Psst Do Not Disturb

Sinds kort kijk ik naar het NPO programma van Filemon| Fuck me I’m Famous. In eerste instantie dacht ik hmmm moet dat nou zo’n titel voor een dit programma maar ik werd toch getriggert om het te gaan kijken na het zien van een aantal korte voorstukjes. Wat ik er zo mooi aan vind is om te zien dat ook mensen van op TV hun kwetsbare kant prijsgeven. Ik zag dit al eerder gebeuren bij Marco Borsato en Jan Smit tijdens een RTL Late Night aflevering, maar nu wordt er een heel programma aanbesteed en zie dat mensen zich vaak willen spiegelen aan anderen om dingen te veranderen, te inspireren of om iets te leren inzien. Persoonlijk doet dit programma wel iets met mij maar eigenlijk heb ik zelf veel aan het boek van Wim Kieft gehad. Hij had zoveel talent en “Adrenaline” maar werd verslaafd aan cocaïne en ging afkicken en moet zich elke dag van bewust zijn dat hij clean blijft. Ik ontwikkelde ook steeds meer talent en toen ik tegen mensen vertelde dat zij dat ook kunnen ontwikkelen zeiden ze: nee dat kan ik niet hoor! Onzin zei ik,als ik het kan kan jij het ook. Maar ik merkte dat dit ergens doorkwam, maar ik kon er geen vinger op leggen. Het zat in mijn genen dus….!!Maar na loop van tijd ontdekte ik dat ik “verslaafd was aan dit soort van “talentadrenaline” en ook ik moet ook afkicken!! Ik had geen idee dat adrenaline zoveel verschillende dingen met je kon doen, maar ik had het nodig om te knokken voor mijn kind en mijzelf maar wilde ik daarnaast wilde ik  laten zien dat ik nog genoeg talent had om mensen te inspireren met de “kracht van kleding”, wat ik overigens nog steeds geweldig vind om te doen….! Dit geeft in mijn hoofd positieve energie (adrenaline)en dat compenseerde ik dan met negatieve energie (adrenaline)…

Maar sinds kort kom ik tot de ontdekking dat dit stofje geen onderscheidt kent tussen positief of negatieve energie….(adrenaline is adrenaline) en het werkt dus verslavend! Het is een lichaam eigen stof dat zichzelf aanmaakt. En volgens mij hebben miljoenen mensen hier last van zoals ( sportverslaafden, koopverslaafden, werkverslaafden, eetverslaafden,enz enz)! Iets in je zegt dat je moet!!!

Conclusie: Je pleegt roofbouw op je eigen lichaam, klachten stapelen zich op, sommige lichaamsfuncties vallen uit, ’s nacht ben je in je hoofd nog aan het ondernemen, werken, eten, piekeren… je wordt steeds emotioneler, prikkelbaarder en ook je concentratievermogen wordt steeds minder…. met alle gevolgen van dien.

Afkicken, maar hoe?

Waar moet ik beginnen? Bij wie kan ik terecht? Bestaat er een kliniek voor? Dat waren mijn eerste vragen! Maar in de loop van de tijd ontdekte ik, dat ik het niet zelf kon, ook al volgde ik met de onderstaande adviezen op!

Ik moest leren loslaten. (volgens het ziekenhuis)

Er is altijd een keuze( volgens mijn longarts dr. Grutters)

Ik moest leren om nee te zeggen (volgens mijn lieve familie)

Ik moest leren te ontspannen (volgens mijn geweldige fysiotherapeut)

Ik moest leren om meer leuke dingen te gaan doen. (volgens de huisarts en mijn eigen dr. Rossi)

Ik moest punten gaan zetten i.p.v komma’s, ooit gelezen in de  (Happinez)

Wanneer kom je weer sporten Silvia ? (vroeg mijn geweldige Personal Trainer) enz enz!

Ik deed zo mijn best maar het lukte me niet en er kwam een stemmetje in mijn hoofd die dingen van mij ging overnemen…! Ik ben toch niet gek dacht ik…Nee natuurlijk niet bleef ik maar tegen mijzelf zeggen. Was het dan toch dit stofje (adrenaline hormoon) wat mij steeds weer in de war bracht? Toen ik mijn huisarts vroeg om 10 slaaptabletten omdat ik ’s nachts de rust zo nodig had gaf ze me die met de mededeling dat dit verslavend zou werken. Ja dat heb ik al opgezocht op internet, maar ik wil ze graag voor 10 dagen…Dan hoop ik de rust in mijn hoofd terug te krijgen. En dan weet ik dat dit het is…..! En dat gebeurde…geweldig een pil die ik voor het naar bed gaan in nam, waardoor ik binnen 10 minuten sliep en de volgende morgen weer fris en fruitig  was….En dat het een verslavende werking zou hebben geloofde ik meteen. …maar dat is iets wat ik niet wilde! Na tien dagen nam ik weer contact op met de huisarts en zij stelde voor om ’s nachts over te gaan op een andere pil Amitriptyline. Deze remt de aanmaak van adrenaline. De eerste twee nachten sleep ik natuurlijk niet want ik was in de ban van die andere pil…! Maar ik geloofde wat de huisarts me vertelde en ik moet zeggen het gaat een stuk beter met me…en nu pas ik alle bovenstaande adviezen toe en krijg ik de rust die ik zo nodig had…kan ik nu dingen loslaten, maak ik een keuze, kan ik nee zeggen, kan ik me te ontspannen, doe ik meer leuke dingen, zet ik punten, en ben ik weer begonnen met sporten…..! Ik ben nu bewust aan het worden van iets waar ik geen controle meer over had omdat dit een lichaamseigen stofje is en dat ik degene ben die dit moet en kan stoppen.

Verschil tussen Vroeger en Anno 2015

Vroeger liep een kolenboer met een zak kolen op zijn rug van A naar B. Dat was een zware lichamelijke klus. maar toen hij weer terug liep van B naar A kon hij zich herstellen zowel lichamelijk als geestelijk.

Anno 2015 loopt er geen kolenboer meer met een zak kolen op zijn rug maar bestuurt hij een machine die hem lichamelijk wel rust gunt maar geestelijk niet, want deze gaat door …van A naar B van B naar A enze enz….!Dit stopt niet totdat hijzelf de energie knop uitzet….! Zijn geestelijke gedachten krijgen geen tussentijdse rust….Het is maar een voorbeeld maat het is wel van deze tijd. Daarom snap ik heel goed waarom mensen op vakantie vaak klachten krijgen….want dat verdomde stofje wil maar meer en meer van je terwijl je dit eigenlijk niet wilt…..!!

Persoonlijk geef ik er nu aan toe en ben ik aan het leren te doseren…trek me van tijd tot tijd terug en luister ik naar mijn favoriete muziek en mijn innervoice!

Herkenbaar?

Je kent jezelf toch echt wel als beste….of toch nog niet!

Steeds meer mensen weten dit unieke onthaast plekje te vinden!

Liefs Silvia