappen en de belastingdienst je blijft manipuleren en bedreigen, door onrechtmatig en onwetmatig belasting te innen? Belasting heft je krachtens een wet, artikel 104 en niet van afgeschafte wetten zonder grondslag. Dan blijft er zo wie zo een schadepost over!
Kafka vanuit Den Haag, de rechtstaat en rechtbank Middelburg
ik zit dus al sinds 2010 in een code hokje 32 loonheffingen AAW / WAO ….de AAW wet dat was een wet voor elke ingezetene van Nederland ongeacht inkomen, werk of vermogen. Daar zit wel een groot verschil in. Toen deze AAW werd afgeschaft in 1998 vanwege de onhoudbaarheid trad er door Marktwerking, differentiatie en disruptie op door discrepantie. De Pembawet. De SER heeft dus een grote rol gespeeld ( Dank Kim Putters )
In haar nu zeventigjarige bestaan heeft de SER een belangrijke rol gespeeld bij de opbouw van de verzorgingsstaat en bij de toename van de welvaart in Nederland voor mannen. Maar ook in tijden van economische teruggang moet de SER verantwoordelijk worden gehouden voor schending van vrouwenrechten met betrekking tot rechtsbescherming en rechtszekerheid.
Hoe was de wetgeving het ook al weer?
In 1998 ging met de invoeringswet PEMBA alles op de schop en werd de AAW afgeschaft, voor zelfstandigen werd toen de WAZ ingevoerd, voor jonggehandicapten de Wajong en werknemers bleven verzekerd in de WAO.
Loonbelasting is altijd gekoppeld en gelieerd aan een wet vanuit Sociale Zaken en Werkgelegenheid of aan een werkgever als inhoudingsplichtige. Omdat de inhoudingsplichtige een werkgever of sociale verzekerings bank moet zijn wordt in sommige gevallen juridische fictie toegepast.
Een volmacht bedrijf wordt er tussen gezet bij ziekte. Zij worden dus tijdelijk je “tussenpersoon ” dit doen ze door een registratienummer die men moet aanvragen bij de belastingdienst en ontvangen ze een kantoor code en je relatienummer wordt tevens ook je personeelsnummer in de detailsinkomsten verhoudingen.
Er werd vanuit het Ministerie van Financiën hoogstwaarschijnlijk een deal met de bond van verzekeraars gesloten om zo private verzekerden onder de Wet IB 2001 te hangen, zonder controle AFM, ACM en NBA een club waar vrouwelijke kostwinners geen invloed op zouden kunnen hebben.
Gevangen in de microfiche. Microfich is computeruitvoer die meteen op een microfiche is gezet, zonder dat daar eerst een uitdraai op papier is gezet. Dit gebeurde tijdens de Invoering wet IB 2001 ons Boxen Stelsel 1 2 en 3. Zo werden alle bestaande vrouwelijke kostwinners als burger in een digitaal hokje gezet. Zonder rechtsbescherming
Schadepolis werd Inkomenspolis
Deze moeder de vrouw merkte in de loop der jaren op dat de overheid aardig goed is geworden in het valsspelen tijdens het spel omdat er zo steeds meer mensen ( vrouwen) gevangen worden gezet in het belastingrecht en bestuursrecht met mannelijke tussenpersonen en beheerders in een vrouwelijke MaTrix.
Want lieve mensen de matrix entiteit de BV Nederland, betekent Moeder en dus vrouwelijk XX
Maar alle wetgevingen belasting heffingen en ondernemingen waren vroeger opgericht, opgetekend door mannen en voor mannen. Vrouwen waren tot 1957 handelingsonbekwaam. Corry Tenderloo zorgde voor verandering. Maar daarna viel het redelijk stil.
Zo werden oude polissen omgezet in het nieuwe belasting stelsel door dreigbrieven en maakte de minister van Financiën een geheime code aan in het polisregister van het UWV zonder controle van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, de AFM en de DNB en de gemeente.
Het foto-elektrisch effect van een Spiegelreflex kunstenaar.
