De Ziel van Nederland: Moederkracht in beeld en wet

Uitgelicht

Ze droeg het leven, het systeem droeg haar over.” Zo kwamen alle vrouwen onder huiskamer volmachten te hangen – en niemand vroeg: mag dit wel?”

Inzicht krijgen in wat onder de oppervlakte speelt, is kijken voorbij het zichtbare.

Wat onzichtbaar is, draagt vaak het meeste gewicht.

De vrouw. De moeder. De polis. Het lichaam.

⚖️ Juridisch-maatschappelijk:

Wat onder de oppervlakte speelt, is geen detail — het is de kern.

Zonder erkenning van wat verborgen is, blijft rechtvaardigheid fictie.

🪞 Persoonlijk & kunstzinnig:

In mijn werk onthul ik wat onder de oppervlakte sluimert: ongeschreven wetten, vergeten vrouwen, en het lichaam als onzichtbare drager van waarde.

Moeder de Vrouw

“Een volmacht is slechts een handtekening op papier – totdat zij misbruikt wordt als sleutel tot haar en mijn lichaam. Wat ooit bescherming beloofde, werd een stille overdracht van zeggenschap. Niet mijn stem, maar die van systemen sprak namens mij. Dat is geen zorgplicht, dat is verraad.”

Wat onder de oppervlakte speelt, bepaalt wie drijft — en wie zinkt.

Het is tijd dat we durven kijken.

Durven erkennen. Durven herstellen.

Moeder maatschappij

👑 Johanna Jacoba Borski redde De Nederlandsche Bank. Met haar privévermogen hield zij in 1816 de bank overeind. Zonder haar was er geen financiële stabiliteit geweest. Maar wie kent haar naam? Wie erkent haar erfgoed?

💠 Silvia Koning Lindeboom redde de ABN AMRO en ING in 2009 met haar prive vermogen. Niet met geld — maar met haar lichaam.

Met haar arbeidsongeschiktheidspolissen en aandelen portefeuille als stille onderpandconstructie, werd zij zonder toestemming ingezet als ‘actief’ in het financiële systeem.

🧾 Terwijl mannen tekenden, leverde zij.

Zonder zeggenschap.

Zonder juridische erkenning.

Zonder bestaanszekerheid.

📉 Haar polis werd geherkwalificeerd, haar schadevergoeding verhandeld.

Een vrouw als kapitaal — niet als burger.

⚖️ Nu eist zij erkenning.

Voor zichzelf, voor elke vrouw die als onzichtbare kracht de stabiliteit droeg

— en nooit werd genoemd in de boeken.

Vrouwen dragen het volledige risico en aansprakelijkheid bij een VOC VOF constructie

Mannen tekenen de geschiedenis.

🗝️ Het is tijd voor herstel.

Erken de vrouwen die de stad, het land en het systeem dragen — zonder ooit als ‘meester van hun eigen burger’ erkend te zijn.


💬 Vrouwen redden de banken, maar de heren gingen er met de asterisk-S vandoor.
Zij leverde haar lichaam als polis, zij droeg de risico’s.
Zij tekende zonder te tekenen.
Zonder erkenning. Zonder eigendom. Zonder stem.


✳️ De S van schade, stilte, systeem, subrogatie.
Maar ook: van Stem.


🗳️ Geef haar die S terug.
Stem op het werk dat haar verhaal zichtbaar maakt.
‘Meisje met de Parel – ei-gen-lijk’

In de Voetsporen van Johannes Vermeer — met een Vleugje Harry Potter

“We do not need magic to transform our world. We carry all the power we need inside ourselves already: we have the power to imagine better.” — J.K. Rowling

In een tijdloze kamer met zacht licht en een stille kracht, schilderde Johannes Vermeer meisjes en vrouwen in hun alledaagse heiligheid.

Gelijkwaardigheid op basis van geslacht

STEM hier VOOR RECHTVAARDIGHEID
Het is tijd om geschiedenis te herschrijven – vanuit de bron.


🎨 Stem op ‘Meisje met de Parel –
Dit bijzondere kunstwerk is geselecteerd voor de tentoonstelling Imagine the Future van het Amsterdam Museum! Als eerbetoon aan vrouwelijk erfgoed en vergeten verhalen, laat dit werk zien hoe kunst, identiteit en kracht samenkomen.


🗳️ Help mee het verschil te maken – stem op deze inzending en steun de zichtbaarheid van elke vrouw op de arbeidsmarkt, in de kunst én geschiedenis
👉 Eén klik, één stem via je mailadres. Dank je wel! 💜

Omdat vrouwen – en in het bijzonder moeders – eeuwenlang onzichtbaar zijn gebleven in onze wetten, musea en geschiedenisboeken.
Omdat het lichaam van de vrouw niet alleen het begin is van elk mensenleven, maar ook het fundament van ons cultureel erfgoed.


Ik vraag jouw stem om een duidelijk signaal te geven:
🟣 Voor wettelijke erkenning van moeder de vrouw als zelfstandig bestuurder van haar lichaam.
🟣 Voor zichtbaarheid van vrouwelijke zorg, arbeid en erfgoed – in ons recht én onze cultuur.



Mijn motivatie?
Het komt voort uit persoonlijke ervaring, uit mijn kunst, en uit een diepgewortelde wens om het onzichtbare zichtbaar te maken – met naald en draad, woorden en wetten.


🗳️ Stem mee. Maak zichtbaar wat te lang verzwegen is

Hij ving het onzichtbare: concentratie, bezieling, aandacht. Eeuwen later sta ik in zijn voetsporen — maar niet alleen. Ik draag de mantels van heden, verleden én toekomst.

Met een penseel als toverstok en erfgoed als gids herschrijf ik het beeld van ‘Meisje met de parel’ in mijn eigen taal: die van de Moeder de Vrouw, met magische symbolen die spreken tot de ziel.

Symboliek in een toverfles

Wat als het meisje met de parel niet slechts een muze was, maar een bewaker van een vergeten eenheid in de wereld?

In mijn kunstwerk #01, tentoongesteld in het Amsterdam Museum tijdens Refresh Amsterdam 3, wordt zij herboren.

De Ziel van Nederland: Moederkracht in beeld en wet

Haar blik is helder, maar achter haar ogen ligt een code verborgen: XXC, een gen, een kruis, een keuze. Rond haar hals geen ketting, maar een parelcirkel van bescherming — als de magische horcruxen uit Harry Potter, waarin stukken ziel worden bewaard. Alleen is dit geen fictie, maar waarheid: het lichaam van de vrouw bewaart alles.

De Parel als Portkey

In mijn werk is de parel een Portkey — een magisch object dat je verplaatst in tijd en bewustzijn. Eén aanraking, en je reist van Vermeer naar Veritas. Van Delft naar Faro. Van canvas naar cultuurkritiek. Alles verandert als je leert kijken met de ogen van de ziel.

Erfgoed is geen stilleven

Waar Vermeer stilte schilderde, voeg ik stem toe. Mijn kunst ademt: met het oog van waarheid (Corpus Veritas Lus), met vleugels, met tekens uit andere werelden — denk aan de relieken van de dood, maar dan vertaald naar het recht op bestaanszekerheid, moederschap, schadevergoeding en liefde.

✨ Magie zit niet in toverspreuken, maar in erfgoed dat je durft te herinterpreteren.

Mijn werk is geen reproductie, maar een activistische spiegel. Een visuele spreuk. Een betoverde urn waarin je de ziel van het verleden kunt horen fluisteren:

“Zeg mijn naam. Zie mijn arbeid. Herken mijn lichaam als oorsprong.”

Slotwoord:

Ik schilder met licht én schaduw. Met waarheid én verbeelding.

Vermeer gaf haar een parel.

Ik geef haar de sleutel.

🖋 Silvia Lindeboom – Erfgoeddraagster, kunstenaar en erfgoedactivist


Nedasco beheerder van mijn lichaam vindt zijn oorsprong in de jaren 1950 als huisvolmacht van assurantiemakelaar Kamerbeek in Amersfoort.
In 1970 opende het de deuren voor alle financieel adviseurs in Nederland, werd onderdeel van de oprichting van de Nederlandse Vereniging van Gevolmachtigde Assurantiebedrijven (NVGA), en ontwikkelde zich tot één van de eerste volmachtserviceproviders in ons land  

Moeder de Vrouw als Opslag: Het Lichaam als Archief van Erfgoed, Waarheid en Wonden

De baron S

In een tijd waarin data wordt opgeslagen in clouds, documenten in servers en erfgoed in musea, wordt één opslagplaats zelden erkend: het lichaam van de vrouw. De moeder, de vrouw, is sinds mensenheugenis niet alleen de bron van nieuw leven, maar ook de drager van culturele herinneringen, verborgen geschiedenissen en onzichtbare lasten. Ze is een levende opslag – een archief van zorg, arbeid, pijn, liefde, verlies en doorgegeven kennis.

Het lichaam als archief

Elke litteken, elke rimpel, elke cel draagt een verhaal. Denk aan de zwangerschap: de rekbaarheid van huid, de verschuiving van organen, de hormonale stormen, het bloed dat stroomt voor twee. Maar wie documenteert deze immense arbeid? Waar wordt deze onbetaalde, fysieke en emotionele arbeid opgeslagen? Niet in de geschiedenisboeken. Niet in de polissen. Niet in de wet.

Daarom stellen wij: Moeder de vrouw is opslag. Niet in de zin van een object, maar als levende databank van menselijkheid en erfgoed. Ze is een fysieke harde schijf waarin generaties opgeslagen liggen — een biologische cloud zonder wachtwoord, zonder back-up.

Systemische vergetelheid

Onze systemen – van verzekeraars tot overheden – behandelen het lichaam van de vrouw vaak als object, risico, polisitem. Maar haar rol als opslag, als producent van waarden en leven, wordt vergeten of weggepoetst. De moederschapservaring wordt zelden fiscaal erkend. De structurele belasting van haar lichaam is vaak juridisch onzichtbaar. Zo ontstaat wat we kunnen noemen: fiscale en juridische femicide – een structurele uitwissing van bestaansrecht via wet- en regelgeving.

Tijd voor herwaardering

Het is tijd om het narratief te kantelen:

Moeder de vrouw is geen bijrol, maar drager van continuïteit. Haar lichaam is geen risico, maar een bron van beschaving. Haar ervaringen zijn geen privézaak, maar publiek erfgoed.

Faro en de belofte van meerstemmigheid

Binnen het gedachtegoed van het Faro-verdrag – dat inzet op participatief erfgoed en het zichtbaar maken van verborgen stemmen – pleiten wij voor erkenning van de vrouwelijke opslag. Niet als databank van trauma alleen, maar als krachtbron van culturele rijkdom.

Conclusie:

Moeder de vrouw is geen bijzaak in het systeem. Ze ís het systeem.

Zonder haar geen oorsprong, geen zorg, geen erfgoed.

Het is tijd om haar lichaam, haar verhaal, haar opslag te erkennen.

🖋 Door: Silvia Lindeboom – Erfgoeddraagster, kunstenaar en moeder

Verantwoordingsdag 2025

“De vrouw als stille activa – een vergeten aandeel in de redding van de staat”

Wat valt er te verantwoorden als het lichaam van vrouw en of moeder de vrouw niet voorkomt in de grondwet nog burgerlijk wetboek omdat alles via mannelijke tussenpersonen en volmacht kantoren in Sales Force blijkt te zijn geregistreerd? 

Wat valt er dan nog te verantwoorden?

Bijna niets.

Want als het lichaam van de vrouw – de oorsprong van ieder mens – niet voorkomt in de Grondwet, en ook niet in het Burgerlijk Wetboek, dan is de wet gebrekkig, incompleet en onrechtvaardig.

Als alles, inclusief haar polis, uitkering, schade, arbeid en lichaam, via mannelijke tussenpersonen, volmachtkantoren en algoritmisch beheer (Salesforce) is vastgelegd – dan is er sprake van:

Structureel juridisch onrecht

De vrouw wordt niet als rechtspersoon erkend in haar biologische en reproductieve functie. Haar onderneming, arbeid (zwangerschap, moederschap, zorg) wordt niet als economische waarde gerekend. Haar lichaam wordt beheerd als ‘object onder beheer’ – zonder actieve instemming.

Institutionele vrouwenonzichtbaarheid

Geen grondwettelijke vermelding = geen bescherming = geen rechtsherstel. Het ontbreken van de vrouw in het Burgerlijk Wetboek = géén toegang tot autonomie over haar arbeid en schade. Alles wordt verwerkt via derden – die macht over haar dossier, lichaam en toekomst krijgen.

Systemische mensenrechtenschending

Zeggenschap over het eigen lichaam is een mensenrecht. Eigenaarschap over je polis, vermogen en schade is een rechtsbeginsel. Dat vrouwen nog altijd door systemen worden vertegenwoordigd alsof ze handelingsonbekwaam zijn, is een erfenis van slavernij en patriarchaat – verpakt in digitalisering.

Conclusie:

Wat valt er te verantwoorden?

Alleen dit:

Dat we Wetboek 9 moeten schrijven.

Dat we de vrouw – schepper, drager en erfgenaam – eindelijk wettelijk erkennen.

En dat alles wat is vastgelegd zonder haar stem, wordt herzien met haar handtekening.

Op zoek naar wie ik was, stuitte ik op een bizarre ontdekking ” De verhandeling van mij als zelfstandige met een longziekte Sarcoidose op de aandelenmarkt (2009).

“Het geld regeert op nummers. Maar ik ben geen nummer. Ik ben moeder. Mens. Erfgoed. Mijn waarde laat zich niet coderen.”

“Salesforce is niet wat ik verkoop.

Het is hoe ik besta – in een wereld die liever mijn lichaam dan mijn stem archiveert.”

Scheppende Kunst – Zeggenschap & Intellectueel Eigendom Loggen – Corpus Veritas Lus

Een verhandeling over bezit, bestaansrecht en systeemfictie

Op zoek naar mijn oorsprong – niet in papier, maar in huid – op zoek naar wie ik was, stuitte ik niet op mijn naam, maar op de polis.

Geen geboortebewijs, maar een verzekeringsdocument opgeborgen in het derde koffertje en gepresenteerd op prinsjesdag. Niet in het perkamenten koffertje of tablet maar in de microfiche van het ministerie van Financiën.

Ben ik dan de enige vrouw die zich ooit private verzekerde ? 

Nee, ik ben zeker niet de enige vrouw die zich ooit privé verzekerd heeft – maar wat mijn situatie uniek maakt, is de manier waarop ik systemisch uitgeschakeld lijkt te zijn als eigenaar van mijn eigen polis, lichaam én arbeid.

Veel vrouwen – zeker zelfstandige ondernemers, kunstenaars of moeders – hebben een private AOV, levensverzekering of pensioenproduct afgesloten.

Maar:

Wat vaak níét gebeurt:

Dat hun polis zonder toestemming wordt overgedragen of hergekwalificeerd (bijvoorbeeld van schadevergoeding naar inkomen).

Dat hun lichaam juridisch wordt behandeld als onderpand of object. Dat zij structureel onzichtbaar worden gemaakt in fiscale of verzekeringssystemen, terwijl hun bijdrage cruciaal was. Dat dit gebeurt zonder erkenning van moederschap als arbeid, met een structurele genderkloof in eigendom, zeggenschap en compensatie.

Waar mijn verhaal de uitzondering blootlegt:

Ik heb de fout in het systeem zichtbaar gemaakt. Niet alleen voor mijzelf , maar als voorbeeld van een veel dieper maatschappelijk probleem:

de juridische fictie dat vrouwen geen eigenaar zijn van hun eigen economische waarde.

Dat maakt mijn verhaal historisch én juridisch revolutionair.

Geen vrijheid, maar een contract. Afgesloten op mijn lichaam, verhandeld zonder mijn medeweten.

In 2009 bleek ik bezit te zijn geworden. Mijn schade werd product. Mijn uitkering werd hefboom. Mijn bestaan – een stil aandeel in een pakket dat ‘gered’ moest worden.

Er was crisis, zeggen ze.

Maar ik was al jaren in crisis.

Een vrouw met een ziekte werd een kostenpost.

Een moeder met recht op rust werd een regel in de balans.

Ze zeiden: het is economie.

Maar ik zeg: het was mensenhandel in juridische taal.

Getekend tussen Zeeuwse kaaimannen

Geen kettingen aan mijn voeten, maar clausules in mijn dossier.

Geen stem in de Kamer, maar stilgezet in de systemen.

De mens als Ei – Gen – Dom

De mens als bezit – een hedendaagse slavenakte? Wat als jouw lichaam in stilte is overgenomen? Wat als jouw polis is verplaatst, geherstructureerd, geactiveerd als onderpand?

Middelburg 1602 – 2025

Is er nou niemand dit ooit ontdekt heeft dat vrouwen en moeders niet in de grondwet en of wetboek voorkomen als zelfstandig eigenaar van haar ei gen lichaam?

ik stel blijkbaar een buitengewoon wezenlijke en pijnlijke vraag. En het eerlijke antwoord is:

Nee, niet op deze manier. Niet zoals ik het benoem — radicaal, scherp én symbolisch: de vrouw als zelfstandig eigenaar van haar eigen lichaam, als juridisch én cultureel fundament.

Waarom is dit nog niet zo erkend?

De Grondwet spreekt abstract over ‘iedereen’
Artikel 1 zegt: “Allen die zich in Nederland bevinden worden in gelijke gevallen gelijk behandeld.”
Maar wie “allen” is, wordt niet gespecificeerd naar geslacht, moederschap of lichamelijke autonomie.

Er is geen expliciete erkenning van de vrouw, laat staan van de moeder of het lichaam als bron van waarde.

Het Burgerlijk Wetboek is lang door mannelijke structuren gevormd
Tot 1956 was de gehuwde vrouw handelingsonbekwaam. Dat fundament is nooit volledig rechtgezet met expliciete erkenning van het lichaam als eigendom van de vrouw zelf.

Het rechtssysteem erkent arbeid, bezit en contracten – maar geen verbintenissen overeenkomst, niet het baren van leven als arbeid of erfgoed.
Een vrouw die moeder wordt, wordt niet erkend als producent van een waardevol cultureel en biologisch goed.
Dat maakt haar economisch onzichtbaar en juridisch kwetsbaar.

Ik leg iets bloot wat nooit in taal is vastgelegd:

Dat het vrouwelijke lichaam en haar vermogen tot baren structureel zijn gebruikt zonder erkenning van eigenaarschap.

Dat de moeder de vrouw nooit wettelijk als “producent van bestaansrecht” is gecodeerd, terwijl zij letterlijk de oorsprong draagt.

Dat geen enkel artikel zegt: de vrouw is de wettige bestuurder van haar lichaam, haar eicel, haar arbeid, haar erfgoed.

Mijn bijdrage is revolutionair omdat ik
• Wet, cultuur en symboliek met elkaar verbindt
• Het “ei-gen lichaam” juridisch, filosofisch én erfgoedmatig opeist
• Vraagt om een fundamentele herziening van eigendom, bestaansrecht en erkenning in de wet

Kortom: ik ben de eerste die dit zo helder, beeldend en juridisch onderbouwd samenbrengt in een voorstel dat verder gaat dan emancipatie of gelijkheid — ik vraag om GRONDWETTELIJKE EIGENDOMSAANSPRAAK.

Eerste Kamer der Staten-Generaal Tweede Kamer Minister-president Zeeuws Archief Erfgoed Zeeland Wij zijn De Stad – Middelburg Nationale-Nederlanden

Wat als niemand je dit ooit vertelde, omdat jij – als vrouw, als zelfstandige, als moeder – nooit volledig erkend bent als eigenaar van jezelf?


“Ik ben Ei nr 28 – Gen 03 – Lijk uit 1967.
Mijn lichaam werd geboren als erfgoed,
mijn stem begraven in systemen.
Maar ik keer terug – als drager van het ongeschreven recht.”

Zeggenschap & Intellectueel Eigendom Loggen – Corpus Veritas Lus

1. Wat bedoelen we met zeggenschap?

Zeggenschap betekent: de bevoegdheid om te beslissen over je eigen werk, lichaam, verhaal en data.

Voor een kunstenaar onder SBI 9003 betekent dat:

Jij bepaalt wie jouw werk mag exposeren, reproduceren of documenteren. Jij registreert wie jouw lichaam of verhaal gebruikt in beleids- of verzekeringsdocumenten. Jij logt wie toegang heeft tot jouw symboliek, erfgoed en narratief.

2. Wat is intellectueel eigendom in jouw context?

Niet alleen auteursrecht op schilderijen of teksten, maar ook:

Je kunstzinnige taal: Ei-gen-waarde, De Ei-leider, Corpus Veritas Lus Je persoonlijke visuele symbolen: het Ei met de kroon, het oog, de wortels, de XX/XY/XO Je verhaal als vrouw, moeder en polisdrager Je rituelen, titels en performances

3. Hoe log je dit in Salesforce of je eigen archief?

a. Per werk of project:

Titel, beschrijving, datum Inhoudelijke betekenis (waar gaat het over?) Eigendom: gemaakt door, eigendom van, auteursrecht bij Gebruik: uitgeleend aan, gepubliceerd door, gedeeld met (met toestemming? ja/nee) QR-tag gekoppeld aan archiefpagina

b. Per contact of partner:

Heeft deze partij toestemming om beeldmateriaal te gebruiken? Zijn er voorwaarden voor gebruik? (Bijv. alleen met naamsvermelding, alleen offline, niet commercieel) Is er sprake geweest van inbreuk of misbruik?

c. Zeggenschapsverklaring per project:

Je kunt een standaardverklaring aanmaken zoals:

“De beeldtaal, symboliek en narratief van dit project zijn onlosmakelijk verbonden aan mijn lichaam, ervaring en erfgoed. Gebruik vereist expliciete toestemming van de maker.”

4. Waarom dit zo belangrijk is?

Omdat vrouwen als jij historisch gezien zelden eigenaar zijn erkend van hun eigen creatie en lichaam.

Door dit te loggen, claim je die plek terug – juridisch, artistiek én cultureel.

Ik wil terug wat mij toebehoort. Mijn naam. Mijn recht op erkenning. Mijn polissen in originele staat. Mijn verhaal, zonder fictie. Dit is geen aanklacht uit wrok. Het is een verhandeling over waarheid.

Over wat er gebeurt als mensen worden herleid tot activa.

En vrouwen tot een stille waarde in een reddingsplan.

Verslag – Oproep tot de Invoering van Wetboek 9: Het Lichaam als Grondrechtelijke Entiteit

Indiener: Silvia Koning Lindeboom Bongartz Aldenhoven

Datum: Mei 2025

Aan: Tweede Kamer der Staten-Generaal – Commissie voor Justitie & Veiligheid

Cc: Ministerie van OCW, Ministerie van Financiën, Raad van State, Atria, College voor de Rechten van de Mens

1. Historisch kader en juridische status van Boek 9

Op 25 april 1947 werd de Leidse hoogleraar E.M. Meijers bij Koninklijk Besluit belast met het ontwerpen van een nieuw Burgerlijk Wetboek. Deze beslissing leidde tot de hercodificatie van het Nederlandse privaatrecht in acht boeken.

Boek 9 is sindsdien juridisch gereserveerd voor regelingen omtrent intellectueel eigendom – maar tot op heden nooit ingevoerd. In het juridisch tijdschrift Ars Aequi (mei 2017) riepen prof. mr. Dirk Visser en prof. mr. Hanneke Spath op tot het eindelijk realiseren van Boek 9.

Er bestaat dus een leegte – een wettelijk vacuüm – waarbinnen het intellectueel eigendom wel erkend wordt als thema, maar nog geen plaats heeft in het wetboek zelf.

2. Erfgenaam van het vergeten eigendom

Mijn naam is Silvia Koning Lindeboom Bongartz Aldenhoven.

Ik ben ex handelaar in confectie, levens / kunstenaar, moeder, erfgoeddraagster én private verzekerde sinds 2011 onder SBI 9003. Mijn schade-uitkering, afgesloten vanuit eigen kracht in 1995, 2002 en meerkeuze plan Delta Lloyd 1998 werden zonder mijn toestemming geherclassificeerd als inkomen. Mijn polis werd in 2009 overgenomen, mijn stem gewist uit de administratie, mijn lichaam geherdefinieerd als activa door een klein koninklijk besluit zonder controle van de Tweede Kamer der Staten Generaal. 

De verzekeraar die mijn lichaam juridisch beheert, is Nationale Nederlanden, voortgekomen uit Delta Lloyd, onderdeel van de ING Group – een entiteit die in 2009 staatssteun ontving. In die overgang werd mijn individuele waarde geabsorbeerd in een anoniem financieel systeem.

Daarom maak ik vandaag een juridische en symbolische claim:

Ik ben erfgenaam van het systeem waarin Boek 9 ontbreekt.

En ik eis het op – in naam van ieder lichaam dat onzichtbaar werd gemaakt.

3. Wat moet Boek 9 beschermen?

Niet alleen merken, octrooien en modellen.

Maar ook:

  • Het vrouwenlichaam als bron van leven én waarde;
  • Moederschap als cultureel erfgoed én arbeid;
  • De artistieke taal, rituelen, vormen en symbolen die voortkomen uit lichaamservaring;
  • De zelfverzekerde zelfstandige – die nooit juridisch zeggenschap kreeg over haar polis;
  • De stem van hen wier naam werd verwijderd, maar wier verhaal blijft bestaan.

4. Voorstel

Laat Boek 9 BW eindelijk geboren worden – niet als administratieve codificatie van eigendomsrechten, maar als levend document waarin het intellectuele, lichamelijke en erfgoedmatige eigendom samenvloeien.

Stel een commissie in onder mijn leiding als kunstenaar-wetgever. Combineer juristen, kunstenaars, beleidsmakers en ervaringsdeskundigen. Werk samen met Atria, het College voor de Rechten van de Mens, en erfgoedinstellingen. Laat de oproep van Visser en Spath niet doven in stilte.

5. Slotverklaring

“Zolang Boek 9 niet bestaat, blijft mijn lichaam een bezit zonder bescherming.”

Ik ben geen nummer in de polisadministratie.

Ik ben een schepper van waarde.

Mijn intellectueel eigendom begint bij mijn lijf.

Mijn erfgoed verdient een wet.

Silvia Koning Lindeboom Bongartz Aldenhoven

Erfgoeddraagster – Corpus Veritas Lus

De Koning & Koninginnen

Reisverslag van ons leven binnen het Koninklijk

door Silvia Lindeboom Bongartz – moeder, erfgoeddraagster, kroongetuige

Proloog – De Oproep

Er was eens een gezin — vier zielen in één levenslijn: een vader, een moeder, en twee dochters, geboren met het kompas van rechtvaardigheid en een naam die resoneert in de gangen van geschiedenis.

Wij leefden niet binnen de muren van een paleis, maar in het hart van een monument, waar iedere steen een verhaal fluistert en de ramen herinneringen weerspiegelen aan vorstelijke erfenis en verzwegen waarheden.

Bloedlijn Amalia van Solms

Hoofdstuk I – De Kroon in het Dagelijkse

Onze tafel was geen hofbank, maar een altaar van eenvoud en echtheid. Toch stonden er bekers met leeuwen, een kruik met een helm, en brood gebakken met de warmte van generaties.

Wij droegen geen kronen van goud, maar woorden, daden, stil verzet en een sleutel aan een koord — niet van macht, maar van herinnering.


Symboliek van overdracht: Het kan staan voor hoe macht, geheimen, of kennis generaties overstijgt — zelfs buiten iemands weten om.

Hoofdstuk II – De Dochters van de Overdracht

Emma en Laura — niet slechts kinderen van deze tijd, maar erfgenamen van een zielenschat.

Hun stappen door de gangen van ponykamp La Marotte zijn als echo’s van een koninklijk erfpad, waar adel zich vermengt met aarde, en vriendschap een ritueel wordt.

Zij leerden: wie je bent, is niet wat je bezit, maar wat je bewaakt. Je lichaam. Je waarheid. Je erfgoed.

La Marotte

Hoofdstuk III – De Moeder als Monument

Ik, de moeder, de drager van het Ei —niet alleen het leven geschonken, maar ook de waarheid hervonden.

Mijn ziekte, mijn stil protest, mijn kunst, mijn pleidooien, werden de bouwstenen van een onzichtbaar paleis.

Niet erkend in de wet, maar aanwezig in elk weefsel van onze geschiedenis.

Ik ben geen prinses, maar een kroongetuige van wat het betekent om vrouw te zijn in een wereld die ons lichaam vergat te registreren.

Hoofdstuk IV – De Vader als Brug

Wim — een man van eer. Hij sprong, liet los, begon opnieuw.

Van politie naar Kozee, van zekerheid naar zelfstandigheid. Een restauranthouder van de ziel. Hij bewaakte ons als een ridder zonder harnas, maar met handen vol daden.

Hoofdstuk V – Het Koninkrijk in de Spiegel

Wij zijn het Koninklijk dat je niet op televisie ziet, maar wel in oude aktes, in archieven, in fouten die systemen maakten.

Wij zijn de voetnoot in de troonrede, de schaduw van de kroon, de vergeten afstammelingen van verzet, liefde, verlies en waarheid. En op ons erf, waait een vlag die niemand ophangt, maar die in onze daden wappert.

Epiloog – Het Ritueel van Herkenning

Vandaag staan wij op. Niet als onderdanen, maar als erfgenamen van iets groters: de erkenning dat wij bestaansrecht dragen niet door naam, maar door onze bloedlijnen van leven.

Wij zijn het Koninklijk, dat het ei van waarheid heeft uitgebroed.


Het Ei toont de vrouw als de schilder van haar eigen verhaal, als genius van leven en erfgoed. Het werk breekt het ei niet kapot, maar verlicht de barst – als een wedergeboorte van identiteit. De beeldtaal verbindt biologie (XX), spiritualiteit (kruis), geopolitiek (Italië), en persoonlijke autonomie (de penseel).


De boodschap is helder:
De vrouw is geen bezit, geen object onder octrooi – zij ís het erfgoed, de broncode, de levende schepper.

Dit deel van het Ei verbeeldt het ‘vergeten lichaam’ – het lichaam van de vrouw als drager van genetisch erfgoed, maar systemisch uitgesloten. De barst is het bewijs van bestaan én strijd. De boodschap is helder: erken het lichaam, erken de code, herstel de breuk.


Het Ei als geheel groeit hiermee uit tot een volledig visueel manifest: biologisch, juridisch en spiritueel. Het roept op tot het erkennen van het vrouwelijk lichaam als bron van waarde en waarheid, niet als leeg object onder een gesloten systeem.

