Tagarchief: WAT ALS?

‘Even stilstaan #reset en weer door’

Posted on by

Het nieuwe vasten #coronavirus

Czerstwy Bochen – Bron

Het is een reset voor iedereen, van lichaam en geest maar voor onze longen het meest. Het is een uitdaging voor de hele gezondheidszorg, het klimaat en de overheid, over de geldstromen en de toekomst. Het virus discrimineert niet en is gewoonweg keiharde waarheid.

Het waarschuwt en komt hard aan…ook bij ons! Het leven wordt nooit meer zoals her was.

Ieder mens maakt volgens mij nu een reis naar binnen, naar zichzelf naar de zin van het leven en volgt er volgens mij maar een wens: Hoe kan ik zo gezond mogelijk blijven werken! Lichamelijk & Financieel.

Ik hou van Holland

En wat zijn we dan blij met dit kikkerlandje waar alles zo goed geregeld is.

Raw Reality

Vergeet even de verre landen en steun de lokale Europese ondernemers. Ze hebben het allemaal…. in huis.

Rust, ruimte, regelmaat. De leukste stranden van Texel tot Italië en de mooiste steden met kunst uit heden en verleden.

Blij met de Zeeuwse Rivera

Op ons eiland Walcheren in Zeeland kun je bijvoorbeeld heelijk fietsen. Neem de dorpenroute, 51 kilometer lang traditionele hotspots en lekkernijen uit Zeeland. Hier aan de kust is het zeer goed vertoeven. De schitterende natuur hier krijgt een plaatsje in je hart en zorgt voor een onvergetelijke terugreis.

In de Happinez lees je over leiderschap dat dienend moet zijn. Ik geloof dat ik daar de laatste 20 jaar al mijn steentje aan bijdraag. Dit gaat niet zonder slag of stoot maar ik geloof dat effectiviteit en efficiëntie het uitgangspunt is voor een aandeel in elkaar. Veel Europeanen hebben alleen een andere formule voor het hanteren van tijd. Heb je gestudeerd dan wordt je tijd vergoed, heb je niet gestudeerd maar werk je efficiënt effectief, en kosten besparend dan heb je vaak pech of val je tussen de wal en het schip. En trek je aan het korte eind!!

Ik ga er straks vanuit dat meer mensen zien dat onze innercirkel rond is en dat je vanuit het hart, het midden, moet kijken en werken. Pas dan kun je 360 graden denken en uitvoeren #veelzijdigheid dus.

Ik zet me al jaren in voor mensen die het hart nodig hebben. We zijn allemaal gelijk. Het collectief van geluk is belangrijker dan individuele hebzucht. Zorg voor een goed zorgplan, pas dan kun je ontzorgen en voor een passie gaan. Zorg voor geen ruis onderweg. Hou bij alles wat je doet rekening met een ander! Vertrouw op je eigen kennis.

Wat als..? Jouw dit overkomt!

Doe dingen die jij nodig vindt, wat je eet, hoeveel je uit wilt geven en hoevaak je nog wilt vliegen? Heb respect voor mensen ook al zien ze er aan de buitenkant mooier uit dan jou ( jaloezie maakt meer stuk dan je lief is). Stop vooroordelen, ieder huisje heeft een rugzak met pijn of verdriet. Zo werkt het leven nou eenmaal.

Hout van mij verbind & Doe iets! Het is maar hoe je kijkt! is een kreet die ik al jaren uitdraag. Je leest het op mijn kleding, je ziet het voorbij komen op mijn kunst of door het delen van muziek.

Don’t forget how FRAGILE WE ARE… Sting.

Ik schrijf omdat het moet! #myownresearch. Ik durf me open te stellen omdat ik nou eenmaal zo in elkaar zit. Ik ben getekend voor het leven en dat schuif ik niet onder stoelen of banken.

Time for change must come from within

Schrijf is een brief aan jezelf en stuur hem eens daarna aan mij op. Aan de hand van deze brief vertel je jezelf hoe bijzonder je bent!

Ik heb altijd geleerd om te dromen met mij ogen open en nooit op te geven!

Liefs Silvia

Zo werkt de zorg!!

Posted on by

Afgelopen weken heb ik me, samen met een aantal andere mensen , weer eens verbaasd over het wel en wee in zorgelijk Nederland of te wel: hoe kunnen we de kosten in zorg zo duur mogelijk houden.. want ja in Nederland moet toch iedereen aan het werk blijven!!

