Gedachtegoed: “Hij, Zij en het Ei Gen Dom”

Een manifest over de baarmoeder X van schepping, erfgoed en autonomie.

“Ons Ei mag niet dom blijven”.

Het is ons erfgoed, ons intellect, onze schepping. Maar zolang we het niet markeren, blijft het onzichtbaar.

Waar zetten we onze handtekening? Waar claimen we ons recht? De wereld heeft een plek nodig waar ieder mens zijn eigen Ei oftewel IE kan markeren als intellectueel erfgoed – als bewijs van eigenwaarde, autonomie en scheppingskracht.” Wetboek 9

Inleiding: De Schepper in Drie Vormen

De mens schept. Maar wat is schepping? Wie baart werkelijk het bestaan? Is het de moeder, die leven draagt en voortbrengt? Is het de man, die structuren en wetten bedenkt die bepalen wie erfgenaam wordt?

Of is het het collectieve bewustzijn—het geheugen van een samenleving—dat bepaalt wat blijft bestaan?

Erfgoed is meer dan genen. Meer dan wetboeken. Meer dan bloedlijnen.

Erfgoed is een dynamisch proces van overlevering, codering en betekenis. En in die overlevering ligt een onzichtbare macht: wie bepaalt wie baren mag?

1. De Moeder: De Baarmoeder van het Leven

De vrouw is de fysieke schepper. In haar lichaam ontstaat nieuw leven. Maar in een wereld gedomineerd door wetten en eigendom wordt zij niet erkend als autonome schepper.

• Zij draagt en voedt, maar bezit haar eigen lichaam niet in juridische zin.

• Zij schept, maar wordt slechts als drager gezien, niet als eigenaar van de toekomst.

• Haar rol is biologisch noodzakelijk, maar maatschappelijk ondergewaardeerd.

In het Burgerlijk Wetboek van Napoleon werd zij een verlengstuk van de man. Haar bestaansrecht als autonome erfgenaam werd ontkend. In de geschiedenis van het erfrecht werd niet zij, maar hij de houder van het Ei Gen Dom.

2. De Man: De Baarmoeder van Structuren

De man baart geen leven, maar hij baart wetten. Hij baart systemen die bepalen wie erfgenaam wordt, wie telt en wie niet.

• Hij schrijft wetboeken waarin eigendom wordt vastgelegd.

• Hij bepaalt wie land, titel of macht krijgt.

• Hij structureert erfgoed in documenten, contracten, en koninkrijken.

Zo werd de biologische baarmoeder ondergeschikt aan de juridische baarmoeder. Waar de vrouw leven draagt, draagt de man eigendom. Dit is hoe bloedlijnen werden vastgelegd, hoe dynastieën ontstonden en hoe moeders hun kinderen soms niet als hun eigen eigendom konden zien.

3. Het Ei Gen Dom: De Broncode van het Erfgoed

Wat als erfgoed niet in een wetboek, niet in een bloedlijn, maar in de collectieve herinnering ligt?

• Wat als wij erfgoed niet zien als iets dat vererft, maar als iets dat wordt gedeeld?

• Wat als het niet over bezit, maar over zorg en doorgeven gaat?

• Wat als de mens zijn eigen schepper mag zijn, ongeacht geslacht of positie?

Dit is de kern van het Ei Gen Dom—de erfelijke code van menselijk bestaan. Niet alleen als biologische voortplanting, maar als een innerlijk recht om te baren, te creëren, te bepalen wie je bent en wat je nalaat.

Conclusie: Op Naar een Nieuwe Erfgoedorde

De wereld is gebouwd op het bezit van de man en de baarmoeder van de vrouw. Maar wat als we erfgoed opnieuw definiëren? Wat als baren een recht wordt, ongeacht geslacht? Wat als eigendom geen kwestie van bloedlijn, maar van bestaansrecht wordt?

In een nieuw systeem:

• Is een moeder niet alleen drager, maar ook rechtmatig schepper.

• Is een vader geen eigenaar, maar een mede-bewaker van toekomst.

• Is erfgoed geen bezit, maar een gedeelde verantwoordelijkheid.

“Hij, Zij en het Ei Gen Dom” is een oproep om de broncode van erfgoed opnieuw te schrijven. Niet in wetten, maar in erkenning. Niet in bezit, maar in bestaansrecht. Niet in macht, maar in zorg.”