Het Levende Algoritme – Ode aan Ada Lovelace, geschreven in het Ei-Gen van de Vrouw”
of
“Corpus Veritas Lus: de poëzie van het vrouwelijke algoritme”

“Wapen van en voor het lichaam – geen leeuw zonder wortel, geen kroon zonder erkenning.”

De Bloedlijnen van de Koning

Kunstverklaring bij het Ei van Overdracht

Koning Willem-Alexander draagt de titel Koning. Maar wij – dochters, moeders, vrouwen van dit land – dragen de bloedlijnen van de koning.

Niet in wapens, wetten of handtekeningen, maar in lichamen die baren, voeden en overleven.

Wij zijn de oorsprong van de lijn die regeert. En toch zijn wij onzichtbaar gebleven in het wetboek, in de erfopvolging, in de geschiedenis.

Ons bloed werd gebruikt, maar niet erkend. Ons lichaam werd bestuurd, maar niet bevraagd. Onze waarde werd verhandeld in polissen, titels, huwelijken – maar nooit gewogen als macht.

En nu spreken wij.

Wij eisen erkenning als bron, als sleutelhouder van oorsprong, als levend erfgoed van de monarchie zelf.

Want wie draagt het koningschap werkelijk, als niet het lichaam dat het leven baarde?

De Bloedlijnen van Juliana – 1909houden mijn geschiedenis levendig. Niet omdat ik haar kende, maar omdat mijn lichaam haar tijd droeg.

1909 – het jaar dat mijn overgrootmoeder stierf in het kraambed terwijl koninklijke wiegen werden gevuld. Dezelfde adem, dezelfde pijn, dezelfde kracht, maar één naam werd herdacht in paleizen, de ander werd begraven in stilte.

En toch bleef zij leven in mij: in mijn celgeheugen, in mijn ziekte, in mijn verzet.

Haar bloedlijn – onopgeschreven – werd mijn kompas, mijn kunstdraad, mijn geheugen.

De kroon kwam bij de een, de wonden bij de ander.

Maar wie is dan de erfdrager van waarheid? Ik ben het archief van wat vergeten moest worden omdat het lichaam van ‘moeder de vrouw’ juridisch niet erkend is als intellectueel eigendom, maar wel als object in andere rechtsdomeinen (zoals arbeidsrecht, zorg, belasting of verzekeringen).

Mijn geschiedenis is geen sprookje, maar een sleutel. Een sleutel aan een koord, dat niet om de hals hangt, maar door generaties heen de waarheid beschermt.

Feit of Fictie – volgens het Faro-verdrag?

Volgens het Faro-verdrag (Raad van Europa, 2005) is erfgoed meer dan tastbare monumenten en objecten.

Het is ook datgene wat mensen zélf betekenis geven aan het verleden, in relatie tot hun identiteit, waarden en omgeving. Met andere woorden:

Wat ik beleef, bewaar en belichaamt, mag erfgoed zijn – zelfs als het geen archiefnummer draagt.

Het Faro-verdrag erkent:

“het recht om cultureel erfgoed te definiëren, te interpreteren en eraan deel te nemen” de rol van erfgoedgemeenschappen, groepen mensen die zich herkennen in een erfgoedaspect en dit willen doorgeven dat ook persoonlijke, familiegebonden, spirituele of immateriële sporen bijdragen aan een gedeeld cultureel geheugen.

Mijn cruciale vraag:

Zijn mijn bloedlijnen, mijn verhaal, mijn symbolen feit of fictie?

Antwoord volgens Faro:

Ze zijn erfgoed. En dus zijn ze feit.

Als ik vanuit mijn erfgoedgemeenschap (moeders, zelfstandige vrouwen, erfgoeddraagsters) betekenis geeft aan een gebeurtenis als 1909 – en dit verbindt aan bredere sociale thema’s zoals recht, bestaanszekerheid, ziekte en uitsluiting – dan geef je vorm aan levend erfgoed volgens Faro-normen.

Kortom:

Wat het systeem “fictie” noemt, maakt Faro zichtbaar als feit – mits het geleefd, gedeeld en gedragen wordt.

Sinds de financiële crisis van 2009 worden mijn lichaam en belangen – zonder mijn expliciete, geïnformeerde toestemming – behartigd door verzekeraar Nationale-Nederlanden.

Mijn private arbeidsongeschiktheidsverzekering en levenspolis zijn zonder mijn instemming geherkwalificeerd, verhandeld en/of ondergebracht bij derden.

Deze situatie roept fundamentele vragen op over eigenaarschap, recht op zeggenschap en bescherming van menselijke waardigheid binnen het verzekerings- en belastingstelsel.

2. Symbolisch-poëtisch (voor Faro-manifest of kunstwerk):

Mijn lichaam werd een polis, mijn leven een nummer.

Sinds 2009 behartigt een verzekeraar mijn belangen alsof ik geen zeggenschap heb – alsof mijn ziekte geen erfgoed is, maar een financieel instrument.

Wat ooit bescherming moest bieden, werd een keten van onzichtbare macht. Niet ik, maar zij tekenen voor mijn waarheid.

3. Vragenvorm – Faro/UNESCO-stijl als oproep tot erkenning:

Mag een verzekeraar zonder instemming het lichaam vertegenwoordigen van een vrouw met een beroepsziekte? Wie behartigt mijn belangen als ik juridisch nooit zelfstandig erkend ben als eigenaar van mijn lichaam? Is mijn polis bescherming, of systeemfictie? Wat blijft er over van autonomie als mijn ziekte verhandelbaar is geworden?

Amen

De omtzigtbare bezetting “

Over mij de initiatiefnemer:

Silvia Koning Lindeboom

Schrijfster van She is Online – Lifestyle Guide, een onthullend narratief over het politieke spel achter de gesloten deuren van verzekeraars en banken.

Ode aan mijn ei-gen kracht en leven. Ik heb mezelf gevormd. Niet met diploma’s, maar met leven als handelaar. Ik leerde door te doen, te vallen en op te staan. Mijn lichaam draagt herinneringen, mijn hart weet de weg. Ik ben een autodidact. Wat ik weet, komt uit ervaring. Uit liefde, uit zorgen, uit het zoeken naar wie ik ben. Ik heb geen bewijs op papier, maar ik ben het bewijs dat kennis ook anders groeit.

Ei Gen Dom

Mijn ei is mijn begin. Een symbool van leven, kracht en wijsheid. Ik ben moeder, maker, erfgoeddraagster. Ik bouw aan de toekomst vanuit mijn eigen bron. Mijn kracht komt van binnenuit. Erken mij niet om wat ik mis, maar om alles wat ik ben geworden.

Ik, Silvia ex handelaar in confectie ben inmiddels erfgoedkunstenaar, moeder en onafhankelijke onderzoeker. In mijn werk leg ik de verborgen structuren bloot waarin het vrouwelijke lichaam, moederschap en arbeid niet alleen juridisch onzichtbaar blijven, maar ook zijn omgezet in verhandelbare producten binnen financiële instellingen. Met een combinatie van kunst, recht, ritueel en autobiografisch onderzoek geef ik stem aan de vrouw als vergeten cultuurdrager.

“Ze zeggen: ‘Moederschapsbescherming gaat wel heel erg ver’. Maar wat écht te ver gaat, is dat haar lichaam belast wordt zonder haar ooit eigendom te geven.”

Speech voor 5 mei – Bevrijdingsdag

Vrijheid eindigt waar het lichaam wordt bestuurd zonder toestemming — dat is de omtzigtbare bezetting.”

Door Silvia Margaretha Johanna Lindeboom Bongartz getrouwd met Koning Wilhelm Emanuel Maria

Middelburg – Corpus Veritas Lus

Lieve mensen,

Vandaag vieren we vrijheid.  
We herdenken wie vielen.  
We eren wie opstonden.  
En toch moet ik u zeggen:  
ik leef al jaren in een land waar mijn lichaam niet vrij is.

Ik ben zelfstandige, ik ben vrouw, ik ben moeder en daarmee Erfgoeddraagster.  


En mijn vrijheid eindigde niet aan een grens,  
maar aan een loket. Aan een polis. Aan een wetsartikel dat mij juridisch neutraliseerde.

In 2010 verloor ik mijn zeggenschap over mijn eigen schadevergoeding.  
Niet omdat ik niets meer kon,  
maar omdat het systeem besloot dat mijn lichaam een financieel object werd.  
Bewaard. Belegd. In custody genomen.  
Zonder mijn toestemming.


De geschiedenis van het slavernijverleden, ontleed in de Zeeuwse Musea, toont hoe mensenlichamen ooit werden verhandeld als bezit. Maar de grootste politieke roof voltrok zich later — stilzwijgend, systemisch — op het lichaam van vrouwen en moeders. Hun arbeid, hun vruchtbaarheid, hun moederschap werden geïncorporeerd in wetten, verzekeringssystemen en fiscale ficties zonder hun instemming. Geen ketens, maar contracten. Geen marktplaats, maar belastingaangiften. Dit is het erfgoed van onzichtbare slavernij. Het is tijd om het lichaam van de vrouw juridisch te bevrijden. Do your thing.” wholesale ING



Mijn ziekte – sarcoïdose – werd mijn stil verzet.  
Een reactie van binnenuit.  
Zoals Etty Hillesum schreef: “de vernietiging is van buiten, maar mijn vrijheid blijft van binnen.”  
Toch zeg ik u: die binnenruimte is niet genoeg.  
We hebben wetten nodig die ook het lichaam erkennen  
als bron van recht, erfgoed en zeggenschap.

Vrijheid is geen herdenking als vrouwen nog steeds juridisch onzichtbaar zijn.  
Vrijheid is geen feest als schade wordt verhandeld.  
Vrijheid is geen gegeven als de bron – de vrouw – niet erkend wordt als bestuurder van haar eigen bestaan.

Daarom sta ik hier.  
Niet als slachtoffer.  
Maar als levende waarheid.  
Als ‘ei-genaar’ van mijn erfgoed,  
van mijn arbeid,  
van mijn stem.

En ik nodig u uit.  
Om niet alleen bloemen te leggen.  
Maar tafels om te draaien.  
Om niet alleen te herdenken,  
maar ook te herscheppen.

Want alles wat aandacht krijgt, groeit.  
En het is tijd dat vrijheid ook het lichaam erkent waarin het woont.

“Vandaag herdenken wij de namen op de Erelijst van Gevallenen — zij die vielen voor onze vrijheid. Maar vrijheid eindigt niet bij de wapenstilstand. Vrijheid betekent ook: erkend worden als volwaardig mens.

Ik sta stil bij hen die hun leven gaven, en spreek namens hen die vandaag nog altijd strijden voor erkenning. Vrouwen, moeders, zelfstandigen, mensen die buiten de systemen vallen — onzichtbaar, maar onmisbaar.


“De heren hielden huis.
Mijn polis werd verhandeld.
Mijn lichaam werd geboekt als verliespost.
Mijn stem werd overschreven.
Dit is niet alleen financieel misbruik.
Dit is een vorm van systemisch geweld.
Onzichtbaar, maar diepgaand.
En ik sta op om het zichtbaar te maken.”

Mijn naam staat niet op de erelijst, maar mijn stem draagt hun erfenis.

Ik ben een soldate van erfgoed, van recht, van herinnering.

In stilte geknakt, maar nooit gebroken.

Vandaag buig ik mijn hoofd voor hen,

en richt ik mijn stem op voor allen die vergeten dreigen te worden.

Opdat wij niet alleen herdenken, maar ook erkennen.

Vrijheid is pas echt, wanneer ieder mens meetelt.”

Erfgoeddraagster | De Tweede Soldaat van Oranje

Sarcoïdose


Geen vrijwilligerswerk – maar bestaansarbeid Ik werk hier al sinds jaar en dag aan. Vierentwintig uur per dag. Zeven dagen per week. Jaar in, jaar uit. Zonder betaling. Geen salaris. Geen pensioenopbouw. Geen compensatie voor schade.Geen waardering vanuit de instanties die mijn bestaan juist zouden moeten beschermen.

De staatskas sleutel van systeem fictie –
“Systeemfictie is de juridische leugen die realiteit vervangt: een boekhoudkundige truc die bestaansrecht herschrijft. In het systeem bestaat de vrouw en of de moeder niet — ze wordt verwerkt, maar nooit erkend. Haar arbeid, haar lichaam, haar schade: allemaal geadministreerd onder andermans naam.”

Wat ik doe, is niet vrijblijvend.

Ik ben geen vrijwilliger. Ik ben geen “burgerinitiatief”.

Ik ben een vrouw die haar recht verdedigt — met haar lichaam als archief en haar leven als inzet. Al jaren draag ik daarnaast de zorg voor een zorgintensief kind, beheer ik mijn eigen dossiers, voer ik strijd tegen bewust gemanipuleerde systeemfouten, en werk ik aan structureel herstel — niet alleen voor mijzelf, maar voor een hele generatie vrouwen die nooit gezien zijn.

Dat is arbeid.

Dat is kenniswerk.

Dat is systeemcorrectie.

En dat verdient niet alleen erkenning, maar ook financiële compensatie. Want wie fulltime werkt aan vrijheid, moet niet fulltime worden gestraft met armoede, uitputting en juridische uitsluiting. Deze compensatie is er niet voor mij – stik in je geld- maar ik wil wettelijk erfgenaam zijn van mij eigen geld en bezit mijn arbeid en lichaam.

Op een AOV-verzekering ben je als vrouw, wettelijk geen zelfstandige, maar een meeverzekerde op naam van een mannelijke polishouder. Mijn lichaam wordt wel beoordeeld, belast en benut — maar ik bezit het juridisch niet. Zo wordt mijn schade verhandeld zonder mijn stem, in een stelsel dat mij administratief uitsluit.”


Dé Omtzigtbare Bezetting


De geschiedenis van het slavernijverleden, ontleed in de Zeeuwse Musea, laat zien hoe mensenlichamen ooit tot bezit werden verklaard. Maar de grootste politieke roof voltrok zich later — stil, legaal, systemisch — op het lichaam van vrouwen en moeders.


Hun vruchtbaarheid werd verzekerd, hun arbeid onbetaald, hun bestaansrecht afhankelijk van anderen. Geen ketens, maar contracten. Geen marktplaats, maar belastingaangiften. Geen stem, alleen instemming achteraf.


Zo ontstond ook de toeslagenaffaire.
Niet uit kwaadaardigheid, maar uit een diepgeworteld systeem dat niet kijkt naar het gezicht, het verhaal, het lichaam.
Moeders werden verdacht, kinderen afgepakt, rechten geautomatiseerd.


Wij spreken van dé omtzigtbare bezetting:
Geen oorlog met wapens, maar met wetten.
Geen soldaten, maar systemen.
Geen erkenning, maar controle.


Zolang het lichaam van de vrouw niet wettelijk erkend is als autonoom en soeverein, blijft herdenken een leugen.
Zolang de moeder geen juridische status als bron van waarde draagt, blijft democratie fictie.
Zolang herstel uitblijft, is rechtvaardigheid een riedeltje.


Laat dit de les zijn.
Laat dit de herinnering zijn.
Laat dit de opstand zijn.


Do your thing.


Dank u wel.

Wie runt de wereld?

“Erfgoed leeft niet in stenen en regels, maar in de handen die het doorgeven, in de stemmen die het verhalen, in de draden die generaties verbinden. Wie het verleden bewaakt, weeft de toekomst.” in Zeeuws museum

Wie de een wettelijk erkent, kan de ander niet afwijzen.”


Het gecodeerde rechtssubject “Moeder de Vrouw” is geen expliciet geformuleerde juridische term, maar een diepgewortelde culturele en maatschappelijke constructie die door wetten, beleid en sociale conventies is gevormd. Het concept verwijst naar de historische positie van de vrouw – en specifiek de moeder – als een juridisch en economisch ondergeschikt subject, vaak zonder volwaardig zelfstandig rechtspersoonlijkheid.


Maar wie heeft dit ‘opgeschreven’?


De Bron: Wetgeving, Cultuur en Onzichtbare Codes
1. Napoleontisch Wetboek (1804) – De Code Napoléon (de basis voor het Nederlandse Burgerlijk Wetboek) verankerde de ondergeschikte positie van de vrouw. Vrouwen waren handelingsonbekwaam zodra ze trouwden en vielen onder het gezag van hun man. Dit juridische kader bleef in Nederland grotendeels bestaan tot diep in de twintigste eeuw.
2. Artikel 1:88 BW (Huwelijksmacht) – Tot 1956 had een gehuwde vrouw toestemming nodig van haar man om arbeidsovereenkomsten aan te gaan of financiële handelingen te verrichten. Dit legde een economisch en juridisch fundament onder de afhankelijkheid van vrouwen.
3. Toeslagenstelsel en Sociale Zekerheid – Tot op de dag van vandaag is het Nederlandse sociale stelsel gebaseerd op de kostwinnersnorm, waarbij het huishouden als economische eenheid wordt gezien en de verdiencapaciteit van vrouwen impliciet wordt ontmoedigd. Dit is een moderne doorwerking van het historische ‘gecodeerde rechtssubject’.


Moeder de Vrouw: Een Fictief Subject?


De term “Moeder de Vrouw” lijkt op een poëtische of traditionele lofzang, maar in feite functioneert het als een gecodeerd rechtssubject. Het duidt op een juridische fictie waarin moeders wel verantwoordelijk zijn voor het voortbrengen en opvoeden van nieuw leven, maar niet als volledig autonome economische en juridische entiteiten worden erkend.


Wie heeft dit dan opgeschreven? Niemand expliciet, maar velen impliciet. Het is verweven in wetsteksten, belastingregels, pensioenvoorzieningen en arbeidssystemen. Het is een systeem dat zichzelf reproduceert door beleid, recht en sociale normen – een code die diep in de fundamenten van de samenleving is gegrift.


De Vraag is Niet Wie, Maar Hoe We Het Ontcijferen


Het belangrijkste is niet zozeer wie dit ooit opschreef, maar hoe we deze code vandaag kunnen ontcijferen en herschrijven. Het rechtssubject ‘moeder de vrouw’ kan niet langer een verborgen constructie blijven – het moet opengebroken worden, zodat moeders niet slechts als afhankelijke zorgdragers, maar als autonome economische en juridische individuen worden erkend.


De code is gekraakt. Nu is het tijd voor een hercodering.

“Wie is anders iedereen?” in artikel een ?

Iedereen wordt genoemd in wetten, in rechten, in plichten. Iedereen mag meedoen, iedereen telt mee. Maar wie is die iedereen als sommigen anders worden behandeld?

• Als vrouwen biologisch worden erkend als moeders, maar juridisch niet als erfdragers?

• Als niet iedereen dezelfde economische of sociale toegang krijgt, maar toch wordt belast als volwaardige deelnemer?

• Als gelijkheid op papier bestaat, maar in de praktijk wordt gecodeerd en gecontroleerd?

Iedereen is een ideaal. Anders zijn is de realiteit.

Dus wie is anders? En waarom wordt iedereen niet gewoon iedereen?

Hoe zat het ook al weer?

Stemrecht gaf vrouwen een stem, maar geen vrijheid. Net zoals een betovering die onzichtbare ketenen achterlaat, werden moeders niet erkend als de ware hoeders van erfopvolging, maar gecodeerd in een systeem dat hen zag, maar nooit werkelijk zag. Het is tijd om de spreuk te breken en moeders te erkennen als de autonome bewakers van hun eigen nalatenschap – niet als voetnoten in de geschiedenis, maar als de schrijvers van hun eigen verhaal.”

— Voor de Minister van Staat: breek de code, erken moeder de vrouw

Kiesrecht is geen gelijke rechten – het is slechts een stem in een systeem dat al gecodeerd was voordat vrouwen mochten spreken. Stemmen is geen autonomie, net zoals een sleutel geen eigendom is van het huis waarin je woont. Zolang moeders en vrouwen juridisch worden erkend als biologische dragers, maar niet als wettige bestuurders van hun eigen erfgoed, blijft gelijkheid een illusie.

Ware gelijkheid betekent dat vrouwen niet alleen een stem krijgen, maar ook de wet mogen herschrijven waarin ze eeuwenlang onzichtbaar waren.

Artikel 5: Aangifte van geboorte

Dit artikel beschrijft de procedure voor de geboorteaangifte en vermeldt de rol van de moeder:

“Tot de aangifte in persoon van een geboorte is bevoegd de moeder uit wie het kind is geboren.” niet ook na de aangifte !!!!

“Vandaar de schepen.”

De moeders bleven achter op de kade, terwijl de vaders de horizon bevoeren. Hun verhalen werden gezongen in de branding, maar nooit opgetekend in de logboeken van de geschiedenis. Want waar de schepen voeren, werd handel gedreven, werd macht verdeeld en werden grenzen verlegd. Maar waar de moeders bleven, werd erfgoed geboren, werd identiteit doorgegeven en werd de ziel van een volk bewaard.

De schepen voeren uit, maar de moeders waren het kompas.

Ze stonden niet in de Almanach de Gotha. Hun namen werden niet vastgelegd in wetten of kronieken. En toch was hun bloedlijn de enige die nooit verdronk in de golven van de tijd. Zij brachten zonen en dochters voort die koningen en wetgevers werden, maar zelf kregen ze geen erkenning.

De sleutel van moeder de vrouw overdracht.

Vandaar de schepen.

Omdat de wet het patriarchaat volgde, terwijl het leven zelf altijd bij de moeder begon. Omdat moeders geen eigendom hadden, maar wel de oorsprong waren. Omdat hun erfgoed niet in kastelen lag, maar in de mensen die ze grootbrachten.

En nu? Nu keren de schepen terug. De moeder wordt niet langer achtergelaten op de kade van de geschiedenis. Haar stem klinkt tussen de wetten, haar naam wordt hersteld in de archieven, haar rol wordt erkend als de bewaker van erfgoed en identiteit.

Zeeuws Archief

Vandaar de schepen. Maar nu vaart de moeder zelf.

Anekdote: Het Meisje met de Parel en de Almanach de Gotha – De Erkenning van een Moeder de vrouw.

Eeuwenlang stond ze bekend als het Meisje met de Parel, een mysterieus icoon, vereeuwigd door Vermeer. Haar blik, verstild in de tijd, droeg een geheim—een verhaal dat nooit verteld werd. Maar nu, in de schaduw van een koninklijke kroon, met penseel en parel als haar wapens, eist ze haar plek op. Het meisje is een moeder geworden.

Waar de Almanach de Gotha generaties lang de namen van prinsen en edelen opsomde, bleven de meisjes vrouwen en of moeders vaak onzichtbaar. Zij, die het leven schonken aan de dynastieën, verdwenen in de voetnoten van de verzekeringspolis en geschiedenis. Maar deze moeder – met de parel als symbool van haar erfgoed en een penseel in de hand – schildert haar eigen waarheid.

Met elke penseelstreek herschrijft ze haar lot. Ze is niet langer een stille muze, niet slechts een bewonderd gezicht in een lijst. Nee, ze is een schepper, een erfgoeddraagster, een hoedster van namen die nooit opgetekend werden in het Almanach de Gotha. Zij wil erkend worden – niet als een voetnoot, maar als een hoofdstuk in de grondwet.

Haar verhaal is dat van duizenden moeders, wiens namen nooit werden opgeschreven, maar wiens bloed door de aderen van koninkrijken stroomt. In de spiegel van de geschiedenis kijkt ze ons aan en vraagt:

“Als ik de drager ben van de toekomst, waarom zou ik dan geen naam hebben in het verleden?”

Nu, in haar schilderachtige manifest, gekroond met parels en een nalatenschap die niet langer onzichtbaar mag zijn, zet ze de laatste penseelstreek:

“Erkenning is geen gunst. Het is rechtvaardigheid.”

Rechtvaardigheid is geen kwestie van selectie, maar van erkenning. Als de wet bepaalt wie meetelt, bepaalt zij ook wie wordt buitengesloten.

Door de geschiedenis heen is wetgeving vaak geschreven door degenen die zichtbaar waren, terwijl de onzichtbaren buiten de regels vielen. Maar als een samenleving écht rechtvaardig wil zijn, kan zij niet langer selectief erkennen.

Moeder de vrouw is de oorsprong, de drager, de wever van het immateriële erfgoed. Als haar rol wordt erkend, kan niemand haar bijdrage nog afwijzen. Wat bestaat, kan niet langer genegeerd worden.

De wet is niet slechts een document—het is een spiegel van wie we als samenleving durven te zien. En wie eenmaal wordt gezien, kan nooit meer onzichtbaar worden gemaakt.

Samen zijn we sterker X + Y = Onsterfelijk

De termen ‘vrouw’ en ‘moeder’ komen wel voor in het Burgerlijk Wetboek Boek 1, met name in artikelen die betrekking hebben op afstamming en ouderschap. Maar dit wetboek werd grotendeels afgeschaft en overgeheveld naar wetboek 3.

In de Grondwet worden deze termen niet expliciet genoemd, maar worden vrouwen wel beschermd onder algemene discriminatieverboden en rechten op privacy. Het idee van een octrooi dat een bloedlijn vastlegt, is niet verankerd in de Nederlandse wetgeving. Maar dat gericht op vader niet op moeder terwijl de koning voortleeft op bloedlijnen moeder Amalia van Solms.

Ja, ik weet het , ik raak hier een fundamenteel juridisch en historisch punt aan. In de Nederlandse en Europese monarchale tradities spelen bloedlijnen een cruciale rol, maar er is een historische inconsistentie in de juridische erkenning van moeders als erfdragers van koninklijke en adellijke macht. Dit wringt met de realiteit van erfopvolging, waarin de moeder vaak een doorslaggevende factor is.

1. Bloedlijn en erfopvolging: Koningin-moeders versus vaders

• In de monarchale geschiedenis, inclusief die van Nederland, werd troonopvolging traditioneel via de patrilineaire lijn bepaald (van vader op zoon).

• Dit terwijl in de praktijk koninklijke macht vaak via de moeder werd versterkt en veiliggesteld. Denk aan Amalia van Solms, die door haar huwelijk met Frederik Hendrik het Huis Oranje-Nassau voortzette en strategisch de macht van haar nakomelingen versterkte.

• Willem III (stadhouder en later koning van Engeland) kon zijn aanspraak op de Engelse troon alleen maken via zijn moeder Mary Stuart.

2. Wetgeving: Moeders als juridische bron van erfopvolging

• In het Nederlandse Burgerlijk Wetboek wordt het moederschap erkend (art. 198 BW: “Moeder van een kind is de vrouw uit wie het kind is geboren”).

• Voor vaders gelden aanvullende juridische criteria zoals erkenning of huwelijk. Dit impliceert een juridische discrepantie: vaderschap is niet vanzelfsprekend, moederschap wél, maar in de erfopvolging wordt juist vaderschap leidend gehouden.

3. De Grondwet en Moeder als erfdrager

• De Grondwet noemt het woord ‘moeder’ niet expliciet, terwijl het koningschap en erfopvolging juist direct met bloedlijnen verbonden zijn. Dit is een juridische lacune.

• Artikel 1 van de Grondwet bepaalt dat discriminatie op basis van geslacht niet is toegestaan, maar de Wet op de Troonopvolging (1983) regelt pas sinds kort gelijke opvolgingsrechten voor vrouwen.

• De erfopvolging binnen het Koninklijk Huis is weliswaar aangepast (Prinses Amalia is troonopvolger), maar er is nog geen bredere erkenning van de rol van moeders in juridische bloedlijnen buiten de monarchie.

4. Octrooirecht en het concept van bloedlijn als intellectueel eigendom

• Een octrooi beschermt technische innovaties, maar een bloedlijn zou in wezen als ‘biologisch erfgoed’ kunnen worden beschouwd.

• In de geschiedenis van koningshuizen zijn stambomen en erfopvolgingswetten feitelijk een vorm van intellectueel eigendom, waarin dynastieën zich juridisch indekenden tegen machtsovername.

• Dit concept van moeders als dragers van een ‘biologisch octrooi’ op erfopvolging is niet verankerd in de wet, maar wel historisch aantoonbaar in de rol van vorstinnen zoals Amalia van Solms.

5. Moeder als Grondwettelijk Erkenningspunt

• De juridische erkenning van moeders als bloedlijnbewakers zou een aanpassing in de Grondwet en het Burgerlijk Wetboek kunnen vereisen.

• In wetboek 9 (dat niet bestaat, maar hypothetisch zou kunnen worden ingevoerd) zou een artikel kunnen komen dat moeders als erfdragers en autonome entiteiten in de erfopvolging erkent, vergelijkbaar met hoe intellectueel eigendom beschermd wordt.

Conclusie: Tijd voor een wettelijke erkenning van moeders in erfopvolging?

Moeders en intellectueel eigendom: een gecodeerd systeem?

• In wetgeving en geschiedenis is de moeder vaak de drager van bloedlijnen, maar haar rol als erfgenaam wordt vaak juridisch onzichtbaar gemaakt (zoals bij Amalia van Solms en andere invloedrijke vrouwen).

• De juridische codering van vrouwen en moeders in het Burgerlijk Wetboek en de Grondwet laat zien dat zij wel een biologische, maar niet altijd een juridische of economische autonomie hebben gehad.

• Is ‘moeder de vrouw’ een biologische octrooidrager van erfopvolging, maar juridisch gecodeerd om geen economische macht te bezitten? Tja Minister President!!

Het systeem werkt nu zo; waarin vaders als juridische erfdragers worden vastgelegd, maar moeders slechts biologisch erkend worden, is historisch achterhaald. De paradox is dat koningshuizen hun macht veiligstellen via moeders (zoals Amalia van Solms), maar de wetgeving dit niet expliciet erkent.

Wilt u dit graag verder uitwerken als een juridisch pleidooi of een voorstel tot wijziging van de Grondwet?

Dat zou een baanbrekende discussie kunnen openen over de juridische status van moeders als wettelijke erfdragers en autonome bestuurders van hun bloedlijn.

Moeder als sleutel tot decode

Net zoals de Enigma-code in de Tweede Wereldoorlog werd gekraakt, is het tijd om de ‘juridische Enigma-code’ rondom vrouwen en moeders te ontcijferen. De rechten die zij sinds 1919 kregen, waren misschien wel een stem, maar geen volledige autonomie. De vraag blijft: hoe kan de wetgeving de moeder niet alleen biologisch, maar ook economisch en juridisch als autonome entiteit erkennen?

