De kunst van een creatief leven.
Schiermonnikoog, ik heb voor dit eiland gekozen omdat ik “De Smaak van Stilte” wil voelen. Rust, Stilte en de Natuur. Het is prachtig weer en de weg ernaar toe is anno 2015 is een aanzicht van industrieterreinen, windmolens, authentieke boerderijen her en der verspreid met veeteelt en akkerbouw maar waarbij het wijdse uitzicht het mooie landschap sieren. De rit vanuit Kwadijk duurt ongeveer 2 uur en eenmaal in de haven van Lauwersoog aangekomen had ik nog tijd over voor een cappuccino. De boot vertrekt om 12.30 en de vaartijd is ongeveer 45 minuten.

Schiermonnikoog Foto Silvia Koning
Single Trip
Schiermonnikoog 2015
Op mijn eerste singel trip in 48 jaar wil ik rust en stilte ervaren, alleen zijn en dingen doen die ik op dat moment wil ervaren en voelen.Ik heb 2 nachten geboekt bij het oudste hotel op Schiermonnikoog Hotel van de Werf. Twee nachten op basis van half pension. De huidige eigenaar is de familie Fischer en wat ik vernomen heb is dat hier meer mensen alleen naar toe komen die even tijd voor zichzelf nemen. Schiermonnikoog is auto luw en Wim, mijn lieve man heeft mij afgezet bij de haven in Lauwersoog. Het vijfde eiland van de Waddenzee telt sinds maart 2015 ongeveer 922 inwoners, hoort bij de Gemeente Friesland en heeft een oppervlakte van 199,1 km2. Het Friese dialect is heerlijk om te horen, iedereen kent iedereen en stress kent men hier niet.Om kwart over een meerde de veerboot aan en stond de bus van Hotel van de Werf al op mij te wachten, 10 minuten later arriveerde ik bij het hotel.Het hotel is oud maar authentiek en heeft charme, waar de tafels nog met linnen worden gedekt. De service en vriendelijkheid en het personeel straalt iets rust gevend uit alsof de tijd even heeft stilgestaan. De kleding (daar let ik dan altijd weer op) is waarschijnlijk nooit vervangen of aangepast. De ‘witte’ overhemden zijn inmiddels ivoor geworden. De hotelkamer is ruim en eenvoudig maar alles wat ik nodig heb is aanwezig. Na een moment van rusten ben ik gaan wandelen via de Badweg naar het strand. Het is ongeveer 15 minuten lopen en eenmaal op het strand overheerst de rust. Alleen de ruisende golven nemen de momenten van stilte weg. Het helmgras waait met de wind mee en Pip, mijn trouwe Labrador, dendert door de plassen en geniet van een echt hondenleven.
Pip,mijn trouwe vriend.
Big Magic
Tijdens mijn boottocht ben ik het begonnen in het boek Big Magic van Elizabeth Gilbert. De kunst van creatief leven. Met de vraag waarom iedereen mij zo creatief vindt, ben ik op zoek naar antwoordden. Ik hoop ze tijdens deze dagen te vinden. Waarom heb ik altijd de moed gehad om met mijn schatten naar buiten te treden of verbaas ik mij waarom dit bij veel mensen nog niet is gebeurt? Ik ken inmiddels mijn kwaliteiten mijn ambities, verlangens en talenten wel maar waarom zien anderen dat niet in zichzelf is ook een van de vragen die mij vaak bezig houden. Ik denk dat er juist in veel mensen iets geweldigs verscholen ligt en zeg dit regelmatig tegen ze maar dan is het antwoord dat ze dat zelf niet zien..! Ik schijn ook over een overdosis moed en kracht te beschikken. Omdat men vind dat ik interessante dingen doe mijn leven en nooit opgeef! Het weerhoud mij inderdaad nooit om te denken dat ik geen talent zou hebben. Bang om afgewezen te worden en dat er misschien geen markt zou zijn voor mijn creatieve uitingen, dat gevoel heerst echt niet bij mij. Ik hoeft echt niet beroemd te worden of een bekende BN er te zijn en het perfecte kleding maatje daar maak ik me echt niet druk over. Ik voel me ook nooit te oud ergens voor en als het mij leuk lijkt begin ik er gewoon aan.