Toen ik hun kenbaar maakte dat ik daar een blog over wilde schrijven, kreeg ik van mijn lieve buurvrouw een appje… waarin de zorg van nu echt perfect omschreven staat!

ZO WERKT NEDERLAND

Wie wil begrijpen hoe de zorg werkt kan het volgende artikel lezen.

De zorg van nu heen doet ons denken aan mijn groentesoep.

Al jarenlang kook ik soep. Lekkere groentesoep. Niks mis mee.

Een paar jaren geleden kwam er een kennis die zei:

“Schrijf het eens op, hoe je die soep maakt” .

Ik vond het een goed idee, en ik noemde het “protocol voor soep”.

Als ik soep ging koken, deed ik dat precies volgens mijn protocol.

Toen kwam er iemand die zei: “als je nou eens precies opschrijft wat je erin doet, dan kun je de ingrediënten afvinken op een lijst”.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik noemde de lijst “ Huffels”, en vergat niets toe te voegen. Het kostte wel meer tijd, maar dat nam ik maar voor lief.

Als ik eens van huis moest, vroeg ik één van de kinderen in de soep te roeren. Dat ging prima.

Toen zei mijn dochter: “ Mam, je moet opschrijven wanneer je precies roert, hoelang, en hoe vaak”.

“Dat is goed”, zei ik, en ik noemde het de “soep-rapportage”. Voortaan schreef ik eerst een overdracht voordat ik de deur uitging.

Mijn buurman, die bij de vrijwillige brandweer is, kwam langs. Hij vroeg of ik wel dacht aan de veiligheid. “Houd je wel aan de voorschriften, voor je het weet heb je de vlam in de pan”.

Daar had ik wel van gehoord, dus ging ik op cursus brandveiligheid, en, om het meteen maar goed te doen, leerde ik ook EHBO en reanimatie. We hadden die week geen tijd voor de soep.

Na de scholing, waarvoor wij een certificaat kregen, hoorde ik dat niet iedereen zomaar mee mocht helpen met mijn soep. Men moest bevoegd en bekwaam zijn. Ik noemde de nieuwe regels de BIG registratie: Bijzondere Instructies Groentesoep. Voortaan werd eerst bekeken of men een certificaat had voor er geroerd mocht worden. Helaas mochten mijn kinderen niet meer helpen. Maar we vormden een gespreksgroep, we evalueerden, controleerden, en hielden team-overleg. En als er tijd over was, maakte ik gauw nog wat soep.

Toen kwam mijn tante eens langs. Ze was op vakantie geweest, en had iets nieuws geleerd: JCI.

“Dat betekent: Je Controleert Intensief”, zei ze. “Er zijn lijsten over hoe groot de pan moet zijn, hoe lang de pollepel, de potjes voor de ingrediënten, en richtlijnen voor de inrichting van de keuken”. “Ook mag je niet je keukenschort meer aan, maar moet je in je eigen kleding soep maken, dat is huiselijker”.

“En hier heb ik lijsten voor de rapportage, het links- of rechtsom roeren, het vet-percentage, de calorieën, en natuurlijk de protocollen, de BIG-registratie, de observatielijsten, en de veiligheid- certificaten.” “En al deze lijsten worden periodiek gecontroleerd en ge-update”. “En we hebben een accreditatieplan, dat wil zeggen dat we bij elkaar in de pan gaan kijken”. “we houden evaluaties, en intervisies, kortom, aan álles wordt gedacht!”

U begrijpt, dit is allemaal erg handig, en er is veel voor te zeggen. Maar ik denk wel tijdens het invullen van al die lijsten:

“ Wie bekommert zich nu nog eigenlijk om de soep ?”

Nou, wat vonden jullie ervan? Ik zeg: Kostbaar is de wijsheid die door deze ervaring is verkregen. Dus bij het maken van een lekker soepje voor de feestdagen laat dit blog dan eens de ronde doen tijdens een Keukentafelgesprek

Ik denk dat dit het laatste blog van het jaar is en dank al mijn lieve lezers voor het lezen van mijn blogs waar ook ter wereld en wens jullie een GEZOND & GELUKKIG 2020!

With Love Silvia

Eindopdracht met een missie!

Posted on by

Het is meer geluk dan wijsheid als je je kinderen gezond groot kunt brengen!

Waarom?