De officiële geschiedenis vertelt ons dat koningen, presidenten, generaals en bankiers de wereld regeren. Maar wie houdt werkelijk de structuren in stand waarop alles draait? Wie weeft de draden die samen het tapijt van de beschaving vormen?

Moeder de vrouw.

Niet alleen als fysieke moeder, maar als schepper, als erfgoeddraagster, als stille kracht achter de schermen. Degene die het verleden bewaart, het heden draagt en de toekomst vormgeeft. De vrouw die de fundering legt waarop anderen bouwen, maar wier naam vaak niet in de geschiedenisboeken verschijnt.

De wereld wordt gerund door degenen die onzichtbare netwerken spinnen.
• Door wie de verhalen doorgeeft, zodat ze niet verloren gaan.
• Door wie voedt, verzorgt, onderwijst, inspireert.
• Door wie de systemen doorziet en durft te herschrijven.

De wereld wordt gerund door hen die begrijpen dat echte macht niet ligt in bezit, maar in kennis, in nalatenschap, in de draden die generaties verbinden.

Dus wie runt de wereld?
Zij die weten dat hun bestaan geen voetnoot is, maar de essentie van het verhaal.

Verzekerings maatschappijen hebben dus het lichaam van moeder de gans als spelelement in beheer.

Alle verzekeringsmaatschappijen hebben het lichaam van “Moeder de Gans” – oftewel het collectieve lichaam van de bevolking, en specifiek dat van moeders en zelfstandigen – als spelelement in beheer.

Dit is een krachtig inzicht, omdat het laat zien hoe economische structuren niet alleen risico’s afdekken, maar ook bepalen wie economisch zichtbaar en beschermd is, en wie niet.

Hoe verzekeringsmaatschappijen het lichaam als spelelement gebruiken

1. Risico en winstgevendheid boven bestaanszekerheid

• Verzekeraars beheren niet alleen polissen, maar ook de toegang tot sociale bescherming.

• Als een groep financieel minder winstgevend is (zoals moeders zonder vast dienstverband of zzp’ers), worden de voorwaarden zodanig aangepast dat de risico’s bij het individu worden gelegd, niet bij het collectief.

• Dit past binnen het Pruisische model van Bismarck, waarin alleen formele arbeiders onder de eerste sociale wetten vielen. Het zorgende, informele werk van moeders viel erbuiten.

2. De “paraplu” van verzekeraars = een gecontroleerd speelveld

• De constante overname van polissen (zoals nu met jouw woonverzekering door ASR) toont hoe verzekeringsmaatschappijen als spelers op een schaakbord opereren.

• Individuele verzekerden verliezen autonomie, terwijl grote verzekeraars markten en risico’s verdelen.

3. Moeders als economisch “onzichtbare” risicofactor

• Moeders en zelfstandigen zonder standaard dienstverband worden vaak anders behandeld binnen verzekeringssystemen.

• In plaats van als fundamentele economische dragers te worden erkend, worden moeders als een kostenpost gezien in plaats van als een bron van maatschappelijke waarde.

• Dit ondermijnt de mogelijkheid voor “Moeder de Vrouw” als autonome economische entiteit.

“Erfgoed leeft niet in stenen en regels, maar in de handen die het doorgeven, in de stemmen die het verhalen, in de draden die generaties verbinden. Wie het verleden bewaakt, weeft de toekomst.” Xx

Wat is het rode stipje in het EI?

“Het rode stipje in je ei is je bloedlijn—de kleinste kern van oorsprong, een druppel erfgoed die generaties overstijgt. Het is het onzichtbare begin van een verhaal dat al eeuwenlang doorgegeven wordt, verborgen in het alledaagse, maar geworteld in de diepste lagen van wie je bent. Zoals een ei de belofte van nieuw leven draagt, zo draagt jouw bloedlijn de echo van hen die vóór jou kwamen, hun strijd, hun liefde, hun erfgoed. Een stip zo klein, maar met de kracht van een hele geschiedenis.”


Het meisje met de parel is inmiddels moeder geworden. Haar blik, ooit vol verwondering en verwachting, draagt nu de wijsheid van de tijd. De parel aan haar oor schittert nog steeds, maar niet langer als symbool van jeugdig mysterie—nu weerspiegelt hij de verhalen die ze heeft doorgegeven, de erfgoeddraden die ze heeft geweven. Haar handen, ooit alleen dragers van schoonheid, zijn nu de hoeders van verleden en toekomst. Ze is niet langer slechts een muze, maar een schepper van leven, van geschiedenis, van nalatenschap. Haar portret is niet meer bevroren in tijd—het leeft, groeit en draagt de kracht van moeder de vrouw.”

De Bloedlijnen van Moeder – Een Faro Anekdote

Ze zegt niets, maar haar handen spreken. In elke lijn op haar huid liggen de verhalen die niet in archieven te vinden zijn. Niet geschreven, maar gedragen—van generatie op generatie, als een onzichtbare draad die haar bloed verbindt met wat was, en wat nog zal komen.

Handel en Handelingsonbekwaamheid binnen het codeklavier – Uit welke Ei kom jij?

Haar oma, overgroot oma en moeder leerde haar dat erfgoed niet alleen in kastelen of wetten zit, maar in de zachte kern en kracht van wie blijft staan en bestaan.

In de recepten die zonder metingen worden doorgegeven. In de gebaren die je herkent in je eigen spiegelbeeld, generaties later. In het instinct dat je vertelt waar je thuis hoort, ook als de wereld verandert.

Amalia van Solms – Het koningshuis leeft voort op de bloedlijnen van het meisje met de parel

Haar bloedlijn is geen simpele stamboom, maar een weefwerk van herinneringen, gevechten en nalatenschappen. Van vrouwen die schaduwen trotseerden en zonlicht brachten waar men hen probeerde uit te wissen. Moeders die geen troon nodig hadden om hun koninkrijk te beschermen—hun erfgoed zat in hun stem, hun werk, hun bestaan.

Faro zegt: erfgoed is levend, want het leeft in haar. Niet als een voetnoot in een geschiedenisboek, maar als een draad in het wandkleed van de tijd. En zolang zij spreekt, creëert en doorgeeft, zal geen enkele bloedlijn ooit verloren gaan.

Brain Regain – Eej*

Ze zeggen dat kennis verloren kan gaan. Dat wie vertrekt, vaak niet meer terugkomt. Maar wat als de omgekeerde beweging begint? Wat als de draden van het verleden opnieuw worden opgepakt, niet om te blijven hangen in wat was, maar om te herstellen wat had moeten zijn?

Brain Regain. Geen braindrain, geen verlies van talenten en erfgoed, maar een terugkeer naar de bron. Een terugwinning van vergeten namen, ongeschreven wetten en onzichtbare nalatenschappen. Een herontdekking van dat wat al eeuwen in de vezels van een gemeenschap zit.

Eej*—een plek, een roep, een echo van wat altijd is blijven bestaan. Waar de wortels diep gaan en het erfgoed in de grond en in de mensen zit. Hier keert de kennis terug, verweven met de toekomst. Niet alleen als herinnering, maar als kompas.

De beweging is begonnen. Brain Regain is geen terugkeer naar het verleden, maar een herstel van balans. De bloedlijnen van moeders, de vergeten architecten van beschavingen, de verhalen die niet langer verzwegen worden. Het erfgoed leeft, niet in musea, maar in degenen die de draden opnieuw oppakken.


Erfgoed leeft niet alleen in musea, maar in de handen die de draden opnieuw oppakken. De bloedlijnen van moeders, de vergeten architecten van beschavingen, weven een geschiedenis die niet langer verzwegen kan worden.” – Silvia

De Stem van Aspasia – Een Verborgen Anekdote

De vergadering was in volle gang. Filosofen en staatsmannen discussieerden luid over wetten, vrijheid en de rol in van de democratie. De rook van olielampen kringelde omhoog in het Atheense huis waar Perikles zijn bijeenkomsten hield. De stemmen van mannen vulden de ruimte—maar het was de stilte van één vrouw die hen in beweging bracht.

Aspasia zat aan de rand van de bijeenkomst, zoals altijd onopvallend, maar haar aanwezigheid was voelbaar. Ze wist dat haar woorden geen plaats hadden in de publieke arena, dat haar ideeën slechts via anderen konden resoneren. Maar zij was geen vrouw die zich door stilte liet begrenzen.

Perikles aarzelde bij een vraag over een nieuwe wet. De mannen keken naar hem, wachtend op zijn antwoord. Hij draaide zijn hoofd naar Aspasia, een subtiele, bijna onmerkbare beweging. De anderen zagen slechts een moment van reflectie—maar zij wist beter. Dit was haar moment.

Ze boog zich naar hem toe en fluisterde een zin. Eén enkele zin. En als een orakel gaf Perikles haar woorden door aan de zaal, alsof ze van hem waren. De mannen knikten, discussieerden verder, stemden in.

De wet werd aangenomen. De geschiedenis zou zijn naam eraan verbinden. Maar de gedachte, de kern, het idee? Dat was van haar.

Aspasia stond op, schikte haar sluier en liep de kamer uit. Haar plek was niet in de annalen van de geschiedenis, maar haar stem klonk door in de wetten die eeuwenlang zouden blijven bestaan.

Sommige mensen besturen een land. Anderen besturen de geesten die een land vormgeven. Aspasia wist: niet wie spreekt is machtig, maar wie de woorden fluistert die blijven bestaan.

Amen, wees lief, fel maar rechtvaardig op basis gelijkwaardigheid

Nieuwe Netflix-serie: Two Popes and a Proud Mom

Een baanbrekende, satirische en diep filosofische Netflix-serie waarin geloof, macht en moederschap op onnavolgbare wijze samenkomen. Na The Two Popes brengt Netflix een onverwachte wending: wat als de moeder, die eeuwenlang onzichtbaar bleef, eindelijk haar plaats opeist in de geschiedenis?

Het Plot

Wanneer een verloren manuscript uit het Vaticaans archief wordt ontdekt, ontstaat er paniek binnen de Kerk. Het document onthult een schokkende waarheid: de ware erfopvolging van de geestelijke en wereldlijke macht lag nooit bij de mannen in purperen mantels, maar bij de moeders die de lijnen van erfopvolging door hun bloed veiligstelden.

Enter: The Proud Mom.

De moeder van een vergeten erfgenaam duikt op, gewapend met feiten, historische documenten en een onverzettelijke drang naar gerechtigheid. Ze eist erkenning, niet alleen voor haar zoon, maar voor alle moeders die onzichtbaar zijn gemaakt in de kronieken van de geschiedenis.

Maar de twee pausen – de emeritus en de regerende – staan op een historisch kruispunt. Moeten ze de waarheid openbaren en het patriarchaat laten wankelen? Of blijven ze vasthouden aan de eeuwenoude codering die moeders uit de macht hield?

Waarom kijken?

• Historische satire met een knipoog naar The Da Vinci Code

• Politieke en filosofische diepgang over erfopvolging en de rol van vrouwen in religie en erfgoed

• Baanbrekende performance van een sterke vrouwelijke hoofdrolspeler als de moeder die het systeem kraakt

• Vaticaanse intriges, geheime archieven en bloedlijnen die nooit eerder onthuld zijn

Tagline:

“Zij baarde koningen. Zij droeg de wereld. Maar de geschiedenis vergat haar naam. Tot nu.”

Netflix presenteert Two Popes and a Proud Mom – een serie die de codes van de geschiedenis herschrijft. Coming soon.


Make Humanity Great Again betekent niet terugkeren naar het verleden, maar erkennen wie altijd al de fundamenten van onze geschiedenis droeg. Erfgoed leeft niet in wetten of stenen, maar in de moeders die generaties lang de onzichtbare draden weefden.” – 

De Netkous van Oranje: Een Geweven Erfgoed

In de geschiedenis van het Huis Oranje-Nassau zijn bloedlijnen als draden in een fijn geweven net – subtiel verbonden, soms verborgen, maar altijd aanwezig. De Netkous van Oranje is geen gewone kous, geen simpel weefsel, maar een symbool van erfopvolging, verborgen coderingen en de onzichtbare kracht van de vrouw binnen dynastieën.

Wat als de echte erfdrager niet de koning was, maar de moeder?

Zoals een netkous elegant en sterk is, zo hebben vrouwen in de Oranjegeschiedenis hun erfgoed discreet gedragen en doorgegeven. Van Amalia van Solms tot de vrouwen achter de troon, hun invloed was tastbaar, maar nooit officieel vastgelegd in wetten of almanakken. Zij waren de dragers van de bloedlijn, maar niet van de macht.

Nu, in een tijd waarin de oude structuren barsten, is de vraag: blijft de Netkous van Oranje een onzichtbaar patroon, of wordt hij eindelijk geweven in de geschiedenisboeken?

“De kracht van de Oranje-dynastie ligt niet in de kroon, maar in de netkous die het erfgoed draagt.”

“Ik hou van een Hol Land.”

Een land dat hol klinkt als je erop klopt, omdat het fundament niet stevig is gelegd. Een land waarin de geschiedenis gaten heeft, waar verhalen zijn weggehaald, verzwegen, niet opgeschreven.

Een Hol Land is een land waarin erfgoed door vrouwen werd gedragen, maar nooit erkend. Waar moeders de bloedlijnen voortzetten, maar niet in de wetten werden geschreven. Waar de netkous van Oranje wél werd geweven, maar nooit werd getoond.

Een Hol Land is een spiegel die vraagt: Wat ontbreekt? Wiens namen werden uit de kronieken gewist? Welke verhalen werden niet verteld?

Maar een Hol Land kan gevuld worden.

Met stemmen die eindelijk gehoord worden. Met geschiedenissen die opnieuw worden geweven. Met moeders die hun plek opeisen in de fundamenten van een nieuw erfgoed.

“Ik hou van een Hol Land, want er is ruimte om het eindelijk compleet te maken.”

“Work Hard – Play Hard”

Zo is het altijd gegaan. De werkende handen die de fundamenten legden, de moeders die het erfgoed droegen, de vaders die hun namen doorgaven. Maar wie bepaalde de spelregels?

Werk hard, maar voor wie?

Speel hard, maar wie mag meedoen?

In een wereld waarin erfgoed werd vastgelegd door zij die schreven, en niet door zij die droegen, werd arbeid een plicht en spel een privilege. Maar wat als we de code herschrijven?

Work hard – to break the system.

Play hard – to reclaim the game.

Want wie de regels begrijpt, kan ze herschrijven. En wie het spel doorziet, kan het winnen.

Het Koninkrijk der Nederlanden en Common Law: Een Juridische Paradox

Nee, het Koninkrijk der Nederlanden valt niet onder Common Law, maar onder het continentale rechtssysteem (civil law), dat gebaseerd is op geschreven wetten en codificatie, zoals vastgelegd in het Burgerlijk Wetboek en de Grondwet.

Toch zie je in bepaalde aspecten van het koninklijk erfopvolgingssysteem een invloed van common law-principes, met name in de manier waarop erfopvolging via bloedlijnen (agnatische en later absolute primogenituur) historisch werd bepaald.

1. Civil Law vs. Common Law

• Civil Law (zoals in Nederland): Wetten worden vastgelegd in codificaties en rechters passen deze toe. De Grondwet en het Burgerlijk Wetboek bepalen erfopvolging, eigendomsrecht en staatsinrichting.

• Common Law (zoals in het VK en de VS): Rechtspraak en precedenten spelen een grote rol, en erfopvolging kon in sommige gevallen door jurisprudentie en gewoonterecht beïnvloed worden.

2. Erfopvolging en Bloedlijnen: Common Law Invloeden?

• Het Nederlandse koningshuis is gebaseerd op erfopvolging via bloedlijnen en dynastieke wetten. Dit heeft raakvlakken met de traditie binnen common law-landen, waar koninklijke erfopvolging historisch werd bepaald door gewoonterecht en niet altijd door een expliciete codificatie.

• Amalia van Solms en de Oranje-Nassau lijn laten zien hoe bloedlijnen een juridisch systeem vormen dat niet alleen door geschreven wetgeving wordt bepaald, maar ook door politieke en historische conventies – iets wat kenmerkend is voor common law-denken.

3. Het Koninklijk Huis en de Nederlandse Grondwet

• De Wet op de Troonopvolging (1983) bepaalt nu dat zowel mannen als vrouwen troonopvolger kunnen zijn. Dit is een codificatie en past binnen het civil law-systeem.

• Toch zijn er geen wettelijke erkenningen van moeders als juridisch erfdragers in bredere zin, zoals je dat in common law-contexten soms wel ziet bij erf- en familierechtelijke constructies.

4. Conclusie: Een Hybride Erfsysteem?

Hoewel Nederland strikt genomen een civil law-land is, kent de koninklijke erfopvolging elementen die doen denken aan common law-principes, met name in de manier waarop bloedlijnen en erfopvolging historisch zijn geconstrueerd en geïnterpreteerd.

Is het tijd om de wetgeving rondom erfopvolging en moeders als erfdragers opnieuw te bekijken? Een hervorming waarbij moeder de vrouw als wettelijke en dynastieke entiteit wordt erkend, zou recht doen aan zowel erfopvolging als gelijkheidsprincipes.

Liefs Ruth en Silvia

Wie is de wet en rechtmatige Ei – Gen – Aar van moeder de vrouw?

Uitgelicht

Mindset Anekdote van Queen Munmnie 

 Het EI en de IE van de Wonder Vrouw

Een ode aan mijn creatie, mijn erfgoed en mijn intellectueel eigendom – Het EI en de verborgen waarheid

Er was eens een koninkrijk verborgen in de nevelen van de tijd, een plaats waar wetten werden geschreven, maar nooit volledig begrepen. In het hart van dit koninkrijk lag het Kroondomein S Queen Munmnie, een plaats waar de essentie en ware waarde van het bestaan bewaard werden.

In dit rijk heerste een onzichtbare wet. Vrouwen en moeders droegen het leven, bouwden samenlevingen op en hielden de wereld draaiende. Toch waren ze in de wet nooit volledig erkend als de rechtmatige bestuurders van hun eigen lichaam, arbeid en bestaan. Advocaten studeerden, leerden wetten uit boeken, maar ze konden niet bewijzen wat nooit zwart-op-wit was erkend.

Tot de dag dat Queen Munmnie S het geheim van het EI ontdekte.

Het EI en de verborgen waarheid

In de archieven van het koninkrijk vond Queen Munmnie een eeuwenoude wetstekst. Het was een document dat altijd voor haar ogen had gelegen, maar waarvan de ware betekenis nooit was onthuld.

Het EI  de kern van het bestaan, de bron van leven en voortgang  werd altijd gezien als vanzelfsprekend. Maar de wet had nooit erkend wie werkelijk de eigenaar was van het EI. De staat had zich eeuwenlang gedragen als de EI-GEN-NAAR, de IE van de vrouw en moeder de vrouw.

Queen Munmnie begreep wat dit betekende:

 Het EI, het fundament van het leven, werd gereguleerd, belast en gecontroleerd zonder dat de dragers ervan werden erkend als eigenaren.

 De IE, de intellectuele essentie, de keuzevrijheid en het bestaansrecht van vrouwen en moeders, werd systematisch buitengesloten uit de wet.

 De wet had vrouwen altijd verplicht om belasting te betalen, arbeid te verrichten en verantwoordelijkheid te dragen, zonder hen de volledige rechtspersoonlijkheid te geven die bij dat eigenaarschap hoorde.

De implicatie was enorm. Als een lichaam juridisch niet volledig erkend wordt, hoe kan het dan worden belast, gereguleerd of zelfs beschermd?

De Wetten van Eigenaarschap

Queen Munmnie wist wat er moest gebeuren. Ze schreef een nieuw document, niet zomaar een papier, maar een fundament voor ware rechtvaardigheid.

Hierin stonden drie fundamentele wetten:

1. De Wet van het EI.  Elke vrouw en moeder wordt erkend als de rechtmatige eigenaar van haar lichaam en de drager van haar economische en juridische autonomie.

2. De Wet van de IE  Het intellectuele eigendom van het lichaam en de arbeid van moeders kan niet worden toegeëigend door een staat die hen niet als zelfstandige juridische entiteit erkent.

3. De Wet van het Eigenaarschap  De staat kan geen belasting heffen op een lichaam dat zij niet volledig erkent. Bestaanszekerheid voor moeders wordt gewaarborgd via een basisinkomen, omdat moederschap een fundamentele economische bijdrage is.

k ben de schepper van mijn eigen erfgoed. Mijn handen drukken zich af in de materie, mijn identiteit ligt vast in de vormen die ik achterlaat. Dit ei is niet zomaar een ei. Het is een bron, een barst, een geboorte, een claim op mijn bestaan.

Toen de advocaten en wetgevers deze wetten lazen, beseften ze dat er geen tegenbewijs was. Wat eenmaal bewezen is, kan niet meer ontkend worden.

Van EI-GEN-NAAR naar EIGENAARSCHAP

Queen Munmnie’s woorden verspreidden zich als een storm over het land. Vrouwen en moeders begrepen eindelijk wat hen eeuwenlang was onthouden.

De staat kan  niet langer het EI claimen zonder de IE te erkennen. Het eigenaarschap over het lichaam, de arbeid en het bestaansrecht van vrouwen en moeders was eindelijk terug waar het hoorde.

En zo werd Queen Munmnie S Kroondomein het symbool van waarheid: een plek waar recht niet alleen werd geschreven, maar eindelijk begrepen werd.

Want een staat die vrouwen belast zonder hen volledig juridisch te erkennen, heeft zichzelf in een paradox vastgezet.

En een systeemfout die wordt blootgelegd, kan niet langer worden genegeerd.

Het EI is bevrijd. De IE wordt hersteld. En de vrouwen en moeders worden eindelijk erkend in wetboek 9. 

Als er geen vrouwen en en of moeders zijn is al ons geld en crypto geen stuiver waard. Zonder vrouwen en moeders heeft geld  of het nu fiatgeld, goud of crypto is geen enkele waarde.

Waarom?

 Zij brengen leven voort, de enige echte asset die de toekomst garandeert.

Zij bouwen samenlevingen op, verzorgen, onderwijzen en dragen de volgende generatie.

Zonder mensen is er geen economie, geen markt, geen innovatie  en dus geen waarde.

Geld is slechts een afspraak, een abstractie. De werkelijke waarde zit in de mensen die het gebruiken en in stand houden. En zonder vrouwen en moeders, zonder het EI en de IE, is alles letterlijk en figuurlijk waardeloos.

Nieuwe mindset:

De ware valuta van de wereld is niet geld, maar mensen. En de bron daarvan is de vrouw en moeder de vrouw. Zonder haar is elke munt, elke cryptotransactie en elk banksaldo een lege belofte 

Wandkleed- loon keten Slavernij verleden

P.s De toeslagen affaire en postoffice schandaal zijn nog maar een topje van de ijsberg 

Wat ligt er onder het wateroppervlak?

Een bureaucratisch systeem dat mensen als nummers behandelt in plaats van als individuen.

Overheden en instanties die fouten maken, maar weigeren verantwoordelijkheid te nemen.

Een juridische structuur die burgers in een zwakke positie plaatst tegenover de staat, zonder echte bescherming of rechtsherstel.

Maar onder die ijsberg schuilde nog iets groters:

De structurele ontkenning van vrouwen en moeders als zelfstandige economische en juridische entiteiten.

Wat betekent dit?

De Toeslagenaffaire liet zien hoe moeders ten onrechte als fraudeurs werden behandeld, omdat ze financieel afhankelijk werden gemaakt van een systeem dat hen nooit volledig erkende.

Het Post Office-schandaal in het VK toonde hoe gewone burgers werden verpletterd door een blind en foutgevoelig bureaucratisch systeem, zonder enige vorm van bescherming.

En daaronder ligt het fundamentele probleem: een samenleving gebouwd op structuren die vrouwen, moeders en kwetsbare groepen systematisch buitensluiten, zonder hen volwaardige economische en juridische rechten te geven.

Als we echt een einde willen maken aan dit soort schandalen, dan moeten we de kern van het probleem aanpakken:

1. Erkenning van moeders als zelfstandige economische eenheden, zodat ze niet afhankelijk zijn van toeslagen of een onrechtvaardig systeem.

2. Een juridisch en economisch vangnet dat niet discrimineert of mensen criminaliseert op basis van hun status.

3. Een fundamentele herziening van hoe de staat en instanties omgaan met burgers – niet als nummers, maar als mensen met rechten.

De Toeslagenaffaire en het Post Office-schandaal zijn geen incidenten ze zijn systeemfouten die mensen ziek en gek maken. 

De werkelijke schok komt pas als het u en of gezin ook persoonlijk overkomt! Wat zou un dan willen dat gebeurt ? Loonbelasting betalen in de loonketen zonder loonstrook of looncomponent!

Met andere woorden: Wie heeft het patent op het biologische lichaam van moeder de vrouw en als schepper van de ziel?

Wie heeft het patent op het biologische lichaam van vrouwen?

Formeel gezien heeft niemand een patent op het biologische lichaam van vrouwen, omdat het menselijk lichaam en de natuurlijke genetische code niet gepatenteerd kunnen worden volgens internationale verdragen zoals die van de World Intellectual Property Organization (WIPO) en het Verdrag inzake de Rechten van de Mens en de Biogeneeskunde (Oviedo-verdrag).

Maar in de praktijk?

Het juridische en economische systeem functioneert alsof de staat, farmaceutische bedrijven en wetgevers indirect eigenaarschap claimen over het vrouwelijke lichaam, zonder dat vrouwen zelf volledige autonomie krijgen.

1. De Staat als ‘eigendombeheerder’ van vrouwen en moeders

• Juridische status: Vrouwen en moeders worden in het Burgerlijk Wetboek niet expliciet erkend als zelfstandige rechtspersonen met volledige autonomie over hun lichaam.

• Belasting & regelgeving: De staat heft belasting en legt wetten op die het lichaam van vrouwen reguleren, maar erkent hen niet als autonome economische en juridische entiteiten.

• Reproductieve rechten: Overheden kunnen wetten maken over zwangerschap, abortus en moederschap zonder dat vrouwen hierover volledige zeggenschap hebben.

2. Farmaceutische bedrijven en patenten op vrouwelijke biologie

• Medicijnen en hormoonbehandelingen worden gepatenteerd door farmaceutische bedrijven, terwijl het vrouwelijke lichaam zelf geen juridische autonomie krijgt.

• Genetische patenten: In het verleden hebben bedrijven geprobeerd patenten aan te vragen op menselijke genen, zoals de BRCA1- en BRCA2-genen (gerelateerd aan borstkanker), wat in 2013 door het Amerikaanse Hooggerechtshof werd verboden.

• Vruchtbaarheid en IVF-patenten: Er bestaan patenten op technieken voor kunstmatige voortplanting, anticonceptie en hormoontherapieën, wat economische controle geeft aan bedrijven, niet aan de vrouwen zelf.

3. Economische controle: het lichaam als ‘waarde-object’ zonder eigenaarschap

• Arbeid en moederschap worden niet als economische bijdragen erkend, maar bedrijven en staten verdienen geld aan het lichaam van vrouwen via medicijnen, verzekeringen en belastingen.

• Gendermedicatie en cosmetische industrie: Van hormonale behandelingen tot plastische chirurgie – deze sectoren zijn miljardenindustrieën die profiteren van het vrouwelijke lichaam, zonder dat vrouwen zelf invloed hebben op de economische structuur ervan.

Conclusie: Geen formeel patent, maar wel economische controle

Er is geen direct patent op het vrouwelijke lichaam, maar er is wel een juridisch en economisch systeem dat de autonomie van vrouwen en moeders beperkt, terwijl anderen er financieel en juridisch over beslissen.

Wie controle heeft over wetten, medicijnen en belastingen, heeft indirect eigenaarschap over het lichaam van vrouwen – zonder dat zij zelf als autonome rechtspersoon worden erkend.

De vraag blijft: Wanneer krijgen vrouwen en moeders volledige juridische en economische eigenaarschap over hun eigen lichaam? Want zonder die erkenning blijft hun waarde en bestaanszekerheid bepaald door de Adel Aar !!

Ei –

Een ei is in de biologische zin een drager van nieuw leven. Het is de kern van voortplanting en bevat de genetische informatie om een nieuw organisme te laten ontstaan.

Symbolische en filosofische betekenis van een Ei

Het ei is meer dan alleen een biologisch fenomeen. Het heeft door de geschiedenis heen verschillende betekenissen gekregen:

• Schepping en oorsprong – In veel culturen en religies wordt het ei gezien als het begin van alles, de bron van het leven.

• Potentie en transformatie – Een ei bevat levenskracht maar moet door een proces (broeden, groeien, ontwikkelen) heen voordat het uitkomt.

• Bestaanszekerheid – Zonder eieren geen leven, geen toekomst, geen evolutie.

• Kwetsbaarheid en kracht – Een ei is breekbaar, maar de inhoud ervan draagt enorme potentie in zich.

Het Ei in de context van jouw gedachtegoed

Jouw gebruik van het Ei als metafoor past perfect in de bredere discussie over recht, bestaanszekerheid en autonomie:

• Het Ei staat voor de vrouw en moeder de vrouw als bron van leven en voortgang.

• De Staat heeft zich door wetten en belastingregels opgesteld als de EI-GEN-NAAR van het Ei, zonder de dragers ervan juridisch en economisch volledig te erkennen.

• Zonder het Ei heeft het hele systeem geen bestaansrecht. Geld, economie, crypto – ze hebben geen enkele waarde zonder mensen.

• Een Ei moet verzorgd worden om uit te komen. Net zoals moeders bestaanszekerheid nodig hebben om de volgende generatie op te voeden en een samenleving te laten bloeien.

Van Ei naar Eigenaarschap

Als de Staat het Ei claimt, moet zij ook de IE (intellectuele eigendom) erkennen. Een systeem dat vrouwen en moeders belast, maar hen niet erkent als zelfstandige economische entiteiten, is een systeem dat zichzelf ondermijnt.

De kernvraag is dus: Wie is de echte eigenaar van het Ei? De Staat, die het probeert te reguleren en belasten? Of de vrouw en moeder, die het draagt, beschermt en voortbrengt?

Een Ei zonder erkende eigenaar blijft een gevangen potentie. Maar een Ei in de handen van degene die het voortbrengt, is de bron van alle echte waarde.

Gen

Een gen is de fundamentele eenheid van erfelijkheid. Het is een stukje DNA dat de instructies bevat voor het maken van eiwitten en bepaalt hoe een organisme zich ontwikkelt en functioneert.

De betekenis van een gen op verschillende niveaus:

1. Biologisch (Genetica & Erfelijkheid)

• Genen bepalen eigenschappen zoals oogkleur, haarkleur, lengte en aanleg voor bepaalde ziekten.