Angst
Maar begrijp een ding goed, angst heeft mijn hele leven beheerst en heb daar nog steeds last van. Het accepteren dat ik een zeldzame ziekte heb is een proces. Maar dat ik vaak angst heb over mijn dochter kan ik niet loslaten. Ik moet sterk en krachtig voor haar blijven want ik ben niet voor niets moeder geworden. In deze strijd ben ik verwikkeld geraakt maar probeer de strijd tegenwoordig niet meer aan te gaan maar het de ruimte te geven. Ik heb beter ademen en merk dat hij dit nodig heeft. Als ik mezelf kan ontspannen kan hij het ook.
Identieit
Als baby kwam ik ook niet goed op gang. Ik ben groot gebracht met suikerwater zei mijn moeder altijd. Als kind bloosde ik snel en in het donker keek ik scheel.. als er iemand mij achterna zat. Ik was bang voor alles.. en was overgevoelig. In de loop der jaren heb ik me vaak afgevraagd waarom dit nou komt.
Speelde de druk die mijn ouders hadden mee, nam ik daarom nooit vriendjes en vriendinnen mee naar huis? Dacht ik heel lang dat ik niks waard was omdat ik me vaak in mijn kamer terugtrok en alleen maar muziek luisterde.. en me daarom niet kon ontwikkelen? Maar het verveelde me op een gegeven moment zo enorm en wilde ik dat het stopte. Daarom heen ging ik dus mijn identiteit bouwen. Ik zag dat andere mensen voorgang boekte in hun carriere, dat wilde ik ook maar daar heb je moed en lef voor nodig. Moed tonen is iets doen wat je eng vindt. Angst heb je nodig om te overleven. Als je geen angst kent, misschien klinkt dat gek zou ik misschien een wel een saai leven hebben geleid!
Creatieve Uitingsvormen
Bij creatieve uitingsvormen heb je geen angst nodig, twijfels zullen altijd wel de kop op steken maar deze gaan weg naarmate je succes boekt schrijft Elizabeth in haar boek Big Magic. Ik vind mijn leven altijd te kort, te zeldzaam en te interessant maar ik wil nog heel lang leuke dingen blijven doen.
Maar dit kost inspanning, concentratie, moed en uren van toewijding om mooie schatten naar boven te halen terwijl de klok doortikt. Maar gaande weg merkte ik dat echte ontspanning iets is wat ik miste en daar moet ik volgens mijn eigen Dr. Rossi eerst maar eens heel hard aan moet gaan werken. Want alleen dan kan ik mijn angst verminderen en die overwinnen. Deze “single trip” naar dit prachtige eiland Schiermonnikoog is de eerste die ik ga maken en misschien volgen er nog veel meer. Ik wil hem perse maken om mijn angst te overwinnen. Daarna kan ik verder om mijn inspiratie en mijn creativiteit verder door te ontwikkelen.
Werken met creativiteit
Mijn leven is gewijd aan creativiteit, dit komt door mijn verleden als kind en zag dit als dus een soort toverkracht. Een magie zou Elizabeth zeggen.Ideeën hebben voor mij een bewustzijn en een eigen wil. Ze worden door slechts een enkele drijfveer voortgestuwd. Maar moet ik er vriendelijker tegen zijn en meernee leren zeggen. Waarom? Omdat de meeste mensen het grootste deel van hun leven dag in dag uit nee zeggen.
Maar omdat ik te vaak en te makkelijk ja zeg ben ik officieel “een contract” met het ja aangegaan. En nu pas zie ik na jaren in dat ik dat niet meer kan waarmaken en ik mijzelf en mijn omgeving niet ten gronde wil richten. Het is mijn eigen “martelaarschap kenmerk” geworden en is zo mijn eigen creatieve authenticiteit geworden maar ik merkte dat ik eraan ging bezwijken.
Een andere manier
Ik heb door het boek van Elizabeth Gilbert geleerd om anders om te gaan met creativiteit door in te zien wat slecht is voor mijn gezondheid en dat ik me niet meer moet laten lijden door catastrofale emoties. Ik zie nu ook in dat het She is online projekt niet gelukt is wat we ervan hadden verwacht, maar beschouw ik het nu als een constructief experiment dat zeker de moeite waard was. Ik wil nou eenmaal graag anderen mensen steunen bij hun creatieve inspanningen en ze laten zien dat er plaats is voor iedereen. Wat ik waard ben kun je afmeten aan de weg die ik gekozen heb en een toegewijd Proudmom ben van twee bijzondere dochters Laura en Emma.