Voor mijn theorie Basisopleiding Fotografie aan de Fotoacademie Academie in Amsterdam moest ik een aantal werkopdrachten maken. De eerste opdracht moest gaan over leefomgeving . Deze opdracht was erg leuk om te doen. Mijn gezin, familie, dieren & reizen zijn voor mij het allerbelangrijkste dingen in mijn leven. De foto’s die ik ter beoordeling aan docent Peter Dammers en mijn medestudiegenoten moest laten zien werden goed beoordeeld met een eindopmerking: Beelden die enthousiasme weergeven. De tweede serie ging over beweging, de derde serie ging over scherptediepte en de vierde serie moest gaan over beeldhoek & compositie. Ook deze zijn goed beoordeeld. De vijfde serie, “Het eindprojekt” heeft een missie!

Bij deze opdracht moest ik bij mijn medecursisten en de docent een STERK BEELD laten zien. Een fotoreeks ….zonder dat je er een verhaal bij verteld!!

Oordeel zelf en ik ben benieuwd naar jullie mening?

DSC_5162.jpgDSC_5143.jpgIMG_1547.jpgDSC_5346.JPGDSC01746.JPG

Het eindoordeel van mijn docent en medecursisten was voor mij erg belangrijk om te weten en heb er uiteindelijk 5 foto’s voor uitgekozen…LESS IS MORE kreeg ik als advies…maar ze waren erg onder de indruk! Na het beoordelen van mijn Digitale toets Beeldbewerking kreeg ik te horen dat ik ben geslaagd als Student Basisfotografie! Ik was zo blij….!

Krijg jij ook kippenvel bij het zien van deze foto’s…. zeker nu ze zo kwetsbaar zijn, help jij me dan mee om geld voor stichting Hartekind in te zamelen. Het maakt mij niet uit “hoeveel je doneert” maar “dat je doneert….”! 

Waarom is doneren voor Stichting Hartekind zo belangrijk? Dat leg ik je hier even in het kort uit.

Stichting Hartekind financiert wetenschappelijk onderzoek met als doel de overlevingskansen en kwaliteit van Harte kinderen te verbeteren. Jaarlijks worden er in Nederland ongeveer 1500 kinderen met een hartafwijking geboren. Vijftig jaar geleden overleed maar liefst 75 % van de kinderen met een aangeboren hartafwijking. Vandaag de dag zijn dat er een stuk minder…maar in mijn ogen nog steeds te veel …Ongeveer 150 per jaar….(pff het zal jouw kind maar zijn)!

Emma

Zoals jullie misschien al weten is Emma een geweldig mooi hartekind van inmiddels 16 jaar. Emma is geboren als een klassiek Turner meisje met PDD NOS. Emma mist een belangrijk X chromosoom en dat betekent een wereld van verschil.
Dit heeft grote gevolgen met een zeer complexe zorg voor haar hart, want alles bij Emma is namelijk anders aangelegd. Emma is dol op haar verzorg pony Jet, haar eenden en honden en zit op het VMBO in Heliomare in Beverwijk/Wijk aan Zee op school. Emma sport 3 keer om haar conditie zo goed mogelijk op pijl te houden.
Emma is een gelukkig & intelligent meisje maar heeft veel boven gebruikelijk zorg en aandacht nodig en brengt teveel tijd door in het ziekenhuis. Emma bezoekt tegenwoordig eigenlijk alleen nog maar professoren vanwege de complexiteit van haar lichaam.
Wij als ouders worden hier elke dag mee geconfronteerd maar regelen de zorg, verzorging, ondersteuning persoonlijke verzorging & begeleiding met heel veel liefde voor haar.

Hartekind_logo_CMYK

Mijn persoonlijk doel is bekend te worden door middel van kunst met een boodschap en fotografie om zo meer aandacht te krijgen voor kwetsbare mensen.

Dus wil jij een leuke fotoreportage van je bedrijf, leuke kunstwerken met een persoonlijke boodschap voor de medewerkers of van je gezin…mail mij dan en maak ik er een prachtige serie van. Alle foto’s zijn puur en onbewerkt! Want zo is de realiteit ook!

Mijn aller aller grootste wens is een Solidariteitsfonds voor kwetsbare mensen, zodat ook zij in de toekomst makkelijker een leuke en goede werkopdrachten kunnen krijgen, een hypotheek kunnen afsluiten zonder een afwijzing stempel in hun nogal complexe dossier!  Deze mensen betalen straks ook jouw AOW!

Liefs Silvia