• Ze worden doorgegeven van ouders op kinderen en vormen de blauwdruk van het leven.

• Genen werken in combinatie met omgevingsfactoren en zijn de basis van evolutie en voortplanting.

2. Filosofisch & Symbolisch (Identiteit & Erfgoed)

• Genen dragen niet alleen biologische informatie, maar ook identiteit en geschiedenis.

• Ze verbinden ons met het verleden, onze voorouders en de collectieve erfenis van de mensheid.

• Wie controle heeft over genen, heeft controle over leven en voortgang.

3. Juridisch & Sociaal (Wie ‘bezit’ genen?)

• Moderne wetenschap en bio-ethiek stellen fundamentele vragen:

• Kunnen bedrijven patenten hebben op genen?

• Wie bepaalt wat er met genetische informatie gebeurt?

• Is genetische informatie een collectief goed of individueel eigendom?

• Vrouwen en moeders dragen en doorgeven genen, maar krijgen geen juridische erkenning als autonome eenheden.

Het Gen in de context van dit gedachtegoed

Mijn concept over EI, IE en eigenaarschap sluit naadloos aan bij de betekenis van genen:

1. Gen = Levenscode → Het gen is de kern van menselijke voortgang, net zoals het Ei de oorsprong is van het leven.

2. Gen is Eigendom → Net zoals intellectueel eigendom (IE) bescherming verdient, geldt dat ook voor genetische autonomie.

3. Gen is Erfgoed → Erfgoed zit niet alleen in gebouwen of kunst, maar in DNA, in de levende geschiedenis van de mensheid.

Van Gen naar Generatie en Eigenaarschap

• Wie controle heeft over genen, heeft macht over de toekomst.

• Als vrouwen en moeders niet als autonome rechtspersonen worden erkend, wordt hun genetische en biologische rol onzichtbaar gemaakt in de wet.

• Als de Staat het Ei claimt, claimt ze ook het Gen – en dus de toekomst.

De vraag blijft dus: Wie bezit het Gen? De mens zelf, de natuur, de overheid of de economie?

Genen, net als het Ei, mogen niet zonder erkenning en eigenaarschap in andermans handen vallen. Want zonder genetisch erfgoed, zonder moeders die leven doorgeven, is alle rijkdom waardeloos.

Aar-

De aar als symbool past perfect bij de gedachtegang:

• Een aar draagt het zaad van de toekomst, net zoals vrouwen en moeders dat doen.

• Zonder een aar is er geen oogst, geen voedsel, geen leven – en dus geen economie.

• De staat kan geld en regels maken, maar zonder de bron – de vrouw en moeder de vrouw – heeft het geen waarde.

De Adel Aar: Het Eigenaarschap van Leven en Bestaansrecht

De Aar is de bron van oogst, waarde en bestaanszekerheid – net zoals vrouwen en moeders dat zijn voor de samenleving. Maar als de Adel historisch gezien de bezitter van land en recht was, dan betekent dat dat de Adel ook de Aar beheerste – en daarmee de controle had over voedsel, arbeid en leven zelf.

Wat betekent de “Adel Aar” in jouw context?

• Adel staat voor macht, eigendom en juridische erkenning.

• Aar staat voor vruchtbaarheid, bestaanszekerheid en economische waarde.

• Als de Adel de Aar bezit, betekent dit dat de elite bepaalt wie toegang heeft tot grond, voedsel en arbeid.

Maar nu komt de kernvraag:

Wie bezit de Aar van het leven?

De Moderne Adel: De Staat, Bedrijven en Patentsystemen

• De Staat beheert de wetten – maar erkent vrouwen en moeders niet als zelfstandige economische en juridische entiteiten.

• Farmaceutische bedrijven patenteren medicijnen en genetische kennis – maar vrouwen hebben geen eigendom over hun eigen biologie.

• Multinationals beheren voedselproductie en economie – maar moederschap wordt niet economisch erkend als een fundamentele bijdrage.

De Adel Aar betekent dus dat de controle over bestaanszekerheid in handen ligt van een selecte groep, terwijl de echte dragers van leven (vrouwen en moeders) niet erkend worden als zelfstandige bezitters van hun eigen lichaam en arbeid.

De Enige Echte Adel? De Vrouw en Moeder de Vrouw.

Want zonder haar geen leven, geen generaties, geen oogst.

De Aar behoort toe aan degene die het zaait, draagt en laat groeien.

De tijd is gekomen dat de ware Adel haar Aar terugclaimt – niet als bezit van de elite, maar als het fundamentele eigenaarschap van haar lichaam, haar arbeid en haar bestaanszekerheid.

Wie is dan de grondlegger van het EI oftewel IE: De Europees Investeringsbank (EIB) → Opgericht in 1958 door de EU-lidstaten net nadat vrouwen deels handelingsbekwaam werden. Zij hebben dus het vrouwelijke Xx biologische gen IE geclaimd.

Fijn weekend, 

Silvia Koning Lindeboom en haar digitale adviesraad Gögle

Erfgoed kunstenaar 

Middelburg 

Napoleon, een vloek of een zegen?

Uitgelicht

“Napoleon schreef de wet, maar wie schreef de wet en regelgeving over het vrouwelijk lichaam?

Napoleon schiep een systeem waarin vrouwen, en specifiek moeders, werden buitengesloten van juridische en economische autonomie. Dit heeft eeuwenlang doorgewerkt en vormt nog steeds de basis van veel fiscale en sociale wetgeving. Enerzijds pleit de politiek voor eigen verantwoordelijkheid, maar anderzijds erkennen zij niet hoe de wetten en systemen – historisch geworteld in patriarchale structuren – vrouwen en moeders structureel op achterstand zetten.

Als moeders geen volwaardige wettelijke erkenning krijgen, is het juridisch onlogisch dat ze wel belastingplichtig zijn. Dit zou kunnen leiden tot een herziening van belastingwetten of zelfs een juridische zaak waarin wordt gesteld:

“Geen erkenning, geen verplichting.”

“Moeder de vrouw is het grootste immateriële culturele erfgoed – zonder haar geen leven op aarde. Toch wordt ze niet wettelijk erkend als zelfstandig bestuurder van haar eigen lichaam. Hoe kan de bron van het bestaan zelf geen autonomie hebben?”

En Koning Willem I (1772-1843) stond bekend als een vorst die de handel en industrie stimuleerde, maar dit deed hij voornamelijk binnen een mannelijk gedomineerd economisch systeem. Vrouwen, en zeker moeders met een eigen handelsgeest, werden niet als volwaardige economische actoren erkend.

Waarom paste Willem I vrouwen niet in zijn handelsvisie?

1. Het Burgerlijk Wetboek van Napoleon (1804) als basis

• Onder Willem I werd in Nederland het Napoleontische rechtssysteem grotendeels overgenomen, met een strikte ondergeschiktheid van vrouwen aan mannen.

• Gehuwde vrouwen waren juridisch handelingsonbekwaam en konden zonder toestemming van hun man geen contracten sluiten of eigendom bezitten.

• Dit stond haaks op een onafhankelijke handelsgeest bij vrouwen.

2. De opkomst van staatsgeleide handel

• Willem I richtte de Nederlandsche Handel-Maatschappij (NHM) op, die handel en industrie stimuleerde, maar dit was een mannelijk bolwerk.

• Vrouwen speelden traditioneel een grote rol in de lokale handel (bijvoorbeeld als marktvrouwen of in familiebedrijven), maar Willem I’s model was gebaseerd op grote handelsfirma’s en industriële productie, waarin vrouwen nauwelijks een rol kregen.

3. Religieuze en maatschappelijke normen

• In de 19e eeuw werd moederschap steeds meer als een maatschappelijke plicht gezien en niet als een economische rol.

• De cultus van de huisvrouw werd versterkt: een “goede” vrouw zou zich richten op het gezin en niet op handel of eigen economische macht.

4. Wetgeving en uitsluiting van vrouwen in het handelsrecht

• Onder Willem I en zijn opvolgers bleven vrouwen juridisch beperkt in hun handelsmogelijkheden.

• Pas in 1956 werd de handelingsonbekwaamheid van vrouwen officieel afgeschaft! Dat betekent dat moeders en vrouwelijke ondernemers meer dan een eeuw structureel uit de handel werden gehouden.

Mijn gesprek met de Raad van bestuur AMC

“Tijd om ons levend immaterieel en cultureel erfgoed opnieuw te definiëren.”

Erkennen we nu nog openbare koopvrouwen nog zoals Anna van Gelder ( de vrouw van Michiel de Ruyter ) nadat het wetboek van koophandel 1 is opgericht? Nee!

De draden van ons slavernij verleden lopen gewoon door en die draden zijn niet verbroken, maar verplaatst—van de plantages naar de bureaucratie, van kettingen om de polsen naar onzichtbare contracten en registers.

Het systeem van juridische en economische afhankelijkheid dat ooit openlijk werd toegepast op tot slaaf gemaakten, heeft zich verfijnd en verhuld, maar het principe blijft hetzelfde:

• Lichamen als economisch bezit → Moeders als administratief risico in plaats van erkende economische actoren.

• Beperking van autonomie → Moeders onbewust in uitkeringssystemen trekken in plaats van ze financieel zelfstandig te erkennen.

• Controle door wetgeving → Spelregels herschrijven terwijl het spel al begonnen is, waardoor bepaalde groepen structureel op achterstand blijven.

De slavernij van het lichaam is vervangen door de slavernij van het systeem—waaruit ontsnappen net zo moeilijk is, omdat de regels telkens veranderen in het voordeel van de makers ervan.

Moederschap wordt niet erkend als een fundament van de economie, maar als een persoonlijke last die moet worden gecompenseerd met sociale voorzieningen. Dit houdt vrouwen in een moderne vorm van economische onvrijheid, net zoals vroeger mensen via wetgeving in een ondergeschikte rol werden gehouden.

80 jaar vrijheid met inzet juridische fictie

“Wanneer mannen de wetten schrijven, spelen ze het spel niet—ze herschrijven de regels terwijl het al begonnen is. De wet beweegt met hen mee, buigt zich om hun belangen en laat vrouwen achter in een juridisch doolhof waar rechten worden verkocht als privileges. Moederschap wordt gedevalueerd tot een administratief risico, terwijl de handen die de toekomst dragen, onzichtbaar worden gemaakt in registers van afhankelijkheid.”

Oprichting van het Wetboek van Koophandel

Het Wetboek van Koophandel (WvK) werd in Nederland ingevoerd op 1 oktober 1838 en was bedoeld als een aparte wetgeving voor handel en commercie, naast het Burgerlijk Wetboek. Dit wetboek was grotendeels gebaseerd op het Franse Code de commerce (1807), dat werd opgesteld tijdens de Napoleontische overheersing.

Waarom werd het Wetboek van Koophandel opgericht?

1. Specialisatie van handelsrecht: Voorheen vielen handel en commerciële activiteiten onder het algemene burgerlijk recht. Door een apart wetboek te maken, werd er specifieke wetgeving gecreëerd voor kooplieden, vennootschappen, zeerecht en verzekeringen.

2. Modernisering van de economie: In de 19e eeuw groeide de handel sterk, en er was behoefte aan uniforme regels voor ondernemingen en internationale handel.

3. Erkenning van koopmannen en ondernemers: Door een eigen wetboek te hebben, kregen handelaren een duidelijker juridisch kader, inclusief regelgeving over contracten, faillissementen en handelsvennootschappen.

Wat stond er in het Wetboek van Koophandel?

• Definitie van een koopman en wie als handelaar werd beschouwd.

• Regels over handelscontracten, effecten en wisselbrieven.

• Faillissementsrecht en handelsvennootschappen.

• Maritiem recht, zoals scheepsverzekeringen en aansprakelijkheid bij transport.

Latere hervormingen en verplaatsing naar het Burgerlijk Wetboek

Vanaf de 20e eeuw werd het Wetboek van Koophandel steeds minder relevant, omdat de scheiding tussen handelsrecht en burgerlijk recht vervaagde. In 1971 werd het faillissementsrecht al apart geregeld, en uiteindelijk werden grote delen van het Wetboek van Koophandel overgeheveld naar het huidige Burgerlijk Wetboek, Boek 3, 5 en 6.

In 2016 werd het Wetboek van Koophandel officieel ingetrokken, en sindsdien is al het handelsrecht geïntegreerd in het Burgerlijk Wetboek.

Wat betekende dit voor de “openbare koopvrouw”?

De status van de openbare koopvrouw, die vrouwen toestond zelfstandig handel te drijven, was al verdwenen met de invoering van het Burgerlijk Wetboek in 1838. Toen vrouwen in 1956 volledig handelingsbekwaam werden, verdween de noodzaak van een aparte juridische status.

Hoe een valsspelende overheid de spelregels tijdens het spel aanpaste dus!

Met de intrekking van het Wetboek van Koophandel (WvK) in Nederland per 1 juli 2021 is het handelsrecht volledig opgegaan in het Burgerlijk Wetboek (BW). Dit betekent dat er geen aparte rechtspositie meer is voor kooplieden en dat alle natuurlijke personen en rechtspersonen onder hetzelfde privaatrechtelijke regime vallen.

De overheid heeft tijdens het spel de regels veranderd, waarbij sommige groepen—zoals zelfstandigen, moeders en mensen zonder stevige rechtspositie—de nadelige gevolgen hebben ondervonden. Dit is typerend voor een schuivend rechtskader, waarbij de overheid stap voor stap wetgeving aanpast zonder duidelijke communicatie over de consequenties voor betrokkenen.

Waarom is dit een vorm van “valsspelen”?

1. Onzichtbare overgang

• De intrekking van het Wetboek van Koophandel (WvK) was geen abrupte breuk, maar een geleidelijk proces over tientallen jaren.

• Ondernemers, zelfstandigen en andere economische actoren kregen te maken met regelwijzigingen zonder expliciete erkenning van de impact.

2. Ongelijke rechtspositie zonder heldere compensatie

• Zelfstandigen en kleine ondernemers gingen van een specifiek juridisch kader (handelsrecht) naar een systeem waar ze als particulieren werden behandeld, zonder de bescherming van werknemers.

• Er ontstond een grijs gebied, waarin velen tussen wal en schip vielen. Dit gold bijvoorbeeld voor nuggers (niet-uitkeringsgerechtigden) en zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers).

• Moeders en verzorgenden, die buiten de loondienst vielen, kregen geen structurele erkenning voor hun economische bijdrage.

3. Nieuwe machtsstructuren onder de noemer van “modernisering”

• De vrije markteconomie werd versterkt, maar zonder de juridische zekerheid van het oude handelsrecht.

• Grote bedrijven en kapitaalkrachtigen profiteerden, terwijl de kleine zelfstandigen en huishoudens zich moesten aanpassen aan een systeem zonder vangnet.

• Digitalisering en Europees recht legden nieuwe verplichtingen op, zonder dat alle individuen gelijke toegang kregen tot de voordelen ervan.

4. Geen inspraak of correctiemechanisme

• De overheid paste de regels aan zonder referendum of brede maatschappelijke discussie.

• Mensen die buiten het loondienstmodel vielen, zoals zelfstandige moeders of deeltijdondernemers, hadden geen stem in hoe deze aanpassingen hen raakten.

• Dit leidde tot een Asterix* systeem waarin bestaanszekerheid niet meer vanzelfsprekend is.

Dus op de vraag: Hoe gelijk is Artikel 1 aan de werkelijkheid als vrouwen en moeder de vrouw als ongehuwde of gehuwde kostwinner niet expliciet voorkomt in het burgerlijk wetboek? Euro papa?

Vrouwen die moeder worden krijgen een sociale uitkering en worden zo via de zorgverzekering in het polisregister van het UWV register getransporteerd 

Dit werd is een cruciaal mechanisme waarmee vrouwen die moeder werden of worden onbewust in een afhankelijkheidspositie worden gemanoeuvreerd.

Wat er in de praktijk gebeurt, is dat moeders en of vrouwen die moeder worden via sociale uitkeringen en zorgverzekeringen automatisch in het polisregister van het UWV terechtkomen, zonder dat zij expliciet als zelfstandige economische actoren worden erkend.

Hoe werkt deze verborgen registratie?

1. Sociale uitkeringen als ‘vangnet’

• Als een vrouw moeder wordt en niet werkt, of haar inkomen daalt door zwangerschapsverlof, kan ze in bepaalde gevallen een uitkering krijgen, zoals:

• Ziektewet-uitkering (ZW) bij zwangerschap voor zelfstandigen (ZEZ-regeling voor zzp’ers).

• Bijstandsuitkering (Participatiewet) als er geen andere inkomsten zijn.

• Kindergebonden budget en toeslagen, afhankelijk van het inkomen.

• Deze uitkeringen worden administratief gekoppeld aan de zorgverzekering, wat betekent dat ze in het systeem van het UWV terechtkomen.

2. Automatische inschrijving in het UWV-polisregister

• Via de zorgverzekering en sociale regelingen wordt een vrouw administratief ‘verplaatst’ naar het UWV-register, ook als ze géén werknemer is.

• Dit zorgt ervoor dat ze als afhankelijk van een sociale voorziening wordt geregistreerd, in plaats van als zelfstandige economische deelnemer.

• In sommige gevallen blijft deze registratie bestaan, zelfs als ze later weer gaat werken of ondernemen.

3. Overgang naar afhankelijke statussen

• Doordat moeder de vrouw in dit systeem terechtkomen, wordt hun economische positie structureel beïnvloed:

• Ze worden in statistieken niet als ondernemers of kostwinners erkend, maar als uitkeringsgerechtigden of verzorgenden.

• Dit heeft gevolgen voor toekomstige pensioenopbouw, financiële zelfstandigheid en kredietwaardigheid.

• Veel vrouwen komen in een vicieuze cirkel terecht waarin ze moeite hebben om uit het uitkeringssysteem te komen, mede door complexe regelgeving rondom bijverdienen en toeslagen.

4. Geen erkenning als zelfstandige of kostwinner

• De waarde van moederschap als economische activiteit wordt niet erkend.

• In plaats van een basisinkomen voor moeders, worden vrouwen in een afhankelijkheidspositie geplaatst via sociale regelingen.

• Dit belemmert de keuzevrijheid, omdat het moeilijker wordt om weer volledig economisch zelfstandig te worden zonder financiële nadelen (zoals verlies van toeslagen).

Wat betekent dit in de praktijk?

• Dit past precies bij mijn punt dat vrouwen, en specifiek moeders, structureel niet als economische actoren worden behandeld.

• Het bevestigt dat er een onzichtbaar mechanisme is dat moeders administratief in een afhankelijke positie houdt.

• Dit mechanisme is niet neutraal: het stuurt vrouwen richting afhankelijkheid, in plaats van ze als zelfstandige economische eenheden te erkennen.

• Dit systeem heeft indirect invloed op de kansen van vrouwen om weer financieel onafhankelijk te worden.

Wat zou een eerlijke oplossing zijn?

• Moeders zouden direct als zelfstandige kostwinners erkend moeten worden, ook als ze tijdelijk minder werken vanwege zorg.

• In plaats van sociale uitkeringen die afhankelijkheid creëren, zou er een basisinkomen voor moeders moeten zijn dat hen financiële autonomie geeft.

• De registratie in het UWV-polisregister zou transparanter moeten zijn, zodat moeders niet ongemerkt in een afhankelijke status worden geplaatst.

• De waarde van moederschap als economische activiteit zou juridisch erkend moeten worden.

Dit sluit direct aan bij mijn pleidooi voor een wettelijke erkenning van moeders als autonome bestuurders van hun lichaam en economie.

Grondwet

Artikel 1 van de Grondwet zegt dat iedereen in Nederland gelijk is en niet gediscrimineerd mag worden. Maar de praktijk laat zien dat wetten, systemen en structuren vaak nog steeds een ongelijkheid in stand houden—of dat nu gaat om gender, sociaaleconomische status, belasting heffing, erfgoed of autonomie over het eigen lichaam.

Mijn werk verbindt erfgoed, identiteit en macht. Van het Burgerlijk Wetboek tot De Vagina Monologen, van Prinsjesdag-hoeden tot de strijd om autonomie.

Dit kunstwerk is geïnspireerd tijdens mijn reis naar Milaan, op het kunstwerk van Maurizio Cattelan’s sculptuur L.O.V.E., dat in Milaan voor het beursgebouw staat. Net als Cattelan’s werk heeft mijn sculptuur een provocatieve en symbolische gelaagdheid.

De combinatie van materialen zoals keramiek, hout en takken, evenals de opbouw van de compositie, doet denken aan een gelaagd narratief waarin macht, geschiedenis en misschien zelfs verzet of autonomie een rol spelen.

Wie bepaalt er eigenlijk wat geschiedenis is? En wie herschrijft haar?”

De overheid noemt het de moedermaatschappij en dochteronderneming maar moeder en dochter: hebben blijkbaar geen ‘bal‘ te zeggen !

Alle vrouwen en of moeders worden dus structureel ‘genaaid’ DARN Tentoonstelling Zeeuws Museum , benadeeld in wet en regelgeving binnen onze economie, terwijl termen die naar hen verwijzen wél worden gebruikt in machtsstructuren waarin ze zelf geen beslissingsrecht hebben.

De wet is eeuwenlang geschreven en geïnterpreteerd vanuit een mannelijk perspectief, zonder rekening te houden met de unieke biologische en sociale realiteit van vrouwen. Dit zie je terug in wetgeving over arbeid, het belastingstelsel, gezondheid, reproductieve rechten en economische zelfstandigheid.

Juridisch gezien blijken vrouwen formeel gelijk, maar immaterieel—op basis van de biologische impact van zwangerschap, moederschap en de maatschappelijke verwachtingen rondom zorg—worden we nog altijd structureel achtergesteld. Dat betekent dat de wet, zoals die nu is, in feite vrouwen dwingt om binnen een systeem te functioneren dat nooit voor hen ontworpen is.

Als je dit doortrekt, kun je stellen dat vrouwenlichamen voortdurend blootgesteld worden aan een vorm van juridisch en economisch geweld: de wet erkent niet de volledige impact van hun biologische en sociale rol, waardoor hun autonomie en welzijn structureel worden ondermijnd. Dit is een vorm van “immateriële marteling”—niet direct zichtbaar, maar diep geworteld in wet- en regelgeving, die vrouwen dwingt keuzes te maken die hun vrijheid en economische zelfstandigheid beperken.

Hoe gelijk is art 6 als vrouwen en moeder de vrouw niet expliciet zijn ingelijfd als zelfstandig bestuurder van haar lichaam als entiteit?

Artikel 6 EVRM en vrouwenrechten: Werkelijke gelijkheid of schijnneutraliteit?

Artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) garandeert het recht op een eerlijk proces. Op papier geldt dit evenveel voor mannen als voor vrouwen. Maar als we kijken naar de praktijk en hoe wetten historisch zijn gevormd, is de vraag: biedt artikel 6 werkelijk gelijke bescherming aan vrouwen, of werkt het binnen een systeem dat structureel in het voordeel van mannen is? Europese Hof?

Wat zegt artikel 6 EVRM?

Artikel 6 EVRM garandeert:

1. Het recht op toegang tot de rechter

2. Een eerlijk proces binnen een redelijke termijn

3. Een onafhankelijke en onpartijdige rechter

4. De rechten van verdediging (zoals toegang tot een advocaat)

5. Gelijke wapens in een rechtszaak

Dit lijkt neutraal, maar hoe verhouden deze principes zich tot vrouwenrechten?

1. Formele gelijkheid vs. structurele ongelijkheid

• Vrouwen hebben formeel het recht op een eerlijk proces, maar de wetten die hen beschermen zijn geschreven binnen een systeem dat eeuwenlang door mannen is beheerst. Dit betekent dat:

• Erfgoed, arbeid en lichamen van vrouwen historisch nooit volledig als juridische entiteiten zijn erkend.

• Het rechtssysteem is gebaseerd op rationele, economische en contractuele principes die vaak niet aansluiten bij de realiteit van vrouwenlevens (bijvoorbeeld zorgarbeid, reproductieve rechten, en biologische verschillen).

• De rechterlijke macht wordt nog steeds gedomineerd door mannelijke normen en perspectieven, waardoor vrouwen vaak minder gehoord worden in zaken die over hun lichaam en autonomie gaan.

2. Hoe werkt dit in de praktijk?

• Vrouwen en economische onafhankelijkheid: Wanneer vrouwen juridische stappen willen zetten rondom arbeidsrecht, sociale zekerheid of gelijke beloning, blijkt vaak dat de wet economische structuren bevoordeelt die niet voor hen ontworpen zijn. Artikel 6 helpt dan wel formeel, maar de onderliggende wetten zijn niet per se vrouwvriendelijk.

• Gezinsrecht en reproductieve rechten: Vrouwen hebben in theorie gelijke rechten bij familiezaken of medische keuzes. Maar in veel landen worden moeders nog steeds economisch gestraft door bijvoorbeeld een onvolledig ouderschapsverlof, geen recht op een basisinkomen, of juridische afhankelijkheid van een partner.

• Gerechtelijke toegang: In veel landen ervaren vrouwen meer drempels bij juridische procedures. Denk aan hoge kosten, juridische taal die niet aansluit bij hun situatie, of het feit dat zaken over seksueel geweld, huiselijk geweld en reproductieve rechten vaker gebagatelliseerd worden door rechters.

3. Artikel 6 EVRM: Hoe zou het vrouwvriendelijker kunnen?

Om artikel 6 werkelijk gelijkwaardig te maken, moet er een herdefiniëring komen van rechtvaardigheid en eerlijk proces met een vrouwelijk perspectief. Dit betekent:

Laten we Artikel 8 is onder de loop nemen?

Artikel 8 EVRM en vrouwenrechten: Bescherming van privéleven, lichaam en autonomie?

Artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) beschermt het recht op privéleven, familie, woning en correspondentie. Dit artikel lijkt neutraal geformuleerd en zou zowel mannen als vrouwen moeten beschermen, maar in de praktijk roept het cruciale vragen op:

• Erkent artikel 8 werkelijk de autonomie van vrouwen over hun eigen lichaam en leven?

• Worden vrouwen in de praktijk even goed beschermd tegen inmenging van de staat en derden?

• Hoe zou artikel 8 aangepast kunnen worden om recht te doen aan de unieke realiteit van vrouwen?

Wat zegt artikel 8 EVRM?

1. Iedereen heeft recht op respect voor zijn privéleven, familie, woning en correspondentie.

2. Geen inmenging van enig openbaar gezag is toegestaan, behalve wanneer dat noodzakelijk is in een democratische samenleving.

Op het eerste gezicht lijkt dit artikel de autonomie van vrouwen te beschermen tegen overheidsinmenging, maar de toepassing ervan is vaak problematisch.

1. Het vrouwenlichaam als juridisch immaterieel erfgoed

Vrouwen dragen een biologische en sociale realiteit met zich mee die uniek is: zwangerschap, moederschap, hormonale cycli en de onzichtbare arbeid die daarbij komt kijken. Artikel 8 beschermt formeel het recht op lichamelijke integriteit, maar het rechtssysteem erkent onvoldoende de structurele ongelijkheid die vrouwen ervaren.

• Reproductieve rechten: Hoewel artikel 8 het recht op lichamelijke integriteit beschermt, zien we in de praktijk dat overheden nog steeds wetten maken die de autonomie van vrouwen beperken, zoals abortusverboden, verplichte wachttijden of financiële drempels voor anticonceptie.

• Medische autonomie: Vrouwen worden vaak anders behandeld in de medische wereld. Onderzoek naar medicijnen en behandelingen is historisch gebaseerd op mannelijke lichamen. Artikel 8 zou hier sterker kunnen beschermen tegen medische bias en discriminatie van vrouwenlichamen.

• Gezinsrecht en moeders als autonome individuen: In veel rechtszaken over voogdij en familierecht worden vrouwen nog steeds economisch en juridisch afhankelijk gemaakt van partners of de staat.

2. De staat als “inmenger” in het vrouwenleven

Artikel 8 EVRM stelt dat de overheid zich niet mag bemoeien met het privéleven, tenzij noodzakelijk. Maar in de praktijk zijn er tal van voorbeelden waarin staten vrouwen beperken in hun keuzes over hun eigen lichaam en familie:

• Toeslagenstelsels en economische afhankelijkheid: Vrouwen worden vaak financieel afhankelijk gehouden via belasting- en uitkeringssystemen die niet erkennen dat moederschap op zichzelf een economische waarde heeft.

• Zorgarbeid als “onzichtbare” factor: De staat erkent formeel het gezinsleven, maar niet de structurele ongelijke verdeling van zorgtaken binnen gezinnen. Dit betekent dat vrouwen nog steeds vaker economische schade lijden door zorgtaken.

• Verplichte medische handelingen: Denk aan het verplicht inenten van pasgeborenen zonder volledige transparantie, of het ontbreken van vrije keuze in bevallingsmethodes. Dit raakt direct aan de autonomie van vrouwen over hun eigen lichaam en moederschap.

3. Artikel 8 als bescherming tegen economische en juridische onderdrukking

Als artikel 8 écht zou beschermen wat het belooft, zou het:

• Het vrouwenlichaam expliciet erkennen als een autonoom juridisch entiteit.

• Erkennen dat reproductieve arbeid (zwangerschap, moederschap) immaterieel erfgoed is en dus economische bescherming verdient.

• Een basisinkomen voor moeders vastleggen als onderdeel van de bescherming van gezinsleven en privéleven.

• Dwingen tot gelijke medische zorg en onderzoek voor vrouwen.

• Ervoor zorgen dat vrouwen nooit economische of juridische nadelen ondervinden vanwege zwangerschap of zorgarbeid.

Conclusie: Artikel 8 is niet écht neutraal voor vrouwen en of moeder de vrouw

Hoewel artikel 8 EVRM op papier het privéleven beschermt, is de toepassing ervan nog sterk gebaseerd op mannelijke normen. Dit betekent dat vrouwen in de praktijk nog steeds onderworpen worden aan structurele economische en juridische ongelijkheden die hun autonomie beperken.

Wil artikel 8 werkelijk gelijk zijn, dan moet het de vrouwelijke realiteit erkennen en beschermen—niet als een uitzonderingspositie, maar als een fundamenteel onderdeel van de wet. Pas dan zal artikel 8 écht het recht op privéleven en autonomie waarborgen, inclusief de unieke positie van vrouwenlichamen als dragers van immaterieel erfgoed.

Artikel 14 EVRM en vrouwenrechten: Werkelijke gelijkheid of juridische illusie?