Ik realiseer me nu dat het geen slaaf nog meester van mij heeft gemaakt maar slechts een inspiratiebron als partner en dat we samen naar iets moois toe werken wat intrigerend en waardevol is. Ik wil graag nog heel lang leven. Fantastische dingen doen en maken, zodat ik aan het einde van mijn leven mijn creativiteit bedanken kan voor een gepassioneerd bestaan wat ik heb gehad. Ik heb een boel mooie dingen gedaan in mijn leven en veel mensen geïnspireerd met wat blijkt mijn persoonlijke unieke gave..!
Mooi berichtje
Tijdens mij verblijf hier op Schiermonnikoog ontving ik een mooi berichtje van een bijzondere vrouwmet de naam MarieLouise. Zij schreef het volgende: Een jaar geleden werd ik door mijn moeder meegenomen naar deze hele bijzondere vrouw. Silvia, jij hebt mij aangekleed en mij laten zien dat je door middel van kleding je weer anders kunt voelen. Voelen als een vrouw, een vrouw die er mag zijn!! Nu een jaar verder en 13 kilo lichter ben en gekleed door haar en met als resultaat dat ik mij steeds beter ga voelen. De onzekerheid over mijzelf maakt steeds meer plaats voor zekerheid. Mijn gevoel van eigenwaarde is beetje bij beetje terug. Met zoveel liefde en passie als Silvia mensen bekijkt en kan kleden met dit als resultaat, is dat het met eigenlijk geen pen te beschrijven is. Engelen bestaan en daar ben jij er 1 van Silvia! Dikke knuffel. MarieLouise.
Ik antwoordde haar het volgende: Dank je wel mooi mens. Ik heb je alleen maar geholpen door jezelf goed in de spiegel laten kijken. Deze mooie vrouw was er altijd al maar er kwam een laagje stof overheen. Deze krachten kan ik mensen dus blijkbaar geven omdat ik zelf al jaren mezelf martelde om het beste eruit te halen door de vele angsten die ik persoonlijk heb gehad. Deze angsten hebben geleid tot creativiteit en blijken een inspiratiebron voor andere mensen.Ik heb het nooit zo gezien maar nu ik mezelf beter leer kennen en mezelf een paar dagen alleen op vakantie heb gestuurd heb ik mijn grootste angst overwonnen. Ik zie nu pas in wat de Kracht van Kleding met mij en anderen heeft gedaan.
Dikke kus en you go girl, Liefs Silvia
Worstelen met angst
Volgens Elizabeth heb ik mijn gave dus te danken aan het jarenlange worstelen met angst. Deze angst wordt door mijn kwetsbare ego rechts- of linksom toch op een bepaalde manier beschermd. Maar uiteindelijk werd alles me te zwaar, te belastend met te veel verantwoordelijkheden en daarom schrijf ik het nu al een tijdje van mij af. In een blog, zonder me ergens druk over te maken. Een ding weet ik zeker, dit is de manier waarop ik mijn leven wil leiden en kan leiden. Een bepaalde kracht van inspiratie die ik niet kan zien, bewijzen, aansturen of begrijpen. Het is een eigenlijk best een vreemd iets maar zo is het waarschijnlijk nou eenmaal.