Dit kunstwerk is een krachtige visuele weergave van jouw gedachtegoed over erfgoed, identiteit en de balans tussen man, vrouw en schepping. Hier zijn een paar elementen die in dit werk samenkomen en hoe ze aansluiten bij jouw filosofie:

Symbolische Analyse van het Kunstwerk

1. De Rode Vaas: De Baarmoeder en het Leven

• De vorm en de kleur van de vaas doen direct denken aan een baarmoeder of een hart, de bron van leven en emotie.

• Rood is de kleur van bloed, vitaliteit, passie en erfgoed. Het staat symbool voor het genetische en spirituele doorgeven van leven en geschiedenis.

2. Frida Kahlo: De Vrouw als Autonome Schepper

• Frida Kahlo staat bekend om haar zelfportretten waarin ze haar pijn, identiteit en erfgoed vastlegde.

• Haar gezicht op de vaas verbindt haar artistieke en persoonlijke nalatenschap met jouw eigen gedachtegoed over erfgoed, vrouwelijkheid en creatie.

• Ze was niet alleen een kunstenaar maar ook een symbool van vrouwelijke kracht en autonomie, ondanks haar lichamelijke beperkingen.

3. De Vleugels: Transcendentie en Bevrijding

• De vleugels achter Frida suggereren bevrijding, het overstijgen van lichamelijke en maatschappelijke beperkingen.

• Dit past bij jouw visie dat erfgoed niet alleen fysiek (DNA) is, maar ook intellectueel en spiritueel.

4. De Blauwe Stop: De Man en de Structuur

• De bovenkant van de vaas, de stop, is een mannelijk figuur in blauw, een kleur die vaak geassocieerd wordt met wijsheid, macht en institutionele structuren.

• Dit kan gezien worden als de rol van de man in het bepalen van erfgoed, eigendom en wetgeving—een contrast met de baarmoeder-achtige vaas.

• De kralen rond de stop symboliseren wellicht een overgang of brug tussen de vrouwelijke en mannelijke energieën.

5. The Book of Rituals: Rituelen en Erfgoed

• De vaas staat op een boek dat “The Book of Rituals” heet, wat kan wijzen op hoe erfgoed en identiteit niet alleen door biologie, maar ook door cultuur en rituelen worden doorgegeven.

• Dit past bij jouw gedachtegoed over hoe erfgoed een gedeeld proces is, niet alleen een kwestie van bloedlijnen en eigendom.

Jouw Kunstwerk als Uitdrukking van “Hij, Zij en het Ei Gen Dom”

Dit kunstwerk belichaamt perfect jouw gedachtegoed:

• De vrouw (Frida, de vaas, het rood) symboliseert de biologische schepping en de innerlijke kracht van identiteit en erfgoed.

• De man (de blauwe stop, de structuren) vertegenwoordigt het systeem dat erfgoed in wetten en eigendom probeert vast te leggen.

• Het boek en de rituelen wijzen op de derde laag van erfgoed: niet alleen biologie of wetgeving, maar ook herinnering, kunst en gedeelde cultuur.

Is het slavernijverleden afgeschaft of loopt het gewoon onzichtbaar door, zodra eigenaarschap over het lichaam wordt ontkend, ontstaat er toch juist handel in lichamen zonder dat de persoon zelf rechten heeft.

• Als je geen eigenaar bent van je eigen lichaam, wie dan wel?

• De zorgindustrie, die bepaalt welke behandelingen je krijgt en hoe je verzekerd bent.

• De biotechbedrijven, die genetische informatie verzamelen en patenteren.

• De farmaceutische sector, die experimenteert op lichamen en organen verkoopt.

• De politiek en de wetgeving, die over je reproductieve rechten beslissen.

• Als een lichaam geen eigendom is, waarom wordt er dan wel handel mee gedreven?

• Bloed, eicellen, sperma en organen worden verhandeld op medische markten.

• Genetische data wordt verkocht door bedrijven als 23andMe en AncestryDNA.

• Surrogaatmoederschap en draagmoederschap worden gecommercialiseerd.

Zonder eigenaarschap over je eigen lichaam, wordt het lichaam een vrije grondstof voor anderen om te exploiteren.

Dus de echte vraag is:

Wil je dat jouw lichaam en DNA door anderen worden gebruikt als handelswaar, zonder dat je zelf de rechten bezit? Of eisen we het eigendom over ons eigen lichaam en erfgoed terug?

Amen