Artikel 14 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) verbiedt discriminatie bij de uitoefening van rechten die in het verdrag worden gegarandeerd. Op papier lijkt dit een krachtige bescherming tegen ongelijkheid, maar in de praktijk roept het fundamentele vragen op:

• Beschermt artikel 14 vrouwen en moeder de werkelijk tegen structurele ongelijkheid?

• Erkent de wet dat vrouwen niet alleen individuen zijn, maar ook dragers van immaterieel erfgoed en reproductieve arbeid?

• Hoe zou artikel 14 aangepast moeten worden om de unieke positie van vrouwen beter te beschermen?

Wat zegt artikel 14 EVRM?

Het genot van de rechten en vrijheden die in dit Verdrag zijn vermeld, moet worden verzekerd zonder enig onderscheid, zoals op grond van geslacht, ras, huidskleur, taal, godsdienst, politieke of andere overtuiging, nationale of maatschappelijke afkomst, verbondenheid met een nationale minderheid, eigendom, geboorte of andere status.

Dit betekent dat de overheid geen wetten of regels mag hanteren die discrimineren op basis van geslacht. Maar hier zit een cruciaal probleem:

• Artikel 14 geldt alleen in combinatie met andere rechten uit het EVRM. Dit betekent dat je je alleen op artikel 14 kunt beroepen als je kunt aantonen dat een ander EVRM-recht (zoals artikel 6 of 8) is geschonden.

• Er bestaat geen algemeen recht op non-discriminatie binnen het EVRM. Dit betekent dat indirecte vormen van structurele ongelijkheid moeilijker te bestrijden zijn.

1. Formele gelijkheid vs. structurele ongelijkheid

Artikel 14 lijkt neutraal, maar gelijkheid in de wet betekent niet automatisch gelijkheid in de praktijk. Veel wetten en beleidsmaatregelen houden geen rekening met:

• De economische en biologische realiteit van vrouwen.

• De meeste sociale zekerheids- en belastingstelsels zijn ontworpen vanuit het idee dat een “normale” werknemer fulltime werkt en financieel onafhankelijk is.

• Maar vrouwen nemen vaker zorgtaken op zich (meestal onbetaald), waardoor ze structureel economisch benadeeld worden. Dit wordt niet gecompenseerd door de wet.

• De reproductieve arbeid van vrouwen.

• Zwangerschap en moederschap worden vaak gezien als privékeuzes, terwijl ze een maatschappelijke functie hebben.

• De wet beschermt vrouwen tegen discriminatie op basis van zwangerschap, maar biedt geen structurele oplossing voor de economische gevolgen ervan.

• Dit betekent dat moeders in de praktijk vaak in een economisch zwakkere positie belanden—wat in feite een vorm van structurele discriminatie is.

• Medische en juridische bias.

• Veel medische behandelingen en onderzoeken zijn historisch gebaseerd op mannelijke lichamen.

• Seksueel geweld tegen vrouwen wordt nog steeds niet altijd serieus genomen in rechtspraak en handhaving.

• Artikel 14 biedt hier in theorie bescherming, maar in de praktijk zijn vrouwen vaak afhankelijk van interpretatie door rechters en beleidsmakers, die nog steeds werken binnen een juridisch systeem dat door mannen is ontworpen.

2. Hoe wordt artikel 14 in de praktijk toegepast?

Er zijn zaken waarin artikel 14 succesvol is ingeroepen door vrouwen:

• Draagmoederschap & reproductieve rechten

• Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft in sommige zaken erkend dat overheden vrouwen niet mogen discrimineren op basis van hun reproductieve keuzes.

• Maar het recht op abortus of toegang tot vruchtbaarheidsbehandelingen is geen absoluut recht onder het EVRM, waardoor vrouwen in sommige landen nog steeds geen volledige autonomie over hun lichaam hebben.

• Discriminatie op de werkvloer

• Vrouwen hebben rechtszaken gewonnen over ongelijke betaling, zwangerschapsdiscriminatie en pensioenongelijkheid.

• Maar deze rechtszaken moeten steeds opnieuw gevoerd worden, omdat de wet het probleem niet fundamenteel oplost.

Dit laat zien dat artikel 14 reactief werkt, maar geen proactieve bescherming biedt. Het dwingt vrouwen steeds weer om hun recht te bevechten, in plaats van dat de wet structureel voorkomt dat ongelijkheid ontstaat.

3. Artikel 14 vrouwvriendelijker maken

Wil artikel 14 werkelijk bijdragen aan gelijkheid, dan moet het:

• Erkennen dat vrouwen structureel benadeeld worden door economische en juridische systemen die ontworpen zijn zonder hun biologische en sociale realiteit in gedachten.

• Reproductieve arbeid erkennen als volwaardige arbeid die economisch beschermd moet worden.

• Een proactief recht op non-discriminatie introduceren, zodat vrouwen niet steeds zelf rechtszaken hoeven te voeren om hun gelijk te krijgen.

• Zorgen voor een recht op economische gelijkheid dat rekening houdt met de specifieke situatie van moeders en vrouwen die zorgtaken vervullen.

Conclusie: Artikel 14 is niet écht gelijk voor vrouwen

Hoewel artikel 14 EVRM in theorie gendergelijkheid beschermt, biedt het geen fundamentele herziening van een systeem dat historisch op mannelijke normen is gebaseerd.

Om echte gelijkheid te realiseren, moet het EVRM niet alleen formeel verbieden dat vrouwen achtergesteld worden, maar ook actief beschermen dat zij niet structureel economisch, medisch en juridisch benadeeld worden door een systeem dat hun biologische en maatschappelijke realiteit niet erkent.

Pas als de wet reproductieve arbeid erkent als immaterieel erfgoed en moeders een economisch vangnet biedt, kunnen we spreken van echte gelijkheid. Tot die tijd blijft artikel 14 een juridische belofte zonder structurele garantie.

Moeder de vrouw- de bron van ieders bestaan is wereldwijd afhankelijk van willekeur door mensen met te veel macht!

Een echte oplossing zou ook een vrouwgerichte wetgeving zijn, die de unieke biologische en maatschappelijke positie van vrouwen erkent. Dit betekent onder andere:

• Een basisinkomen voor moeders, omdat hun lichaam en arbeid een essentiële maatschappelijke functie vervullen.

• Een wettelijke erkenning van vrouwen als autonome bestuurders van hun eigen lichaam, inclusief een nieuw juridisch kader dat vrouwelijke reproductieve arbeid niet als privéverantwoordelijkheid, maar als publieke waarde erkent.

• Hervorming van sociale zekerheid en arbeidsrecht, zodat vrouwen niet structureel financieel benadeeld worden door zwangerschap, moederschap of zorgtaken.

• Een herziening van het belastingstelsel, waarin arbeid niet alleen wordt gezien als betaalde banen, maar ook als de onbetaalde arbeid die vrouwen historisch verrichten.

Het gaat niet alleen om meer rechten binnen het bestaande systeem, maar om een herdefiniëring van de wet zelf—gebaseerd op de realiteit van vrouwen. Pas dan is er sprake van echte gelijkwaardigheid.

“Moeder de vrouw draagt niet alleen nieuw leven, maar ook de lasten van een samenleving die haar arbeid als vanzelfsprekend beschouwt. Echte gelijkheid betekent niet alleen erkenning, maar ook wettelijke en economische waarborgen voor haar bestaansrecht als autonome kostwinner en schepper van de toekomst.”

Liefs Silvia

Extraordinary People & Places

De weeffouten in Burgerlijke Wetboeken met moeder de vrouw als financiële bijvangst voor de staatskas vanuit het mannelijke Patriarchaat Rijksoverheid

De mythe van het moederschap DNA & Familie geschiedenis

Revanche vanuit de Schelde – Antroposofie is een weg tot zelfkennis en kennis van de wereld. Het werkt om midden in de wereld te staan en praktische zaken vorm te geven met een spirituele levenshouding. Antroposofie is een moderne maatschappelijke stroming, geïnspireerd op het werk van Rudolf Steiner

Antroposofie is een weg naar inzicht die het geestelijke in de mens met het geestelijke in de kosmos wil verbinden. Zij maakt zich in de mens kenbaar als een behoefte van het hart en van het gevoel. Zij moet haar rechtvaardiging vinden in het vermogen deze behoeften te bevredigen. Alleen diegene die in de antroposofie vindt waar hij vanuit zijn gemoed naar zoeken moet, kan haar waarde erkennen. Daarom kunnen antroposofen alleen mensen zijn die bepaalde vragen over het wezen van de mens en wereld even existentieel ervaren als zij honger en dorst ervaren.”

— Rudolf Steiner, Kerngedachten van de antroposofie [Wat Michaël wil] (1924, vertaling 1996)

Naast mijn ziekte Sarcoïdose doe ik op eigen kracht en methode onderzoek naar wat ik noem Het Nieuwe Konijn van Olland .

Waar gaat het heen met onze moeder maatschappij en dochter ondernemingen in Nederland? Ik ervaar dat we als schepper van de ziel en bestuurder van het vrouwelijk lichaam in transitie zijn naar compleet nieuwe vormen van Samen, Leven en samen de basis zijn. Vormen die De Moedergrond als basis hebben. Die gaan over in relatie leven met Natuur, Hart , Ziel en rauwe werkelijkheid.

DE RAAD VAN VROUWEN

‘’Nú is het de tijd van het nieuwe matriarchaat. Wij zijn rijp voor een nieuwe wereld waarin iedereen meetelt ongeacht sexe.

Ik ben de hoedster van de levensboom- Lindeboom: een inheemse naam.

Een andere manier van handelen, doen, maken, denken en oplossen. Naar een manier van voelen, afstemmen, volgen wat zich aandient. Niet alleen met het hoofd, maar éérst met het juridische hart. De dingen bezien vanuit de cirkel, waar alles gelijkwaardig is en met elkaar verbonden.’’

Het Nieuwe Matriarchaat –  Wat is dat?

In Nederland is het burgerlijk huwelijk geregeld in Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek.

11. Afstamming is de dalende lijn van bloedverwantschap tussen verschillende generaties. Het begrip heeft zowel een biologische als een antropologischebetekenis.

Matrilineaire afstammingmatrilineariteit of uterine is het systeem van afstammingsbepaling waarbij de dochter of zoon lid wordt van de afstammingsgroep van de moeder. Dit in tegenstelling tot patrilineaire afstamming, waar men lid wordt van de groep van de vader. Matrilineaire afstamming betekent niet dat er sprake is van een matriarchale samenleving, aangezien mannen doorgaans het openbare leven domineren. De rechten en functies worden daarbij niet overgedragen van moeder op dochter, maar van mannen naar de kinderen van zijn zuster. De twee unilineaire afstammingsgroepen zijn dus niet volledig tegengesteld aan elkaar. Aangezien er geen aanwijzingen zijn dat er ooit een matriarchale samenleving is geweest, speelt matrilineaire afstamming zich dus af binnen een patriarchaat.

Wat is patrilineair en matrilineair?

Matrilineaire afstamming verwijst naar een systeem dat afstamming of verwantschap traceert via vrouwen of vrouwelijke verwanten. Patrilineaire afstamming verwijst naar een systeem waarbij de clan of afstammingsgroep van een individu wordt bepaald via mannen of mannelijke verwanten.

Erkenning is een term die in het familierechtgebruikt wordt in de betekenis van de wettelijke erkenning van een kind. Door de erkenning ontstaan er familierechtelijke betrekkingen tussen erkenner en het kind. De man kan dan als vader worden betiteld, de vrouw als moeder.

Moederreeks (matrilineaire reeks)Je werkt in rechte vrouwelijke lijn terug in de tijd: van iemands moeder, naar haar moeder enzovoort, tot je niet verder kan. De oudst bekende voorouder is de stammoeder.

Bij een matrilineair verwantschapssysteemloopt de verwantschap via de familie van de moeder. Een matrilineaire familie bestaat uit een vrouw en haar echtgenoot, hun dochters en de echtgenoten van die dochters, hun zonen, zolang ze ongetrouwd zijn en de kleinkinderen.

Wat zijn de voordelen van een matrilineaire samenleving?

Economische stabiliteit : In matrilineaire samenlevingen worden eigendom en rijkdom doorgaans doorgegeven via de vrouwelijke lijn. Dit kan economische stabiliteit bieden voor gezinnen, aangezien vrouwen controle hebben over hulpbronnen en deze op de juiste manier kunnen beheren voor toekomstige generaties.

Er is altijd een keuze

Waarom is de dominante X matrilineair belangrijk in de wereldgeschiedenis?

Matrilineaire samenlevingen hebben vaak unieke erfrechtwetten die vrouwen bevoordelen, waardoor ze land en eigendommen van hun moeders kunnen erven. In veel Afrikaanse culturen benadrukken matrilineaire systemen het belang van moederlijke afstamming voor het behouden van sociale cohesie en identiteit.

Wat is beter, patriarchaat of matriarchaat?

Patriarchaat heeft de neiging om gendergelijkheid te belemmeren door traditionele gendermoraal hoog te houden en de openingen van vrouwen te beperken. Matriarchaat daarentegen promoot vaak mindere gendergelijkheid door vrouwen te machtigen en traditionele genderposities te ondermijnen.

Wat moet je doen om matriarch te zijn?

In traditionele inheemse gemeenschappen zijn matriarchen de beschermers, verzorgers, wortels van hun gemeenschappen en rentmeesters van Moeder Aarde . Matriarchen X x dragen de visie voor het welzijn van toekomstige generaties. Ze oefenen in het zijn van goede verwanten en het doorbreken van cycli van geweld die voortkomen uit het slavernij verleden / de kolonisatie.

Wat is een matriarchaal gezin?

Een matriarchale familie verwijst naar de familiestructuur waarin de vrouw het hoofd van de familie is ; dit is voornamelijk in de context van de kostwinner. De moeder geeft vervolgens haar macht of eigendom door aan de dochters van de familie om de structuur van een door vrouwen gedomineerde familie te reproduceren.

Simpel eigenlijk he!

Een moeder is een vrouw met een of meerdere kinderen. Het betreft een eerstegraads verwantschap. De relatie van een moeder tot haar kinderen wordt aangeduid met de term moederschap.

De Bijbelse figuur Eva wordt soms aangeduid met de term “moeder van alle levenden” Banken kennen dan ook het EVA register!

  • De planeet aarde wordt ook aangeduid met de termen “moeder”, “moederaarde”, “Moeder Aarde” of “Moeder Natuur”. Zij wordt dan gezien als de moedergodin, een vruchtbaarheidsgodin die de vruchtbare aarde verbeeldt.
  • De term “moeder” wordt ook gebruikt voor een vrouw aan het hoofd van een instellING

Wat maakt iemand tot een matriarch?

ma·tri·arch ˈmā-trē-ˌärk. : een vrouw die een familie, groep of staat regeert . vooral: een moeder die het hoofd is van haar familie en nakomelingen.

Een moedermaatschappij, moederonderneming of moederbedrijf is een onderneming die eigenaar is van een of meer andere bedrijven, die dochterondernemingenworden genoemd.

Hoe ziet een matriarchaat eruit ?

Zo ziet ze eruit:


Een matriarch is een meestal oudere vrouw die de leiding heeft over een groep, vaak van haar afstammende personen. De term kan ook betrekking hebben op dieren.

Onze grootmoeder was de matriarch van de familie. Ze was een moeder die het hoofd en de heerser is van haar familie en nakomelingen.

Aldenhoven Bongartz Lindeboom

Vrouwen bezitten het land, dat via een vrouwelijke lijn van moeder op dochter wordt doorgegeven . In plaats van dat vrouwen bij hun echtgenoten intrekken na het huwelijk, voegen de mannen zich bij de huishoudens van hun nieuwe bruiden. Vrouwen zijn centraal in de gemeenschap, en oudere vrouwen — die worden beschouwd als de sterkste pijlers in de samenleving — nog meer. Bron

Moeder der Aarde- Leesvoer na een EI sprong in het diepe! X is de broncode van ons bestaan

Wereld Erfgoed Wens : Reken niet op de staatsloterij maar op je vrouwelijke eigenwaarde en inlijving ‘moeder de vrouw’ in het burgerlijk wetboek als zelfstandig bestuurder van het lichaam en broncode van ons bestaan, als entiteit en rechtspersoonlijkheid.

Op 18 september 1919 ondertekende Koningin Wilhelmina de wet die het volledige kiesrecht aan vrouwen toekende. Door een wetswijziging in 1922 kregen vrouwen pas toen automatisch een stembriefje toegezonden, net zoals mannen dat kregen. De gelijkstelling was een feit.

Tot 1956 werd een vrouw handelingsonbekwaam op het moment dat ze trouwde. Na een trouwerij was het voor de vrouw bij wet verboden om nog te werken. Ook had ze niets meer te zeggen over haar eigen geld en eventuele kinderen.

Op 14 juni 1956 werd de ‘Wet handelingsonbekwaamheid’ afgeschaft. Getrouwde vrouwen mochten voortaan werken, een bankrekening openen en zonder toestemming van manlief op reis.

Nu zitten we in het jaar 2025 en zijn vrouwen en moeder de vrouw nog steeds juridisch achtergesteld door codificatie! Vrouwen en moeders zijn nooit wettelijk erkend of ingelijfd als zelfstandig bestuurder van haar lichaam!

Alleen in 1994 werd recht op zorg gelijkgesteld, maar fiscaal zijn burgemeesters en toezichthouders de licentiehouder van moeder de vrouw via de Kvk.

Wat zijn de geheimen van het ministerie van Financiën bij vrouwen en moeders met stoflongen ?

What’s in a name?
Zeventig jaar geleden, in 1947, kreeg Meijers de opdracht om een nieuw BW te ontwerpen. Het
was de bedoeling van Meijers om daar ook een apart boek bij op te nemen over de ‘rechten van de scheppende mens’. Tegen deze naam werd bezwaar gemaakt, onder andere door Gerbrandy.2 Hij vond de aanduiding ‘scheppende mens’ arrogant.3 De naam werd veranderd in ‘rechten op voortbrengselen van de geest’.4

De macht van het Directoraat-Generaal Mededinging ten tijde van de ING crisis in 2008 – Hoe moeder de vrouw de wereld economie redde door dubbele belasting betalen als rechtssubject!

Is iedereen een rechtssubject?

Een rechtssubject is een drager van subjectieve rechten en plichten, deze bezit met andere woorden rechtspersoonlijkheid of juridische persoonlijkheid. Juridisch gezien zijn er twee soorten rechtssubjecten: natuurlijke personen (mensen) en rechtspersonen. Maar moeder de vrouw is een bovennatuurlijk persoon omdat zij de enige is die van baren met Twee Xx chromosomen!!

Waarom worden vrouwen al decennia lang gediscrimineerd?

Vrouwendiscriminatie is een gevolg van seksisme dat zich uit in de achterstelling van vrouwen in bijvoorbeeld zeggenschap over het eigen leven en seksualiteit, opleiding, politieke mogelijkheden, werk pensioen en inkomsten.

Wie heeft vrouwenrechten verzonnen?

In 1789, het jaar van de Franse Revolutie, schreef Olympe de Gouges een Verklaring van de rechten van de vrouw. Deze beïnvloedde Mary Wollstonecraft (1759-1797), die het boek Rechtvaardiging van de rechten van vrouwen (1792) schreef. Napoleon maakte vrouwen in 1838 handelingsonbekwaam.

In september 1918 diende het vrijzinnig-democratische Kamerlid Hendrik Pieter Marchant een initiatiefwet in tot instelling van actief kiesrecht voor vrouwen, de ‘Wet Marchant’. Onder druk van revolutionaire bewegingen werd deze wet in 1919 aangenomen in Nederland. Deze wet trad in werking op 28 september 1919. Maar tevens vroeg in 1919 Hugo Alexander Koch octrooi aan op de intelprocessor 10.700 !!

Zo werd moeder de vrouw gecodificeerd en werd pas deels handelingsbekwaam in 1957 om het pensioenstelsel te dienen in het periodiek systeem – Uitgangspunt Man als kostwinner en vrouw als bijvangst voor aanvulling periodiek systeem pensioen voorziening!

Oudedagvoorziening

De Pruisische kanselier Otto von Bismarck voerde in 1889 als eerste een inkomensverzekering in voor ouderen, invaliden en zieken.

Eerst was de pensioenleeftijd 70, later 65 jaar. Nederland volgde in 1957 met de Algemene Ouderdomswet (ANBO-PCOB stond hieraan mede aan de basis) voor mensen vanaf 65. De AOW-leeftijd is inmiddels 67 jaar.

Zo belandde ik als vrouw van… in een arbeidsongeschiktheidspensioen als een man. Waarom? Omdat vrouwen en of moeder niet voorkomen in het burgerlijk wetboek maar opgekocht zijn door de staat. #

Pensioen in Nederland

Vaak worden deze risico-oorzaken gedekt in een pensioenregeling. Daarnaast kunnen pensioenregelingen bepalingen bevatten voor pensioenopbouw in speciale gevallen, zoals onbetaald verlofdemotiemilitaire dienstplichtzwangerschap en kortstondige werkloosheid.

Codificatie (Latijncodex, wetboek + facere, maken, dus letterlijk het maken van een wetboek) is het zo volledig mogelijk en systematisch op schrift stellen van recht waaraan de overheid uitsluitende gelding of exclusieve werking verleent. Door deze exclusiviteit verkrijgt de codificatie ook de pretentie van volledigheid. Codificatie kan betrekking hebben op een bepaald rechtsgebied, bijvoorbeeld het privaatrecht. De term is afkomstig van Jeremy Bentham(1748-1832).

Wetboek 9 is gereserveerd door Stichting Koning Willem I en daardoor blijven vrouwen en of moeder vrouw onzichtbaar #handelinblankeslavinnen.

Werelderfgoederen zijn monumenten die zo belangrijk zijn voor de wereldgemeenschap dat we ze veilig aan toekomstige generaties willen doorgeven. Dit kunnen zowel culturele als natuurlijke monumenten zijn of een combinatie van beide. Ik zie mijzelf en mijn handelingen als een natuurlijk Rijk S Monument.

De taak van Unesco is toch:

Unesco (United Nations Educational Scientific and Cultural Organization) is een gespecialiseerd VN-Agentschap met hoofdzetel in Parijs.

Het mandaat is gericht op bevordering van vrede via cultuur, onderwijs, wetenschap, communicatie en informatie.

Ik, Silvia Koning Lindeboom leef met en van levenskunst met de wens om moeder de vrouw als de koningin van de wereld als immaterieel ‘levend ‘erfgoed op de Unesco lijst te krijgen als zelfstandig bestuurder van haar lichaam, entiteit en rechtspersoonlijkheid. Nu nog is zij de vrouw van iemand juridisch gezien en dat gaat in tegen tegen de grondwet art 1 en art 11.

‘De buik is de baas van de hersenen ‘ Therese Boer citaat

Mijn onderbuik gevoelens leidde in Middelburg naar wetenschappelijke kennis

Fatale fouten vanuit uit het verleden leven nog steeds voort. In haar huidige leven ontdekte een afstammeling van koning en lindeboom de mannelijke / menselijke oerzonde: het verlangen om een ideale samenleving te scheppen kan alleen als moeder de vrouw wettelijk erkend gaat worden als zelfstandig bestuurder van haar lichaam, als entiteit en rechtspersoonlijkheid en niet de vrouw van….!

Het verzekerde EI oftewel IE – Gereserveerd in wetboek 9 na Europese wijzigingen van wetboek 1.

Moeder de vrouw: Zij is de enige Xx met EI cellen – Zonder haar zou leven op aarde als mens niet bestaan. Een eicel is de niet beweeglijke, vrouwelijke gameet of geslachtscelEicellen ontstaan in je eierstokken.

Als je nergens voor staat val je voor alles

Samen met mijn man Wim Koning ( mede eigenaar en uitbater B&B Montancourt Middelburg) heb ik van mijn hobby mijn werk gemaakt. Ik woon sinds 2019 in een sprookjesachtig Rijksmonument uit 1596 gelegen aan een van de mooiste en belangrijkste handelssteden van Nederland.

Middelburg

Dit huis heeft een lange en kleurrijke geschiedenis, het is gevuld met kunst en geschiedschrijvers verhalen.

Tips make me move

Hollandse Meesters

Het huis hangt vol met werk van Hollandse meesters zoals de krullen van Maroeska Metz, Schilderijen van Hans Kanters en foto’s van Jimmy Nelson en Patricia Steur.

Oudste stukje Middelburg – De kuiperspoort
Montancourt Middelburg- Huis voor medemenselijkheid

Montancourt Middelburg is een magnifieke plek waarin het fijn thuiskomen is.

Onze enige zorg was de onderhandeling, Die moest natuurlijk wel goed gaan want dit was de plek waar alles samen zou vallen.

Alles begon met straatfotografie en de zoektocht naar vrijheid door te werken aan onze droom ‘een oud huis met historische waarde’ opknappen met liefde door het te decoreren als een pro en gasten mee laten genieten van deze culturele diversiteit.

Toen we het huis binnen stapte voelde we het meteen: dit huis pas ons als een jas. Er moest nog wel een hoop gebeuren… maar dat bleek geen reden om het niet te kopen.

Het werd een uitdaging waarin wij ons aan het huis moesten aanpassen dan dat het huis zich aan ons moest aanpassen! Door wie het huis ontworpen is weten we niet! Maar dat het groot is en moed vereist dat weten we inmiddels wel.

Wat ik zelf zo mooi aan het huis vindt is de geschiedenis. de hoogte en de stilte. Historische allure, met oude woongemakken in het centrum van Middelburg.

“Sinds 1989 werd ik een koningin. Daarvoor was ik vrij”

In het centrum wonen en werken met volledige privacy voor iedereen is ongekende luxe voor ons en onze gasten. Een ideale combinatie van bereikbaarheid en wonen in alle rust en privacy.

Vakantie plannen!

Heb jij helder voor ogen waar je dit jaar echt naar toe wilt?

Montancourt Middelburg brengt historische waarde met impact samen in beeld. Altijd met een realistische focus op hostmanship als het resultaat van een geslaagde trip met de mens in de hoofdrol.

Geregisseerd en snel geregeld Scan de QR code via een drone vlucht naar een droom vlucht.

Het meisje mer de parel woont in Middelburg

Voluit genieten begint bij overnachten op een toplocatie met culturele werkplekken en wetenschappelijk bewijs.

Book Montancourt Middelburg snel en veilig via Booking.com

Ontdek de Magische kracht van de Stad Middelburg en de Historie van B&B Montancourt Middelburg

Uitgelicht

Leesvoer voor je ziel, we proberen onze gasten te verleiden met historische beelden en zeeuwse oesterschelpen .

Ontdek de kracht van de coördinaten Rijksmonument en Grachtenhuis Bed & Breakfast Montancourt in Middelburg.

Mon – Temp – Court huis anno 1596

Horen, zien, voelen en ruiken en proeven, de snaren voor geluk smaken vast naar meer…..geluksmomenten. Ontdek de kracht van de koning van weldadigheid.

Voor het grote publiek was Emma na 1898 de Koningin-Moeder die zich vooral profileerde als ‘koningin der weldadigheid’

Bezoek Koloniën van Weldadigheid

…. in 4 fantastische dagen…!

Hoe de straatjes en steegjes en de nieuwe koning Emma uw “het land van belofte” kunnen worden.
Sint Barbara Beeld Gasthuiskerk in Middelburg

Werk doen met betekenis en zingeving

Samenkomen is een begin; even samenblijven is vooruitgang en ontdekken door ontspanning is het recept voor een onvergetelijke ervaring en terugreis.

Het Oester ORAKEL oftewel ons DNA vind je overal terug in dit huis. No letters from Juliet maar kunst met een boodschap van Truus van Gogh.

Prachtig Boek over de geschiedenis en geschiedschrijvers huizen

De kunst in dit huis gaat over historische waarde, over de kracht van de mens, over waardering, openheid, vriendschap, keuzes maken en strijd voor vrijheid op basis van rechtvaardigheid.

Ontdek het huis als De literaire toerist. Montancourt – Een huis van ruim 400 jaar historische waarde, slavernijverleden en hedendaagse literatuur.

Stukje voorgeschiedenis eerste bewoners

1596 -1770

De Middelburgse notabele en dichter Pieter de la Rue (1695-1770) maakt vooral naam als beschrijver van lokale geschiedenis. In Geletterd Zeeland (1734) tekent hij de levensbeschrijvingen op van Zeeuwse schrijvers, geleerden en kunstenaars. Twee jaar later krijgt dit werk een vervolg in de vorm van Geletterd en Staatkundig en Heldhaftig Zeeland waarin niet alleen de artistieke en intellectuele kopstukken van de regio worden vereerd met een levensschets, maar ook haar militaire helden. De la Rue was een frequente verschijning in de Zeeuwse letterkundige milieu van zijn tijd. Ook buiten de provincie liet hij geregeld zijn gezicht zien.

Pieter de la Rue – Leiden universiteit

In zijn handgeschreven ‘Mengeling van aantekeningen over zaaken en gevallen van verscheiden aardt’ tekende De la Rue zijn levenservaringen en gedachteroerselen op. Hiertussen bevinden zich ook uitvoerige schetsen van zijn ontmoetingen met de Nederlandse literaire elite. Deze ‘Aantekeningen’ maken inzichtelijk hoe levendig ‘literair toerisme’ al in de eerste helft van de achttiende eeuw is. 

De stijl van het huis – Lodewijk XVI stijl

‘Iek ben Konijn van Olland.’ Met deze woorden stelde Lodewijk Napoleon Bonaparte zich als koning voor aan de Nederlandse bevolking. Zijn regeringsperiode duurde slechts vier jaar, maar Lodewijk toonde zich in die korte periode zeer betrokken bij de Nederlandse bevolking, vertelt onze gastblogger Miny Vroegindewey: ‘Hij was beslist geen domkop, maar juist zeer begaafd!’ Dank zij hem leef ik nog! Haha.

Vooruit denken is een craft

Gezondheid is onze grootste rijkdom en persoonlijk succes kun je verzekeren – Postbus 51 en Er is maar één Nederlandse zoals jij. Dus : Zorg goed voor jezelf. Hoe twee spelen van Nationale Nederlanden mijn creativiteit aanwakkerde: 1. Het ganzenbord spel – 2. Monopolie spel.

Mijn hersenspinsels leg ik vast en mijn vraag over dit spel stuur ik al jaren naar onze mooie overheid. Ik ben nergens in gediplomeerd maar het een continue drang naar vernieuwd zijn.
Er is een koning op papier maar de echte koningin is Moeder der Aarde.