Familie
Ik kom uit een familie waar uiterste samen zijn gekomen. Mijn moeder komt uit een koele ondernemers familie en mijn vader uit een warm arbeiders gezin. De oma vanuit mijn moederskant was een harde zakenvrouw en de oma van mijn vaderskant een warme huisvrouw. Mijn ouders vonden elkaar omdat mijn vader in de kost ging aan de overkant van de straat waar mijn opa en oma een exclusieve schoenenzaakrunde. Mijn vader was kolenboer en mijn moeder mocht haar opleiding verpleging door familie omstandigheden niet afmaken. Ze trouwde en werkte samen keihard en spaarde voor een beter bestaan. Toen mijn vader een betere baan kreeg door zijn broer veranderde er al veel. Mijn moeder zorgde voor ons en het huishouden. Na een aantal jaren kreeg mijn vader een andere baan, hij ging huizen verkopen in combinatie met verzekeringen. Mijn vader heeft altijd al een groot verantwoordelijkheidsgevoel gehad, vond zijn nieuwe werk erg leuk en werkte keihard om zich steeds maar weer te verbeteren en op te werken maar hij kende zijn eigen grenzen niet. Dit leidde tot spanningen binnen het gezin waardoor mijn moeder jarenlang spanningshoofdpijnen heeft gehad. Op een gegeven moment heeft hij alles wat zij hadden opgebouwd op het spel gezet om een nieuw bestaan op te bouwen in Purmerend. Hij had rotsvast vertrouwen in zijn voornamelijk persoonlijke capaciteiten. Hij wilde aan ons en de familie laten zien dat hij het ook alleen kon..! Wat zijn ogen zagen maakte zijn handen en hij zag alles als een uitdaging. Hij deed het gewoon en het lukte hem ook altijd..! Hij had niets met hulp vragen of handleidingen en liet zich uiteindelijk door niets of niemand meer iets vertellen. Ik moet zeggen dat ik zijn kracht ook in mijn genen heb zitten.
Nu pas zie ik in dat hij een zeer creatief leven geleid heeft, (in 2007 is hij overleden aan longkanker en botkanker) en is maar 70 jaar geworden maar heeft mij geleerd dat ik zelf moet bedenken en ondervinden hoe ik mijn leven wil leiden en bepalen. Ook daar horen de nodige confrontaties bij die je nooit uit de weg moet gaan want ze horen nou eenmaal bij een creatief leven. Mijn moeder is inmiddels 74 ziet er nog steeds geweldig uit. Dat is haar kracht en redding geweest. Zij zorgde ervoor dat wij wanneer we op visite gingen er altijd prachtig uitzagen. Jammer genoeg heeft zij zich nooit verder kunnen ontwikkelen maar ik heb er nu vrede mee.
Onafhankelijkheid
Mijn vader zei altijd probeer dat je onafhankelijk wordt en dat je van niemand afhankelijk hoeft te zijn. En zorg goed voor jezelf… deze regel heb ik ook altijd onthouden. Je hebt van niemand een briefje nodig voor een creatief leven. Ik ben ook niet opgegroeid in een wereld waar nu iedereen de hele avond voor de tv zit..! Ik ben dus al heel lang bezig met creëren van ideeen, een aangeboren en zelf ontwikkelde creativiteit waarschijnlijk. Ik doe vooral dingen omdat ik het leuk vindt om ze te doen, ik heb er zintuigen voor en ik had er dus ook geen briefje van de schooldirecteur voor nodig. Hoe vergroot ik mijn bewustzijn en hoe geeft het me energie. Wil ik als creatief mens voor mezelf opkomen dan kijk ik in de spiegel en zeg: Ik ben tevreden over mijzelf- Ik heb mezelf hoogopgeleid tot ervaringsdeskundige – Ik ben stylist – Ik ben een toegewijde moeder- Ik ben kunstenaar – Ik ben een leuke vrouw – Ik hoef niet perfect te zijn – Ik ben een vechter – Ik geef nooit op maar ben altijd nieuwsgierig naar wat ik nog meer zou kunnen en wil daar graag achter komen!

Schiermonnikoog Foto Silvia Koning

Mijn foto momenten en ervaringen op dit unieke stukje Nederland
Gemiste kans
Wat ik in de loop der jaren heb gemerkt is dat veel vrouwen zich niet origineel genoeg vinden! Gemiste kans denk ik dan want ik weet inmiddels dat iedereen wel iets unieks bezit. Want wanneer je er expressie en passie instopt wordt het echt iets van jezelf. Volg je hart, leef je dromen en vertel wat je vertellen wilt.
Opleiding
Ik heb me ook altijd aan de wijze woorden André Hazes vastgehouden. Hij zei altijd dat het belangrijk is dat je goed moet kunnen lezen, schrijven en rekenen en de rest kun je opzoeken. En zo simpel is het! Tegenwoordig zijn er een heleboel scholen waar je een dure opleiding kunt volgen, sommige zijn fantastisch, anderen echt niet. Voor moed, discipline en stijl heb je geen opleiding nodig die kun je zelf ontwikkelen zoals ik dat elke dag met liefde en passie doe. Ik heb nooit geld betaald om dit door iemand anders te laten bevestiging. Gebruik gewoon alles wat je in de loop de jaren geleerd hebt om je verder in je ambacht of vakgebied te bekwamen. Work hard and play hard maar benut wel je kansen. Dit is een mooie tijd van geconcentreerd studeren ook al heb je weinig geld. Elke schuld welke dan ook blijft anders als het zwaard van Damocles boven je hangen en dat belemmert je creativiteit in ondernemen.