Monkey Business
Lees hier het artikel vvponline.nl van Topvrouw Baarsma: “Banken en verzekeraars die te risicovolle producten aanbieden, of klanten benadelen door fouten te maken in hun administratieve processen, moeten daarvoor aansprakelijk kunnen worden gesteld, net als bemiddelaars die niet-passende polissen en hypotheken adviseren of verkopen. (…) Ik zou het heel mooi vinden als aanbieders producten op de markt zetten waarvoor ze zelf aansprakelijkheid durven te dragen. De financiële sector heeft jarenlang nodeloos ingewikkelde en dure producten verkocht waarmee consumenten hoge risico’s hebben gelopen, zonder dat ze dat zelf wisten. In reactie daarop probeert de overheid met veel regelgeving bij te sturen, waar de sector dan weer – begrijpelijk – over klaagt.
Zorgplichten zijn een essentieel onderdeel van het Neder- landse verbintenissenrecht.
Dat de overheid constitutioneel discrimineert en wettelijk dus zelf fraudeert is dus blijkbaar normaal geworden, maar geloof me God zit alles en weet dat het is gewoon in strijd is met de grondwet art 1 en artikel 104 en de VN Verdragen. De essentie van een rechtspersoon is de gelijkstelling met een natuurlijk persoon. Het is tevens een van de belangrijkste juridische fictiesin het recht. Waar eerst slechts een groep van personen was die samen een aantal middelen samenbrachten om iets te bewerkstelligen, is er nu een entiteit die als een aparte en afgescheiden persoon functioneert en zelf als zodanig zelfstandig aan het rechtsverkeer kan deelnemen met een afgescheiden vermogen.
Deze brief moet toch ergens zijn opgeslagen?
Time for Change In Return
Aanpassingen in onze wetgeving en belastingstelsel zijn dan ook hard nodig. Willen we de samenhorigheid en solidariteit in onze democratie behouden.
Mijn eigen Follow de money onderzoek werd de inzet van de zoektocht van de rauwe werkelijkheid binnen onze democratie op het bestuursrecht, fiscaal recht en verbintenissenrecht.
Samen met Google, Wikipedia, de Zeeuwse Ombudsvrouw, de Zeeuwse Bibliotheek, de Accountantskantoren, sociale raadslieden, de verzekeraars, de adviesraad van vrijwilligers, het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid kunnen we tot de conclusie komen dat de wet van Napoléon deels nog van kracht is. #devrouwalsloonslaaf #zondersrechtsbescherming #zonderrechtszekerheid.
Tip van vandaag: Teken altijd bezwaar aan als je afhankelijk van willekeur dreigt te worden. Dat was het advies wat ik oppikte tijdens de rechtszaak van Willem Oltmans. Het is best bizar eigenlijk omdat Luns in 1971 samen met minister Beernink een wet tot stand tot goedkeuring bracht van het op 31 maart 1953 te New York gesloten Verdrag betreffende de politieke rechten van de vrouw (10.478)
Dat de belastingdienst “in mijn ogen ” gewoon de wet op op papier tijdens mijn eerste zitting op 14 juli 2022 in de Rechtbank Zeeland West Brabant volgde vond ik dan ook heel vreemd. Heeft er dan nooit iemand gezien dat de wet op de Loonbelasting altijd gelieerd of gekoppeld moet zijn aan sociale Zekerheidsstelsel. Het was ook weer een mannelijke rechter die zijn huiswerk niet getoetst heeft aan de grondwet en VN verdrag ( vrouwen rechten ) die ik had aangespannen tegen de belastingdienst) ook zijn conclusie is naar mijn inziens niet juist.
Maar ze vergaten de wet te toetsten aan moeder de vrouw oftewel de grondwet en de grondslag waarop je belasting heft in de belastingheffing inkomstenbelasting Wet IB2001 ingevoerd Gerreit Zalm. ( invoering Microfich ( kleinekoffertje . Belasting hef je krachtens een wet en niet van afgeschafte wetten.
Om tot een eindconclusie te komen voor de Tweede Kamer der Staten Generaal en de Centrale Raad van Beroep heb ik tevens gebruik gemaakt van de informatie vanuit het Belasting Museum , de Wolter Kluwer boeken, de Toorts en de kamerstukken met een memorie van Toelichting.
Onze overheid is een mooi orgaan, maar als het vrouwen na 1994 constitutioneel discrimineert blijft het onrechtmatig gedrag vertonen.