Een klein stukje geschiedenis van het rijksmonument Montancourt in Middelburg. Het pand dateert uit 1596. De gevel is over de gehele breedte gedekt door een fronton met getand lijstwerk. In de rechter travee is het raam boven de voordeur met fronton gedekt en gekoppeld aan de voordeuromlijsting in Lodewijk XVI stijl.
De straat is het toneelstuk van je leven

Toen we in 2019 verhuisde naar Zeeland sorteerde ik mijn foto’s en zag dat er een geografisch patroon in bleek te zitten.

Ik heb toen besloten om door straat fotografie verbindingen te leggen. Creativiteit ontwikkelen blijkt mijn beste eigenschap en vaardigheid te zijn. Vastberadenheid en doorzettingsvermogen liggen hier wel aan ten grondslag.

Tips make you move – Voertuig de benenwagen.

Hoe een vakantie in 2018 mij in 2021 o.a het volgende verhaal opleverde:

Ontdek de magie van de gedragen verhalen van dit huis en van de zeeuwse oesters met een vleugje Italië in Middelburg – Paulus van Middelburch en de jaartellings fouten Gregoriaanse en Juliaanse Kalender

Montefeltro en zijn vrouw Batista Sforza My Way
Ontdek je naam, familie en je voorouders en zo voorspel je je eigen toekomst
Lux er Veritas

De spreuk “UBI IUDICIA DEFICIUNT INCIPIT BELLUM” is op de wand in de gang van het Hoge Raad gebouw aangebracht. Deze spreuk, het ‘motto’ van de Hoge Raad, kan als volgt worden vertaald: waar rechterlijke beslissingen tekortschieten, begint geweld.

Deze spreuk hangt net iets anders in Geschiedschrijvershuis Montancourt aan dé Rouaansekaai in Middelburg. Waar geen toegang is tot gelijkwaardigheid , zal uw geluk niet worden ingewilligd. .

Queens Gambit-
“Vee gaat dood, familieleden gaan dood
Ieder mens is sterfelijk.
Maar de goede naam gaat nooit dood
van iemand die goed heeft gedaan.”
Fehu is in feite een hele logische rune die verwijst naar wat je op eigen kracht en met eigen inzet kunt bereiken.

Het runenschrift is een magisch alfabet dat je kan beschermen en helpen bij een waarom vraag: omdat runen het inzicht kan geven in het heden, verleden en in de toekomst.

Waarom niet

Sowulo – Zon, succes

Het ontstaan van de natuur, de mens en het dier in ons is een geweldige reis naar Mars, Venus en via de ruimte en weer terug op Aarde.

  • Vuur: Ram, Leeuw, Boogschutter.De symbolische associaties van vuur zijn inspiratie, wilskracht, moed, activiteit, liefde, passie, energie en assertiviteit. De fysieke geschenken van vuur zijn vlammen, ontbranding, elektriciteit, warmte en licht. De heerser van vuur is Notus (de heer van de wind van het zuiden).
  • Aarde: Stier, Maagd, Steenbok. Aarde staat voor structuur, stevigheid, veiligheid, rust en goede voeding. Met beide voeten de grond staan. Het is ons fundament. We putten kracht uit de aarde en zetten dit om in energie, door er gegrond en stevig op te staan maar ook letterlijk de voeding uit de aarde tot ons te nemen.
  • Lucht: Tweelingen, Weegschaal, Waterman.
  • Water: Kreeft, Schorpioen, Vissen. De symboliek rond water beweegt zich rond twee brandpunten: leven en vruchtbaarheid enerzijds en dood en vernietiging anderzijds. Water bevrucht en water doodt, het brengt tot leven en doet verdrinken. Die twee brandpunten zijn ook aanwezig in het doopsel.

Zeeland heeft alle kennis in huis.

Prikkel je Lodewijk XIV Zintuigen Cyclus van Pieter de la Rue tot een Zonnekoning.

Binnenkijken door middel van overnachten. Hostmanship , koninklijk ontbijt, kunst en ook nog eens tijd voor persoonlijke gedragen verhalen.

Open monumentendag 14 september 2024 staat bij Rijksmonument Bed and Breakfast Montancourt in het teken van de eerste koning van Nederland: Lodewijk Napoleon het verleden en heden met een knipoog naar de huidige bewoners met de echte naam Koning.

Hoe toevalligheden elkaar kruisen in het rijksmuseum in Amsterdam en dat de Middeleeuwse cultuur in Zeeland elkaar zo versterkers zijn is een feit.

De temperatuur van het water bepaald het geslacht van de oester. Alle oesters zijn de eerste tien maanden een mannetje. Welk geslacht de oester vervolgens krijgt, is afhankelijk van de watertemperatuur.
Alle mannen zijn in de eerste zes weken een vrouwtje en na
In het begin zijn alle embryo’s vrouwelijk. Pas later komt er een proces op gang waarbij jongens een penis ontwikkelen. Als dit proces uitblijft, ontwikkelt het embryo zich in vrouwelijke richting en wordt er een meisje geboren.

Als straatfotograaf ben ik continu bezig met verbanden te leggen en vervolgens verbindingen te maken. Geschiedenis is zo belangrijk voor onze toekomst, maar als authentiek figuur doe ik dit natuurlijk altijd van de natuur wet en gewoonterecht. … Via mijn eigen stijl.

Citaten en toverachtige ideeën ontstaan uit de natuur en de franse bezetting, de duisternis van de duitsers en engelse Jeremey Bentham, Pieter de la Rue en Silvia Koning Lindeboom.

Ambitie met allure

De sporen van Oranje Nassau en mijm familie geschiedenis.

Lodewijk Napoleon had besloten zijn broer in te zetten om grip te krijgen op de Nederlanders. Hij beloofde de rechten van zijn nieuwe onderdanen te respecteren. Napoleon Bonaparte nam taallessen maar volgens de overlevering verstond men konijn in plaats van koning en verhief Nederlands tot officiële ambtstaal. Hij zorgde voor toegankelijk en verplicht onderwijs en gaf meer rechten aan katholieken en joden. Napoleon was dus een held. Vrouwen werden handelingsonbekwaam en zijn dit in de ambtenarij dus altijd gebleven. Duitsland voerde in 1941 loonbelasting in op arbeidsloon van mannelijke arbeidskrachten. Vrouwen bleven buitenspel. Hugo Alexander Koch was een Nederlands cryptograaf, patenthouder op de Enigma (codeermachine). Koch #1010 1 de naam betekent Arts.

De reuk oftewel de geur van je lichaam, je omgeving, het hout, dé schelp. De flauw gevallen patiënt. De waarheid zorgt voor veel uitdagingen en uitval momenten. De reuk gaat voornamelijk over interactie tussen man en vrouw. Neuzen, monden ogen en oren zijn de vier vrijheden van autonomie. De juiste combinatie zorgt voor de juiste match.

Zo zie je maar weer hoe de fabeltjes krant werkt. Moeder de vrouw is de hoofdpersoon en de natuurwetten en gewoonterecht.

Bloedwraak kennen we dus in velen vormen.
Wie teruggaat naar zijn eigen geschiedenis zal erachter komen waarom dingen gebeuren. Let op: Uiterst Vertrouwelijk

De adler codeermachine Adler is een Duitse jongensnaam. Het betekent `adelaar`. Mijn vader werd ontslagen als eindcontroleur bij de Adler typemachine fabriek in Cuijk omdat hij opslag vroeg. De leerstoel lindeboom kunnen we wel zeggen.

(Tijdens een verblijf in Den Haag in 1536 gaf keizer Karel V opdracht vier rijen lindebomen‘te planten ende te setten in ’t Voorhout van Den Haghe’. Deze bomen geven het Lange Voorhout een statig uiterlijk. In de volksmond werd het Lange Voorhout door deze bomen ook wel de Lindelaan of de Lange Lindelaan genoemd: het versje Liesje Leerde Lotje Lopen Langs de Lange Lindelaan herinnert hier nog aan).

Hoe zijn trauma mijn leven en dat van vele anderen vrouwen en moeders nog steeds bepaald dat mag de hoogste bestuursrechter in Europa straks over spreken. Is Europapa de baas of Euromama ?

Parijs 2023

De moeder van mijn opa was Nederlandse, ze was getrouwd met een duitser: Peter Mathias Bongartz uit Goch maar verdween plots uit beeld nadat ze was bevallen van o.a. mijn opa met dezelfde naam Peter Mathias Bongartz ( wat er met haar gebeurd is weet niemand). Mijn opa werd hoogstwaarschijnlijk als Duitser ingezet geheimen door te geven via de schoenzolen.

Het ontstaan van Nederland is dus geen toevallige geschiedenis

Bron: Serge ter Braake – Boom Uitgeverij

De sporen van Willekeur en Willem van Oranje Nassau, onze Duitse vader der Vaderlands. Binnen het Duitse rijk moest Karel V toestaan dat iedere vorst de vrijheid had de religie voor zijn eigen territorium te kiezen.

Hedendaagse

Prikkel je zintuigen is het thema.

Horen : Luisteren als een mak schaap

Zien : Focus op de details

Voelen : Voelt het goed

Ruiken : De flauwe gevallen oester patiënt

Met deze zintuigen reeks varieert Truus van Gogh op een klassiek thema in de levenskunst Slaven en Lekkernij

Ieder mens bezit een parel – soms moet je even doorvragen.

De zintuigen werden vroeger door Rembrandt vaak verbeeld als personificaties van vrouwen met vaste atributen. Truusvangogh kiest juist voor alledaagse en hedendaagse ontwerpen om de kloof tussen man en vrouw te helen.

De schaduw zijde van fictie en non-fictie door de convenant Cultuur Code 1919. Daar mee geeft zij aan hoe je naam geboortedatum en geboorteplaats je leidraad zijn voor het waarnemen en waarom in je eigen leven. Waarom gebeuren dingen?

Daarmee wil ze laten zien hoe je als afvallige parel ook rijk kunt worden. Creativiteit is een van de belangrijkste vaardigheden om jezelf te beschermen en te ontwikkelen. Op eigen kracht vooruit is een handelsmerk vanuit de natuurwet en heeft automatisch een octrooirecht en intellectueel eigendomsrecht.

Drie wijzen uit het oosten

Deze zintuigen cyclus was al eerder te zien tijdens de kunst en cultuurroute in de Oostkerk op 2 juli 2024 ( een dag na de herdenking slavernij verleden) in Middelburg. Drie wijzen uit het oosten : Two popes and a proudmom. Middelburg werd de stad waar het werk van Truus van Gogh pas echt naamsbekendheid kreeg via het platform Wij zijn de Stad. en in het reisblad van Columbus: in eigen land.

Denk wat je wilt en doe waarvan je droomt!

Focus op oren en ogen

Niet alles wat je ziet is wat het lijkt! Wie de achtergrond niet of geschiedenis vN ons belastingstelsel kent oordeelt vanaf kleur, afkomst, uiterlijk dus vanaf de buitenkant.

Het oor is in de vakliteratuur een opgewaardeerd onderwerp maar in het werk van Truus van Gogh het grootste onderdeel : Thema- Wie ben je als niemand luistert? Je moet niet alles geloven wat ze schrijven. De natuur wet is de hoogste wet van de wereld . Zoek eerst eens uit van welke familie je afkomt.

Hoe ik via een dobber de marina bereikte

Toch zijn ze onderdeel van je zintuigen, je achtergrond en toekomstige ervaringen. Vertederend luisteren betekent goed en gefocust luisteren.

Mijn heldin Ruth Bader Ginsburg uit Amerika

Het enige zintuig wat Truus van Gogh niet benoemd is het Smaak zintuig: Over smaak valt natuurlijk niet te twisten want de buik is de baas van de hersenen

Truusvangogh was zich al op zeer jonge leeftijd bewust van de effecten die zij kon bereiken met denken voelen doen via fysionomie. Oog voor detail en handel is vakkennis op het gebied van landbouw ontwikkeling en textielveredeling.

Stof & Fictie Dat is wat de meeste mensen ziek en verdrietig maakt en wat er uiteindelijk van je overblijft – welke stoffen en codes dit zijn is voor elke individueel geval ( zo noemt de belastingdienst vrouwelijke zoogdieren. Oftewel moeder de Fisca . Je kunt aan elke code sleutelen maar van het lichaam van een parel blijft iedereen af.

De bron dat is wie je baarde, en waar je wiegje heeft gestaan.

Denk wat je wilt , doe waarvan je droomt en je gaat verlost worden van vooroordelen op basis van de eerste letter of indruk. Niets is wat het lijkt. De sleutel van geluk is het de geslachtsverandering in de baarmoeder van een oester.

Veel liefs van mij en wie weet tot snel

Silvia

Redt De Lindeboom de toekomst

Wie redt de toekomst : Boek Petra de Sutter ?

Ik stam uit een tijd van soeverein werken en mijn polissen ook! De overheid heeft waarschijnlijk een License to Kill in huis. De overheid eb rechter weten waneer ze hun mond moeten houden!.

Zoals er in de natuur een vaste route is van bloesem naar vrucht en van zaad naar oogst, zo is er in de natuur ook een welbepaalde weg van wens naar werkelijkheid. Die weg wordt in dit boek beschreven.

Inclusie is de insluiting in de samenleving van achtergestelde groepen op basis van gelijkwaardige rechten en plichten. Inclusie staat tegenover uitsluiting en discriminatie. De begrippen inclusie en integratie vullen elkaar aan in de hedendaagse maatschappij.

“Verander de wereld, ze heeft u hart nodig “

Het meest begrijpelijke in de wereld is de inkomsten belasting Albert ” Als er geen vrouwen en moeders zijn is geld niX meer waard. Onassis 1906

De geheimhouding liep als een rode draad door mijn leven.

Europapa – Verander de wereld, ze heeft u hart nodig. Liefs Euromama

Europa verliest de race om kunstmatige intelligentie (AI). Terwijl AI het dagelijks leven steeds dieper beïnvloedt, lenen wij ons uit aan Amerikaanse en Chinese techbedrijven. Is het tij nog te keren? Bron:ND.NL

De jaartellingen kloppen niet in de berekening van Software ontwikkelaars…Wolter Kluwer!

Ja …het tij is te keren door software programmeertaal om te zetten in syntax kleur 🧬Pink in plaats van Cool:Blue ( Alles voor een glimlach) Wie kent het niet! Elektrische Apparaten. ASML heeft de Sleutel in Handen. Moeders en Vrouwen komen als bovennatuurlijke macht ( vrouwen alleen kunnen kinderen krijgen) Dus wie als leeuw zijn first lady respecteert zal de wereld er beter van worden. Hugo Alexander Koch en Guido van Rossum weten hier alles van. 🪢


Een spermacel is de kleinste cel van het menselijk lichaam, ongeveer 0,005 mm. Een eicel is de grootste cel die we kennen van het menselijk lichaam (op de zenuwcellen na). Deze is ongeveer 0,2 mm groot en daarom zichtbaar met het blote oog. Een eicel is dus ongeveer 60.000 keer groter dan een spermacel.

God Ziet Alles – Trump Tower Bridge

Moeder der Aarde heeft rare Kostgangers zei mijn opa altijd. Als je er een Xx in zit kom je er nooit meer uit ( Polisregister). ik studeer af op software developmen’s .

Investeer dus in NN Euro Next Cel Xx Liefs Hans Aarsman & Silvia Lindeboom

Ruth Bader Ginsburg Amerika – Silvia Koning Lindeboom Gennep Haps Purmerend Kwadijk Middelburg

Dé jaartelling werd het probleem in Europa Millennium Bug Software programmeertaal Cobol Cool:Gen Java .Net Python 🐍 L
lefs Carl Zeiss

Antwoord : De kaasjeskruidfamilie Koningslindebomen

Een boom is een relatief grote, overblijvende plant met een stevige verhoute stam, en meestal een kroon die zich op enige hoogte boven de grond vertakt. De meeste bomen hebben een groot wortelstelsel onder de grond. Er is geen nauwkeurige definitie van een boom; overgangsvormen naar een struik maakt definiëring lastig.

BRON: BRAIN REGAIN*

Beautifull Trauma Pink
Stedelijk Museum Schiedam Harald

het teken ‘*’ Voorbeeld: ‘Achter de auteur staat een asterisk en in de voetnoot staat waar hij werkt.


De asterisk (٭ of *) heeft verschillende functies. Hij wordt vooral gebruikt als verwijzingsteken naar voetnoten. Als er meer dan één voetnoot op een bladzijde staat, kunnen de voetnoten het best genummerd worden. De asterisk wordt dan vervangen door een cijfer. 01 man looncode Human Wave Belastingketen Loonheffing

Ich bin wie du : Lindeboom Goch 1906 Enigma Zo belandde ik via Geheime Algoritmes in de Tweede Kamer der Staten Generaal in de ongevallen wet uit 1901 door de poleis van Vader. Jacob Luidt de klokken maar!

Staatsblad 1951 Tweede Kamer der Staten Generaal 2055 1-3 Molenstraat Bongartz Schoenen #lintjesregen Van Cuijk tot Purmerend

Kleurcode NBA en SRA Accountants van Morgen- Ooit wel eens afgevraagd hoeveel accountants kantoren er in Purmerend zitten en via de Afas Live App kunnen spelen? Arag

Zonder stam is een boom kwetsbaar en zo is het aardse leven ook. Zonder lichaam geen mens. Tevens verbind het onze geest en ziel met elkaar.

De Linde van Sambeek heeft een stamomtrek van 7,9 meter en is daarmee de dikste linde van Nederland. Ook wordt het de oudste boom van Nederland genoemd. Hoewel de boom door sommigen ouder wordt geschat, ligt de leeftijd waarschijnlijk tussen de 350 en 500 jaar.

De levensboom of ‘Yggdrasil’ uit de Noorse mythologie heeft me ook altijd wel begeesterd. Yggdrasil is volgens de overleveringen de verbinding tussen de verschillende werelden. Verbinding tussen dat wat was (onderwereld), dat wat is (de ‘mensenwereld’) en dat wat zal zijn (in de Noorse mythen de ‘Godenwereld’). 

Runen

Bomen symboliseren groei en het leven. Voor mij is het ook hoe ik naar mijzelf oftewel de mens kijk. 

De wortels van een boom linken naar ons verleden, onze “basis”. De wortels hebben een goede voedingsbodem nodig om te kunnen (over)leven en groeien. Een boom die goed geworteld zit in de grond blijft stevig staan, hoe hard het ook stormt. 

Een van mij vele helden Jeremey Bentham en Wikipedia

De stam van een boom brengt ons in het heden, in het contact met (de mensen in) onze omgeving. Het vormt de kern van ons zijn, het zichtbare en tastbare zelf.

Tot slot verwijzen de takken en het kruin van de boom naar flexibiliteit. Net zoals de takken van een boom mee bewegen met de wind en het gebladerte verandert afhankelijk van het seizoen, is het belangrijk dat wij ons aan kunnen passen aan verschillende situatie(s) en leren omgaan met moeilijkheden en obstakels, zonder het contact met onszelf te verliezen.

Runorakel Microfisch Zalm 2000

Ami de COCO Middelburg
Photo: Silva Lindeboom- De steen der wijzen Oranje Nassau laan 19 Amsterdam bij de Voordeur van het Gebouw dat Ymare in beheerders runen.

Vingers kunnen bewegen, en brengen ons naar onze bestemming, onze toekomst. Ook al is die soms nog onzeker of onduidelijk. Als mensen zijn we uitgerust met een goed stel hersens dat in staat is steeds nieuwe verbindingen te leren en zich aan te passen (ze noemen dat ook wel ‘neuroplasticiteit’). 

Zwangerschapsverlof Code Rood Oracle Het Hof deed geen logboekonderzoek!

De familienaam of achternaam geeft aan tot welke familie een persoon behoort. Doorgaans gaat het daarbij om de familie in de mannelijke lijn. Familienamen zijn in de middeleeuwen ontstaan. Pas in de Franse tijd (België 1795 en Nederland 1811) werd het verplicht om ze te registreren bij de burgerlijke stand.

Linde (Tilia) is een geslacht van bomen uit de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae). De soorten van dit geslacht komen voor op het noordelijk halfrond in Europa, Noord-Amerika en Azië.

De natuurlijke lindeboom verving de gestileerde lindeboom.

Linde (Tilia) is een geslacht van bomen uit de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae). De soorten van dit geslacht komen voor op het noordelijk halfrond in Europa, Noord-Amerika en Azië.

Het enige wat je nodig hebt in dit leven is water, stuifmeel, licht, lucht, een EyePhone, een Tuin en één zeeuwse huiskamer met boeken.

De lindenboom is uit de oudheid al een bijzondere boom. In de Griekse mythologie heeft de boom zelfs een eigen plek als de ‘boom des levens.’

It’s Time to Rilex

In de Romeinse tijd wisten ze daarnaast al wat voor lekkere nectar de boom had. In deze tijd werd de lindeboom ook wel de ‘bijenweide’ genoemd.

New York Times Multatuli XXX Foto gemaakt tijdens mijn werk aan je Toekomst training nadat een Ambtenaar uit de gemeente Edam Volendam mij uit had gemaakt voor Hoer.

Je kunt alles over mij zeggen Marco L maar dit is geen Louter Toeval!

Dat Theo Lindeboom 1937 uit Onderdijk meer een man van de praktijk was, bleek eens te meer uit zijn inzet voor de welzijn van zijn klanten.

Verzekeraars zoals DAS AGO ENNIA NN hadden het hoog met hem op! Hij ontving er zelfs één bronzen beeld voor. Voor alle tijden.

Je kunt alles van mij lenen maar van mijn lichaam en naam blijf je af! Hofnar
Van vrouwen en moeders blijf je af
Bansky Art

Zo was Johan van Veen ( Delta Werken) dat ook, die door zijn bazen echter ook niet werd geloofd, na zijn zoveelste rapport dat de Groninger had gemaakt over de slechte staat van de Zeeuwse en Zuid-Hollandse dijken.

Ook ik, wordt door de staat via geheime Codeberichten zonder toestemming omgekat naar verschillende moderne personen vennootschappen. De eigenaars moeten zich nog melden: Zij hebben de sleutel van mijn Kruis. Oftewel van mijn levenselixer Enigma 0912758

Oestrogenen versus Testosteron ook wel Venus en Mars komen samen bij de Mercuriusweg 19 in Vlissingen .

Alan Turing, een Britse wiskundige en logicus, wordt vaak beschouwd als de vader van moderne computers en kunstmatige intelligentie. Turing, geboren in 1912, heeft belangrijke bijdragen geleverd op het gebied van theoretische informatica, cryptografie en theoretische biologie.

Het Financieel Expertise Centrum (FEC) is een samenwerkingsverband tussen autoriteiten met een toezicht-, controle-, vervolgings- of opsporingstaak in de financiële sector en is opgericht om de integriteit van deze sector te versterken. Dit gebeurt in het FEC door inzichten, kennis en vaardigheden van de FEC-partners en waarnemers onderling uit te wisselen, ook via voorlichting en interne/externe communicatie. Een betere informatiepositie en een gezamenlijke aanpak maakt het mogelijk om scherper probleemgericht op te treden en een breed effect te bereiken. Daarmee wordt financieel economische criminaliteit en niet-integer gedrag effectiever voorkomen en bestreden.

Kerntaken

Informatie-uitwisseling

Het FEC heeft een informatieplatform waarin voortdurend signalen over mogelijke integriteitsissues worden uitgewisseld. Daarmee wordt informatie over eventuele misstanden door personen of bedrijven gedeeld. In de FEC Publiek Private Samenwerking (FEC PPS) vindt er informatie-uitwisseling plaats binnen taskforces.

Home – FEC-partners

Een verhaal over de slechte staat door code Bomba die de Nederlandse grondwet 1814 door discriminatie binnen de wetgeving 1838 constitutioneel aantast.

Alan Turning

In 1937 schreef hij hier al zijn eerste rapport over. “Hij was een briljant en visionair ingenieur, maar miste de sociale vaardigheden om goed om te gaan met collega’s, leidinggevenden en ministers”, schrijft journalist Reinder Smith van RTV Noord in een artikel over de Groningse ingenieur.

It’s time to turn the table!

1733 – 1790 Jan Harms Lindeboom

1757 – 1825 Rens Jan Lindeboom

1796 – 1845

1798 – 1856 Dirk Lindeboom

1804 – 1855 Jakob Lindeboom

1823 Willempje Lindeboom

1873 Frank Lindeboom

1874 Dirk Lindeboom Opmeer

1882 Johannes Lindeboom

1887 Cornelis Lindeboom Den Helder

1899 Petertje Lindeboom

1900 Steven Lindeboom

1904 Cornelis Lindeboom Vader Theo

8 Huwelijksakte Cornelis Lindeboom en Guurtje Haakman, 21-04-1931 (Noord-Hollands Archief) – Noord-Hollands Archief

21-04-1931

1905 – 1906 Gerrit Jan Lindeboom

1905 – 1986 Gerrit Arie Lindeboom

Gerrit Arie Lindeboom (Bolnes, 19051986) studeerde geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij in 1929 als arts afstudeerde en in 1930 promoveerde.

Zeeuws Bladzijden

Middelburg 2024

Na achtereenvolgens aan een aantal verschillende ziekenhuizen verbonden te zijn geweest, was Lindeboom van 1950 tot 1974 een van de eerste hoogleraren aan de toen nieuwe faculteit Geneeskunde van de Vrije Universiteit te Amsterdam, waar hij interne geneeskunde en encyclopedie der medische wetenschappen doceerde. Daarnaast heeft hij zich intensief beziggehouden met medisch-ethische vraagstukken.

Het Prof. dr. G.A. Lindeboom Instituut is een wetenschappelijk studiecentrum dat vanuit de christelijke levensbeschouwing de besluitvorming over ethische kwesties in de politiek en de gezondheidszorg tracht te beïnvloeden. Daarnaast ondersteunt het artsen, verpleegkundigen en zorginstellingen bij ethische en levensbeschouwelijke vragen in de zorgverlening. Het instituut is gevestigd in Utrecht.

De Nederlandse Patiëntenvereniging (NPV) is een landelijk werkzame organisatie op christelijke grondslag, die zich vanuit patiëntenperspectief bezighoudt met de zorg voor het leven. Dit gebeurt door middel van collectieve en individuele belangenbehartiging, lotgenotencontact, voorlichting en praktische hulp op het gebied van gezondheid en ziekte. De NPV had anno 2017 ongeveer 55.000 leden

De NPV is mede-oprichter van en participant in het Prof.dr. G.A. Lindeboom Instituut voor medische ethiek.

Siriz is een Nederlandse stichting die hulp, voorlichting en opvang biedt bij ongewenste zwangerschap. Siriz werd in 2010 opgericht door de Vereniging ter bescherming van het ongeboren kind (VBOK), die bleef bestaan als ledenvereniging.

1. Koningslinde = Een koningslinde of koningsboom is een lindeboom die ter ere van een troonswisseling in Nederland wordt geplant. Hiervoor wordt een cultivar van de krimlinde (Hollandse linde) gebruikt, Tilia europaea `Pallida`. Toen prinses …

De kaasjeskruidfamilie (Malvaceae) is een familie van tweezaadlobbige planten. De omschrijving van de familie is in de loop van de tijd sterk gewijzigd. In het APG-systeem (1998), het APG II-systeem (2003) en het APG III-systeem (2009) heeft de familie een grote omvang: ze omvat ook de planten die elders de families Tiliaceae, Bombacaceae en Sterculiaceae vormen. De familie in deze ruime omschrijving wordt wel aangeduid als Malvaceae sensu lato, of Malvaceae sensu APG. Dit in tegenstelling tot de veel kleinere familie in de klassieke zin die dan aangeduid kan worden als Malvaceae sensu stricto. De familie in ruime zin is economisch belangrijk met producten als cacao, katoen en de kolanoot.

Bombacaceae is een botanische naam van een familie van flesbomen. Een familie onder deze naam wordt algemeen erkend door systemen van plantenclassificatie, maar niet door het APG-systeem (1998) en het APG II-systeem (2003): deze delen de betreffende planten in bij de vergrote familie Malvaceae; aldaar vormen zij twee groepen, de onderfamilie Bombacoideae en de tribus Durioneae.

Het APG IV-systeem voor classificatie van de bedektzadigen is in 2016 gepubliceerd door de Angiosperm Phylogeny Group, als de opvolger van APG I-systeem in 1998, APG II-systeem in 2003 en APG III-systeem in 2009.[1]

Na het APG I (1998) met 25 families met onzekere positie, werden nog drie versies van de APG-classificatie gepubliceerd, achtereenvolgens in 2003, 2009 en 2016. De laatste versie van 2016 (APG IV) was de lijst van taxa met onzekere positie gekrompen tot zeven geslachten.

Het totale aantal onderscheiden ordes is toegenomen van 45 in het APG III-systeem tot 64 in het APG IV-systeem, met in het totaal 416 families. Er is meer kennis naarmate er meer planten zijn bemonsterd en meer DNA-regio’s zijn onderzocht. Het aantal groepen op hoger niveau, formeel en informeel, is ook toegenomen, als een weerspiegeling van toenemend vertrouwen in de relaties van families met elkaar.[2]

Het APG IV-systeem voor classificatie van de bedektzadigen is in 2016 gepubliceerd door de Angiosperm Phylogeny Group, als de opvolger van APG I-systeem in 1998, APG II-systeem in 2003 en APG III-systeem in 2009.[1]

In de biologie is een familie (Latijn: familia) een van de belangrijkste taxonomische rangen, na soort en geslacht. Een familie omvat een of meer geslachten die elk een of meer soorten bevatten. Een familie kan dus één soort bevatten – zoals Ginkgoaceae met als enige recente soort Ginkgo biloba (de Japanse notenboom) – maar kan ook een groot aantal soorten omvatten.

in de biologie is een familie (Latijn: familia) een van de belangrijkste taxonomische rangen, na soort en geslacht. Een familie omvat een of meer geslachten die elk een of meer soorten bevatten. Een familie kan dus één soort bevatten – zoals Ginkgoaceae met als enige recente soort Ginkgo biloba (de Japanse notenboom) – maar kan ook een groot aantal soorten omvatten.

Sinds Linnaeus is er een scheiding tussen nomenclatuur (naamgeving) en taxonomie (de indeling in groepen). Taxonomie is een empirische wetenschap die planten uiteindelijk indeelt in taxonomische groepen (“taxa”, enkelvoud “taxon“). Daarentegen wordt nomenclatuur geregeld door een wetboek, een Code (normatief).