Studieschuld
Elk bedrijf dat wij ooit zijn begonnen is tot stand gekomen door het benutten van kansen met creativiteit, kracht en doorzettingsvermogen. Ik zou graag aan mensen mee willen geven die zich vasthouden aan systemen of protocollen en ze willen laten zien dat die vaak overbodig zijn, omdat ze veel geld kosten en waar je een verschrikkelijke studieschuld aan kan overhouden. Dit zou echt niet nodig zijn.
Bijzondere ontmoeting
Ooit heb ik een geweldig gesprek gehad met een directeur van een adviesbureau. Voor dat ik met deze man persoonlijk in contact kwam belde ik hem op voor het maken van een afspraak maar tijdens het gesprek hoorde ik iets vreemds aan zijn stem. Ik vroeg hem of hij een website had.. omdat ik toch wel heel nieuwsgierig was met wie ik te maken had. Ik was erg van onder de indruk van zijn professionele website en zijn profielfoto. Ik begon te twijfelen of ik de afspraak wel door moest laten gaan, want wat moest die man nou eigenlijk met mij! Toch belde ik niet hem niet af want wat kon me immers gebeuren. Het afgesproken adres bleek zijn huisadres te zijn en toen hij de opendeed zag ik een andere man als die ik op de foto had gezien. Ik viel eigenlijk meteen met de deur in huis en vroeg hem eerlijk of hem iets mocht vragen. Natuurlijk, antwoordde hij. Er klopt ergens hier iets niet, zei ik. Ik hoorde aan de telefoon al een beetje een krakende stem. Nu ik je zie lopen en klopt dit beeld niet met het beeld met wat ik kreeg toen ik je website bekeek. Hij vertelde mij toen dat hij ziekte van Parkinson heeft en dat verklaarde alles. Oh sorry hoor zei ik maar hij antwoordde dat hij het eerlijk vond dat ik het hem meteen vroeg. Eenmaal aan de koffie wisselde we elkaars ziektebeelden en spraken we over de passie voor ons werk. Het was het meest boeiende leermoment sinds jaren. Ik sprak mijn respect voor hem uit maar halverwege ons gesprek onderbrak hij me en draaide hij het respect om. Zo vertelde hij dat hij Dr. voor zijn naam heeft staan en dat hij altijd dacht dat daardoor het gemakkelijk zou zijn om klanten binnen te halen maar niets bleek minder waar. Omdat jij geen officiële papieren hebt moet je dus veel harder knokken om ergens binnen te komen ingangen te zoeken en verdien jij dus echt meer respect! Ik was met stomheid geslagen maar eigenlijk was het gewoon waar wat hij zei. Daarna ben ik totaal anders over het leven gaan nadenken.
Creatief leven
Ik ben op creatief gebied altijd impulsief geweest maar dat hoort nou eenmaal bij mij en mijn passie naar nieuwsgierigheid. Als je een creatief bestaan wilt leidden moet je bereid zijn risico’s te nemen. En als ik gok weet ik waarop ik gok en dat mijn inzet altijd gedekt is. Creativiteit ken geen baangarantie dus steek ik me daarvoor nooit in de schulden. Die gok is te groot.
Steek dus alleen geld in studie’s en dingen waarvan je weet dat ze terugverdient gaan worden en laat je niet in de val lokken door mooie beelden of de mediamaffia. Hoe meer geld bedrijven stoppen in marketing hoe slechter een bedrijf vaak in het begin functioneert. Als je echt goed bent hoef je niet te adverteren dan weten mensen je echt wel te vinden. Je kunt tegenwoordig via Social Media heel goed laten zien wie je bent en wat je doet dat echt niet veel geld hoeft te kosten. Zorg dat je een bevrijd leven lijdt waardoor je beter met je creativiteit om kunt gaan door dieper de wereld in te gaan en deze met meer moed te verkennen.