Gelukkig is het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, de Tweede kamer der Staten Generaal, de gemeente Edam Volendam , de Middelburg en de Centrale Raad van Beroep er ook mee bezig maar het koste me sinds 2017 30 tot 50 uur per week om de zaak goed in kaart te brengen. Als ik het morgen zou kunnen afronden dan teken ik hiervoor maar helaas moet ik nog even geduld hebben.
Vrouwen rechten
Nog steeds blijkt dus maar weer dat de Man Vrouw Maatschappij niet op orde. Wettelijk gezien is in 1994 de wet gelijk behandeling ingegaan, maar door inzet van juridische fictie in het bestuursrecht worden zelfstandige vrouwen door het Ministerie van Financiën in de anonimiteit gehouden tot ze de AOW leeftijd bereiken van 67.
Wees ook een vrouw op zich!
In de jaren zeventig en tachtig deden vrouwelijke historici en sociologen baanbrekend onderzoek en herschreven ze onze nationale geschiedenis vanuit vrouwelijk perspectief. Ik ben opgegroeid met de postbus 51 reclame en Er is maar een Nederlander zoals jij, zorg goed voor jezelf. Want zo was het devies vanuit de Mavo: een denkende en wetende vrouw weet wat haar toekomt.
Code Oranje
Historische overwinningen werden behaald met als grootste overwinning de afschaffing van de handelingsonbekwaamheid in 1957 van Corry van Tenderloo.
1979 kwam het VN verdrag voor de uitbanning van vrouwen maar werd pas op 23 juli 1991 in Nederland bekrachtigd. Maar complexe onderwerpen worden nog steeds geschuwd en zijn daarom ook niet te vatten in een Twitter tweet. Medisch wetenschappelijk onderzoek of bevindingen zijn bijna altijd gebaseerd op het mannelijk chromosomenstelsel vandaar dat we dus nog steeds leven binnen een mannelijk sociale Zekerheidsstelsel en belastingrecht.
Steeds vaker worden de sociale Zekerheidsstelsel boeken sneller afgeschreven om historie waarden te verdoezelen. Kritiek op het systeem is nooit leuk maar wel hard nodig om een land van democratie in stand te houden. Mensen worden afgeleid door sociale media en denken zelf niet meer na. De belastingdienst vult alles al automatisch in in de hoop dat je zaken niet controleert omdat men er vanuit moet gaan dat je deze moet kunnen vertrouwen. Nou geloof me. Vertrouwen is goed, controleren is beter.
Wil je een sociaal gezond systeem dan zijn er vier sleutels nodig. Vier sleutels die er voor moeten zorgen dat er controle is op de overheid, de belastingdienst, de gemeenteraad en de verzekeraars. Ongelijkheid draait nu nog steeds op volle toeren binnen in het rat van fortuin.
Foto Bron Volkskrant
Al 13 jaar lang sla ik dus al met de vuist op tafel door onderzoek te doen naar vooringenomen handelen en juridische fictie binnen het bestuursrecht die gedomineerd wordt door hoogopgeleiden met teveel macht.
Sinds een aantal jaar heb ik een artistieke kunstenaars naam: Truusvangogh. Wie ben je als niemand luistert?
Mede door een aanpak met andere ogen vanwege mijn kritische blik op de systematische manier waarop er nu gehandeld wordt is kun je online te volgen via het #myownresearch project “iedereen is wetenschapper” door een analyse van man vrouw verschillen in de medische en sociale wet en regelgeving sinds 1967 kunnen we spreken van onbehoorlijk bestuurders binnen de Democratie.
Aangezien de zaak nog loopt vertrouw ik op de hoogte rechter Dineke de Groot. Als ik er naast zit ook goed. Maar laat het me dan zien hoe de wetgeving er precies uitziet. Liefs in kindertaal, dan kunnen anderen het ook volgen. Ik heb de moed om te falen!!
Oesters met een boodschap
Maar dat er duidelijkheid moet komen is zeker want dan pas kan ik door met mijn echte non fictie leven. Daarom was mijn keuze op de VVD deels juist en onze relatie do gecompliceerd Mark. Maar booster eens uw geweten lieve Mark
Gelukkig heb ik rechtsbescherming ontvangen van onze Burgemeester in Middelburg omdat hij van alles op de hoogte is.
Quid Reddam Domino – Ambitie met allure Art Amalia van Solms
Corrigeer me op papier als ik het niet goed zie, dan ga ik pas langs Hans Anders.
She is online Lifestyle Guide 