De leer van Broussais in Nederland

Hoofdstuk 7 Negentiende eeuw, Geschiedenis van de medische wetenschap in Nederland, G.A. Lindeboom – DBNL

1909 Willem Lindeboom

1937 -2007 Theodorus Cornelis Lindeboom

1938 – 2009 Steven Lindeboom

en dan, dan is er Silvia Lindeboom 1967 – Geboren in Gennip aam de Niersweg 27 LImburg, Verhuisd in de 70 tiger jaren naar de Prins Willen Alexander Laan 19 in Haps……nu wonende aan een van de mooiste grachtengordels van Middelburg.

Ontstaan Nederland 🇳🇱 Rouen Vrouwen

Nederland is al 250.000 jaar geleden ontdekt, maar niet door één ontdekkingsreiziger. Het is ontdekt door verre voorouders van de mens, vroege Neanderthalers. Zij trokken in kleine groepjes Nederland binnen. Ze woonden niet op één plek, want ze moesten jagen en eten verzamelen om te overleven

De 7 noordelijke gewesten:

1. het hertogdom Gelre (of Gelder) met het graafschap Zutphen. Dit echter zonder het Overkwartier dat in Spaanse handen bleef.

2. het graafschap Zeeland.

3. het graafschap Holland.

4. de heerlijkheid Utrecht.

5. de heerlijkheid Friesland.

6. de heerlijkheid Overijssel met het Landschap Drenthe (Drenthe had wel eigen Staten maar geen eigen vertegenwoordiging in de Staten-Generaal).

7. de heerlijkheid Groningen, sinds 1594 Stad en Lande.

De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden bestond uit deze gewesten, maar ook uit Staats-Brabant, Staats-Vlaanderen, Staats-Overmaas en Staats-Opper-Gelre. Deze Generaliteitslanden waren gebieden van zuidelijke gewesten die de republiek in handen had weten te krijgen. Het vroegere Stadhuis van Amsterdam heeft 7 poorten, die de 7 noordelijke gewesten symboliseren.

De belangrijkste steden in het hertogdom waren de hoofdstad Limburg en Eupen. Taalkundig gezien lag Limburg in de tweetalige Zuidelijke Nederlanden vlak tegen en net over de grens van het Germaans en het Romaans. Terwijl in de noordelijke en oostelijke districten Limburgse en Ripuarische dialecten werden gesproken, werd het zuidwestelijke deel rond Herve gedomineerd door het Waals.

In 1810 werd het kortstondige Koninkrijk Holland van Lodewijk Napoleon door het Franse keizerrijk van zijn grote broer keizer Napoleon Bonaparte ingelijfd.

Dat had tot gevolg dat de Franse wet ook hier nageleefd moest worden en de Fransen hadden enige jaren daarvoor een wet uitgevaardigd waarmee zij een betere persoonsadministratie van de bevolking konden handhaven.

Beeld NN – & Dominucus Utrecht

De Code Civil (letterlijk ‘burgerlijk wetboek’) of de Code Napoleon werd ingevoerd. In wezen werden toen de regels voor de burgerlijke stand opgesteld die wij ook in de moderne tijd nog toepassen. Dit hield in principe in dat geboorte, huwelijk en overlijden een verplichte registratie vereiste die door het gemeentesecretariaat werd uitgevoerd. Familienamen werden erfelijk in de vorm waarin ze werden vastgelegd.

Bewaarder Pels Rijcken

Napoleon werd al gauw verslagen en naar Elba verbannen, maar het Nederlandse bewind dat de touwtjes in handen kreeg, bleef met straffe hand zijn burgerlijke stand bijhouden. De familienamen werden letterlijk vereeuwigd, ongeacht misvormingen en ouderwetse spellingsvormen; ze overleefden in de volgende decennia en eeuwen elke spellingshervorming.

Grave

Patroniemen

De meeste inwoners van Nederland hadden voor de inlijving van Nederland door Frankrijk dus  al een familienaam die echter niet officieel geregistreerd was, maar ontstaan was uit het patroniemensysteem. Een patroniem of vadersnaam geeft aan hoe de vader van de naamdrager heet en is dus afgeleid van de naam van de vader. Bekende voorbeelden hiervan zijn: Willemsen (Willemszoon), Janssen (Janszoon), Pietersen (Pieterszoon). Omstreeks 1800 was het patroniemensysteem nog volop in gebruik, om uiteindelijk te worden opgeheven tijdens de invoering van de burgerlijke stand. In Oost-Nederland werd dikwijls de naam van de boerderij ‘toponiem’ waar men woonde aangenomen en verder werden ook eigenaardigheden zoals een bepaalde kenmerk of een beroep aangeduid als achternaam. Zo zijn er nog steeds bekende achternamen zoals: de Lange, De Groot, Bakker, Visser en Smid.

Dit veranderde echter na  de inlijving van Nederland  in 1810 door het Franse keizerrijk van Napoleon Bonaparte en de invoering van het burgerlijk wetboek,  ook wel de ‘Code Civil ‘ of  de Code Napoleon genoemd. Daarmee werden de regels voor de burgerlijke stand opgesteld en werd het verplicht om geboortes, huwelijke en overlijden officieel te laten registreren bij het gemeentesecretariaat. Gedurende de periode 1811 – 1812 kon men bij de gemeente  officieel een familienaam bevestigen of aannemen, maar in de praktijk werd dat niet zo heel veel gedaan. Veel mensen die al generaties lang dezelfde familienaam hadden, vonden dit niet zo noodzakelijk.

Tot 1811 waren het de kerken die aantekeningen maakten van geboorten, huwelijken en overlijden, maar in 1811 veranderde dit definitief door de invoering van het burgerlijk wetboek. 

Voor 1811 hadden doorgaans alleen de rijke en voorname mensen een familienaam. Achternamen worden in de regel doorgegeven door de vader, maar in sommige gevallen ook door de moeder.

Hierbij kan het gaan om situaties wanneer de vader onbekend is of het kind weigert te erkennen of wanneer de moeder erkenning door de vader wil tegenhouden.

Gehuwde vrouwen voeren doorgaans de achternaam van hun echtgenoot, maar zij houdt wel haar meisjesnaam waaronder zij bijvoorbeeld staat ingeschreven bij instanties Paspoort 1828.

Ook kan het een bewuste keuze zijn om als gehuwde vrouw de eigen ‘meisjesnaam’ te blijven gebruiken in plaats die van haar echtgenoot. Ik koos voor een Koninklijke naam Koning Lindeboom zoals Liesje leerde lopen langs de lange Lindelaan in Den Haag.

Museum Breda

Harald Bergmann in het Amaliapark het gat dicht, waar gemeentewerklui de boom al keurig in hadden gezet. Pieter Balkenende (87) stond hem bij als de oudste, de 3-jarige Izzy Lena Ridderhof liet het kawei als jongste over aan haar ouders.

Boekje Tuinkamer Montancourt Middelburg

Afstammingsnamen. Zij kunnen worden onderverdeeld in de volgende subgroepen: Vadersnamen (patroniem): de naam vader. Voorbeelden hiervan zijn: Pietersen (zoon van Pieter), Janssen (zoon van Jan), Willemsen (zoon van Willem) Dit zijn de meest voorkomende achternamen. Moedernaam (metroniem): Ontstaan uit de voornaam van de moeder en overige verwantsnamen. (Ooms, De Neef)

Geografische namen. Deze namen duiden plaats of streek van herkomst aan, de boerderij waar men woonde, maar ook wel de achternaam van de heer die men vroeger diende. Voorbeelden hiervan kunnen zijn: van Tlburg, van Brussel, van Velzen, van Groningen.

Beroepsnamen. Deze namen duiden de naam van het beroep aan wat men uitoefende. Bekende voorbeelden hiervan zijn: Smid, Bakker, Mulder, Visser,  Kuiper, de Boer.

Eigenschapsnamen. Zij duiden bepaalde lichamelijke of geestelijke kenmerken aan en ook diernamen behoren tot deze namengroep. Voorbeelden zijn: De Lange, De Groot, de Kleine, de Vos, de Leeuw, de Hond, Kat.

Opgenomen in meer dan veertig spellingsvormen, variërend van Lind, Linde, Linden en Line of Lyne tot Lingner, Verlinden, Van Lint, Terlinden en Lindman, deze beroemde achternaam is van Germaanse oorsprong van vóór de 7e eeuw. Het heeft twee mogelijke bronnen. Ten eerste kan de achternaam een topografische naam zijn voor iemand die leefde bij een lindaboom, het oude woord voor de moderne linde. Het is onduidelijk waarom lindebomen zo’n populaire achternaam hebben voortgebracht, maar het kan zijn dat de linde in verband werd gebracht met heidense religies. Zeker, topografische achternamen behoorden tot de vroegst gemaakte, aangezien zowel natuurlijke als door de mens gemaakte kenmerken in het landschap gemakkelijk herkenbare onderscheidende namen opleverden in de kleine gemeenschappen van de Middeleeuwen.

Ten tweede, althans voor sommige naamhouders, is de oorsprong van de middeleeuwse vrouwelijke voornaam “Line”, een afetische vorm van Catherine, en van verschillende andere namen, zoals Emmeline en Adeline. Deze kunnen worden beschouwd als Frankische en later Normandische Franse namen. De eerste bekende opname is waarschijnlijk die van “Lina” (zonder achternaam), in de 1181 ‘Pipe Rolls’ van Oxfordshire, Engeland. De achternaam is voor het eerst opgenomen in Duitsland in de 13e eeuw, en vroege opnames omvatten Cunrad Linde van Beuren, die in 1305 in de oorkonden van die stad voorkomt. Andere opnames in Engeland omvatten het huwelijk van John Line en Joan Withy op 6 augustus 1549, in St. Lawrence Jewry, Londen, terwijl een van de eerste kolonisten in de Nieuwe Wereld kolonel Christopher Line was, van wie wordt vermeld dat hij op 23 december 1679 tweehonderdtweeënzeventig acres land bezat in Barbados. De eerste geregistreerde spelling van de familie naam blijkt die van Hainrich Linde van Konstanz te zijn, in het stadsregister voor het jaar 1254. Achternamen werden noodzakelijk toen regeringen persoonlijke belasting invoerden. Door de eeuwen heen zijn achternamen in elk land blijven “ontwikkelen”, wat vaak leidde tot verbazingwekkende varianten van de originele spelling.

De geschiedenis van de achternaam lindeboom is, net als die van de meeste achternamen, een complexe en fascinerende reis naar oude tijden met het doel de herkomst van lindeboom te ontrafelen. Onderzoek naar de mogelijke oorsprong van lindeboom leidt ons tot meer kennis over degenen die deze achternaam dragen. We kunnen proberen de genealogie van de achternaam lindeboom te traceren, en naast de oorspronkelijke locaties van lindeboom, kunnen we ontdekken waar tegenwoordig mensen met de achternaam lindeboom te vinden zijn. Gezien wat we weten over hoe achternamen zijn ontstaan, is het mogelijk om een realistische verklaring voor de oorsprong van lindeboom te bieden.

Adel – Het Wilhelmus Lied en staatsblad 2055 1-3 tweede kamer der Staten Generaal 1951

De achternaam Lindeboom in de wereld

Het is gebruikelijk dat achternamen zoals lindeboom bekend zijn geworden in plaatsen ver verwijderd van hun land of regio van herkomst. Ontdek welke dat zijn. Er is een aanzienlijke kans dat lindeboom de grenzen van zijn oorspronkelijke plaats heeft overschreden om zich in meerdere of mindere mate in andere delen van de wereld te vestigen. Met alle informatie die we vandaag hebben, kan worden gezegd dat de landen waar lindeboom het meest voorkomt de volgende zijn. De mobiliteit van mensen die de achternaam lindeboom dragen, heeft ertoe geleid dat deze in verschillende landen aanwezig is, zoals u kunt vaststellen.

Geschiedenis van Lindeboom

De historische reis van de achternaam lindeboom kan worden teruggevolgd naar degenen die de eerste dragers van lindeboom waren. De daden, de levenswijze, de plaatsen waar ze woonden, de familierelaties die ze hadden, de banen die de eersten die de achternaam lindeboom droegen hadden, zijn terug te vinden in elke blik op de geschiedenis van deze stamboom. De geschiedenis, heraldiek, wapenschilden en mogelijke adel van de achternaam lindeboom zijn verspreid over documenten in verschillende regio’s en historische periodes, waardoor het noodzakelijk is een complexe puzzel te reconstrueren om de feiten vanuit een realistisch perspectief te benaderen. In de volgende regels vindt u alles wat we over de achternaam lindeboom hebben kunnen verzamelen.

U kunt ons regelmatig bezoeken om meer informatie te krijgen over de oorsprong van de achternaam lindeboom, aangezien we vaak waardevolle bijdragen accepteren van andere personen die geïnteresseerd zijn in heraldiek en de geschiedenis van achternamen. Het is gebruikelijk dat liefhebbers van genealogie en achternamen ons informatie van bijzondere waarde verschaffen, dus de gegevens die we aanbieden over de oorsprong van lindeboom kunnen worden gewijzigd. Houd er rekening mee dat als u in staat bent om meer gegevens te verstrekken over de achternaam lindeboom of enige andere achternaam en de oorsprong ervan, we uw samenwerking met ons op prijs stellen door ons informatie over de oorsprong van lindeboom te sturen.

Beroemde personen met de naam Lindeboom

Helaas is het zeer waarschijnlijk dat niet alle lindeboom en die opmerkelijke daden hebben verricht, zijn opgenomen in de historische kronieken en archieven. Maar mijn zus en ik werken voornamelijk voor de staat oftewel voor de Nederlandse Bank van Klaas Knot ( wilg) Wilgenstate 12 nu 6 = 1+2+6 = Qr Code 9

We gaan ervan uit dat er aanzienlijke bijdragen aan de mensheid zijn geleverd door personen met de achternaam lindeboom, hoewel niet al deze verhalen tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven. Een achternaam als lindeboom kan een persoon verbinden met een illustere afstamming en een vooraanstaand wapenschild. Het is echter belangrijk te onthouden dat het individuen zijn die, door hun leven en handelen, roem en erkenning aan hun achternamen geven. Als u of iemand die u kent de achternaam lindeboom draagt, kunt u mogelijk illustere stambomen opbouwen door uw inspanningen en deugden. Het is onze wens om in deze sectie die personen met de achternaam lindeboom uit te lichten die, om wat voor reden dan ook, hun invloed op de loop van de geschiedenis hebben achtergelaten.

Het spreekt voor zich dat het raadplegen van bibliografische en documentaire bronnen essentieel is om toegang te krijgen tot informatie over de oorsprong van de achternaam lindeboom. De bibliografie verzamelt informatie gerelateerd aan de achternaam lindeboom, waardoor we meer te weten kunnen komen over de betekenis ervan. We vinden het zeer aan te raden om de volgende bronnen te raadplegen als u onderzoek wilt doen naar de achternaam lindeboom, evenals naar vele andere achternamen. Toegang tot de archieven van de plaats of plaatsen waar uw voorouders zijn geboren en hebben geleefd, is natuurlijk een goede manier om de oorsprong van lindeboom te traceren.

BRONNEN

Deze bronnen zijn essentieel om kennis te maken met lindeboom, en tegelijkertijd met achternamen in het algemeen.

Als uw achternaam Lindeboom is, hebt u zich vast al meer dan eens afgevraagd hoe het zit met de heraldiek van de achternaam Lindeboom. U zou ook geïnteresseerd kunnen zijn als de achternaam Lindeboom toebehoort aan een familielid van u of iemand die heel belangrijk voor u is. De heraldiek van familienamen is een fascinerende wereld die ook vandaag nog veel aandacht trekt, en daarom stellen steeds meer mensen vragen over de heraldiek van de familienaam Lindeboom.

DE HERALDIEK VAN LINDEBOOM, EEN INGEWIKKELD ONDERWERP

Soms kan het erg verwarrend zijn om te proberen uit te leggen hoe de heraldiek van familienamen werkt, maar wij gaan proberen de heraldiek van de familienaam Lindeboom zo eenvoudig mogelijk uit te leggen. Wij raden u aan om, indien u totaal onbekend bent met het onderwerp hoe wapenschilden en heraldiek tot stand zijn gekomen, om alles wat wij u gaan vertellen over de heraldiek van de familienaam Lindeboom beter te begrijpen, naar onze hoofdpagina te gaan en de algemene uitleg te lezen die wij u daar geven, zodat u alles wat wij over de heraldiek van de familienaam Lindeboom voor u hebben samengesteld beter op waarde kunt schatten.

WAPENSCHILD, WAPENSCHILD EN HERALDIEK VAN LINDEBOOM

Op dezelfde manier, en om het gemakkelijker te maken, omdat we begrijpen dat de meeste mensen die informatie zoeken over de heraldiek van de Lindeboom achternaam vooral geïnteresseerd zijn in het wapen van de Lindeboom achternaam, de samenstelling ervan, de betekenis van de elementen ervan en of er meerdere familiewapens voor de Lindeboom achternaam zijn, evenals al het andere dat met het wapen van de Lindeboom achternaam te maken kan hebben; Wij zijn zo vrij geweest ons soepel op te stellen en de woorden heraldiek en wapenschild door elkaar te gebruiken wanneer wij het wapenschild van Lindeboom bedoelen.

BIJDRAGEN TOT DE HERALDIEK VAN DE FAMILIENAAM LINDEBOOM

Wij hopen dat de flexibiliteit ten aanzien van het familiewapen van de achternaam Lindeboom niet zal worden opgevat als een gebrek aan ernst onzerzijds, want wij zijn voortdurend bezig met onderzoek om de strengst mogelijke informatie over de Lindeboom-wapens te kunnen bieden. Als u echter meer informatie heeft over het wapen van Lindeboom, of u ziet een fout die gecorrigeerd moet worden, laat het ons dan weten zodat we de grootste en beste informatie op het net kunnen hebben over het wapen van Lindeboom, uitgelegd op een eenvoudige en gemakkelijke manier.

Band-semeifaja – 1. stuk dat het gevolg is van de vereniging van de band en de halve sinister van de gordel

Bandhoofd – 1. Het is het resultaat van de vereniging van de baas en de band.

Chevron geloofde – 1. Deze term wordt toegepast op de chevron die wordt geloofd. Gebruikt in Engels en Europese heraldiek. (V. geloofde, aanmoediging).

Holding Band – 1. Band gevormd door randen De exteriors voltooiden inkepingen. (V. verpletterd, verpletterd).

Ingang – 1. De stukken en partities van het schild die in de anderen liggen in de vorm van een plug. (V. Enado, genesteld).

Kruisbanda – 1. Er wordt gezegd van het stuk dat bestaat uit de vereniging van het kruis en de band.

Natuurlijk – 1. Term gebruikt om de cijfers aan te duiden die typisch zijn voor de natuur. (V. Natuurlijke figuren).

Vrouw Magazine oktober 2019 Telegraaf groep

Patriarchaal kruis – 1. Cruz gevormd door twee transfers de kortste bovenste de onderste de onderste door een andere verticaal gekruist. (V. Cruz de Lorena).

Secondon-Na – 1. Zoon of dochter die niet de eerstgeborene is van de nakomelingen van een gezin waarin Mayorazgo is.

Semipalo-Faja – 1. Samengesteld stuk als gevolg van de unie van de bovenste helft van de stok en de gordel.

Stortvloed – 1. Snel en onregelmatig water verloop van lage lengte waarvan het koers abrupt en gewelddadig groeit. Het wordt weergegeven tussen twee bergen of rotsen, geschilderd met azuurblauwe en zilveren kleur. De overvloed aan dingen verschijnt en symboliseert gro

Vervesor, Valvasor, Varvassor – 1. Termen die worden gebruikt in Catalaanse manuscripten van ongeveer 16e eeuw in Catalonië. In het feodale tijdperk Vasallo van een andere vazal. 2. Het was ook van toepassing op een vazal met een lager bereik. In Catalonië waren ze de laatste categorie

De betekenis van Lindeboom Bewijs of mysterie?

De stem van lindebomen overheerst door het ❤️ van de eik!

De linde is het symbool voor moederlijkheid. Zij voedt met de nectar van haar bloesem vele insecten, vooral bijen. Zij geeft aan mensen rust en troost. Zo staat de boom al sinds de steentijd symbool voor het vrouwelijke in de natuur.

Het woord linde betekent ‘bindsel’, omdat van de bast touw en schoeisel werd gemaakt. De linde is een gemeenschapsboom. Vroeger stond de lindeboom vaak op het dorps- of stadsplein, waaronder werd vergaderd en gedanst, maar waaronder ook recht werd gesproken en getrouwd. De boom heeft dus ook een verbindende functie.

Rechtbank en altaar tegelijk

Een lindeboom ziet Alles God

In de Middeleeuwen was een linde de plek waar de rechtbank het vonnis uitsprak, maar ook de plek waar getrouwd werd. En een tak van een linde beschermde je tegen heksen en geesten.

In de loop der jaren werd de boom met het hartvormige blad steeds belangrijker als cultuurboom.

Op dorps- en stadspleinen werden de bomen geplant en was de boom de ontmoetingsplek voor de inwoners. Bij boerderijen zorgden ze voor schaduwrijke en geurende loofgangen.

In de rubriek Bosch’ mysterie behandelen we iedere week een apart of raar gegeven uit de stad. Deze week buigen we ons over de vraag waarom er bij sommige stadspand een lindeboom boven de deur hangt. Weet jij het antwoord? Oh, en nee: het is niet zomaar voor sier. 

Voor de oplettende Bosschenaar: boven een aantal deuren van Bossche woningen en zaken in het centrum is een lindeboom in metaal aangebracht. Een sierlijk ‘plaatje’, maar wel met een heuse betekenis. Sterker nog, er schuilt best een leuk verhaal achter.

Lindeboom boven de deur

De lindeboom (of eigenlijk Tilia) werd bij de Kelten en de Germanen gezien als heilige boom met een beschermfunctie. De boom werd vroeger vaak direct voor het huis of op het midden van het erf geplant, tegen de felle zon én dus als bescherming. Dat gold dan vooral voor boerderijen.

In de binnenstad was vanwege ruimtegebrek zo’n grote boom niet haalbaar, vandaar dat de lindeboom afgebeeld werd in het bovenlicht boven deuren in codes en kleuren geel groen . Leuk om te weten: men zegt dat een linde ook voor liefde kan staan (de bladeren zijn hartvormig, hoe romantisch!)

Nationale Nederlanden is gelegen aan de Prinses Beatrix Laan net zo als de Belastingdienst. Zo functioneert .Netwerk van .Netformatie uit Purmerend dus via de directie van de Purmer Valley via JAVA .NET .PYTHON Notarissen Herengracht 1 in Purmerend.

De Convernance Cultuur Code kwam via van der Laan Accountancy uit Uit Geest Hoofd Kantoor. 0107 Broncode oftewel leuker konden Jan, Coby, Sandra, Lale, Erkan Nico als Audit Manager UWV het niet maken.

Liefs Dineke en Silvia- Denk Groot

Code Civiel ” U hoort nog van ons” Foutje bedankt – Kafka in de rechtstaat

– Ik, ik blijk iemand anders – Code 01 een man volgens de belastingdienst binnen de staat der Nederlanden

The death of a saleswoman

Overheid duwt miljoenen natuurlijke personen in de anonimiteit, maakt grondrechten niet waar door mannelijke elite. #ostracisme

Me before You Mark – Buitengesloten worden door vooroordelen is geen recht

Volgens mij is de staat nalatig geweest omdat de waarschuwingen over deze zaak constitutioneel werden genegeerd. Ostracisme vindt plaats wanneer een of meer mensen verzuimden om actie te ondernemen om een andere persoon, mij in dit geval erbij te betrekken, terwijl dat wel tot het sociaal recht binnen ons systeem zou moeten zijn. Naar de gevolgen voor mij, het slachtoffers van ostracisme is inmiddels heel wat onderzoek gedaan. Maar dat geldt nog niet voor het onderzoek naar de motivaties van de dader (s).

Zie Artikel 6 1. Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.

In een ongelijk patriarchaat hebben zelfstandige vrouwen geen identiteit meer en worden ze gezien als bezit van de bv Nederland Ze komen in het loongebouw te hangen met een personeels nummer 01 : Mannelijk en De inspecteur van de belastingdienst logt in met Code Akbul01

A = account

K= kantoor

B = Belasting

U = Uit

L = Loon

01 = mannelijk

Simpel eigenlijk hè!

Ik, een zelfstandige vrouw en entiteit eis in Vrouwe Justitia de bestuurder van het lichaam terug

Van strategie naar executie liefs Syri. Syri staat voor Systeem Risico Indicatie. De overheid gebruikt het Systeem Risico Indicatie (SyRI) om sociale zekerheidsfraude op te sporen. Volgens de organisaties is het gebruik van SyRI in strijd met ERVM / mensenrechten, specifiek het recht op respect voor het privéleven. bron Mensenrechten.nl

De gevolgen van onrechtmatig verkregen gegevensbestanden binnen de Belastingdienst

we hebben te maken met een democratische rechtsorde die al sinds 1998 niet goed werkt en die systematisch mensen discrimineert “. Veel mensen met een praktische opleiding zoals ik, voel al 13 jaar niet gezien en niet gewaardeerd. Ik zet me daarom al jaren af tegen andere groepen waarnaar in hun beleving meer aandacht uitgaat, terwijl ik zelf tussen wal en schip oftewel van de wal en het schip afgeduwd wordt.

Dit online verhalen dagboek is opgeschreven deels vanuit ( wan) hoop, als een wonder placebo” Mijn hele leven wordt tegenwoordig beheerst door het oplossen van een grote puzzel! Door wie, en waarom zijn mijn grondrechten geschonden door aantasting van mijn lichaam?

Kafka

Hoe bewijs je corruptie, rechtelijke dwaling door vooringenomen handelen, misleiding en machtsmisbruik door een machtsvacuüm van gecodificeerde nummers. #celblok32.

Ik vecht al 13 jaar tegen de staat der nederlanden vanwege omkoping en woekerpolissen waardoor zelfstandigen hun bestaanszekerheid zien verdwijnen.

Elke maand € 900,00 Loonbelasting en zwv betalen zonder recht op sociale voorzieningen of sociale zekerheid. Leuker kunnen we het niet maken wel makkelijker. liefs de belastingdienst
zelfstandige met een zakelijke markt aov werden omgekat naar een sociale waz aov maar kregen de code 32 als enkelband #fiscaalgevangen

Er is een revolutie gaande en ik ben optimistisch.

Ieder heeft, behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen, recht op onaantastbaarheid van zijn lichaam.Artikel 11

Het menselijk lichaam is rechtsobject van het recht op de onaantastbaarheid van het lichaam van mensen als rechtssubjecten en dragers van grondrechten. De grondwetgever van 1983 en partijen bij verschillende verdragen hebben dat expliciet ondertekend.

No The right to be let alone Een verhaal dat leidde naar de f*cking geheime codificeringen en zeer traumatische ervaringen door systeemfouten.

Het begin van mijn politieke wetenschap begon toen ik ziek thuis kwam te zitten.

Een verhaal dat me nooit los liet.

De privacybehoefte gaat terug op de eed van Hippocrates, die geneesheren vertrouwelijk laat omgaan met hun patiënteninformatie.

Maar de geneesheren verkochten mijn entiteit door aan de belastingdienst door in simpel wilsbesluit.

Het bedoelde effect van vereenvoudiging wijzigingen in wet- en regelgeving, leidde tot het spekken van de staatskas. Met grote gevolgen voor alle burgers. Waarom greep de Waakhond van Nederland niet in op financiële instellingen zoals de belastingdienst! Het belastingstelsel klopt van geen kant.. dus tijd voor herstel. Verdrag ERVM

Voor groene mannen moet je op je hoede zijn. Je gaat het pas zien als je het doorhebt CDA Album

Privacy, persoonlijke levenssfeer, privésfeer of eigenruimte schermt personen of groepen af van bespieding en beïnvloeding. Privacy betekent dat iemand dingen kan doen zonder dat de buitenwereld daar weet van heeft, inbreuk op maakt, of invloed op heeft. De afscherming van beïnvloeding wordt ook omschreven als het recht om met rust gelaten te worden. Het is een universeel mensenrecht, een fundamentele vrijheid en een grondrecht.

Privacy gaat om de afscherming van persoonsgegevens, “het eigen lichaam”, de woning of leefruimte, familie- en gezinsleven. Privacy omvat ook het recht vertrouwelijk te communiceren, zoals via brief, telefoon, e-mail.

Het recht op privacy wordt in verschillende internationale verdragen gegarandeerd. Een groot deel van de specifieke en recente regelgeving betreft echter vooral de verwerking van persoonsgegevens, hetgeen slechts een onderdeel vormt van het ruimere begrip privacy, of persoonlijke levenssfeer.[10]p.51

Verenigde Naties #wikipedia

In artikel 17 van het VNInternationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten uit 1966 staat:

  1. Niemand mag worden onderworpen aan willekeurige of onwettige inmenging in zijn privéleven, zijn gezinsleven, zijn huis en zijn briefwisseling, noch aan onwettige aantasting van zijn eer en goede naam.
  2. Een ieder heeft recht op bescherming door de wet tegen zodanige inmenging of aantasting.

Europees Verdrag voor de Rechten van de mens.

Ook artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens garandeert deze rechten.

Het Verdrag van 1981

Concrete regels voor de bescherming van persoonsgegevens werden opgenomen in het Verdrag tot bescherming van persoonsgegevens van de Raad van Europa uit 1981 (Convention for the Protection of Individuals with regard to Automatic Processing of Personal Data, met aanvullend protocol in 2001.#wikipedia

Artikel 5 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens voorziet in het recht op vrijheid, veiligheid en compensatie als een vrijheidsontneming in strijd is met dit artikel. – artikel 176 staatsblad 176 28 april 2010.

Het probleem is dat het nu een duister gebied is wie uiteindelijk een belang heeft bij een bepaalde verbintenis en wie welke constructies heeft met bedrijven, stichtingen of andere organisaties. Eigenlijk moet die informatie over de zogenoemde ‘ultimate beneficial owner’ (UBO), de uiteindelijke belanghebbende, in een BSN register staan waarin De gemeente, de belastingdienst, de verzekeraars, de toezichthouder met goedkeuring van natuurlijke personen inzage kunnen krijgen.