Leerschool
Mijn ouders hebben ons van jongs af aan geleerd dat we altijd iedereen een hand moesten geven en we de mensen aan moesten kijken als we ergens heen gingen. Doe je dit niet dan is dit altijd een gemiste kans. Toen ik 9 jaar oud was bracht ik voor mijn vader al de post rond. Hij runde een verzekeringskantooren ik wilde graag wat geld verdienen en binnen no time kende ik alle straten en wijken in de omgeving uit mijn hoofd.Ik ontdekte al heel snel de verschillen in de wijken en kreeg al vroeg een goed beeld bij waar ik later wel en niet zou willen wonen. Dit werd een van mijn doelen en als dat mij ooit zou gaan lukken dan zou dat geweldig zijn. Op mijn achttiende jaar kochten we ons eerste nieuwe huis, op mijn acht en twintigste had ik mijn eerste eigen zaak en twee jaar later gingen ik wonen in een nieuw gebouwd huis waar ik al jaren van droomde. Ik ben dus altijd blijven geloven in mijn doel, visie, wilskracht en doorzettingsvermogen en geniet nog elke dag van deze vorm van creativiteit.
Bewondering
Als ik tegen andere mensen zeg dat iedereen net zo creatief kan zijn geloven ze me niet! Dan is de nood niet hoog genoeg, antwoord ik dan…! Creativiteit kun je pas in vrijheid ontwikkelen en als je Artis leeft doe je vaak alleen je aangeleerde kunstje, krijgt er altijd het zelfde eten voor terug en ga je weer slapen. Ik kan zo niet leven, ik leef al jaren in vrijheid, moet ook elke dag een kunstje doen maar kan wel zelf zoeken naar eten, nou reken maar dan wordt je echt wel creatief hoor. Door het werk van mijn vader kwam hij veel bij de mensen thuis en verbaasde zich er elke keer weer over dat mensen wel al hun geldverslindende bolide’s en materiaal goed verzekerde, maar ze het kostbaarste bezit vergaten! Dit is mij altijd bij gebleven en heb dus altijd goed gezorgd voor het kostbaarste bezit en heb dus ook nooit voor echte verrassingen gestaan. Ik verzoek je dus ook dringend om over dit soort dingen goed na te denken voor dat je besluit om ook in vrijheid te leven. Doe je dit niet dan ga je er echt aan onderdoor. Het maakt mij niet meer uit wat mensen over me zeggen, ik volg altijd mijn eigen pad hoe moeilijk dat soms ook is maar creatief is het zeker. Als je een man bent en je hebt een grote mond en ben je keihard in zakendoen dan ben je een stoere vent of een echte zakenman maar als vrouw ben je in hun ogen een viswijf of wordt je niet voor vol aangezien. Ja, ik heb daardoor veel tegenslagen gekend en enge momenten in mijn leven beleefd en nog steeds houdt dit mij elke dag bezig maar dan op een andere manier. Ik heb ontzettend veel bewondering en inspiratiegekregen met het aanschouwen het opgroeien van onze twee hartekinderen Laura en Emma, waarbij de een krachtig en prachtig is van binnen en de andere prachtig en krachtig is van buiten. Ik ben er absoluut van overtuigd dat hun ingevingen, en goddelijke magische krachten een bijzondere oorsprong hebben.
Pure creativiteit is geen noodzaak maar een geschenk. Het leven is soms best een gedoe maar met mijn gave wil ik graag in deze samenleving nog wat ruimte maken voor de luxe van verbeelding, schoonheid en emotie. Ik weet inmiddels dat er veel vrouwen zijn die mijn levenswerk bemoedigend vinden en er kracht uit halen.
Los gaan laten
10 juli 2015 was een dag waarop ik besefte dat ik een aantal dingen echt moest gaan loslaten omdat teveel creativiteit mij lastig bleef vallen. Ik had mezelf al wel een tijd geleden de opdracht gegeven om het weg te sturen maar het bleef terug maar komen. Ik was te moe omdat ik altijd maar moest jagen en te vaak opgejaagd ben. Maar ik was de enige die het kon veranderen en moest ondergaan. Het verlamde mij letterlijk en figuurlijk. In de loop van deze maanden heb ik geleerd dat ik hem moest vertellen dat hij maar een ander moest gaan lastigvallen en mij nu echt even los ging laten. En heb nu ik eindelijk het gevoel gekregen dat het mij vrijstaat om luchtiger met mijn creativiteit om te gaan met minder angst.
Een groot deel van mijn luchtigheid heb ik gekregen door het lezen van de boeken van Elizabeth Gilbert. Door haar boeken te lezen merkte ik hoeveel overeenkomsten we eigenlijk samen hadden. Als ik even genoeg van haar had, legde ik haar weg, maar elke keer dook ze toch weer ergens op een onverwacht moment op. Zij heeft mij vooral geleerd dat ik mezelf niet meer moet martelen en dat ik blij moet zijn in wat ik allemaal bereikt heb met een intens creatief leven. Dr Rossi heeft mij weer geleerd voor mijzelf moet zorgen en dan pas weer voor een ander. Wanneer ik met het vliegtuig reis en de veiligheidsinstructies hoor luister ik altijd weer even naar de uitleg van het zuurstofmasker: Zet eerst bij jezelf op en dan pas bij je kind of een ander. Met andere woorden, zorg eerst voor jezelf en dan pas voor een ander. Wat heeft het anders voor zin dat je al die fantastische zintuigen niet meer kunt gebruiken. Ik maak nu ruimte vrij voor wat ik wel en wat ik niet belangrijk vindt want die heb ik nodig.
Ik zou nooit meer in een ding echt goed kunnen zijn omdat er zoveel dingen in mijn leven belangrijk voor me zijn. Door mijn angst bleef ik doorwerken, werd ik steeds zieker want ik wilde overal goed in zijn waardoor ik mijn angst en creativiteit steeds meer tegenover elkaar ging zetten in plaats van ze naast elkaar te plaatsen. Het voelt als afkicken. Ik ben er nog lang niet maar ik weet inmiddels dat elke inspanning hoe leuk, hoe spannend en aanlokkelijk die aanvankelijk ook lijkt, zo zijn eigen soort van shit met zich mee brengt en zo zijn eigen rottige kanten heeft.
Vrijheid
Ik wil nu alleen nog maar bepalen aan welke soort shit ik niet onderuit kan en dat is leven met twee zeldzame ziekten binnen een gezin en welke ik niet mijn leven wil laten bepalen. De ene dag gaat het beter dan andere dag maar ik weet zeker dat het mij gaat lukken, want ik heb geen zin om mijn kostbare tijd te verdoen met zielig zijn. Ik wil alleen nog dingen doen waar ik mijn passie in vindt en waar ik paar vervelende kanten nog van kan verdragen. Ik wil alleen nog maar hard voor iets werken waar ik de garantiekrijg dat ik op mijn eigen voorwaarden kan functioneren en dat ik dit niet kan belasten met de verantwoordelijkheid om in mijn levensonderhoud te voorzien. We hebben al teveel meegemaakt en wil niet weer een keer doordraaien! Ik heb mijn leven lang met zoveel inspiratie en passie in mijn levensonderhoud kunnen voorzien maar de druk door te leven met twee zeldzame ziekten binnen een gezin worden anders mijn dood.

Birds Foto Silvia Koning
Niet eenvoudig
De belangrijkste ingrediënten voor creativiteit zijn voor iedereen dus precies het zelfde:
- Moed
- Betovering
- Toestemming
- Volharding
- Vertrouwen
- Doorzettingsvermogen.
Dat betekent niet dat een creatief leven altijd eenvoudig is. Het betekent dat een creatief leven altijd tot de mogelijkheden behoort. Geen tijd hebben is geen excuus, we hebben namelijk allemaal dezelfde tijd. Maar de eisen van de maatschappelijke werkelijkheid bonken voortdurend op de deur en wordt je steeds gestoord. Ook weet ik inmiddels waarom ik maar bleef creëren, omdat ik van mijn roeping in vuur en vlam raakte, offers bracht, obstakels omver moest werpen om maar met het object van mijn toewijding alleen te kunnen zijn en dat moest afgelopen zijn door mijn eigen grenzen te stellen en ben inmiddels een uitermategedisciplineerde halve gare geworden. Ik merk dat mensen die perfect willen zijn namelijk alles verpesten. Perfectionisme weerhoudt mensen dus om aan werken te beginnen of om af te maken. Perfectionisten besluiten vaak al van te voren dat het eindproduct nooit naar tevredenheid zal zijn en nemen ze niet de moeite om zelf maar een poging tot creativiteit te wagen en zien het als een ere penning van een verfijnde smaak en hoge normen. Ik vind mijzelf goed genoeg, ben niet perfect en zou dit ook nooit willen want anders had ik niet zoveel creativieit ontwikkeld. Als ik iets doe dan vindt ik mijn slagings kans 99% en zo lang ik die ene procent niet onder de knie heb blijf ik maar op de achtergrond. Er is altijd wel een azijnpisser die jaloers is op wat ik doe maar dat boeit me inmiddels niet meer. Volgens Elizabeth is er altijd wel iemand die commentaar heeft maar wanneer je besluit dat het werk af is stuur het dan de wereld in als is het maar dat je vastberaden weer andere dingen kunt gaan maken. Simpel toch? Perfectionisme is immers een verlammende tijdverspilling maar zorg dat je geest iets te doen heeft anders gaat ie met je aan de haal.
Tastbaar
Tijdens mijn single trip naar Schiermonnikoog zag ik in dat ik zo’n behoefte had om alle negatieve dingen te vergeten en me realiseer dat ik vooral mijn creativiteit veel te danken heb en alle prachtige dingen die ik heb mogen doen en maken waardoor ik altijd iets tastbaars achterlaat omdat ik het heb gemaakt vanwege de inspiratie. Ik blijf ook gewoon lekker naar buiten treden met wat ik in mij heb of het nou een succes wordt of niet. Ik zeg steeds vaker tegen mensen als je me een keer hebt ontmoet vergeet je me nooit meer en mijn levenservaring moet je horen, zien,voelen en ruiken. Ik heb gemerkt dat mijn creatieve leven een roeping is, omdat ik er zoveel liefde, volharding en moed heb ingestopt. Door mijn angsten heb ik gemerkt dat per se moest lijden en me op een gegeven moment op gevaarlijk terrein begaf waardoor ik merkte dat mijn lichaam en geest het niet meer aan konden vanwege dit martelaarschap.
Lessen in pijn
Toen ik net bevallen was van Emma hoorde ik dat ze met een aangeboren hartafwijking moet leven en dat ze een van de twee X chromosomen mist. Dat was zo’n enorme klap en wanneer je hoort dat zij nooit op een natuurlijke manier moeder kan worden heb ik altijd alles weggestopt. Wanneer er tijdens een controle bij de consultatie arts ook nog eens zegt dat daar niets mis mee is en ze altijd nog achter de kassa bij Albert Heijn kan gaan zitten sloegen bij mij de stoppen en heb ik deze lessen van pijn moeten doorstaan. Ik weet inmiddels wel beter en zie daarom dus ook in ieder mens kansen waarvan ik vindt dat ze jammer genoeg niet altijd benut worden omdat ze opkijken tegen de “perfecten” met een officieel papiertje net zoals ik deed bij Dokterandus. De levenslust van mijn kinderen houdt mij op de been en de vrijheid die ik heb om te kunnen doen wat ik wil heb ik aan mijn man Wim te danken. We zeggen altijd: Als je beter kunt krijgen moet je gaan. Maar we zijn nog steeds samen na bijna 34 jaar.
Vrij zijn en Vrij voelen zijn twee totaal verschillende dingen.
Kerst en Dankwoord
Ik heb door geleerd wat “De Kracht van Kleding” betekent voor mijzelf en vele anderen. Ik heb mijzelf grotendeels weer terug gevonden mede door de boeken van Elizabeth Gilbert, de rust, mijn blogs, mijn lieve man, kinderen, familie, vrienden die ik nog over heb. Ook onze dierbare klanten en een aantal instanties en artsen hebben mij pas pas echt hebben leren kennen doordat ze me gezien, gehoord, geroken en gevoeld hebben en hebben geleerd om te gaan met elkaars adviezen en daardoor een beter mens zijn geworden. Dank voor alle mooie berichten, bloemen, kaarten, dikke knuffels en een prachtige toekenning in het verschiet.
IMAGINE
All the people Living life in peace

Kunst en foto Silvia Koning
Liefs Silvia
Share this page with your friends
Vind ik leuk:
Like Laden...