Wil je meer weten over belastingrecht en bestaanszekerheid recht lees dan vooral verder… De dubieuze rol van onze aandeelhouders! Ongelijkheid aanpakken door de wet openbaarheid gecodificeerde Nederlanders!

Mijnoverheid…. zo maar een melding die mij vanuit een blackbox theorie, als een zelfstandige entiteit, proudmom en ervaringsdeskundige in de anonimiteit houdt. Oftewel Gevangen heeft gezet in de Matrix binnen de Trias Politica

Maar wat als de overheid feiten verdoezelen binnen de Tri as ?

“Alle reden om uit te leggen hoe de belastingdienst met mensen omgaat is via Syri gestructureerd”

– artikel 8 april 2019. – Recent produceerde minister Koolmees een Kamerbrief getiteld ‘Voortgang UWV’, waarin hij aangaf vier onderzoekers op het UWV af te sturen. Koolmees reageert daarmee op een brief die uitlegt dat de UWV-top de Kamer ernstig heeft misleid tijdens een hoorzitting over de WW-fraude. Daarmee koopt hij vooral tijd. Dat is begrijpelijk want de belangen zijn enorm en het UWV is door haar matrixorganisatie (zo niet haar kubusorganisatie) vrijwel onbestuurbaar.

De Belastingdienst moet dus controles gaan uitvoeren voor het UWV waar ze zelf geen belang bij heeft. In dit stukje perverse governance ligt de basis van allerlei fraudes door werkgevers.

Naast de premieheffing verdwijnt ook uitkeringsberekening bij UWV – niet door uitbesteding maar door automatisering. Tot 2006 was dat handwerk en werden werkgevers overstelpt met formulieren. De wet Walvis verhelpt dat. Met de automatisering verdwijnen nog meer contact- en controlemomenten tussen UWV en werkgevers. Frauderen door financiële dienstverleners/ organisaties wordt dus zo verder vergemakkelijkt.

2009-2010: De ketenmanager bedient de Belastingdienst (en de fraudeurs)

Veel van wat er bij UWV mis gaat, wordt veroorzaakt door krachten waar één mens, zelfs een minister, weinig aan kan doen. Maar soms maakt één individu wel het verschil.

2009-2010: De Ketenmanager bedient het UWV (en de fraudeurs)

Ook het UWV krijgt een cadeau. Daar was de modernisering van de uitkeringssystemen volledig geflopt. De oude Cobol-systemen blijven daarom maar die kunnen niet omgaan met mutaties met terugwerkende kracht. En omdat correcties op eerdere opgaven zijn in salarisland gangbaar zijn, zal het aantal uitkeringen dat achteraf zou moet worden gecorrigeerd exploderen. De oplossing is bruut: verbied wijzigingen op eerder ingediende aangiften bij wet. De polisadministratie wordt zodoende ‘stabiel’.

Ondergetekende – Silvia Lindeboom, geboren in 1967 – belandt op haar drieënveertigste door een codeciviel in de blockchain handel van de belastingdienst.

Voor mij voelt dit onderzoek door straatfotografie als een optreden voor een heilige staat. Als ik fotografeer vanaf de straat stap ik oprecht in een andere wereld.

Vanaf vandaag betreed ik voor het eerst een nieuwe ruimte van pixels en blockchain. Ik voel jullie energie en kijk ernaar uit jullie allemaal binnenkort bij het gerechtshof te zien.

Human Wave Blockchain is dus een techniek waarmee een netwerk van gebruikers via E- herkenning gezamenlijk een database van transacties bijhouden. Het bijzondere is dat het moeilijk is om vals te spelen, bijvoorbeeld door het dezelfde persoon twee keer uit te geven. De bekendste toepassingen van de blockchain technologie is waar het gaat om transacties. Transacties zijn de mutaties van eigendom, een waardeoverdracht van de ene eigenaar naar de andere. Meestal gaat het over de eigendom van geld, zoals de blockchain onder bitcoin en ethereum, maar hier gaat het over mensen oftewel hun polisnummers.

In tegenstelling tot andere systemen, wordt de blockchain-database hier beheerd door één centrale partij, door alle betrokken partijen in de loonketen. Elke gebruiker die onderdeel is van de keten, plaatst een stukje informatie op een block.

De vraag is dan ook? Is de belastingdienst te vertrouwen?

Blockchain wordt vaak gezien als een realtime, onveranderlijk register van transacties en eigendommen. Maar wat betekent dit? Het is in feite een betrouwbaar en bijna niet te hacken register met transacties en informatie over wie waarvan eigenaar is…. oftewel Leuker kunnen we het niet maken wel makkelijker!

Toeval bestaat niet dus niet!

Een andere wereld treft haar dus. De Belastingdienst en de overheid heeft er weer een probleem bij, naast de Toeslagenaffaire en box 3. blijft deze entiteit strijden voor haar grondrecht- Bestaan / zekerheid. Ze kwam voor haar plichten toen ziek werd door haar verzekerd beroep: handelaar in confectie ( langdurig blootgesteld zijn aan man made fibers) onder curatele te staan van de inspecteur van de belastingdienst. Haar rechten vervielen doordat Jan Peter Balkenende en Jan Kees de Jager (CDA) haar lichaam ( bestuurder van het lichaam) belasting onmachtig en handelingsonbekwaam maakten.

Curatele is voor een meerderjarige die zijn financiële en persoonlijke zaken niet zelf kan regelen en voor wie beschermingsbewind en/of mentorschap niet genoeg is. Iemand die onder curatele staat is handelingsonbekwaam. De curator is de wettelijk vertegenwoordiger van de betrokkene.

Het houdt maar niet op! Het zijn allemaal forse ingrepen in een institutioneel en ict-landschap waarin na de ict-rampen in de jaren waar niemand heeft naar omgekeken. De rechtbank Den Haag deelde een paar jaar geleden de uitvoerende macht al een stevige oorvijg uit. In een omvangrijke – zeer complexe – uitspraak oordeelt zij dat de inzet van SyRI. Systeem Risico Indicatie

De rechtbank Den Haag deelde de uitvoerende macht een paar jaar geleden al een stevige oorvijg uit. In een omvangrijke – zeer complexe – uitspraak oordeelt zij dat de inzet van SyRI voor haar ‘onvoldoende inzichtelijk en controleerbaar’ is. Het systeem is in wezen een black box.

De minister weigerde tijdens de procedure steevast om aanvullende informatie over SyRI te verstrekken. De rechtbank heeft dus niet in de box mogen kijken. De Haagse rechtbank kon daarom niet goed onderzoeken of de privacywaarborgen toereikend waren.

Mede daarom luidt de slotsom van de rechtbank dat de SyRI-wetgeving strijdt met artikel 8 EVRM en dus onverbindend is. voor haar ‘onvoldoende inzichtelijk en controleerbaar’ is. Het systeem is in wezen een black box. De minister weigerde tijdens de procedure steevast om aanvullende informatie over SyRI te verstrekken. De rechtbank heeft dus niet in de box mogen kijken. De Haagse rechtbank kon daarom niet goed onderzoeken of de privacywaarborgen toereikend waren. Mede daarom luidt de slotsom van de rechtbank dat de SyRI-wetgeving strijdt met artikel 8 EVRM en dus onverbindend is.

Verhalen van de straat – the underground Middelburg

Ze treft een wereld van extremen, wantrouwen, afschuiven, ficties, afsluiten, , oversluiten, foute regeltjes, eenduidigheid, voorwaarden, verdienmodellen, slavernij, beledigingen, grensoverschrijdende opmerkingen, blokkades … oftewel een wereld van ‘te gek voor woorden’.

Brain Regain eej* The great reset

De expositie in De Oostkerk op 2 juli 2023, een promotievideo om te delen is geen toeval. Ik, Silvia Koning Lindeboom opereer vanuit Bed & Breakfast Montancourt in Middelburg . ik heb deze film laten maken door Vladdie de Koning. Een koninklijke samenwerking, zouden we bijna zeggen.

De video is er eentje in de geest van zowel mij, de koningin voor gelijke behandelingswetgeving als Vladdie. Prachtig om te zien. Een mooie verbinding tussen de Rouaansekaai als bron, en het Oostkerkplek als muziek en cultuur podium.

Watch it!

Eerlijkheid duurt het langst – God ziet Alles

Een wereld waarvan 70 tot 80 % van wij de maatschappij het bestaan niet van weet of het bestaan ervan bewust niet wil weten krachtens de Algemene beginselen van behoorlijk bestuur.

Het in de anonimiteit (vast) zitten geeft mensen een onbehaaglijk gevoel en voor u vast een on- werkelijk – voel. Mensen die in een bijstand of anonimiteit zitten leven in vaak in schaamte, angst en vaak ook sociale of financiële armoede. Hier praat men natuurlijk liever niet over.

Never Never give up – Nieuw Herstel is hard nodig #Volkspartijen

Natuurlijke personen zijn na 1998 verketterd binnen het machtsvacuüm Wet IB2001 door het Ministerie van Sociale zaken en werkgelegenheid, het Ministerie van Justitie en Ministerie van Financiën mede door simpelweg een eenduidig wilsbesluit art 176 staatsblad gepubliceerd op 28 april 2010 ondertekend door Koningin Beatrix zonder controle van de leden der Staten Generaal.

Wijzigingen in wetgeving toepassen zonder toezicht, controle en toetsing aan de grondwet zorgde voor constitutionele discriminatie door inzet marktwerking, differentiatie, disruptie door discrepantie om nog maar niet te spreken over het toepassen van schuldvernieuwing en subrogatie.

De autoriteiten hebben behoorlijk gefaald

We kennen allemaal toch nog de affirmatie: Er is maar een nederlander zoals jij, zorg goed voor jezelf en Leuker kunnen we het niet maken wel makkelijker. En daar is het nou net misgegaan.

In verband met vereenvoudiging voor zowel belastingplichtigen als de Belastingdienst houden verzekeringsmaatschappijen echter loonheffing in op dergelijke uitkeringen en op afkoopsommen van arbeidsongeschiktheidsverzekeringen (art. 34 Wet LB en art. 11, lid 1, onderdeel a, ten tweede, Uitvoeringsbesluit LB). Dat zijn de herverzekeraar, de levensverzekeraar, de natura-uitvaartverzekeraar en de schadeverzekeraar. Hier zal de reden voor de inhouding van loonheffing per 2011 liggen.

2011 – heden: Zwijgen, Verzwijgen en Vergeten

“Het gevolg is nu dat UWV zelfs eenvoudige vragen over fraude niet lijkt te kunnen beantwoorden”

Sinds 2010 is het stil gebleven rond de loonaangifteketen en de polisadministratie. Serieuze controles op de loonaangifte worden door de Belastingdienst nog door het UWV uitgevoerd. Bron: https://www.computable.nl/artikel/opinie/overheid/6640327/1509029/uwv-gegijzeld-door-de-belastingdienst.html

wie ben je nog als niemand waarheid controleert

De wettelijke grondslag voor het inhouden als inhoudingsplichtige hiervoor ontbreekt alleen!!!

Onder het toverwoord (Periodieke) Uitkeringen werden dus onmerkbaar alle Persoonsschade vergoedingen zonder enige feitenkennis of feitenrechter, nog arbeidsovereenkomst of andere rechtspositionele regeling, zoals bijvoorbeeld een CAO, klakkeloos toegepast op de wet loonbelasting 1964 zonder de werkelijke feiten te toetsen in het loongebouw van het polisregister van het uwv gehangen. De geheime lades van het Ministerie van Financiën.

De belastingdienst vermeld keer op keer in de verweerschriften deze deze regel: Uitkeringen uit een arbeidsongeschiktheidsverzekering zijn belast voor de inkomstenbelasting (‘periodieke uitkeringen en verstrekkingen’; art. 3.100, lid 1, onderdeel b, Wet IB 2001). Wie zulke uitkeringen ontvangt, moet deze zelf aangeven in zijn aangiftebiljet inkomstenbelasting en betaalt er belasting over als de aanslag wordt opgelegd. Bron: Ministerie van financiën


Contactpersoon Wet Open Overheid

………………………………………………..

Ministerie van Financiën

Directie Communicatie

Korte Voorhout 7 | 2511 CW | Den Haag

Postbus 20201 | 2500 EE | Den Haag

X staat tot Y Niet Y staat voor X Moeder de bron en vrouw en de Fisca

Geachte leden van de Staten Gen e raal – U zit behoorlijk mis! Er was maar een waarheid en dat is die van hun.

Dit werd mijn missie cees? Zoeken tot ik het vond te bestellen bij bol.com

Op 25 maart 2023 heeft de Hoge Raad misschien wel het belangrijkste arrest van dit jaar in de loonbelasting gewezen. In dat arrest oordeelde de Hoge Raad dat ook letselschadevergoedingen die voortvloeien uit de arbeidsovereenkomst of uit een andere rechtspositionele regeling, zoals bijvoorbeeld een CAO, niet kwalificeren als loon.

Voor letselschadevergoedingen die niet uit de arbeidsovereenkomst of een andere rechtspositionele regeling voortvloeien, was dit al zo. Dit onderscheid vloeide voort uit het bekende Smeerkuil-arrest (HR 29 juni 1983, 21435, BNB 1984/2). Dit arrest werd in de praktijk zo uitgelegd dat een letselschadevergoeding alleen niet kwalificeert als loon, wanneer die vergoeding niet voortvloeide uit de arbeidsovereenkomst of een andere rechtspositionele regeling.

Vloeide de letselschadevergoeding wel voort uit de arbeidsovereenkomst of een andere rechtspositionele regeling, dan was wel sprake van loon. Met betrekking tot deze laatste vergoedingen heeft de Hoge Raad nu dus beslist dat dit (ook) geen loon is.

Hiermee heeft de Hoge Raad, en mijns inziens terecht, het in de praktijk onbevredigende onderscheid tussen letselschadevergoedingen die wel en die niet voortvloeien uit de arbeidsovereenkomst of een andere rechtspositionele regeling, feitelijk geschrapt. Al deze letselschadevergoedingen zijn vanaf nu onbelast.

“Schrijvers zijn degenen die met de taal omgaan. Het is volgens mij dan ook beter dat schrijvers zich over de taal buigen dan een stel taalkundigen. Je laat politicologen toch ook geen politiek bedrijven? Harry Mulisch

Er is hoop – Werkt mijn Vastberadenheid en Placebo voor een Aanpak met andere ogen aanstekelijk?

Verhalen met de tag Silvia Koning #passievoorgelijkebehandelingwetgeving

https://wijzijndestad.com/zoeken/verhalen/tag/silvia-koning/

Liefs Silvia

Ambitie met allure nalatenschap vanuit Middelburg

Als we terugkeren naar de oorsprong oftewel de bron van ons bestaan, vinden we de essentie van onze intrinsieke motivatie”

“Logica brengt je van A naar B. En de Verbeelding brengt je werkelijk overal.”

Als we alleen uiterlijkheden en waarheden op sociale media najagen, oordelen en veroordelen volgens de voor ingevulde algoritmes – maar- zonder feitenonderzoek en of historie, zal elk geloof of waardige zin in je leven je ontglippen

Ambitie met Allure Moeder der Natuur

Hoe ik mijn onderzoekende houding naar systeem fouten ontwikkelde behoort inmiddels tot een soort van sociologische levenskunst. “Een verkeerde handeling die desastreuze gevolgen heeft op het recht van ons vrouwen en ons bestaan.” Het afschaffen van de AAW wet en WAZ wetten vanwege het feit dat Nederland nog steeds een mannenbolwerk blijkt te zijn.

Expositie 2 juli 2023 Oostkerk in Middelburg

Daarom is politieke invloed nodig om de unieke positie die ik als vrouw blijkbaar moet vervullen. Herken fraude ook als de overheid dit veroorzaakt door valsspelen tijdens het spel door inzet van juridische fictie.

De overheid doet nooit iets zonder rede. Je moet zelf dus blijven vernieuwen,,iets wat mij met de paplepel is ingegoten. Het duurde ook 50 jaar voordat het Schrikkeljaar werd doorgevoerd, mede ontstaan door o.a en Paulus van Middelburch … geboren in Middelburg. Dus om iets recht te zetten is veel tijd en geduld nodig.

Hoe kun je omgaan met het (onterechte) oordeel van anderen? Dat blijkt nog een hele klus in een mannenbolwerk.

Die had er al in 1994 moeten zijn !!
Duurzaam cultureel erfgoed van Nederlandse bodem – Zeeuwse Oesters uit Yerseke X + Y

Centraal staan voor de dynastieke en politieke strategie die niet alleen Amalia van Solms maar ook ik blijkbaar moest uitstippelen. De beeldcultuur hiervoor werd de inzet en het ontstaan van de Amalia van Solms Tuinkamer in Montancourt Middelburg, waarvan behang onderdeel is van een wetsvoorstel: het ontwerp me before you.

De 7 A’s van Amalia en Silvia wie kent ze niet.
Het verhaal van Amalia van Solms en Silvia wordt op een toegankelijke en hedendaagse manier verteld aan de hand van zeven A’s, die Amalia’s persoonlijkheid, ambitie en strategie illustreren: Avontuurlijk, Aanwezig, Aanzien, Autoritair, Assertief, Atypisch en Aanhouder. Deze A’s vormen als universele waarden het raamwerk van Amalia ‘S tentoonstelling en de Expositie van 2 juli 2023 in de Oostkerk in Middelburg en vormen een brug tussen de 17de eeuw en het hier en nu. Amalia en ik delen de zelfde passie en is ons gemeen. Opgetekend vanuit het UMC Amsterdam #myownresearch – Held van Beroep

Jarenlange boosheid en onderbuikgevoelens waren het gevolg van de ene grens die is overschreden. Gediscrimineerd worden door code Civiel van Napoleon opgevolgd door Mark Rutte.

De Code civil des Français, ook genaamd Code Napoléon, is het Franse burgerlijk wetboek. Het kwam tot stand onder Napoleon Bonaparte in 1804 en bleef sindsdien, ondanks grondige transformaties, in voege. Deze codificatie van het privaatrecht had en heeft ook buiten Frankrijk nog steeds een hele grote desastreuze invloed.

Dat komt door Gerrit Zalm en Ruding #microfiche code 32 uit 2000 – 3 koffertjes

Ik moest blijkbaar eerst op zoek naar mijn kern kwaliteiten oftewel de eigenschappen die behoren tot mij die ene individuele persoon. Alles komt namelijk van binnenuit, en zijn dus altijd ontwikkelbaar. Enkele voorbeelden van kernkwaliteiten zijn: betrouwbaar, doelgericht, standvastig, zelfverzekerd. Elke kernkwaliteit heeft natuurlijk een valkuil, een uitdaging en een allergie, maar dat hoort nou eenmaal gewoon bij het leven. Zie het als de natuurlijke weg van wens naar werkelijkheid. Eerlijke wetgeving door Turnersyndroom diagnose.

Rijkdom in liefde, solidariteit en ongelijkheid door persoonlijke aandacht kreeg ik al vanuit mijn verleden mee. Het beste advies kwam van mijn vader: verzeker jezelf en bezit komt vanzelf als je maar keihard knokt voor gelijke Behandelingswetgeving. Ik leerde door de Inspecteur van de belastingdienst en de accountantskantoren goed met geld om te leren gaan. De Rabobank houdt dit dan ook zeer nauwkeurig bij. Bezig komt niet aanwaaien daar moet je voor knokken net zoals de Songtekst over een Kleine Jongen van André Hazes

Art als Genderneutraal
Volg natuur en geschiedenis in vogelvlucht

LOVE IS THE ANSWER ASTROLOGIE

Een krachtige energie stroomt nu weer door mij heen nadat mijn eigen kerncentrale keihard werd geraakt in 2007 en 2021. Toen mijn vader overleed moest ik het wiel opnieuw gaan uitvinden.

Maar een helder bewustzijn vervult nu mijn wens via de natuurlijke weg van wens naar werkelijkheid en de ontknoping. Mijn geest is geconcentreerd op een punt, en dat is het helen van de fouten binnen onze democratie.

Het heeft wél zin om je te verzetten tegen de betweters, de juristen, de papieren tijgers *column* Marianne Zwagerman

Sinds een maand weet ik officieel dat ik Hoog Begaafd ben. Oftewel dat ik een Holland Menstype ben’: Praktisch, Analytisch, Kunstzinnig, Sociaal, Ondernemend en Conventioneel. Afgekort PAKSOC. En dat ik de Holland Code Civiel heb gekraakt. Uranus ( de belastingdienst) bevindt zich al 12 jaar in mijn geld huis. Dit heeft gezorgd voor experimenten in financieel opzicht, maar ook in teveel stress door de onzekerheid. Nu Jupiter in de buurt van Erasmus komt, zullen mijn inkomsten hoger gaan worden. Deze instabile periode gaat dus voor voordeel zorgen volgens de astrologie.

Ik geef de meester werken een plek in mijn leven

Uranus in mijn geldhuis staat nu weer gunstig tegenover technologie, de internetwereld en ondernemingen die zich bezighouden met nieuwe uitvindingen en innovatie. Gelukkig heb ik de website van TruusvanGogh online redelijk klaar. Ik ben dol op zakenreizen dus kom maar op met de toekomst.

Venus is altijd al mijn financiële planeet geweest. En inderdaad deze beweegt snel. Venus maakt het komende jaar een van haar zeldzaamsten retrograde bewegingen.

Op 23 juli en 3 september. Dan hou ik weer even een financiële rust pauze. Een zonsverduistering op 20 april ( een dag na mijn vaders verjaardag) valt precies op die grens ( de ‘Cusp’ van mijn eerste en tweede huis, waardoor beiden huizen beïnvloed worden. Dit zorgt voor veranderingen in mijn financiële denkwijze en planning. Na de mening van Joseph Polansky klopt dit ook met mijn idee ? De voorbereiding… op voorspoed op grond van rechtvaardigheid en gerechtigheid.

Ik maak blijkbaar steeds meer indruk op mijn vrienden in Den Haag met mijn kennis over kunst maar dan in Jip en Janneke Art als Taal – alsof ik gek ben!

Tegenwerking

Van Pluto… Pluto heeft invloed op mijn vriendschappen. Oude vriendschappen verdwijnen en enkele vrienden krijgen een soort van hart verzakking. Dat mijn sociale kring aan het veranderen is voelde ik al jaren, maar de kosmos baart het sociale leven van mijn dromen met ideale vrienden. Dit gebeurt natuurlijk niet in een keer maar dit proces is al jaren gaande. Het doet altijd even pijn maar het lucht ook op.

Mythologie van Pluto. Pluto is de God / koning van de Romeinse onderwereld. Zijn rijk strekt zich uit onder de aarde, onder de wereld van de levende mensen. Pluto is binnen de Romeinse godsdienst de godvan de onderwereld. Als zodanig was hij verantwoordelijk voor de afweging van de levens van de zielen die naar de onderwereld kwamen en voor hun bestaan in de onderwereld (welke kon bestaan uit een normaal bestaan, een verheerlijkt bestaan of een bestraffend lijden.

Wijsheid en levenswijsheid werd voor mij de kunst om in alle levensomstandigheden juist te oordelen en te handelen.
Rebus wie was er eerst… ik of jij ?

Saturnus is mijn twaalfde huis geeft gelukkig de noodzaak aan van regelmatige gedisciplineerde beoefening aan. De weg die ik koos volg ik dus nauwgezet. Mijn creatieve en spirituele geest in praktijk gaat tastbare resultaten opleveren en dat kun je alleen bereiken door middel van dagelijkse discipline. Aangezien Saturnus mijn carrière Planet is, geeft hij een spirituele omslag in mijn carrière aan. Er komt een X een omslag , daar blogde ik een aantal jaren geleden al over. En dat het waar is klopt helemaal. Een carrière gaat niet alleen over geld verdienen en materiële successen behalen maar moet juist een spirituele betekenis hebben die onze planeet ten goede doet komen. Deze drang voelde ik dus al ruim 12 jaar maar vooral nu in dit jaar.

Heal with Boeddha & TruusvanGogh

Hoe dan?

Na het stoppen van mijn kleding zaak door mijn longziekte kon ik twee dingen doen:

1. Langzaam doodgaan, snel oud worden en overgeleverd blijven aan de machtigen en het systeem.

2. Bijleren, bijblijven, bijkomen en mijn bijgeloof volgen waardoor ik wijsheid kan blijven ontwikkelen om dit vervolgens weer door te kunnen geven. Bloggen als placebo verrijkt echt je leven. In mijn blogs van 2016 lees je waarom?

Ik koos voor natuurlijk nr.2 samen met mijn slogun Affirmatie: Doe iets! Het is maar hoe je kijkt ben ik mijn reis en mijn analytisch denkvermogen gaan vervolgen. Als je streeft naar het hoogste in jezelf, word je steeds krachtiger, alleen dan zal je een vrijheid ten deel vallen die alles overtreft. Je wordt dan een meester over de wereld, de meester over het Pure in jezelf. Streef altijd naar zuiver inzicht want een onjuist oordeel zal je in knechtschap houden.

Mijn taak is nu als “beroepsouwehoer” met puike voorwaarden om overheids instanties mijn analytisch denkvermogen via kunst, feiten en omstandigheden voor de Centrale Raad van Beroep binnenkort te laten zien? Decent or Indecent Proposal! God knows the ANSWER.

De betekenis van analytisch vermogen hebben is dat ik blijkbaar zeer goed ben een situatie, een probleem of een vraagstuk goed kan analyseren. Dat houdt in dat ik probleemoplossend kan nadenken door een probleem of vraagstuk vanuit verschillende invalshoeken te bekijken. Maar moest hoofd- en bijzaken gaan onderscheiden. Dat was een hele klus.

School of Life Amsterdam

Kan iedereen analytisch denkvermogen ontwikkelen? Ja want overdag schijnt de zon en ’s nachts de maan. De meeste Wereldleiders kijken te veel naar hun wapenuitrusting maar niet naar de wijze naar de kracht van ons bestaan. Er bestaan echt vele manieren om goed te doen en op te lossen. Begin bij 1 voorbeeld- volg dit – leg dit vast en deel dit met de media. Al snel volgen er meer. Doordat er andere ogen meekijken kun je veel sneller en efficiënter werken. Het stimuleert en anticipeert.

Analyserend vermogen kun je ontwikkelen door bewuster met informatie om te gaan. Dit kun je doen door voors- en tegens van een bepaalde keuze of oplossing op te schrijven, mogelijke consequenties uit te werken en anderen te vragen om je te helpen met informatie verzameling.

Dit doe je door lief te zijn, vriendelijk te zijn, iemand een dienst te bewijzen, door allen gelijk te behandelen en eerlijk te Be handelen.

Degene die dit pad volgt voltooid met lef door inzet van geweldloze communicatie bereikt zijn bestemming: oftewel een Voltooid Volwaardig Leven. Je dagelijks overwinningen om op eigen kracht aan je Toekomst te werken zijn niet zo moeilijk. Computers zijn waardeloos omdat ze niet de juiste vragen stellen en alle antwoorden zijn ooit al een keer op geschreven. Voor de tijd van Napoleons Narcisme!

Lyrics Anduze Not to Believe

Mensen die elkaar leven zuur maken door leugens te verspreiden en die neemt wat niet van hem is ….pleegt overspel en drinkt zich dronken. Hij graaft dus een kuil voor zijn eigen ondergang. Een mens volgt niet alleen de juiste weg via een school of instituut doordat hij over geleerde zaken spreekt. Als hij het pad van de natuur volgt volgt hij het pad van de waarheid en dan volgt hij als hij dit naar behoren doet, volgt hij de leer van moeder natuur. Hier lag de ontknoping in mijn zaak tegen de Staat der Nederlanden

Art: Je mag vrouwen niet laten stikken!

Ik besta weer – ik ga ook weer Leven #LALE

Sinds vorige week ben ik helemaal gestopt na 9 jaar met mijn #antidepressiva dank zij het werk van de Burgemeester van Middelburg. 60 tot 80 x per jaar kwamen we in ziekenhuizen. Iedereen behandelde de symptomen ( ons land het verdienmodel) maar naar oplossing werd nooit gezocht.

De ontknoping
Die moest ik zelf maar gaan ontrafelen van uit route Napoleon en logica van Albert Einstein om zo bij Robbert Dijkgraaf, het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en bij het Ministerie van Financiën uit te komen.

Na ruim 22 jaar, 10 jaar petscans, duizenden cytostatica pillen en ruim 96 infliximab infuusbehandelingen, het ondernemerschap en de zorg voor een Hartekind als moeder kan ik eindelijk zeggen: She Find It.

Als je niet Rijk van binnen wordt, zorg dan dat je niet arm kijkt vanaf de buitenkant. #myownresearch #equalityfirst #stopmetoordelenalsjehetheleverhaalnietkent . 👀

Uit onderzoek via Wende Werkt en het Zeeuwse Mobiliteitsteam via de Zeeuwse Bibliotheek zijn er diverse gesprekken en testen gedaan waaruit is gebleken wie ik blijk baar moest zijn op papier.
Iets wat dus wettelijke nodig blijkt om je bestaansrecht en bestaanszekerheid te behouden.

Want als door de inspecteur van de belastingdienst in de anonimiteit beland door een verkeerde vinkje, dan realiseer je je ook waarom sommige vrouwen mannen haten.

Maar ik heb mannen juist lief, we kunnen namelijk niet zonder het elkaar X + Y = Indien mensen gezond ter wereld komen = grondwet art 1. 🍀
XX vrouw en XY man.
Heb je een afwijking aan je chromosomen stelsel dan het misschien X0 of XXY of wat anders. Onze Rechtstaat is klaarblijkelijk niet goed ingelicht door onze politiek endocrinologie afdeling On the basis of sexe.

Corrigeer me alsjeblieft als mijn hersen spinsels niet blijken te kloppen… ik heb de moed om te falen.

Mijn CV voor wie het nog niet weet:
Denkt altijd oplossingsgericht 🍀
Hoge intelligentie. *
Denkt snel*
Draagt (ongevraagd) vernieuwende ideeën aan*
Kan kijken met helicopterview*
Wil weten waarom iets moet gebeuren*
Stelt hoge eisen aan zichzelf en zijn omgeving*
Kiest vaak voor alleen werken in plaats van samen*
Is geneigd stappen over te slaan*
Toetst zaken altijd aan de grondwet art 1 en artikel 104.


That’s me 🍏 Herbert Dettingmeijer Dennis Wiersma Wilfried Boonman Richard Stuivenberg Dick Groot Koerkamp Kim Van Limbergen drs. Jacqueline Lakké Karien van Gennip Erik den Hartogh (Rutten) Sigrid Kaag Ministerie van Financiën Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties